Fake Wedding [Hunhan Ft.EXO]

ลำดับตอนที่ #6 : FAKE WEDDING 4. 100%

FAKE WEDDING 4

"Alcohol?"

"กลับบ้านเถอะ" 

 

นี่คือประโยคแรกและเป็นประโยคเดียวที่ลู่หานพูดขึ้นมาตั้งแต่เข้าผับมา

 

"นายอยู่ระหว่างการลงโทษ ไม่มีสิทธิเรียกร้องอะไรทั้งสิ้น"

 

" =______="

 

โอเค อิด๊อก กูไม่มีสิทธิเรียกร้องมึงเลยสินะ ใช่สิ๊กูมันเบี้ยล่างนิ เซ็งง่ะ เซ็งจริมๆจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งฟังพวกเพื่อนๆของเซฮุนคุยกัน อิด๊อกนี่ก็นั่งเงียบฟังเพื่อนคุย แล้วมึงจะมาทำหอยไรวะ มาฟังเพื่อนคุยเนี่ยนะ=_=

 

"เออ มึงเด็กใหม่เหรอวะน่ารักดีนี่"

 

เสียงคนในกลุ่มดังขึ้น ทำให้อิผอม(เซฮุน)หันไปมองทันที

 

"เด็กใหม่ที่ไหนวะ ไม่มี"

 

"แล้วที่นั่งข้างๆมึงอ่ะใคร? หมาเหรอ?"

 

หมาโพ่งง หมาเปลี้ยไรมีสองของมีสองแขน แถมยังนั่งแบบซังนัมจาขนาดนี้ เอาส่วนไหนของส้นเท้าคิดวะด้อก

 

"หึ ก็ไม่เชิง ครึ่งกวางครึ่งหมาน่ะ"

 

"นี่! กูเป็นคนนะเว้ย ครึ่งกวางครึ่งหมาบ้าไรล่ะ!!"

 

"อ้าวนึกว่าเป็นใบ้ฮ่าๆๆๆ"

 

"ตลกกันมากไหมวะ!หะ!"

 

 

 

"นี่กลับเถอะดึกมากแล้ว" พูดพลางเขย่าแขนอีกคน

 

"หืมมม? จะรีบกลับไปไหนพรุ่งนี้ก็วันหยุดไม่เห็นต้องรีบกลับเลย"

 

โอยยยยยยย. ไออันเดอร์สแตนขร่ะว่าพรุ่งนี้วันหยุด เยสๆๆๆไอโนวววววว บัดไอว้อนทูโกสลีฟนาววว กูง่วงอ่ะง่วงอ่ะๆๆยูโน๊วๆๆๆๆ

 

"เห้ยยย.. จะรีบกลับไปไหนล่ะครับอยู่ดื่มด้วยกันก่อนสิ สักแก้วสองแก้วก็ยังดี"

 

เพื่อนในกลุ่มของเซฮุนคนหนึ่งพูดขึ้นมา แต่ผมจำไม่ได้หรอก ตัวดำๆชื่ออะไรนะชรงอิ๊น?เหรอ?หรือชื่อเอ่อ.....ไค๋?  ก็ไม่รู้สินะก็คนมันจำไม่ได้=^=

 

"เอ่อ....คือเราไม่ดื่มน่ะเราแพ้แอลกอฮอล  แหะๆโทษทีนะที่ดื่มด้วยไม่ได้"

 

"อ่อๆ....แย่จังไม่เป็นไรถ้าอย่างนั้นอยากดื่มอะไรไหมละ?"

 

"ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณมากนะ"

 

 

"ป๊อด ว่ะ.."

 

หืม?!..... อ....อะไรนะ?

 

"นายพูดอะไร?"

 

"ก็พูดว่าป๊อดไง ป๊อดว่ะกากดื่มไม่เป็นอ่ะดิถึงบอกว่าแพ้"

 

ไอ้......

 

"พูดผิดพูดใหม่ได้นะ ใครป๊อดกันห้ะ! อย่ามาปากพล่อยแถวนี้นะเว้ย!"

 

"หึ....ดื่มไม่เป็นก็บอกมาเถอะ เลยกุเรื่องว่าแพ้แอลกอฮอล กากว่ะ"

 

ซั๊ซ..... จี้จุดตรงๆเลย โหอย่างจุก..

 

"อ...อะไร?!  ใคร? ใครป๊อด? มั่วว่ะโด่ววว"

 

"จะใครที่ไหนล่ะ?.... ก็นายไงคุณคู่หมั้น"

 

กูไม่ทนละ......

 

ฟุ่บ 

 

อึก.  

 

มือเรียวกำเข้าหาแน่นก่อนที่จะ ยื่นมือหยิบแก้วเหล้าที่อยู่บนโต๊ะที่มีคนรินไว้ ก่อนจะกรอกเหล้าสีใสเข้าปากของตนจนหมดภายในอึกเดียว. ท่ามกลางสายตาที่งงงวยส่งเข้าหาลู่หานที่หลับตาตัวเองแน่น เหมือนกำลังพยายามที่จะกลืนเหล้าลงไป

 

ปึก 

 

ทันทีที่เหล้าไหลผ่านลำคอไป ลู่หานก็วางแก้วลงบนโต๊ะพร้อมกับลืมตาขึ้นมา ตอนนี้ทุกอย่างรอบตัวเขาดูพร่ามัวไปหมด ดวงตาที่คล้ายลูกกวางตอนนี้กลายเป็นดวงตาหวานเยิ้ม พวงแก้มขึ้นสีแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล ปากเผยอขึ้นพร้อมกับท่าทางที่ดูอ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งลนไฟ  ทำให้ทุกคนจ้องไปที่ร่างบางเรียกว่าตาไม่กระพริบ เพราะตอนนี้ลู่หานดูเมามากจริงๆ ทั้งที่เพิ่งดื่มไปได้แค่ แก้วเดียว

 

 

---------40%(?)-----------

แล้วก็สลบลงไปนอนตักของเซฮุนทันที....

 

แหม่....ซังนัมจาจริงๆ..

 

"อ้าว..หลับซะละฮ่ะๆๆ"

 

"กูพากลับก่อนนะ"

 

จงอินพูดขึ้นมาก่อนจะหัวเราะ ก่อนที่เซฮุนจะค่อยๆพยุงคนตัวเล็กข้างๆขึ้นมาก่อนจะพยายามประคองให้เดินออกมาจากโต๊ะ แต่พอเดินออกมาจากโต๊ะได้มาแค่สองสามก้าวเสียงคนในกลุ่มตะโกนกลับมาว่า

 

"ขอให้มีความสุขมากๆนะเว้ยไอ้ฮุน"

 

คนหน้านิ่งไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่ชูมือที่ว่างขึ้นมาก่อนกางนิ้วทั้งห้าขึ้นมาก่อนที่จะหุบสี่นิ้วเหลือแค่นิ้วกลาง......

 

เป็นการสื่อว่า'ความสุขอะไรของพวกมึง..'

 

 

 

แอด...

 

ฟุ่บ

 

 

"โอ้ย! วางดีๆดิว้ามันเจ็บ!"

 

"=________="

 

 

มากันที่พรี้ฮุนพาร์ท

 

ตอนนี้ได้แต่ยืนมองลูกกวางที่นอนแผ่เต็มเตียงที่เเทบไม่มีที่แทรกให้ไปนอนได้เลย จะว่าไปก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลยดังนั้นจึกเดินเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกาย

 

ทันทีที่เซฮุนออกมาจากห้องน้ำก็เจอลู่หานกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงพร้อมกับส่ายหัวไปมาเหมือนกำลังฮัมเพลงอะไรสักอย่าง ผมจึงเดินเข้าไปหาคนที่อยู่บนเตียง ทว่าเดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าวคนบนเตียงที่เมื่อกี้กำลังก้มหัวก็เงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับทำตาหวานเยิ้มหนักกว่าตอนที่อยู่ร้านซะอีก

 

อยู่ดีๆเขาก็ตะโกนร้องเพลงออกมา

 

"เลทอิดโก~ เลทอิ้ดโก๋~~~"

 

"=___________="

 

โอยยย ผมละเชื่อเขาจริงๆอยากเปลี่ยนจากกวางเป็นเอลซ่ารึไง

 

"นี่! นายน่ะไอ้หน้านิ่ง!!"

 

"มีอะไร..?"

 

"มานี่ดิ้"

 

"บอกให้มาเน้!!"

 

อยู่ดีๆคนตัวเล็กก็เรียกให้ผมเข้าไปหา พร้อมกับชี้หน้าแล้วตะคอกเสียงดังทำให้ผมจำใจต้องเดินไปหาอีกคนอย่างช่วยไม่ได้

 

"มีอะไร?"

 

"..."

 

"ฉันถามว่ามีอะไร?"

 

"....นี่เซฮุน"

 

"หืมมม?"

 

อึ้งมากครับอยู่ดีๆคนตรงหน้าก็เรียกชื่อผมแบบวอทแฮปเพ่นวิทมายเวิลลล

 

"อะ.."

 

ขณะที่ผมกำลังจะถามเขาอีกรอบอยู่ดีๆลู่หานก็เงยขึ้นหน้าพร้อมกับรั้งคอผมลงไปให้จูบกับเขาตอนนี้ริมฝีปากของผมกับลู่หานกำลังแตะกัน ไม่มีการรึกล้ำอะไรทั้งสิ้น เป็นแค่จูบแบบเด็กๆเหมือนแค่เอาปากแตะปากก็แค่นั้น..

 

แต่ผมไม่เข้าใจ...

 

ทำไมผมต้องใจเต้นด้วยนะ...?

 

 

 

100%

มาต่อแล้วฮับสั้นจิบิเท่านิ้วก้อยเอง ขออภัยดัวยนะคะที่สั้นไปหน่อย จะพัฒนาให้ดีว่านี้ค่ะ ช่วยให้เเนะนำด้วยก็ได้นะคะคอมเม้นต์คือสิ่งที่เราต้องการค่ะ

เจอกันเร็วๆนี้ค่ะ

แท็ก#ฟวดฮฮ 

พูดคุยกับไรท์ได้ที่ @mhkXx00

 

:)  Shalunla