คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ชยพัทย์ 12
Warning??”?
เนื้อหาในเรื่องมีความรุนแรงและมีคำหยาบคาย มีการพูดถึงเรื่องเพศและการใช้สารเสพติด พฤติกรรมของตัวละครไม่ควรลอกเลียนแบบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เช้าวันต่อมา
หลังจากที่เมื่อคืนกลับจากการเดินถนนคนเดินที่แสนจะเหนื่อยล้า พอกลับมาถึงที่บ้านธีร์ก็อาบน้ำและหลับทันที พอธีร์ตื่นเช้าขึ้นมาก็ไม่เจอกับแฟนหนุ่มของตนเองแล้ว ธีร์ลุกจากเตียงก่อนที่จะเข้าไปล้างหย้าและอาบน้ำและลงไปข้างล่าง
เมื่อเดินลงมาข้างล่างตนก็รีบเดินเข้าไปในห้องครัวทันทีก่อนที่จะเจอแม่ พัต และธามกำลังทำอาหารกันอยู่
"ทำอะไรกันอยู่ครับเนี้ย"
"ตื่นแล้วเหรอธีร์ วันนี้แม่ทำต้มจืดฟักของโปรดเราด้วยนะ"
"จริงเหรอครับเนี้ย ธีร์รักแม่ที่สุดเลย"ธีร์พูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดคนเป็นแม่
"มีอะไรให้ธีร์ช่วยมั้ยแม่"
"ธามว่าธีร์ไปนั่งรอดีกว่านะ ธีร์ทำอาหารไม่เป็นไม่ใช่เหรอ"ธามพูดขึ้น
"ใครว่าธีร์ทำอาหารไม่เป็น ธีร์ทำบะหมี่ได้นะ"คนเป็นแม่ที่ได้ยินแบบนั้นก็ตาเบิกกว้างทันที
"จริงเหรอธีร์ โกหกแม่หรือเปล่าเนี้ย"
"ธีร์ไม่ได้โกหกแม่นะ ถ้าแม่ไม่เชื่อแม่ถามพัตดูก็ได้ เพราะว่าพัตเป็นคนสอนธีร์ทำเองเลย"
"จริงเหรอพัต เจ้าธีร์เนี้ยนะทำอาหาร"
"ครับคุณแม่ ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาทำนานกว่าปกติไปบ้างก็เถอะ"
"โถ่ แต่ยังไงเราก็ทำได้นะพัต"
"ครับ เก่งมากๆ"พัตยกมือขึ้นลูบหัวอีกคนจนทำให้ธามที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นรู้สึกอิจฉาขึ้นมา
"โอเคๆ แม่เชื่อแล้วว่าเราทำได้ แต่แม่ว่าธีร์พาธามไปนั่งเล่นรอแม่ดีกว่านะ อีกแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว"
"เอาแบบนั้นก็ได้ครับ ไปกับธามเราไปนั่งคุยกันดีกว่า"
"อื้อ"จากนั้นธีร์และธามก็ดินออกมาจากห้องครัวและเดินมานั่งที่โซฟาในห้องรับแขก
"เรียนเป็นยังไงบ้างธีร์ เหนื่อยหรือเปล่า"
"เหนื่อยมากๆเลย นี่ถ้าธีร์ไม่มีพัตช่วยนะ ป่านนี้ธีร์คงตายแน่ๆเลย"
"งั้นเหรอ ธีร์นี่โชคดีจริงๆเลยนะที่มีแฟนแบบพัตน่ะ เราก็อยากมีแฟนแบบนี้บ้างจัง"
"ถ้าธามอยากมีก็มีเลยสิ ถึงเวลาที่เราสามารถตัดสินใจเองได้แล้วนะว่าเราจะมีชีวิตอย่างไง"
"ถ้าคุณพ่อเข้าใจธามเหมือนกับที่ธีร์เข้าใจก็ดีสิ ทุกวันนี้เราแทบไม่ได้ออกไปที่ไหนเลย แค่ขอออกไปเรียนเหมือนคนอื่นๆเขาคุณพ่อยังไม่ให้ไปเลย"ธามพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าเศร้า
"ธามก็รู้ใช่มั้ยว่าที่คุณพ่อทำแบบนี้ก็เพราะว่าคุณพ่อเป็นห่วงธาม"
"ธามรู้ แต่ว่าธามก็อยากออกไปใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นบ้าง"
"ธีร์ว่าธามลองคุยกับคุณพ่ออีกทีดูมั้ย เผื่อบางทีคุณพ่ออาจจะให้ออกไปก็ได้"
"ไม่หรอก คุณพ่อไม่เคยฟังธามหรอก"
"ไม่ลองไม่รู้นะธาม"
"ธีร์ ธีร์ขอคุณพ่อให้เราหน่อยได้มั้ย ขอแค่ให้เราออกไปเที่ยวข้างนอกบ้าง น้า ธีร์ ขอคุณพ่อให้เราหน่อยนะ"ธามพูดพร้อมกับทำหน้าอ้อนธีร์
"ธามไม่ลองขอเองดูก่อนเหรอ"
"ไม่เอาแล้ว ธีร์ขอให้ธามเลยนะ น้า นะ ธีร์นะ"
"โอเคก็ได้ เดี๋ยวธีร์จะลองดู แต่ไม่รู้ว่าพ่อจะโอเคหรือเปล่านะ"
"ถ้าคุณพ่อไม่ให้ธามจะโวยวายเลยคอยดู"ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้นคนเป็นพ่อก็เดินเข้ามาพอดี
"มีใครพูดอะไรถึงพ่อหรือเปล่าเนี้ย"
"มี ธีร์กำลังพูดลับหลังพ่ออยู่"
"เดี๋ยวจะโดนนะไอ่ตัวแสบ"ธีร์หัวเราะออกมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีของคนเป็นพ่อ ก่อนที่คนเป็นพ่อจะนั่งลงที่โซฟาตัวเล็ก
"ไหน คุยอะไรกัน บอกพ่อหน่อยได้มั้ย"
"เรากำลังคุยเรื่องไปเที่ยวกันน่ะครับ คือว่าวันนี้ธีร์ว่าจะไปเที่ยวบนดอยกับพัต ธีร์เลยว่าจะคุยกับพ่อว่าอยากให้ธามไปด้วยน่ะครับ"
"แต่ว่ามันอันตรายมากเลยนะลูก แล้วธามก็ไม่ค่อยแข็งแรงด้วย"
"โถ่พ่อ ธามไม่ได้เป็นหนักขนาดนั้นสักหน่อย ให้ธามออกไปเจอสิ่งต่างๆข้างนอกบ้างเถอะครับ ให้ธามอยู่แต่บ้านมันน่าอึดอัดจะตายไป"คนเป็นพ่อที่ได้ยินแบบนั้นก็หันมองธามทันที
"ธามอยากไปเที่ยวข้างนอกเหรอลูก"
"ครับ ธามอยากออกไปเที่ยวเล่นบ้าง"
"แต่ว่า..."
"ธามโตแล้วนะครับพ่อ ธามสามารถดูแลตัวเองได้แล้ว"
"....."
"พ่อให้ธามไปเถอะนะ ธามอยากไปเที่ยวกับธีร์บ้าง"คนเป็นพ่อถอนหายใจออกมาทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น ก็จริงอย่างที่ลูกของตนบอก ว่าตนนั้นโตแล้วสามารถดูแลตัวเองได้ ควรที่จะปล่อยให้ออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ้าง
"โอเค พ่อให้ไปก็ได้"ธามที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างทันที ก่อนที่จะรีบลุกขึ้นมากอดคนเป็นพ่อ
"ขอบคุณมากเลยครับคุณพ่อ ธามรักคุณพ่อมากที่สุดเลย"
"แต่พ่อมีข้อแม้หนึ่งอย่างนะ"
"ข้อแม้อะไรครับ"
"หนึ่ง ลูกต้องดูแลตัวเองให้ดี พกยาไปด้วย สอง อย่าทำอะไรที่อันตรายเพราะมันอาจจะส่งผลให้อาการของลูกกำเริบ และสาม ลูกจะต้องอยู่คิดกับธีร์ตลอดเวลา อย่าคาดสายตาและอย่าดื้อกับธีร์ โอเคมั้ย ถ้าลูกโอเคพ่อก็ให้ไป"
"โอเคครับ ธามโอเค"ธามรีบตอบตกลงทันที
"พ่อฝากธามด้วยก็แล้วกันนะธีร์ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็โทรหาพ่อได้เลย"
"พ่อไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวธีร์ดูแลธามเอง"
"ให้มันจริงเถอะ ไม่ใช่ว่าพากันไปลำบากนะ"
"โถ่พ่อ ธีร์ไม่ทำแบบนั้นหรอก ใช่มั้ยธาม"
"อื้อ"
"อย่าให้มีปัญหาทีหลังก็แล้วกัน"คนเป็นพ่อพูดขึ้นเป็นจังหวะเดียวกันกับที่แม่และพัตเดินออกมาพร้อมกับอาหารในมือ
"กับข้าวเสร็จแล้ว มากินข้าวได้แล้วเด็กๆ"ธามและธีร์ที่ได้ยินเสียงของคนเป็นแม่ก็รีบหันไปมองก่อนที่จะรีบเดินไปที่โต๊ะอาหารทันที
"เรื่องกินนิไวเชียวนะเจ้าพวกนี้"เมื่อมาถึงคนเป็นแม่ก็อดพูดหยอกไม่ได้
"ก็คนมันหิวนิแม่ อีกอย่างหอมขนาดนี้ไม่ให้รีบมาได้ยังไงล่ะ ใช่มั้ยธาม"
"ใช่ๆ"
"จริงๆเลยนะเจ้าเด็ก มาๆ กินข้าวกันดีกว่า"
09.47น.
"แม่ฝากธามด้วยนะ ดูแลน้องด้วยนะ"
"ครับคุณแม่"ธีร์เอ่ยตอบคนเป็นแม่ด้วยรอยยิ้ม
"แม่ไม่ได้พูดกับเราธีร์ แม่พูดกับพัตต่างหาก"ธีร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็หุบยิ้มทันทีก่อนที่จะทำหน้าบึ้งใส่คนเป็นแม่
"อ่าว แม่ทำแบบนี้กับธีร์ได้ยังไงกัน ธีร์งอนแล้วนะ"
"โอ๋ๆ แม่พูดเล่นเอง ไปๆเดี๋ยวไปสายแล้วรถจะติดเอานะ"
"ถ้างั้นธีร์ไปก่อนนะแม่ เดี๋ยวจะถ่ายรูปมาฝาก"
"โอเค"จากนั้นคนเป็นแม่ก็เดินเข้าบ้านไปจนเหลือแต่พัต ธีร์และธาม
"ไปกันเถอะป่ะ"ระหว่างที่ธีร์กำลังจะเดินไปที่ประตูข้างคนขับเพื่อเปิดเข้าไปนั่ง แต่แล้วธามก็เดินเข้ามาแทรกก่อนพร้อมกับหันมาพูดกับธีร์
"ธามขอนั่งข้างหน้าได้มั้ยธีร์ คือธามไม่ได้ออกไปไหนมานานแล้วกลัวว่าถ้านั่งด้านหลังจะเมารถเอาน่ะ"ธีร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ตอบตกลงโดยที่ไม่ได้คิดอะไร
"ได้สิ เดี๋ยวธีร์ไปนั่งข้างหลังเอง"
"อื้อ ขอบคุณนะ"ธามยกยิ้มให้กับแฝดพี่ก่อนที่จะเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งทันที ส่วนธีร์ที่ไม่ได้คิดอะไรก็เปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งด้านหลังก่อนที่พัตจะขับรถออกไปจากบ้าน
"ธีร์ไปอยู่กรุงเทพเป็นยังไงบ้าง"ธามเอ่ยถาม
"คนเยอะมากเลยธาม คนเยอะไม่พอรถเยอะด้วย เวลาตื่นไปเรียนก็ต้องตื่นเช้ามากๆเพื่อที่จะไม่โดนรถติดในตอนเช้า"
"ขนาดนั้นเลยเหรอ แต่ธามได้ยินมาว่าเขามีที่เที่ยวเยอะแยะเลยใช่มั้ย"
"มีเยอะมากแต่เพราะว่ามันมีเยอะเนี้ยแหละเลยทำให้มีคนเยอะมาก ชาวต่างชติก็เยอะมากเหมือนกัน"
"ธามอยากไปเที่ยวบ้างจัง อยากรู้ว่าคนกรุงเทพเขาอยู่กันยังไง"
"อย่าไปเลยธาม กรุงเทพไม่เหมือนเชียงใหม่เลย ที่นี่ยังมีต้นไม้มีดอยให้สูดอากาศบริสุทธิ์แต่ที่กรุงเทพไม่มีเลย"ธามที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าเศร้าทันที
"แต่ธามอยากไปจริงๆนินา อยากไปเที่ยวกรุงเทพกับธีร์บ้าง"
"งั้นเอาแบบนี้มั้ย รอพี่วีกลับมาก่อนแล้วธามก็ไปหาธีร์พร้อมกับพี่วีดีมั้ย รับรองถ้าพี่วีขอคุณพ่อ คุณพ่อให้ธามไปแน่นอน"
"จริงเหรอ"
"อื้อ แต่ก่อนมาธามต้องบอกธีร์ก่อนนะ ไม่อย่างนั้นธีร์เตรียมห้องไม่ทัน"
"อ่าว แล้วตอนนี้ธีร์ไม่ได้นอนที่หอเหรอ"
"ไม่หรอก ธีร์ย้ายไปอยู่กับพัตน่ะ แต่ว่าห้องธีร์ก็ยังเช่าอยู่นะเพราะว่าบางวันธีร์กับพัตก็เรียนไม่ตรงกันน่ะ"
"ออ แบบนี้นิเอง"ธามพูดก่อนที่จะหันมองพัตที่ตั้งใจขับรถอยู่
"เธออยากซื้ออะไรมั้ย พัตจะแวะปั๊มน้ำมันให้"
"แวะซื้อขนมแป๊บหนึ่งได้มั้ย ปากว่างอ่ะเลยอยากหาอะไรกิน"
"ได้"จากนั้นพัตก็เลี้ยวรถเข้าปั๊มน้ำมันก่อนที่จะจอดอยู่ตรงหน้าร้านค้า
"ให้พตลงไปด้วยมั้ย"
"ไม่เป็นไรแค่นี้เอง ธามเอาอะไรหรือเปล่า"
"ธามขอหนมกับขนมปังก็ได้"
"โอเค"หลังจากนั้นธีร์ก็เดินลงจากรถและเดินเข้าร้านค้าไป เหลือเพียงแต่พัตและธามอยู่บนรถกันเพียงสองคน
ภายในรถเงียบสนิทไม่มีใครเอ่ยพูดอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย แต่แล้วก็เป็นธามที่เริ่มพูดก่อน
"เอ่อ พัต เราได้ยินมาว่าพัตเป็นหม่อมหลวงเหรอ"
"อื้อ แต่ไม่ต้องอะไรกับเราหรอกทำเหมือนเราเป็นคนธรรมดาก็ได้ เราไม่ถือ"
"อื้อ แล้วพัตมาคบกับธีร์ได้ยังไงเหรอ"
"เราสองคนเป็นคู่กันตอนทำกิจกรรมรับน้องน่ะ แล้วหลังจากนั้นก็เป็นเพื่อนกันแล้วพัตก็ขอธีร์เป็นแฟน"พัตอธิบายให้กับธามฟัง
"แล้วธีร์เคยเล่าเรื่องครอบครัวให้พัตฟังบ้างหรือเปล่า"
"เล่าสิ ก็เล่าว่าพ่อกับแม่ทำงานอะไรบ้างแล้วก็บอกว่ามีพี่สาวหนึ่งคนแล้วก็น้องหนึ่งคน"
"แล้วธีร์พูดถึงเราว่ายังไงบ้างเหรอ"
"คือว่าธีร์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับธามเลยนะ เรารู้แค่ว่าธีร์มีน้องชายและธีร์ก็ไม่เคยบอกว่ามีฝาแฝด ตอนแรกที่เราเจอธามเราก็เลยรู้สึกตกใจนิดหน่อยนะ"ธามที่ได้ยินแบบนั้นก็หุบยิ้มทันที พร้อมกับคิดว่าทำไมแฝดคนพี่ถึงไม่เล่าเรื่องตัวเองให้กับพัตได้ฟัง
"งั้นเหรอ แล้วพัตคิดว่าเราเป็นยังไงบ้าง"
"หืม เป็นยังไงหมายถึงอะไรเหรอ"
"ก็แบบว่าระหว่างเรากับธีร์ต่างกันยังไงบ้าง"พัตที่ได้ยินอีกคนถามแบบนั้นก็หันมองหน้าอีกคนทันที
"ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ"
"ก็เพราะว่าเรากับธีร์เป็นฝาแฝดกัน เวลาไปไหนด้วยกันตอนเด็กเขาจะชอบว่าเราสองคนเหมือนกันจนแยกไม่ออกน่ะ เราเลยสงสัยว่าเรากับธีร์มีมุมไหนบ้างที่ต่างกัน"
"ถ้าไม่นับเรื่องหน้าตาที่เหมือนกันก็น่าจะเป็นนิสัยมั้ง"
"งั้นเหรอ"
"อืม ธีร์เป็นคนสดใส ร่าเริงมากๆ แต่ธามเราคิดว่าธามจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยร่าเริงเท่าธีร์น่ะ"
"แบบนี้นิเอง แล้วถ้ามองแต่ภายนอกล่ะ พัตจะแยกเรากับธีร์ยังไง"
"ก็ไฝตรงมุมปากของธามไง ถึงจะมองไม่ค่อยเห็นแต่ถ้ามองดีๆมันก็เห็นอยู่"ธามที่ได้ยินแบบนั้นก็ยกมือขึ้นแตะที่ไฝจองตนเองทันที ในขณะนั้นเองธีร์ก็เดินกลับมาที่รถพร้อมกับขนมเต็มมือ
"คนเยอะมากๆเลย กว่าจะคิดเงินเสร็จหยิบขนมได้อีกหลายอย่างเลย"เมื่อธีร์เข้ามาในรถก็พูดบ่นทันทีก่อนที่จะยื่นนมและขนมปังให้กับธาม
"นี่ของธามนะ ส่วนนี้ของพัตเราซื้อมาฝาก"
"ขอบคุณครับ"พัตรับขนมจากมือธีร์มาวางเอาไว้ข้างกายก่อนที่จะสตาร์ทรถแล้วเดินทางต่อ
.
.
.
TBC
ความคิดเห็น