คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : ((____[ Send ] : HAZARDOUS TWIN★แฝดนรกยกก๊วนคนพันธุ์อันธพาล! [ โดย : ป้าปัง ]
To comment on …
[ HAZARDOUS TWIN★แฝดนรกยกก๊วนคนพันธุ์อันธพาล! ]
วิจารณ์โดย ป้าปัง
ความในใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: เจอกันอีกแล้นะฮ้า ~ ^_^ งั้นก็ สวัสดีอีกครั้ง หุหุ มาเข้าเรื่องเลยละกันเนาะก่อนที่มันจะยืดไปไกล 555+ ...เรื่องนี้นับว่าเป็นนิยายที่น่าสนใจเรื่องหนึ่ง เพราะชื่อเรื่องที่โดนและแปลกดี ทีนี้คนอ่านก็คลิกเข้าไปอ่านแล้ว ~ ..แต่พออ่านไปอ่านมาก็ไม่ค่อยประทับใจสักเท่าไหร่ มันค่อนข้างน่าเบื่อไปนิด
แนะนำเรื่องแบบย่อๆ
คน'เลว'ที่ใครๆก็ไม่อยากเป็น
แต่พวกเขาจำเป็นต้อง'เลว'
เพราะต้องการ'ความรัก'จาก'พ่อแม่'
ที่ให้พวกเขาได้เพียง'ภายนอก'
แต่ไม่เคยให้'ภายใน'จิตใจเลย....
อยากจะแนะนำว่า...
1. คือ ไม่รู้ว่าจะเน้นอะไรเยอะแยะคะ '...' เต็มไปหมด
2. ตามตรงจากใจ ก็ดีนะคะที่ตัวละครมีเหตุผล แต่เหตุผลที่ว่าค่อนข้างจำเจที่พ่อแม่ไม่เคยให้ภายใน ความจริงก็ดีนะ แต่สำหรับเรา เราเจอเหตุผลนี้บ่อยมาก ..
3. ภาษาไม่ชวนให้หลงใหลตั้งแต่มีคำว่า 'เลย' ดูมันจะเป็นภาษาพูดมากกว่าภาษาเขียนอีกนะคะ
สำหรับพล็อต ::
นางอกเป็นคนอันธพาลชอบไปมีเรื่องต่างนาๆ เพื่อความปลอดภัยพ่อเลยส่งไปอยู่กรุงเทพ แล้วไปเจอกับพระเอก ก็กัดใส่กัน!!..บทสรุปก็ค่อยๆมีความรู้สึกดีต่อกันมากขึ้น แต่ก็มีอุปสรรคขวางกั้น ก่อนจะค่อยจบลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง (?)
1. มันเป็นอะไรที่คาดเดาได้ง่ายนะ เนื้อหาไม่ค่อยซับซ้อนสักเท่าไหร่เพียงแต่มีอดีตของตัวละครเพิ่มขึ้นมาให้ดูระทึกขึ้นก็แค่นั้น น่าจะมีการหักมุมให้คนอ่านตกใจเสริมขึ้นมาก็ดีเนาะ
2. ข้อดีคือมีพล็อตเรื่องใหม่ๆ [ แต่ไอที่เป็นฝาแฝดนี่โหลไปหน่อย ]
สำนวน & ภาษา ::
"อินจือ วันนี้จะไปไหนดี" เสียงใสๆของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นมา ท่ามกลางผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมากัน
"ไม่รู้สิ เดินไปเรื่อยๆละกัน" เด็กสาวคนที่ถูกถามคำถามเมื้อกี้ตอบกลับมา
คุณลองสังเกตดีๆว่าที่เรายกตัวอย่างไปมันเป็นยังไง ? ไม่รู้สิ แต่เราจะชี้ให้เห็นว่าคุณเขียนแล้วมันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ แปลกๆ ไม่สมจริง แข็งๆ จืดชืด
1. ระวังเรื่องการใช้คำสันธาน ผู้ ที่ ซึ่ง อัน นะคะ ดูเหมือนคุณจะใช้คำพวกนี้ในการเชื่อมคำบ่อยเกินไปมันเลยไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ อย่างการบรรยายลักษณะของเกาะฮ่องกงในบทนำ อ่ะค่ะ ..แล้วก็ตอนเชื่อมประโยคเนี่ย คุณจะแบบ เมื่อเดินออกมาจากโรงเรียนไม่กี่ก้าว ก็มีเสียงของหญิงสาวดังขัดขึ้นมา มันเหมือนภาษาพูดไปนิด เพราะคำว่า 'ก็มี' ลองตัดคำว่า ก็ ออกไปมันจะต่างกันโดยสิ้นเชิง และมันจะดูจริงจังอย่างที่คุณพยายามสื่อมากกว่าด้วย(*เน้น ไอเรื่องที่คุณใช้คำ คือมันยังดูขัดๆกับที่จะสื่อนะ อย่างบทนำเนี่ย คุณพยายามบรรยายแบบว่าจริงจัง แต่กลับใช้คำที่ดูเป็นภาษาพูด มันเลยไม่ค่อยลื่นสักเท่าไหร่ค่ะ)
2. ไม่เข้าใจกับคำว่า 'ทางเลือกที่ดีหัวใจเป็นจุดต่อย' อ่านทวนหลายรอบ พยายามทำความเข้าใจ แต่มันชั่งยากเย็นและแสนเข็ญเกินกว่าจะรับได้ ยอมรับว่าคุณก็มีการเล่นคำอะไรพวกนี้ได้ดี แต่ถ้า'ยาก'ไป คนไอคิวน้อยถึงน้อยมากอย่างเราจะไม่เข้าใจที่คุณสื่อและเบื่อที่จะอ่านต่อ สรุป คุณบรรยายได้ยากที่จะเข้าใจในบางจุด
3. เนื้อเรื่องมันดูยืดๆ อย่างช่วงที่มาเมืองไทย อ่านแล้วง่วงควรกระชับกว่านี้นะคะ
4. เรื่องนี้อ่านแล้วให้ความรู้สึกซีเรียส อยากให้เพิ่มอะไรฮาๆสักหน่อย
5. เนื้อเรื่องควรจะให้น่าติดตามมากกว่านี้อ่ะ แบบว่า เวลาจะจบตอนต้องทำให้คนอ่านรู้สึกอยากรู้ต่อไปว่ามันจะเป็นยังไงบ้าง ..พอดีเลยเราเพิ่งอ่านสปอยวันพีซมา ตอนที่จะจบตอนๆนึงเนี่ยมันทำให้คนอ่านอย่างเราแทบอยากจะอ่านต่อจนทนไม่ไหว คือมันเหมือนจะมีบอกใบ้นิดๆว่าตอนต่อไปจะน่าตื่นเต้นเพียงไร เป็นเครื่องกระตุ้นให้ผู้อ่านรู้สึกกระหายมากขึ้น เช่น จะมีสงคราม!! เอสจะถูกประหารใน 6 ชม.ถัดจากนี้! ประมาณนี้ค่ะ (นอกเรื่องได้เก่งจริงๆ -*-)
6. เห็นคำซ้ำบ่อยมากๆ โดยเฉพาะคำว่าฉัน เยอะมากจริงๆ อ่านไปประโยคนึงมีคำว่า 'ฉัน' ละถึงสามคำ มันเลยไม่ลื่นเท่าไหร่
อื่นๆ ::
· ตรงบทนำมันดูไม่ค่อยน่าสนใจ มันเหมือนเอาบางตอนมาเล่าให้ฟังมากกว่า บทนำคือการบรรยาย แบบไม่มีประโยคคำพูด เป็นเพียงการเกรินเรียกน้ำย่อยเท่านั้น (ป้าปังลองศึกษาดูมั่งแล้วค่ะนิยายมืออาชีพส่วนใหญ่จะยึดหลักนี้ และมันจะน่าอ่านมากหมาย แฮ่ๆ -w-)
แต่คุณเขียนดูเยอะๆ แล้วแบบว่าไม่โดนอ่ะ อ่านแล้วรู้สึกเฉยๆ
· การจัดย่อหน้าดูลายตาไปหน่อย ฟ้อนต์น่าจะใหญ่กว่านี้สักนิด
· บางครั้งประโยคคำพูดก็รวมกับประโยคบอกเล่าเต็มไปหมด เช่น "ฉันว่าถ้าอาจารเบื่อก็ลาออกไปเถอะค่ะ"ฉันพูดขึ้นแล้วลุกจากเก้าอี้"ขอตัวก่อนนะคะ" ฉันบ่นแล้วเดินออกมา
น่าจะขึ้นประโยคคำพูดใหม่ แล้วก็ไม่มีการเว้นวรรคเลยด้วย
· บางทีก็ใช้อีโมติคอนแปลกๆ เช่น U^^U! เข้าใจยาก
· อยากจะให้ใช้อีโมติคอนให้เข้ากับสถานการณ์นั้นๆ เพราะมีตอนนึงที่พิมพ์คำว่า แง้ แต่ดันใช้ เครื่องหมาย
- -!
· ใช้คำพูดที่ยืดยาวทั้งๆที่เนื้อหามีนิดเดียว ย่อให้สั้นมันก็รู้เรื่องแล้ว
· บอกตามตรง.. ใช้คำพูดได้สะใจมาก เช่นตอนเถียงอาจารย์ =[]=!!! แต่ถึงมันจะสะใจยังไงอ่ะ ก็ควรเผื่อไว้บ้างแบบว่าคนอื่นเข้ามาอ่าน เค้าอาจจะเอาไปเป็นแบบอย่าง
· ข้อดีที่ประทับใจคือคุณสะกดภาษาไทยถูกต้อง เพราะบางเรื่องแทบอ่านไม่ออก แถมมีวิบัติ ..สำหรับเรา ถ้านิยายเรื่องไหนมีวิบัติเพียง 2-3 คำ เราจะปิดไปทันที ไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรง-*-
เรื่องของฉาก :: ก็พอดีนะคะ แต่บรรยายฉากไม่ค่อยลื่นน่ะค่ะ อย่างตอนบรรยายฉากฮ่องกง (บทนำ) คือเห็นภาพนะ แต่ภาษาไม่ลื่นเลย กลับไปทบทวนดูนะคะ แล้วก็บรรยายฉากควรบรรยายในจุดเน้นๆ ไม่ต้องสืบสาวไปว่าผ้าม่านสีแดงนี่เป็นผ้ากำมะหยี่เนื้อดีจากฝรั่งเศษมดไรไม่สามารถไต่ตอมเพราะผ้านั้นมีรังสีอัลตร้าไวโอเล็ต บลาๆๆ ถ้าบรรยายเยอะแบบนิยายบางเรื่องที่แค่ฉากก็ปาไป 3 หน้า เบื่อ!! บอกได้คำเดียวว่า เบื่อสุดยอด TOT!!!
เรื่องของคาแรกเตอร์ตัวละคร :: อ่านแล้วเข้าถึงตัวละครดีค่ะ แต่ มันดูแข็งๆยังไงไม่รู้ และบางทีก็เว่อร์สะ ไม่ค่อยสมเหตุสมผลในบางช่วง แต่ดูโดยรวมก็ไม่มีปัญหาสักเท่าไหร่นะ
ปล.สงสัยอย่างแรง!!!! ตอนแรกอ่ะ คุณบอกว่า ไวโอลินเป็นน้องวิโอล่า แต่ตอนสองบอกว่า วิโอล่าเป็นน้องไวโอลิน
นิดหน่อยๆ ::
คาแรกเตอร์กับหน้าตาไม่เหมาะอย่างแรง พระเอก+นางเอก หน้าอ่อนมากกกกกกไม่สมควรเป็นพวกโฉดชั่วจริงแฮะ -*- น่าจะเอาพวกที่หน้าตาแบบดูแววเจ้าเล่ห์นิดนึง
และที่พูดถึงเรื่องอิมเมจเพราะ
1. จะทำให้คนอ่านงงและงง
2. บางคนอ่านเพราะว่าชอบที่อิมเมจ แต่พออ่านไปนิสัยไม่ใช่ที่คิดว่าน่าจะเป็น มันก็หงุดหงิดเล็กๆได้เหมือนกัน
เหตุผล & ความสมจริง ::
ผ่านไปได้เลยเรื่องของความสมจริงเนี่ย -_-~ เนื้อเรื่องเวอร์เกินความจำเป็น มันไม่ใช่นิยายแฟนตาซีมันคือนิยายคนธรรมดา เวอร์มากแบบว่า เถียงผู้อำนวยการ ย้ำว่านี่คือ 'นิยายหมวดรักหวานแหวว' นะคะ ..เฮ้อ เอามีดมาปาดคอป้าเลยเถอะT^T
ส่วนเรื่องเหตุผล พ่อแม่ให้ได้แต่ภายนอก ก็ดีค่ะ เพราะบางเรื่องนี่มาเลวแบบไร้สาระ มันเลยไม่ค่อยมีเสน่ห์เท่าไหร่ สำหรับคุณกำลังพอดี โป๊ะเชะ!! แต่ขอเสริมว่าน่าจะมีเหตุอย่างอื่นเป็นแรงผลักดันเสริมน้ำหนักขึ้นไปอีกสักนิดก็ดีนะคะ
ความพึงพอใจ :: อยู่ในระดับปานกลาง ..ไม่ใช่ว่าไม่น่าสนใจนะคะ น่าสนค่ะ แต่เพียงว่า มันไม่ค่อยสนุก แข็งๆไปนิด เนื้อเรื่องซีเรียสไปหน่อย ค่อนข้างยืดเยื้อ โดยส่วนตัวชอบเรื่องที่มันฮาๆ สบายๆ บทจะเครียดก็เครียด บทจะบ้าก็บ้า ไม่ตรึงและไม่หย่อนจนเกินไป นั่นแหละ ..นิยายที่โดน!!
แบนเนอร์หรือลิ้งค์บทความที่ฝากวิจารณ์ : 
เราก็คงแนะนำให้ได้เท่านี้ ถ้ามีอะไรทำให้ไม่พอใจก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ และขอบคุณที่ไว้วางใจเลือกมาใช้บริการบทความต๊อกต๋อยแห่งนี้ ขอบคุณจริงๆค่า ^_________^
ด้วยรัก... จากป้าปัง ☺
ความคิดเห็น