ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วาเลนไท อันแสนหวาน
ผ่านมา 2 เดือนแล้วตั้งแต่ที่ฉันเจอเขาเราก็ยังไม่ได้เจอกันเลยวันนี้วันที่
14 กุมภาพันธ์ เป็นวันวาเลนไท บาร์บี้รีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปเรียน
" เฮ้อวันนี้วันวาเลนไท เบื่อจังไม่เคยได้ดอกไม้ซักดอก ไม่แปลกหรอก
ก้อพี่บอร์ดี้กันพวกผู้ชายหมดเลยนะสิ ส่วนตัวเองก็ได้ไปคนเดียว "
" บาร์บี้บ่นไรพี่ได้ยินนะ "
" ก็มันจิงนี่นา "
" อย่าบ่นมากไปเรียนกันเถอะ "
ที่โรงเรียน
" กรี๊ดดดดดดดด พี่บอร์ดี้ขา พี่บอร์ดี้ดอกไม้คะ "
เสียงของสาวๆในโรงเรียนดังลั่นเมื่อบอร์ดี้เดินผ่าน
" บาร์บี้เข้าห้องเรียนก่อนไปเดี๋ยวพี่ตามไป "
" โธ่ เป็นอย่างนี้ทุกทีเลยนะ พี่บอร์ดี้ลืมน้องเลย "
" น่า อย่าบ่นมากเดี๋ยวไม่สวยนะ "
" แหวะ เค้าสวยอยู่แล้ว "
บาร์บี้เดินมาทางบ่นอุบอิบเรื่องพี่ชายของตัวเอง
" เฮ้อเบื่อจังเลย พี่บอร์ดี้นี่ทำไรอยู่นะ ไม่มาสักที สงสัยสาวๆคงเยอะ "
บาร์บี้บ่นพลางมองไปรอบๆโรงเรียนที่แต่ละคนก็ถือช่อดอกไม้ ช๊อคโกแลต ต่างๆ
นานาที่แต่ละคนเอามาให้คนรักของตัวเอง และคนที่แอบชอบอยู่
" เฮ้อ ทำไมฉันถึงไม่ได้ดอกไม้บ้างนะ "
บาร์บี้พูดไปพลางนึกถึงจียุนเท ...เมื่อไรนะเราจะได้เจอเค้าอีก.....
" ยัยบี้ นั่งทำไรอยู่คนเดียวฮะ "
" นั่งอมทุกข์อยู่นะสิ ยัยปอ "
โอปอ หรือที่บาร์บี้เรียกว่าปอ เธอเป็นเพื่อนสนิทของบาร์บี้ตั้งแต่อนุบาลยันม.6
แล้ว เธอเป็นคนนิสัยดี ผมสีน้ำตาล ตาโต ผิวขาว หน้ากลม นี่คือลักษณะของ
โอปอ เมื่อเทียบกับบาร์บี้เธอเทียบไมติดเลย
" นั่งอมทุกข์ไรยะ "
" เรื่องวันวาเลนไท นะสิ "
" อ๋อ ที่ไม่ได้ดอกไม้สักดอกนะเหรอ "
" อืม. "
" เฮ้อบอร์ดี้ก็เหลือเกินจิงๆเลยนะทำเป็นหวงน้องสาวแต่ตัวเองก็ได้คนเดียว "
" ช่างพี่บอร์ดี้เค้าเถอะ เค้าเป็นแบบเนี่ยแหละ "
เสียงออดดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของทั้งคู่
" บี้ ออดดังแล้วไปเรียนกันเถอะ "
" อืม. "
เวลาผ่านไปจนเลิกเรียน
" บี้ เดี๋ยวไปเปลี่นชุดนะ "
บอีดี้พูดพลางเปลี่ยนชุดของตัวเอง บาร์บี้กับบอร์ดี้เรียนเทควันโดตอบนเย็น
หลังเลกเรียนทุกวัน ทำให้ต้องเปลี่ยนชุดทุกวันเพื่อเตรียมตัวเรียนเทควันโด
" ค่ะ พี่บอร์ดี้แต่บี้ขอเวลาเดี๋ยวนะคะ "
" ขอเวลาจะไปไหน "
" ไปทำให้เพื่อนสมหวังค่ะ "
" สมหวังอะไร "
" ก้อวันนี้วันวาเลนไท บี้ก้อจะไปเป็นแมสื่อนะคะ "
" อืม. เป็นได้แค่แม่สื่อนะ อย่าไปเป็นคนรักซะเอง "
" บี้ไม่ทำไรอย่างนั้นหรอกค่ะ "
พอพูดจบบาร์บี้ก็วิ่งพลางไปหาเพื่อนอีกคนที่จะให้เธอเป็นแม่สื่อให้
" จะให้เอาไปให้ใครเหรอ แนน "
" ให้พี่อ๊อฟนะ "
" อืม. ได้ "
" ยัยบี้จะดีเหรอไปอะ "
ปอถามบาร์บี้ด้วยความกลัว
" ดีสิ เราสงสารแนนอะ "
" แต่บี้ พี่อ๊อฟ เค้ามีแฟนแล้วนะ เดี๋ยวก็โดนแฟนเค้าตบหรอก "
" คิดมากน่า ยัยปอ รออยู่นี่แหละ "
" บี้ทำให้ได้นะ " แนนพูดให้กำลังใจ
" อืม อย่าห่วงเลยแนน "
พอพูดจบบาร์บี้ก็เดินเข้าไปหาพี่อ๊อฟพร้อมช่อดอกไม้กับช๊อคโกแลต
" พี่อ๊อฟคะ "
พี่อ๊อฟหันมายิ้มให้บาร์บี้พลางพูดว่า
" มีอะไรเหรอครับน้องบาร์บี้ "
" บี้มีของจะให้ค่ะ " พอบาร์บี้พูดจบเสียงแซวจากกลุ่นเพื่อนพี่อ๊อฟก็ดังขึ้น
" น้องบี้ครับจะเอาดอกไม้ให้ไอ้อ๊อฟเหรอครับ ให้พี่ดีกว่าพี่อยากได้ดอกไม้จาก
น้องบาร์บี้ครับ "
" ค่ะ บี้จะเอาดอกไม้ให้พี่อ๊อฟ "
" น้องบี้ชอบพี่เหรอครับ "
พี่อ๊อฟถามด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มผิดปรกติ แหงละสิก็เค้าเป็นคนแรกที่จะได้ดอกไม้
จากบาร์บี้ หญิงสาวที่น่ารักที่สุดในโรงเรียน
" ป่าวค่ะ บี้ไม่ได้ชอบพี่อ๊อฟ "
" อ้าว แล้วน้องบี้เอาดอกไม้มาให้พี่ทำไมละครับ "
" มีคนฝากมาค่ะ เค้าชื่อแนน "
" งั้นพี่คงรักไม่ได้หรอกครับ"
" ทำไมละคะ "
" คนชื่อแนนไม่เห็นสวยเลย ไม่เหมือนน้องบี้อีกอย่างพี่มีแฟนแล้ว "
เวลาหาไม่ค่อยได้เลยนะคะ คั่นไว้แค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวเรามาแต่งต่อ รับรองหนุกชัว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น