คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1
“เฮ้ ! ุโรโิ ทำนายเิน้าั ว่ะ เียวไปไม่ทันไม่รู้้วยนะเว้ย”
“เอ่อๆ รีบไปไหนอแฟระ”
เ้าวันใหม่ที่สใส
วันนี้ป็นวันเปิเทอมวันแรอโรเรียน เริน
แ่ผม็ไม่อยาเ้าไปในโรเรียนอนนี้หรอรับ เพราะผมี้เียนั่ฟัอาารย์บ่นนี้นา
“เฮ้ย! ิเสะ ผมว่าอย่าเ้าอนนี้เลยนะ ี้เียฟัอาารย์บ่น -_-“
ิเสะหันหน้ามอผมแบบๆ
“เอ่อๆ ็ไ้ๆ”
และ็อบผมแบบๆเ่นัน สสัยมันลืมว่าวันแรอารเปิเทอม้อฟัอาารย์บ่น่วปมนิเทศละมั่
พวผมเินเร่ๆอยู่นอโรเรียนอย่าสบายอารม์
ริๆที่เริน
วันแรที่เปิเทอมยัไ็ไม่มีเรียนอะไรอยู่แล้วผมเลยไม่ิอะไรมาเท่าไหร่
ุบ
“??”
ผมับิเสะหันหลัไปมอามเสียที่อยู่้านหลัทันที
ล่อ? อใร?
ผมหันไปมอรอบๆทันที่
และผม็พบเ้าับายนหนึ่ที่ำลัเินไลออไป
“เี่ยว นี้ใ่อ....”
“ไม่้อเรียหรอุโรโิ”
“ทำไมเล่า มัน น่าะ... เฮ้ย !แทำอะไรว่ะิเสะ”
ผมที่ำลัหันลับไปว่า ้ออึ้
เมื่อวามไร้มารยาทอเพื่อนแสนรั?ำลันำพาวามวยมาให้ เพราะไอบ้าันไปเปิล่ออใร็ไม่รู้โยไม่อเาเนียนะ
“ ‘ันะมาเอาออันืน เรียมัวให้ี’ มันเียนว่าเี่ย นายิว่าไุโรโิ?”
“ห๊ะ?” ผมและิเสะมอหน้าัน้ยวาม
ผมหยิบฝาล่อที่ิเสะโยนลพื้นึ้นมาพลิหายู
‘รุาเปิอ่าน’
มันหมายวามว่าไฟร่ะ ไอนส่้อารแล้อะไรพวผมันแน่!
“นายแะมันเพราะ เาบอให้เปิเนียนะ”ผมเปลี่ยนสรรพนามเรียเพื่อนทันที่
เพราะอนนี้ผมใเย็นลแล้ว
“เอ่อ ็นะ มันไม่มีอะไรหรอมั่ ุโรโิ ิมาเินไปรึเปล่า”
“เอ่อ... ั้น”
ผมรับระาษมาาิเสะ ่อนะยำและโยนทิ้ลถัยะ้าน้า
และพวผม็เิน่อไป
โยไม่สัเเลยว่ามีนามหลัพวผมอยู่
วาสีแอำพันและสีทออร่ามมอสอหนุ่มที่เินาไปพร้อมยิ้มเพียเล็หน่อย
่อนที่เาะหายเ้าไปในเามื….
------------------------------------------------------
ผิพลาอะไร็อโทษ้วยนะร้าบ มือใหม่เนอะ อมเม้นเป็นำลัใให้้วยนะร้าบ
ความคิดเห็น