หลงรักนายเด็กทุน #MarkBam

แบมแบมเด็กหนุ่มน่าตาน่ารัก นิสัยดี เรียนเก่ง แต่ที่บ้านค่อนข้างยากจน มักถูกเพื่อนๆในห้องแกล้งต่างๆนานาเพียงเพราะเป็นเด็กทุน ทุกคนมองว่าแบมแบมนั้นเป็นคนที่แสนสุดจะเชย เพราะเสื้อผ้าที่แบมใส่มีแต่เสื้อกันหนาวตัวใหญ่ที่แสนรุ่มร่าม แถมฮูดที่คอยปิดหน้าปิดตาอีกต่างหาก 

"แบมแบมลูกไปม.ได้แล้วนะ วันนี้เปิดเทอมวันแรกหนิ" คนเป็นแม่กล่าวเรียกเด็กน้อยที่กำลังจะมากินข้าว

"ครับแม่ วันนี้เปิดเทอมวันแรก แบมตื่นเต้นนจังเลยครับ" 

"รีบกินแล้วไปได้แล้วนะ เดี๋ยวสายเอาหรอก"

"ครับแม่ งั้นแบมไปแล้วน้า จุ๊บ " เด็กหนุ่มหอมแก้มผู้เป็นแม่แล้วจึงรีบออกจากบ้าน

@มหาลัย

แบมแบมเรียนคณะวิศวะเพราะไปสอบแพทย์ไม่ติด ดันมาติดวิศวะ แบมจึงได้มาเรียนที่คณะนี้ทั้วที่ตัวเองไม่ค่อยชอบเท่าไร แบมมาในฐานะเด็กทุนเพราะที่บ้านค่อนข้างจน จึงสอบชิงทุนมา

"น้องๆครับอีก 20 นาทีเรียกรวมนะครับ" รุ่นพี่บอก

โอ๊ะ!!!!

"ขอโทษครับพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจ" เด็กหนุ่มได้เดินชนคนแปลกหน้าเข้าอย่างแรงทั้งที่เดินหลบแล้วแท้ๆ

"เดินยังไงของมึงวะ ไม่ได้เอาตามารึไง"ชายหนุ่มร่างใหญ่กล่าว

"ขอโทษจริงๆครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ" แบมกล่าวด้วยสีหน้าหวาดกลัวมาวันแรกก็มีเรื่องสะแล้ว

"เห้ยไอ้มาร์คมึงจะอะไรนักหนาวะ ปล่อยๆแม่งไปเหอะมันเพิ่งมาวันแรก เชยๆอย่างมันก็ต้องซุ่มซ่ามเงี้ยแหละ5555" เพื่อนขอคนร่างสูงกล่าว

"หึ!!!"ร่างสูงเดินออกไปปล่อยให้แบมแบมยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นหลายนาที

มาร์ค

หึไอ้เด็กฮูดนั้นได้ข่าวมาว่าเป็นเด็กทุน กล้ามากนะที่เข้ามาเรียนที่นี้ ผมเลยจัดให้ไปสะหนึ่งที5555 ผมเดินเข้าไปชนมันเองเนี่ยแหละ

ถ้าไอ้แจ็คเพื่อนสุดที่รักของผม(มั้ง) ไม่มาห้ามมมันคงโดนหนักกว่านี้ ผมไม่ปล่อยเด็กนั้นไปง่ายๆหรอกนะ นายเจอแน่แบมแบม

แบมแบม

หลังจากที่ผมเดินชนกลับพี่มาร์ค(น่าจะชื่อนี้ได้ยินเพื่อนเขาเรียก) พวกรุ่นพี่ก็เรียกรวมให้ไปทำกิจกรรม จริงๆวิศวะมันก็ไม่ได้โหดเหมือนที่เขาว่ากันมาหรอกคับ ผมว่าพวกพี่ๆก็นิสัยดีนะ แต่แค่เสียงดังไปหน่อย

"นี่นาย!" ผู้หญิงคนหนึ่งเรียกผม

"ครับ เรียกผมหรอครับ"

"ใช่นายนั้นแหละ"

"มีอะไรรึเปล่าครับ"แบมกล่าวด้วยความสงสัยเพราะคนในคณะไม่ค่อยอยากจะมาคุยกับผมเท่าไร

"ไปซื้อข้าวซื้อน้ำให้พวกฉันสิ" หญิงสาวใช้แบม

"ทำไมไม่ไปซื้อเองละครับ" แบมถามด้วยความสงสัย

"แกมันเ็กทุนไม่มีสิทธิเรียกร้อง พวกฉันใช้ให้ทำอะไรก็ทำอย่ามาขัดคำสั่งฉัน"

"คุณชื่ออะไรครับ เรายังไม่รู้จักกันเลย ผมชื่อแบมแบมนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"เด็ฏหนุ่มกล่าวทักทายด้วยท่าทางน่ารัก

"ฉันชื่อ เยลลี่ "

"ครับแล้วจะเอาอะไรครับ ผมจะไปซื้อให้"

"ฉันเอราแค่น้ำเปล่า พวกแกเอาอะไร" เยลลี่ถามเพื่อนๆชองเธอ

หลังจากที่สั่งแบมแบมแล้วพวกของเยลลี่ก็บอกให้มาภายใน 5 นาทีเพราะถ้าเกินมีเรื่องแน่ แบมแบมจึงรีบวิ่งไปซื้อเพราะร้านชานมนั้นอยู่ค่อนข้างไกลและเยลลี่สั่งหลายแก้ว จะทันไหมเนี่ย

@ร้านชานมไข่มุก

"เอาชานมไข่มุก 2 แก้วครับ นมเย็น 1 แก้ว แล้วก็น้ำเปล่า 1 ขวดครับ ขอเร็วที่สุดเลยครับพี่"แบมกล่าวด้วยท่าทางร้อนรนเพราะกลัวว่าจะไม่ทัน

"รอแปปนะน้อง" คนขายตอบกลับด้วยสีหน้สยิ้มแย้ม

"ครับพี่" แบมได้แต่รออย่างใจจดใจจ่อว่าเมื่อไรจะเสร็จแต่ใช้เวลานานมากเพราะมีหลายแก้วกว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาไป 10นาทีแล้วแบมจึงรีบจ่ายเงินแล้วกลับมาให้พวกเยลลี่เร็วที่สุด 

"แฮกๆๆ นี่เยลลี่น้ำได้แล้ว ขอโทษที่มาช้านะ พอดีคนขายทำนาน"แบมตอบด้วยความเหนื่อยเพราะวิ่งมา

"หึ มาช้า!! พวกฉันไม่กินแล้ว แกเอาไปกินแทนละกัน" ซ่าาา เยลลี่สาดชานมใส่แบมแล้วพวกเพื่อนๆของเยลลี่ก็เอาน้ำที่เหลือมาเทใส่แบมตั้งแต่หัวจรดเท้า

ทำให้แบมเปียกทั้งตัว

"อนี่ เอาไปไว้ล้างตัวนะ" เยลลี่โยน้ำเปล่าใส่แบม

ผู้คนแถวนั้นต่างมองแบมและนินทา สมน้ำหน้า และอีกมากมาย แต่ทุกคนรู้ดีว่าแบมคือเด็กทุนและแน่นอนเด็กทุนก็ต้องเจอแบบนี้

แบมแบมลุกขึั้นแล้วเก็บขยะแถวนั้นที่พวกเยลลี่ทิ้งไว้ไปทิ้งทั้งๆที่ตอนนี้ทั้งตัวของแบมมีแต่คราบชานมและไข่มุกเต็มตัว

@ใต้ตึกคณะวิศวะ

"เห้ยๆพวกมึงรู้ข่าวยังวะ"ชายหนุ่มผู้มาใหม่กล่าว

"ข่าวไรวะไอ้แจ็ค"เจบีถาม

"ก็ข่าวน้องแบมไง"

"แบมไหนวะ" เจบีถามด้วยความสงสัย"

"ก็น้องแบมเด็กทุนอะ คนที่ใส่เสื้อกันหนาวแล้วก็ปิดฮูดอะ"

"อ๋อๆ คนที่ไอ้มาร์คชนเมื่อเช้าปะ"

"นั้นแหละ"

"มึงจะเล่าอะไรก็เล่าดิไอ้แจ็คกูรอฟังอยู่"มาร์คกล่าวขึ้นหลังจากที่ฟังมันสอคนทะเลาะกันมานาน

"ก็น้องเยลลี่ ดาวสถาปัต เอาชานมทั้งราดทั้งเทใส่ไอ้เด็กนั้นอะดิ คนดูเต็มเลยนะเว้ย"แจ็คสันบอกให้มาร์คฟัง

"หึ"แล้วมาร์คก็ลุกออกไปจากกลุ่ม

"อะไรของมันวะ" เจบีถาม

"กูก็ไม่รู้ชั่งแม่ง มาๆเดะกูพาไปส่องสาว"

"เออๆ ปะกูกำลังเบื่อเลย"

แบมแบมจะเป็นยังไงต่อนั้นโปรดติดตามตอนต่อไป ลงทุกวันจันทร๋์ พุธ และ ศุกร์

เพิ่งหัดแต่งนะค๊าปกติแต่งแต่ในจอย ติชมให้คำแนะนำกันได้นะคะ อิอิ ^^