[YAOI]...เรื่องของผมกับเขา

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 สานต่อ OoO >o<

    " Can't believe that I'm the fool againI ... thought this love would never end ...How was I to know...You never told me....Can't believe that I'm the fool again...And I who thought you were my friend...How was I to know....You never told me " เสียงเพลงในโทรศัพท์ของมิวดังขึ้นเนื่องจากมีคนโทรเข้าทำให้มิวต้องจำใจตื่นขึ้นมารับอย่างเสียมิได้  "ตื่นแล้วโว้ย!!!" เขากรอกเสียงลงไปอย่างหงุดหงิดและงัวเงีย

    "ตื่นแล้วหรอ งั้นเจอกัน 10 โมงนะ" แล้วปลายสายก็วางไป

    -จะรีบโทรมาปลุกทำไมกันฟร้า!!! เพิ่งจะ8โมงเอง-มิวบ่นในใจก่อนจะจำใจลุกจากที่นอนก่อนจะคว้าผ้าขนหนูแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปเข้าห้องน้ำ

    เมื่อมิวอาบเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปิดบังเพียงท่อนล่างของร่างกายและผ้าขนหนูผืนเล็ก ๆที่คลุมศรีษะที่ยังคงมีน้ำหยดติ๋ง ๆ หยดน้ำยังคงเกาะพราวเต็มร่างกายของ       มิวเหมือนกับว่าเขาเดินออกมาโดยไม่ได้เช็ดตัวเลย

    เขาเดินไปที่ครัวแล้วเปิดตู้เย็นคว้าน้ำออกมา 1 ขวด เตรียมเอาเข้าห้องไปด้วย

    แต่เขาก็ต้องหยุดชะงักอยู่กับที่เมื่อหันไปเจอสายตาของกอล์ฟที่จ้องมาอย่างไม่วางตาทำให้มิวนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วอารมณ์ของเขาก็แตกกระเจิงด้วยความโกรธและอาย

    "มองบ้าอะไรของนายน่ะหา!!!"

    "..."เงียบไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากของกอล์ฟเช่นเดิมแล้วเขาก็ลุกจากโซฟาที่เขานั่งอยู่แล้วเดินมาหามิว

    "หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะโว้ย!!!" มิวเริ่มโวยวายทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินใกล้เข้ามาเขาไม่อยากให้เรื่องเมื่อคืนเกิดขึ้นกับเขาอีกครั้ง แต่ขาเจ้ากรรมดันไม่ฟังคำสั่งของสมองเมื่อเจอกับสายตาของกอล์ฟที่มองมาเขาไม่สามารถก้าวขาหนีไปได้เลย
   
    กอล์ฟยังคงเดินเข้าไปหามิวเรื่อย ๆจนมือของกอล์ฟสามารถแตะไหล่ของมิวได้แล้วเขาก็โน้มใบหน้าของเขาลงไปที่ข้างหูของกอล์ฟแล้วกระซิบว่า "ฉันรักนายนะ" แล้วกอล์ฟก็หันหน้ามามอง มิวและค่อย ๆก้มหน้าลงไปหมายจะจูบด้วยใบหน้าอันเคลิบเคลิ้ม

    "หยุด" มิวตะโกนห้ามกอล์ฟ "นายเป็น..." แล้วมิวก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกเพราะโดนปากของกอล์ฟปิดเอาไว้มิวจึงพยายามดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโตแต่ก็ต้องหยุดเมื่อลิ้นอุ่น ๆของกอล์ฟได้แทรกเข้ามา
   
    จากที่เคยดิ้นรนก็กลับจูบตอบคนตรงหน้าไปอย่างดูดดื่มและเนิ่นนานจนในที่สุดกอล์ฟก็เป็นฝ่ายผละออกมาก่อน
   
    กอล์ฟมองหน้ามิวด้วยสายตาที่อ่อนโยนแล้วพูดด้วยคำพูดที่มิวอยากจะเอาหัวคนตรงหน้ามาโขกกำแพงเป็นที่สุด

    "นายบอกว่าอย่า แต่นายก็จูบตอบกลับมา"

    "นะ...นายมันบ้าไปแล้วทำไมต้อง..." ก่อนที่มิวจะทันได้พูดจบกอล์ฟก็ก้มหน้าลงมาจูบกอล์ฟอีกทีมิวดิ้นรนได้เพียงนิดเดียวเท่านั้นเพราะเขาก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบอันหอมหวานของคนตรงหน้าจนเข่าอ่อนไม่สามารถยืนได้จึงต้องกอดคอคนตรงหน้าเพื่อพยุงตัวไม่ให้ล้ม

    เมื่อกอล์ฟเห็นว่ามิวยืนไม่ไหวเขาจึงผละออกมาและมิวก็ลงไปกองอยู่กับพื้นเพราะความรู้สึกเคลิบเคลิ้มหอมหวานเมื่อกี้ทำให้ขาของเขาไม่มีแรงมาซะเฉย ๆ

    กอล์ฟจึงผยุงมิวขึ้นมาแล้วพาไปส่งที่ห้องพร้อมกับเอ่ยว่า "จะออกไปข้างนอกไม่ใช่หรอนี่ 9.30 แล้วนะ เดี๋ยวไปสายหรอก" เขาพูดด้วยรอยยิ้มแล้วก็เดินออกไปจากห้อง

    -บ้าเอ้ยทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ-มิวสบถในใจก่อนที่จะรวบรวมแรงแล้วรีบแต่งตัวออกจากบ้านทันที