ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 คนโลภนั้นโหดร้ายและไร้ยางอาย
อนนี้แปล ENG โย lazysenpai
--------------------------
"ฮิฮิ ันไม่เยเห็นใรโ่เหมือนพี่มา่อน ใระมีวามสุที่มีพี่สาวแบบุเป่ย!”
เป่ยเว่ยเว่ยมอูน้อสาวอเธออย่าไม่เื่อสายา น้ออเธอเป็นนี้อายมาและะิามเธอไปไหนมาไหนอย่าเียบ ๆ เสมอ แ่ผู้หินนี้ลับมอเธออย่าเหยียหยามราวับว่าเธอำลัูสิ่ที่น่ารัเีย
เธอแทบะหายใไม่ออะที่หน้าอไว้ เธอแทบะไม่สามารถพูออมาไ้เพราะวามเ็บปว
“เธอ…ทำัวี่อหน้าัน...เพราะเธอ้อารเอสารารโอนมร...าัน?” สีหน้าอเป่ยเว่ยเว่ยนั้นเย็นา แ่เสียอเธอไม่สามารถ่มให้เรียบไ้ เสียพูอเธอาห่วและสั่นระริ เธอุเ่าบนโฟาโยที่ร่าายอเธอัวเ้าหาัน และทุรั้ที่เธอหายใะมีวามเ็บปวรุนแรึ้นในหัวใอเธอ
“ไม่ั้นแล้วะมีอะไรอีล่ะ แิว่าันอยาให้แเป็นพี่สาวอันริ ๆ ั้นเหรอ? ทุนพูว่าันเป็นลูนอหมายอพ่อ และะทำให้แเสียหาย ทำไมแถึมีทุสิ่ ไ้ทุอย่าที่แ้อาร และัน ลับไ้รับแ่อเหลือที่แไม่้อาร? ันเป่ยเหยาเหยาแย่ว่าแรึเปล่า ไม่เลย ไม่ว่าะเรื่อานหรือารบริหารบริษัท ันีว่าแ แ่พวเาลับเลือแให้เป็นทายาทไม่ใ่ัน!”
เป่ยเหยาเหยารีร้ออย่าบ้าลั่
เป่ยเว่ยเว่ยำไ้ รั้แรที่พวเธอพบัน เป่ยเหยาเหยาเป็นลูสาวนอสมรสที่พ่ออเธอนำลับมาบ้าน ในเวลานั้นเป่ยเว่ยเว่ยที่รู้สึเหา ๆ ลายเป็นมีวามสุที่ไ้มีน้อสาว
ทุรั้ที่เธอมีอะไรอร่อย ๆ และอสนุ ๆ เธอะแบ่ปันมันับน้อสาวเสมอ
เมื่อนใู้ถูน้ออเธอ เป่ยเว่ยเว่ยะไม่ลัเลที่ะโมีนใ้พวนั้น
เนื่อาสุภาพอเธอมีปัหา เธอึลที่ะลนามในเอสารารโอนมรและสละสิทธิ์ในารสืบทอบริษัทให้ับเป่ยเหยาเหยา
ทั้หมนี้เป็นเพราะเธอิว่าเป่ยเหยาเหยาเป็นน้อสาวอเธอ และเป็นผู้หิที่มีอัธยาศัยีเรียบร้อยน่ารั แ่เธอไม่เยิเลยว่าหลัาที่เธอลนามในเอสารแล้วเป่ยเหยาเหยาะเปิเผยใบหน้าที่แท้ริอเธอในวันนี้
“เอายาให้ัน…” เป่ยเหว่ยเหว่ยยับริมฝีปาเล็น้อยและพู้วยวามยาลำบา
เธอรู้ว่าเป่ยเหยาเหยาะไม่ให้ยารัษาโรหัวใ แ่เธอ็ยัร้ออ
พวเธอเป็นพี่น้อันมานานมาว่าสิบปี เธอยัหวัว่าน้อสาวอเธอะยัมีวามรู้สึี ๆ ่อเธอ
เป่ยเหยาเหยาหยิบวยาออมาพร้อมับหัวเราะเยาะและโยนมันลในถัยะ้า ๆ ใบหน้าเป่ยเหว่ยเหว่ย
“วันนี้แะาย ายเพราะโรหัวใำเริบ มันไม่มีอะไรเี่ยว้อับัน นอานี้แรู้ไหมว่าทำไมานแ่านอแถึถูเลื่อนออไป?”
เมื่อเป่ยเว่ยหว่ยเฝ้าูเธอว้ายาทิ้ แสแห่วามแ้นในวาอเธอ็เิ้าึ้น
เธอเยหน้าึ้นมอสบาน้อสาว เธออบ้วยวามเย็นาและไม่แยแส “เย่หยูเสวี่ยเ้าใผิเพราะรูปถ่ายที่ันมีวามสัมพันธ์ลับับบอี้าร์อัน ภาพถ่ายถูถ่ายอย่าแยบยล ันไม่มีหลัานอื่นไปยื่นยันว่ามันไม่ใ่เรื่อริ อย่าบอันนะว่านั่น็เป็นฝีมือเธอ”
หัวใอเธอเ็บแล้ว แ่อนนี้มันรู้สึเหมือนำลัะแเป็นเสี่ย ๆ เมื่อเหุผลที่แท้ริถูเปิเผยใบหน้าอเธอเปลี่ยนเป็นสีเียว เนา่าที่มาภายในเริ่มแ็แร่ึ้น
“ใ่ ันวาแผนไว้ับพี่อัน ทำไมพี่ให่ถึไ้เาไปอีแล้ว? วรเป็นันที่ไ้แ่านับเาไม่ใ่วยาเินไ้อย่าแ”
(ปล: เธอหมายถึเป่ยเว่ยเว่ยที่มัะป่วยและินยาอยู่เสมอว่าเธอเป็นวยา)
พี่อัน... แม้แ่บอี้าร์อเธอ็ลายเป็นนอเหยาเหยา
เป่ยเว่ยเว่ยรู้สึว่าหัวใอเธอถูบยี้อย่าสมบูร์ เธอถูหัหลัโยนสอนที่เธอไว้ใมาที่สุภายในหนึ่วัน เธอยิ้มอย่าเย็นาเมื่อรับรู้ว่าัวเธอนั้น่าโ่มริ ๆ เพียแ่เธอิให้ไลึ้นหน่อยทุอย่า็ะไม่บแบบนี้ อะไรที่เธอ้อารนอื่น็้อารมันเหมือนันสินะ
อย่าไร็ามโลใบนี้นโลภะเหวี่ยเหยื่ออย่าเธอไปในบ่อลาวาเหมือนนไร้หัวใ และิที่ะสวาปามทุสิ่ทุอย่าที่เป็นอเธอไปนหม
(ปล: เธอหมายถึนโลภนั้นโหร้ายและไร้ยาอาย)
-------------------------
เรื่อนี้สั้นีเนอะ ฮ่าๆ
(แ้ไำแทนัว เห็นมีทัมาหลายนว่าวระเปลี่ยนเป็น แ ีว่า)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น