คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ปัก!!! ตุ้บ!!!
“อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ”
“นี้ อีนังชะนีแว่นเดินดูตาม้าตาเรือบ้างสิ” ชิ!!อีชายสองศอกเขามีสามศอกแกแค่สองศอกก็พอแล้วโง่ให้ฉันเดินชนทำไมยะ
“ค่ะ ขอโทษค่ะ” ฉันพูด (ด่า) เสร็จก็เดินหนีออกจากตรงนั่นตรงที่อีชายสองศอกยืนอยู่ แหม! ยืนนาง(นาย)แบบอยู่นั้นหาผู้ชายกินอยู่นั้นแหละ อุ๊ย! ลืมแนะนำตัวฉันชื่อ โรส ค่ะอยู่ชั้น ม.6
อันที่จริงฉันเป็นมาเฟียที่สุดแสนจะน่ารัก^_^ แต่พอมาโรงเรียนแปลโฉมเป็นยัยแว่น ถักเปีย =_= ที่ทำอย่างนี้ เพื่อไม่ให้ใครจับได้ เพราะฉันได้ข่าวว่ายากูซ่าคู่อริของฉันอย่างมาอยู่โรงเรียนนี้ตั้งแต่ม.4 แต่ปัจจุบันก็ยังคงหาหาไม่เจอ-_-รู้แค่ว่ามีหัวหน้าแก๊งหนึ่งคนลูกน้องสามคนแต่เอาเถอะรู้ว่าอยู่โรงเรียนนี้ก็ดีแล้ว สักพักฉันก็เดินมาถึงจุดที่นัดแก๊งของฉัน
“โรสทางนี้”แพนหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มที่มีความสามารถทางเทคโนโลยีเป็นเลิศ โบกมือเรียกฉันเหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสาที่แสนจะน่ารัก
“ทำไมแกมาช้าจัง”พลอยพูด นี้ก็เป็นสมาชิกของกลุ่มที่มีความรู้เรื่องรอบตัวเยอะ (ยกเว้นด้านการเรียน-_-^) หรือเรียกว่าเจียกเก่งก็ได้มั้ง
“ก็โรสมันมีเวรทำความสะอาดห้องก็ปล่อยมันเถอะ”เอมเพื่อนเลิฟของฉันมีความสามารถทางด้านการทำอาหารและยาพิษจึงได้รับการไว้วางใจให้มาอยู่ในกลุ่ม ส่วนฉันหัวหน้ากลุ่มมีความสามารถด้านการสู้แต่ที่จริงกลุ่มของฉันทุกคนก็ทั้งต่อสู้ก็เก่ง-_-^แต่ตัวฉันเก่งกว่านิดเดียว^_^แหม! ก็อย่างจะคุยบ้าง
“ว่าแต่ พลอยแกนัดพวกเรามาทำไม”ฉันเริ่มเข้าเรื่อง
“ก็คือว่าฉันรู้แล้วว่าใครเป็นหัวหน้ายากูซ่าและลูกน้อง”เอม แพนและฉันทำหน้าอึ้งไปสักพัก
“แล้วคนพวกนั้นก็อยู่ห้องด้วยกับพวกเรา” อุ๊ย! ลืมบอกไปพวกเราทุกคนอยู่ห้องเดียวกันแต่ฉันดันโดนทำความสะอาดห้องเลยช้า
“แล้วตกลงเป็นใคร”เอมเริ่มถาม
“หัวหน้าแก๊งชื่อ ฟารี่ อยู่ชมรมเดียวกับโรส ลูกน้องชื่อ ไนซ์ อยู่ชมรมเดียวกับฉัน เรน อยู่ชมรมเดียวกับเอม พี อยู่ชมรมเดียวกับแพน” พลอยอธิบายให้พวกเราฟังแต่สภาพแต่ละคนเหงื่อตกในขนาดที่มีลมพัดเย็นสบาย~~
“อ๋อ ฟารี่ ไนซ์ เรน พี มันเป็นเด็กนักเรียนที่ย้ายมาตอนม.4นี้”แพนพูดพร้อมทำท่าคิด
“แต่ตอนนี้พวกเราก็ระมัดระวังตัวกันหน่อยแล้วกัน” ฉันพูดพลางมองดูสมาชิกในกลุ่ม
“อืม ฉันก็ว่างั้น ถ้างั้นพวกเรากลับบ้านกันเถอะพรุ่งนี้ค่อยมาเจอกัน^_^”เอมพูดพร้อมยืนและเดินออกไป พลอยก็ขอตัวกลับก่อนทีนี้ก็เหลือฉันกับแพนพวกเราจะกลับด้วยกัน เพราะอะไรนะเหรอ เพราะแพนจะไปนอนที่บ้านฉัน หนึ่งอาทิตย์^_^แต่คุณเธอยังพกปืนไปด้วย-_-อย่าว่าแต่แพนเลยฉันก็พก พลอยก็พก เอมก็ไม่พกแต่คุณนายเขาพกมีด แหม! โหดเหมือนกันนะเนี่ย สักพักฉันกับแพนก็ขึ้นรถลีมูซีนสีดำสนิทของทางบ้านฉัน(ไม่กลัวโดนจับได้ว่าเป็นมาเฟียเลยฉัน -_-^)
[17.30 น.]
“สวัสดีค่ะคุณหนูโรส คุณหนูแพน”คุณป้าใจแม่บ้านประจำบ้านของฉันพูดทักทายฉันกับแพน
“โรส คุณป้ากับคุณลุงไปไหนอะ ยังไม่เห็นเลย”แพนถามพลางมองรอบๆบ้านเพราะครั้งที่แล้วแพนมาค้างบ้านฉันแต่ก็ไม่เจอพ่อแม่ฉันเลยสักคน-_-^
“นั้นสิ คุณป้าใจค่ะคุณพ่อ คุณแม่ไปไหนค่ะหายไปตั้ง2-3อาทิตย์แล้วนะ”ฉันถามป้าใจที่ทำหน้าคิดหนักยังกลับว่าถูกโจรปล้นบ้าน
“อ๋อ คุณชายไปทัวปารีสเห็นว่ามีเรื่องเกี่ยวกับการเป็นมาเฟียยุโรปนะค่ะส่วน คุณหญิงทัวลอนดอนค่ะเห็นว่าไปสัมมนานะค่ะ”
“อ๋อค่ะ นั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะไปเร็วแพนขึ้นห้องกัน” ฉันรีบลาก (ฉุด) แพนขึ้นห้องอย่างด่วน
“คุณพ่อทัวปารีส คุณแม่ทัวลอนดอน คุณลูกทัวงานมาเฟียและการเรียน ครอบครัวของฉันมีแต่ทัว”พอขึ้นมาฉันก็บ่นกับแพนเป็นยกใหญ่ฉันจนแพนเงียบและไม่ตอบอะไร
“โรสฉันขออาบน้ำก่อนนะคืนนี้ฉันมีอะไรให้ทำสนุกมากๆ”พอแพนพูดเสร็จหล่อนก็เดินเข้าห้องน้ำปล่อยให้ฉันงงกับคำว่า มีอะไรให้ทำ โอ้ย! ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
[21.30 น.]
อ๋อ! ในที่สุดฉันก็รู้คำว่า มีอะไรให้ทำ นั้นก็คือติวหนังสือ มันน่าหนุกตรงไหนเนี่ย-_-^ แต่สำหรับยัยแพนมันหนุกที่สุดแล้ว
“แพนพรุ่งนี้ก็วันเสาร์ ค่อยติวก็ได้” ฉันปิดหนังสือก่อนจะซุกหน้าเข้ากลับหมอน
“มันก็จริง ถ้างั้นเรามาทำอะไรกันดี^^” แพนปิดหนังสือ
“นอน พรุ่งนี้ตื่นสักเก้าโมงต่อจากนั้นก็ไปเที่ยว ชวนเอมและพลอยไปด้วย พอเที่ยวเสร็จก็ติวหนังสือต่อให้จบ โอนะย่ะ” ฉันว่าบ้างที่ยัยแพนนะจะได้พักผ่อนบ้างไม่ใช้อะไรๆก็ติวหนังสือ -_-^ ไม่เหมือนฉันโดดเรียนเป็นว่าเล่นแต่ก็สอบได้ที่ 2 ตลอด ส่วนที่ 1 ของนายฟารี่อีตานี่เก่งทุกอย่างและยังฮอตที่สุดในโรงเรียน
“ได้จร้า งั้นฝันดีนะ อ๋อ! อย่าลืมปิดไฟให้ฉันด้วย” พูดเสร็จคลุมผ้านวมลายหมีพูของฉันนอนนิ่ง
“ย่ะ”
ความคิดเห็น