ห้องลับเก็บของ *-*

ลำดับตอนที่ #1 : ใบออ 1

ใบสมัครนางเอก

...ก็ไท  อารตีนันทกุล...(สีแดง)

ประวัติของผู้สมัคร

ชื่อ –แป้ง ^^

อายุ –14แล้ว~

ประวัติของตัวละคร

ชื่อ//ชื่อเล่น (ภาษาไทย) –  ดนยา  คิม // ดังจา

ชื่อ//ชื่อเล่น (ภาษาอังกฤษ) –Danaya  Kim // Dang Ja

อายุ (น้อยกว่าคุณชายไม่เกิน 1 ปีและมากกว่าไม่เกิน 2 ปี) – 20 ปี

เกิด – 15 มิถุนายน

เชื้อชาติ//สัญชาติ (เช่น ไทย-จีน  ไทย-เกาหลี ฯลฯ ถ้าเชื้อชาติและสัญชาติเดียวกันให้เขียน เช่น ไทยแท้  ญี่ปุ่นแท้ ฯลฯ) – ไทย-เกาหลี

ส่วนสูง//น้ำหนัก (ขอตัวเล็กๆ แต่ไม่เล็กมาก -*-) – 170//50

ประวัติครอบครัว (แนะนำ 3 บรรทัดอัพแบบระเอียดยิบๆ ยิ่งดี) –  มีคุณพ่อเป็นชาวเกาหลีที่เป็นบ.ก.ในนิตยสารแฟชั่นที่ไทย ส่วนคุณแม่นั้นเป็นคนไทยที่ทำงานเป็นนักข่าว ด้วยการที่ว่าพ่อนั้นทำงานเกี่ยวกับแฟชั่นจึงทำให้เป็นหนุ่มเจ้าสำอางดู  ชอบดูแลตัวเองให้เนี๊ยบตลอดเวลาบางที่ก็เลยเถิด ลามมาดูแลให้คุณภรรยาและคุณลูกด้วย
ถึงปกติคุณพ่อจะเป็นแบบนั้น แต่เวลาอยู่บ้านนั้น คุณพ่อชอบทำตัวเป็นพ่อบ้านที่ดี เอาใจภรรยาและลูก แต่บางทีก็ชอบลากคุณแม่คุณลูกไปสปาเพื่อเสริมความงามให้สมหญิงและบางทีก็ชอบบ่นว่าดังจาเป็นผู้หญิงที่ซกมกที่สุดในไทยและเกาหลีด้วย(เกินไปค่ะ พ่อ - -;) ส่วนตัวคุณแม่นั้น เนื่องจากทำงานเป็นนักข่าว เลยมีท่าทางลักษณะห้าวๆ  เป็นคนที่มีการตื่นตัวตลอดเวลา ว่องไว รวดเร็วปานลิง แต่ก็รักสามีกับลูกที่สุด>3<แต่ถ้าคุณสามีคิดนอกใจล่ะก็ เตรียมตัวเก็บกระเป๋าออกนอกโลกได้เลย เพราะคุณแม่จะตามไปกระทืบคุณพ่อถึงที่แน่นอน- -; จึงทำให้ดังจาคิดอยู่เสมอว่า พ่อแม่เธอเนี้ยสลับเพศกันอยู่ชัวร์ แต่ถึงจะเป็นอย่างงั้นพ่อแม่ของเธอก็มีเวลาให้กับเธอ(โดยเฉพาะเรื่องหัวใจ>//<)และเป็นที่ปรึกษาที่ดีตลอดมา

บุคลิก –ห้าวๆ พูดจาตรงไปตรงมา สมกับชื่อของเธอคือ ดังจา ที่แปลว่าตรงๆ  ขี้อ้อนแต่ก็ขี้แกล้งบางครั้งก็เอาแต่ใจตัวเองเหมือนเด็ก เป็นผู้หญิงที่พ่อบอกว่าซกมกทีผู้ชายยังอาย-*- แต่ก็เป็นคนที่คิดมากชอบเก็บอะไรไว้คนเดียว 

นิสัย (ต้องมากกว่า 5 บรรทัดเขียนระเอียดยิบยิ่งดี) – ใครๆก็พูดว่าเธอคือ หนุ่มน้อยหน้าหวานจอมซกมกในร่างสาวน้อยที่น่ารักของคุณพ่อคุณแม่ ย้ำ!!เฉพาะพ่อแม่เท่านั้น แต่สำหรับคนอื่น เธอคือแม่ตัวป่วน ขี้แกล้งชาวบ้านเขาไปทั่ว  แต่สำหรับคุณชายนั้น เธอคือ ดังดัง ผู้หญิงที่พูดจาตรงไปตรงมาด้วยเสียงดัง ชอบแกล้งให้ตัวเขานั้นสกปรกเล่นทั้งวัน ห้าวไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป โดยเฉพาะเรื่องความมอมแมมนั้นเขายกให้เธอเป็นที่ 1 ผู้หญิงอะไรหน้าตาเลอะเทอะได้ตลอด สะอาดได้ไม่ถึงครึ่งวันก็ต้องมีคราบอะไรต่อมิอะไรมาประทับอยู่บนหน้า- -; แต่บางครั้งในสายตาของเขาเธอคือผู้หญิงที่ปากหนักชอบเก็บอะไรไว้คนเดียว บางครั้งก็ขี้อ้อนเหมือนลูกแมว บางครั้งก็แมนอย่างกับผู้ชาย แต่สิ่งที่ใครๆรวมทั้งคุณชายต้องคิดหนักคือ อารมณ์โกรธที่แสนจะน่ากลัวของเธอ เพราะเวลาเธอโกรธล่ะก็เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ น่ากลัวอย่างกับพายุ และยิ่งเรื่องคำพูดเนี่ย พูดทีเจ็บจี๊ด!!!...ขนาดแม่ค้ายังอาย พูดที ได้ยินเสียงเสียบดัง  จึ๊ก! จึ๊ก! ที่หัวใจออกมาเลย - -;

ชอบ –แอ๊ปเปิ้ล  ธรรมชาติ  กลอง  การแกล้งคุณชายให้เลอะเล่น(- -; โรคจิตนะเรา)  ศิลปะ

ไม่ชอบ –การถูกทิ้ง  การถูกบังคับ

งานอดิเรก –แกล้งคนอื่น   ปั้นรูปปั้น  วาดภาพ  ตีกลอง

อื่นๆ –ไม่มีค่ะ^^

อิมเมจ (ขอ 3-4 รูปและก็ดูด้วยนะคะว่าซ้ำกับอิมเมจที่ล็อคไว้หรือเปล่า///บอกชื่ออิมเมจด้วยนะ) – พัค  มินยอง

อิมเมจคู่ (ขอ 2-3 รูปก็พอ) –

.............................................................

ข้อตกลงเล็กๆ น้อยๆ

1.อยากให้เม้นทุกครั้งเวลามาอัพ เพราะเวลามาอัพแล้วเห็นเม้นน้อยมันเสียความรู้สึกสุดๆ เลยล่ะ

-โอเค รับทราบ

2.ถ้าไม่ว่างต้องไปทำธุระอะไรที่ไหนนานๆ เราจะมีแบบฟอร์มมาให้กรอก  แต่ถ้าอยู่ๆ ก็หายไปซะเฉยๆ ผีโผล่เมื่อไหร่เดี๊ยงทันที โอเคมั๊ย?

-โอเค^^

3.เวลาในการรายงานตัวให้ 5 วัน เพราะฉะนั้นมารายงานตัวตามเวลาที่กำหนดไว้ด้วยนะคะ

-เจ้าค่า~

4.ถ้าไม่ติดอยากได้บทอะไรเพิ่มเติมมั๊ย? (บทสำรองน่ะ ถ้าไม่อยากได้ก็บอกไม่เอา)

-อยากเล่นเป็นน้องของเจ้าฟ้านะ  ถ้าจะสนุก^^

5.คาแรคเตอร์ชายวอนโดนใจมั๊ย?

-ไม่เคยเจออะไรโดนใจขนาดนี้เลย 55+

............................................................

คำถามชิงบท

1.ระหว่างที่คุณเดินเล่นวนไปวนมาเพื่อค่าเวลารอเพื่อนอยู่นั้น  คุณดันเดินฉุดก้อนกรวดและดินทรายไปโดนเอาชายกางเกงของคุณชาย(ชีวอน)เข้า  เขาหันมามองหน้าคุณและยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อนเปิดกระเป๋าสะพายเพื่อเอากางเกงอีกตัวมาเปลี่ยน  แต่เขาดันเดินเข้ามาเปลี่ยนตรงพุ่มไม้ที่อยู่ข้างคุณซะอย่างนั้น แถมยังกระซิบข้างหูคุณด้วยว่า “ไม่นึกเลยว่าผู้หญิงสมัยนี้จะเป็นโรคจิตมาดูผู้ชายเปลี่ยนกางเกง” คุณได้ยินประโยคนี้ถึงกับควันออกหู คุณจะทำอย่างไรต่อไป (บทพูด 10 บรรทัดอัพ)

:: " ขอโทษนะ!!  นายนะสิโรคจิต  ห้องน้ำมีอยู่ตรงนั้นดันไม่ไปเปลี่ยน-*- "  พูดจบเธอก็ชี้ไปยังจุดที่มีห้องน้ำ ให้ตายสิโรบิ้นวันนี้ดันเจอโรคจิตตั้งแต่เช้า -*-
   " แล้วเธอคิดว่า  ห้องน้ำตรงนั้นมันสะอาดมากรึไงกัน สกปรกจะตาย  จ้างให้ฉันก็ไม่เข้าหรอก"
   " นั้นมันก็เรื่องของนาย มีห้องน้ำดันไม่ยอมใช้ เอ๊ะ!! หรือว่านายเป็นโรคจิตจริงๆ - -+"  อย่างที่เขาว่า  คนหล่อชอบเรื่องมาก-*-  แต่ตาบ้าเนี่ยท่าจะมากเรื่อง
   " จะบ้าเหรอ เธอนั้นแหละโรคจิต ชอบพูดให้คนเค้าอื่นเสียหาย "  อ้าว? พูดงี้ ก็หาเรื่องกันดิ เรื่องไรฉันต้องยอมให้ไอ้ขี้สำอางนี่ ว่าฉันอยู่คนเดียวด้วย ไม่มีทาง!!
   " แค่กางเกงเปื้อนนิดเดียวเอง ล้างน้ำก็ออก - -"  ให้ตายขี้สำอางเหมือนพ่อเราเปี๊ยบเลย
   " งั้นเธอไปจัดการห้องน้ำให้สะอาดสิ ฉันจะได้เข้าไปซัก ^^ "
   " ตลกแล้ว!! จะให้ฉันเข้าไปล้างส้วมให้รึไง  ท่าจะเป็นคุณชายเกินไปแล้วนายนี่ "
   " ใช่..ฉันเป็นคุณชายรวมทั้งชื่อด้วย^^ "
   " นี่นายกำลังทำให้ฉันงง? "  นั่นดิ คุณชายอะไรกันว่ะ
   " ก็ฉันชื่อคุณชาย ทีนี่เข้าใจรึยังยัยดังดัง "
   " ดังดัง อะไรของนาย? "
   " เอ้า! ก็เธอชอบพูดเสียงดัง ฉันก็เลยเรียกเธอว่าดังดังไง ^^ "
   " จะบ้ารึ! ฉันชื่อดังจาต่างหาก ดังดังอะไรของนาย  ชื่ออะไรน่าเกลียดจริงเชียว " เรียกซะทุเรศเลย ไอ้คุณชายบ้า -//-

   " ดังจา? หรือว่าเธอคือ ดนยา คิม O-o "
   " อะไรกัน นายรู้จักฉันด้วยเหรอเนี่ย ^^ "  ฮ่า~ ฉันนี่ก็ดังเหมือนกันน๊าา
   " จะไม่รู้จักได้ไง  ยัยตัวป่วนอันดับ 1 ของมหาวิทยาลัย ที่ใครๆ ก็ต้องปวดขมับ "
   เพล้ง!!!
   ดังในเรื่องดีจริงเลยฉัน -*-
   " นี่ แล้วตกลงกางเกงฉันจะเอายังไง ก็เธอเป็นคนทำให้มันเปื้อนเองนะ "
   " โอเคๆ ไหนยื่นตรงที่เปื้อนมาดิ "  อิยะฮะฮ่า~ แม่จะแกล้งให้หายสำอางไปเลย
   " เดี๋นวนะ ฉันถอดกางเกงก่อน "  พูดไม่ทันขาดคำอีตาคุณชายบ้านี่ ก็เตรียมทำท่าจะปลดเข็มขัด
   " กรี๊ดดด!  นายจะบ้ารึไง ยื่นขามาก็ได้ ไม่ต้องถอด โรคจิตนะนาย -*- "
   " โอ๊ะ! โทษที เอ้า! " แล้วอีตาบ้านั่นก็ยื่นขามา อุ๊! แม่เจ้าใครก็ได้บอกฉันที  นี่ขาคนรึเปรตเนี้ย  ยาวได้อีกนะ
แต่มันไม่สำคัญ  ตอนนี้ฉันขอเอาคืนบ้างน๊าา ^^
   ซ่า!! 
   ทันใดน้ำจากขวดน้ำที่ฉันเอามาด้วยก็บรรจงราดตรงที่รอยเปื้อน  แต่มันไม่แค่นั้นนะสิ ก็ฉันเล่นราดทั้งตัวกางเกง แถมยังเอามือขยี้ซ้ำอีก 555+ มันส์จริงเว้ย^^
   " เฮ้ย! นี่เธอทำอะไรเนี่ย เปียกหมดแล้ว "
   " ก็ฉันล้างให้ไง นายนี่ อ่ะ! ผมนายก็เปื้อนด้วยนิเดี๋ยวฉันล้างให้นะ "  พอฉันพูดจบ ฉันก็เอาน้ำที่เหลือราดลงบนหัวอีตาคุณชายนี่ทันที  ฉันผมว่าเขาดูเรียบเกินไป ฉันก็เลยขยี้หัวเขาซ้ำอีก 55+
   "  หยุดนะ! "
   " อ่า~ หยุดแล้วก็น้ำมันหมดพอดีเลย ไม่เห็นต้องว่าเลยนี่นา^^ งั้นฉันไปก่อนนะ  บะบาย คุณชายที่รัก "
   " ยัยบ้าเอ้ย โธ่เว้ย!! เปียกหมดเลย "  พอตานี่พูดจบฉันก็รีบใส่ตีนหมาวิ่งหนีไปเลย พระเจ้า...ตอนนี่ฉันเจอเหยื่อตัวใหม่แล้ว ไม่สิ...ต้องเรียกว่าของเล่นชิ้นใหม่ดีกว่า  คิ๊กๆ อย่าเพิ่งเบื่อฉันล่ะคุณชาย ฉันชักสนใจนายขึ้นมาแล้วสิ
เราคงได้สนุกกันอีกนาน 55+
  

2.วันหนึ่งชมรมอาสาสมัครของมัธยมปลายรวมกับมหาลัยนั้นมีโปรแกรมที่จะไปปลูกป่าชายเลนกันที่ต่างจังหวัด  ทั้งๆ ที่คุณรู้อยู่แล้วว่าคุณชายเป็นพวกที่ต้องสะอาดสะอ้านอยู่ตลอดเวลา อะไรเปื้อนนิดเปื้อนหน่อยถึงกับโอ่เว่อร์เปลี่ยนนู่นเปลี่ยนนี่เป็นพัลวัน แต่คุณก็กลับแกล้งเขาสารพัดสารเพในขณะที่กำลังปลูกป่ากันอยู่  เริ่มแรกคุณเห็นเข้าไม่ยอมลงน้ำไปช่วยเพื่อนๆ คุณก็ผลักเขาลงน้ำ  คุณเห็นเขายืนอยู่เฉยๆ ไม่ขยับเขยื้อนคุณก็เอาโคลนมาราผมเขา  พอตกค่ำกลับพบว่าเขาไข้ขึ้นสูงมากถึงกับลุกไปไหนไม่ได้  ถึงลุกก็อ้วกแตกอ้วกแตนจนเพลียแล้วสลบไป คุณจะทำอย่างไรเมื่อคุณก็มีส่วนที่ทำให้เขาไม่สบายด้วย (บทพูด 15 บรรทัดอัพ เริ่มตั้งแต่กลับมายังที่พัก ใส่มาเต็มที่เลยจ้า)

::  ที่พัก

" เฮ้ คุณชาย นายเป็นยังไงมั่ง พี่เจ้าฟ้าให้ฉันมาดูนาย "  เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไปยังที่พัก  สิ่งที่เธอเจอคือ  ร่างหนึ่งกำลังนอนหลับสนิทอยู่ที่เตียง ให้ตายถึงว่าเรียกแล้วไม่ตอบ นอนอืดอยู่นี่เอง
"..."
" นี่นายเป็นไงมั่ง " ว๊ากก!  ตัวร้อนเป็นไฟเลย ซวยแล้วฉัน -..-
"..."  ตอนนี้ร่างของคุณชายนอนสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย อ่า~ถ้าจะเล่นแรงไปแล้วฉัน เมื่อคิดได้ยังงั้น ฉันเลยไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้พ่อคนที่เป็นไข้อยู่
" เฮ้อ~ นายนี่นะ ตัวก็ใหญ่ ดันเป็นไข้ง่ายกว่าฉันอีก " บ่นไปก็เช็ดหน้าเช็ดแขนผู้ป่วยไป ทำไงได้ก็เธอมีส่วนที่ทำให้เขาต้องตกอยู่สภาพยังเงี้ยด้วย
" มะ.." 
" มะ? ไรว่ะ " เป็นไข้แล้วดันเพ้ออีก -..-
" มะ...แม่ "  เอิ๊ก~ เด็กน้อยจริงๆ เรียกหาแม่อีก
" เสียใจด้วย ที่ฉันไม่ใช่แม่นาย " พูดจบก็เช็ดหน้าเช็ดตาให้ตาหนูน้อยที่เพ้อหาแม่อยู่
" เอ๋~ จะว่าไปนายนี่ดูดีๆ ก็หน้าตาดีนะเนี่ย ยิ่งหน้าตอนหลับเนี่ย เหมือนเด็กเลย อิอิ " 
" จริงเหรอ ที่เธอชมฉันเนี่ย " เฮ้ย! ตื่นตอนไหนว่ะ พอมาดูมือที่เช็ดตัวอยู่  ก็โดนมือปลาหมึกของคนป่วยยึดไว้เรียบร้อยแล้ว -..-;
" อ..อะไร ใครชมนาย แล้วนี่นายตื่นนานแล้วแกล้งหลับใช่มั้ยห่ะ! "
" ฉันตื่นมาตอนที่ ใครบ้างคนบอกว่าฉันหน้าตาหล่อพอดี ^^ "
" ใครบอกว่านายหล่อ ฉันบอกว่านายดูดีต่างหาก อุ๊บ!! " อ๊ากก~ ปากพาซวย
" อ่า~ งั้นแสดงว่าเธอก็ชมฉันจริงๆ  ^^ " พออีตาบ้านี่จับโกหกฉันได้ปุ๊บ ก็พยามจะลุกขึ้นมานั่งแต่ว่า...
" อุ๊บ!! "  หมอนี่ลุกขึ้นมาได้ ก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอ้วกแตกอ้วกแตนได้เหมือนกัน ให้ตายเถอะ ตกลงตาบ้านี่เป็นไข้หรือแพ้ท้องกันแน่ว่ะ -..-

2-3 นาทีผ่านไป

   ฉันว่าฉันเดินไปดูที่ห้องน้ำหน่อยดีกว่า  เดี๋ยวอีตานี่ตายขึ้นมา ที่นี่เขาจะได้ผีเพิ่มอีกตัว
ก๊อกๆๆ
" นายเป็นไงมั้ง โอเคน่ะ? "
"..."  ฉันว่าถ้าจะไม่โอเคแล้วล่ะ -..-
" นี่งั้น ฉันเปิดเข้าไปน่ะ " ไม่รอเสีบงตอบกลับ ฉันเลยเปิดประตูไปดู ก็พบกับ...
อีตาบ้าคุณชาย นั่งสลบอยู่ข้างๆประตู  สงสัยจะใช้พลังกับการอวกไปมาก -..-  ฉันเลยใช่พลัง+สังขารกับร่างอันบอบบางของฉันพยุงอีตานี่กลับไปนอนที่เตียง โอ๊ย~ คนหรือหมีว่ะเนี้ย ตัวหนักจัง
" ว่ะ ตัวหนักจริงเลย "
" งื้อ.." นั่นไงตื่นแล้ว พอมาถึงเตียงนี่ตื่นเลยน่ะ หมั่นไส้!!
"  ไง..หมดแรงกับการอ้วกไปเลยรึไง ถึงกับให้ฉันต้องช่วยนายออกมา "  แดกดันสุดๆเลยฉัน
" อ่า~ ขอโทษที่ทำให้เธอต้องลำบาก ดังจา "
" ช่างมันเถอะ นายไม่ตายก็ดีแล้ว "
" ขอบคุณน่ะ^^ "
" ไม่เป็นไร "
" ที่เป็นห่วง..^^ "  อ่า~ อย่ายิ้มอย่างนี้น่ะ ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมายังไงไม่รู้
" อื้อ..-//- "
" นี่หน้าแดง ติดไข้ฉันเหรอ "
" อ่ะ!  ปล่าวหรอก ว่าแต่นายหิวยัง นายเล่นอ้วกออกมาหมดเลย "
" เออ ก็นิดหน่อย "
" งั้นฉันไปหาข้าวต้มให้นายทานแล้วกัน เดี๋ยวนายตายขึ้นมา เพราะหิว "  พอเธอเตรียมจะเดินออกไป
หมับ!  
คุณชายจับข้อมือฉันไว้ จะมาไม่ไหนอีกล่ะเนี้ย -//-
" มาเร็วๆนะ ฉันเหงา ^^ "
" เออ.."  ฉันว่าฉันหน้าจะปล่อยให้อีตานี่ตายในห้องน้ำนะดีแล้ว  อยู่ต่อนานๆมีหวัง ฉันตัวร้อนตายกันพอดี

3.ขณะ ที่คุณและเขากำลังหนีวิญญาณอยู่นั้นเขาก็ใช้ผ้าคลุมคลุมให้คุณด้วย แล้วเขาก็พาคุณไปหลบอยู่ใต้โต๊ะๆ หนึ่งซึ่งมันค่อนข้างที่จะแคบทำให้ตัวเขาและคุณต้องเบียดกันแต่เขากลับเลือก ให้คุณเข้าไปอยู่ข้างในอย่างสบายๆ ส่วนเขากลับเสียสละอยู่ข้างนอกเพื่อปกป้องคุณ  ทำให้คุณนึกย้อนไปว่าไม่ว่าจะครั้งไหนๆ เขาก็เป็นผู้เสียสละเสมอ  เสี่ยง ที่จะให้วิญญาณเล่นงานเพื่อให้คนอื่นๆ ปลอดภัย และนั่นทำให้คุณปลื้มเขามาก คุณเลยเสนอให้เขาเข้ามาอยู่ข้างในด้วยโดยคุณจะนั่งตรงระหว่างขาของเขา พอเขาเข้ามาจู่ๆ คุณชายก็สารภาพว่าแอบรักคุณมานานแล้วคุณจะทำอย่างไร (บทพูด 10 บรรทัดอัพ เริ่มตั้งแต่คุณชวนเขาเข้ามาหลบใต้โต๊ะ)

:: .ให้ตาย..หมอนี่เป็นสุภาพบุรุษจริงๆ ขนาดยอมให้ฉันหลบคนเดียว ทำไงดีว่ะ ฉันไม่ใช่คนที่เห็นแก่ตัวยอมสบายคนเดียวสักหน่อย...เอางี้ล่ะกัน
" นี่..นายน่ะ เข้ามานั่งข้างในด้วยกันเลย "
" ไม่เป็นไร เธอนั่งเถอะ ^^ "
" นายน่ะ เข้ามานั่ง เดี๋ยวฉัน เออ..นั่งตักนายเอง "  กรี๊ดด~ นี่ฉันพูดอะไรออกไป ถ้าแม่รู้ งานนี่โดนกระทืบชัวร์
OoO!!
" จะเข้ามามั้ยย่ะ  ทำหน้าเอ๋ออยู่ได้ "  พูดจบเธอก็ดึงเขาเข้ามานั่ง แล้วเธอก็นั่งตรงระหว่างขาของเขาทันที -//- แคบไปหน่อยแต่ก็พอยัดได้
" ขอโทษนะ ที่ทำให้ลำบาก "
" ไม่เป็นไร "  แต่ฉันงงอยู่ว่า อยู่ใต้โต๊ะแล้วทำไมยังต้องคลุมผ้าอีกว่ะ -..-
" เออ ขอวางแขนหน่อยนะ มันเมื่อย "  ปากก็ว่าวางแขน  แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าเหมือนนายกอดฉันอยู่เลย -..-
" นี่! นายหลอกกอดฉันปล่าวว่ะ "
" เบาๆ หน่อยดังดัง เดี๋ยวก็โดนจับได้หรอก "
" ดังจาย่ะ! "
" ชู่ว์~ " โอเค ฉันเงียบแล้ว ถ้าฉันไม่รีบเงียบตอนนี้ ฉันว่าฉันคงได้ลอยไปเยี่ยมญาติที่เกาหลีก่อนพ่อแน่นอน
ดูจากหน้าคุณชายแล้วมันคงใกล้วเข้าแล้วชัวร์ เอื้อก!
ตึก!
ตึก!
ง่า~นี่มันเสียงไรว่ะเนี่ย เสียงพี่วิญเดินหรือเสียงหัวใจว่ะ
ตึก!
อ่า~ ถ้าจะเป็นเสียงหัวใจฉันมากกว่า เวลาเงียบทีได้ยินเสียงดังขนาดนี่เลยหรือเนี่ย
ตึก!
อันนี่ของคุณชายชัวร์ เพราะว่ามันดังอยู่ข้างหูฉัน -//-
" นี่.."
" หือ? "
" นายเป็นโรคหัวใจรึปล่าว เสียงหัวใจนายเต้นดังจัง "  ใช่รู้สึกว่ามันดังเกินไปแล้ว
" เออ ก็เป็นน่ะ "
" จริงดิ OoO "
" เป็นโรคหัวใจขาดเธอไม่ได้..."
" อ่า~ นายกำลังจะพูดอะไรกัน -///- "
" ดังจา..ฉันชอบเธอน่ะ " ไม่พูดอย่างเดียวถือโอกาสกอดแน่นขึ้นกว่าเดิมอีก
"..."
" ชอบจริงๆน่ะ "  รู้แล้วไม่ต้องย้ำ..-///-
" นายชอบฉันเพราะอะไร? "
" ฉัน.."
" นายให้เวลากับฉันได้มั้ย  ตอนนี้ฉันเองยังไม่รู้ใจตัวเอง แล้วอีกเวลาจะเป็นเครื่องบอกเอง ว่านายชอบฉันจริงๆ
หรือแค่ผูกพันกัน.."
" ได้..ฉันจะรอ รอวันที่เธอให้คำตอบฉัน แต่ตอนนี้ ^^ "
จุ๊บ!
" ไอ้คุณชายบ้า!! ไหนว่าจะรอไง "  แล้วที่หอมแก้วเธอนี่จะรอได้รึ
" ก็มัดจำไว้ก่อนไง  ^^ "
" ทุเรศ " แล้วอย่างงี้ เธอจะไม่โดนมัดจำเอาทุกวันเลยรึไงเนี่ย!! เสียเปรียบชัดๆ -*-
4.คุณอยากให้คู่ของคุณกับคุณชายจบอย่างไร (บทพูด 15 บรรทัดอัพ ใส่มาเต็มที่ไม่ต้องกั๊ก)

:: ที่บ้าน
" เฮ้อ~ "  อ่า~นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย นั่งถอนหายใจได้ทั้งวัน  ตั้งแต่วันที่คุณชายบ้านั่นบอกว่าชอบฉัน แล้วฉันทำไมต้องใจเต้นแรงเวลานึกถึงหน้าตานั้นด้วย -//-
" ไง~ ดังจาลูกรัก ถอนหายใจได้ทั้งวันเลยลูก พ่อทอดแพนเค้กให้กินเอามั้ย ? "
" ไม่ดีกว่าค่ะ หนูต้องคิดอะไรนิดหน่อยน่ะ "  ไม่มีอารมณ์กินหรอกค่ะพ่อ หนูเริ่มอิ่มจากที่ตาบ้านั้นบอกว่า รักหนูทุกวันแล้ว -*-
" งั้น ที่รักของแม่เป็นไรไปจ๊ะ บอกแม่กับพ่อได้น่ะ ^^ "
" ใช่ พ่อกับแม่ช่วยลูกได้ทุกเรื่องน่ะ ว่าแต่ ดังจา ลูกดูเปลี่ยนไปน่ะ "
" คะ? "
" ลูกพ่อดูสวยขึ้น "
" ใช่จ๊ะ แม่ก็ว่างั้น ตอนนี้ลูกมีคนรักแล้วเหรอไงเนี่ย "
" ยังไงค่ะ " งงจัง ฉันค่อยเข้าใจ
" ผู้หญิงทุกคน เวลามีคนที่มารักเรา จะทำให้เรารู้สึกว่ามีค่าขึ้นแล้วก็ดูสวยขึ้นด้วย "
" แล้วตอนนี้ลูกล่ะ "
" คือ..แม่ค่ะ ทำไมแม่ถึงรักพ่อได้ค่ะ "  เปลี่ยนเรื่องค่ะ ด่วน
" เออ เรื่องนั้น เพราะว่าพ่อของลูก เป็นสุภาพบุรุษจ๊ะ "
" ยังไง "
" พ่อเป็นคนที่ให้ทุกคนได้ตลอด ไม่ใช่ว่าจะต้องเจาะจงที่ใคร เสียสละ แต่ก็กล้าหาญ ปกป้องแม่ได้ตลอดจ๊ะ " ปกป้องงั้นเหรอ~ นายเองก็ทำกับฉัน
" แล้วล่ะค่ะ ทำไมถึงรักแม่ "
" แม่ของลูกน่ะ นิสัยเหมือนลูกเลย เป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมใครแม้แต่ผู้ชาย แต่ก็บอบบางเหมือนแก้ว   ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพ่อมักจะหวังแต่ชื่อเสียงและเงินทอง แต่แม่น่ะเข้ารักพ่อที่ใจจริง แม้พ่อจะเจ้าสำอางก็เถอะ "
" คนบ้า..ลูกโตแล้วน่ะ -///- "  นั่น ดูแม่ฉันอายซะ น่ารักเชียว
" พ่อเชื่อว่า คนที่ลูกรักนั้นต้องเป็นคนดี ปกป้องยัยซกมกของพ่อได้อยู่แล้ว "  มิวายยังมากัดฉันอีก -..-
" ใช่จ๊ะ ขอเพียงแค่เขารักลูกและลูกรักเขาด้วยหัวใจก็พอแล้ว " อึก! ทำไมกันอยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลออกมา ตาบ้านายทำพิษฉันรุนแรงเกินไปแล้ว T-T
" ขอบคุณค่ะ พ่อแม่ "

ที่มหาลัย

" ตาบ้านั่น หายไปไหนนะ ปากก็ว่าจะรอ สงสัย.." แล้วทันใดนั้นเสียงประกาศก็ดังขึ้นทั่วมหาลัย
" อะแฮ่ม สวัสดีครับทุกคน ผมยอดชายนายเจ้าฟ้ามีเรื่องจะมาประกาศให้ทุกคนทราบ "
" เรื่องไรหว่า~ "
" แต่คนที่จะประกาศไม่ใช่ผม งั้นขอเชิญทุกท่านรับฟังเสียงของมัน เอ๊ย!เขาได้ ณ บัดนี้ "  อะไรว่ะ ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆยังไงอยู่นะ
" ฮาโหล สวัสดีครับ หวังว่าทุกคนที่รู้จักผมคงจำเสียงผมได้นะครับ โดยเฉพาะใครบางคน "
" เสียงนี่มัน...คุณชาย!! " อ๊ากก! นายนั่นเล่นไรเนี่ย ><
" ใช่ครับ ผม คุณชายหรือ ก็ไท  อารตีนันทกุล ตอนนี้ผมหวังว่าเธอคนนั้นจะรู้แล้วน่ะ เอาล่ะเข้าเรื่องดีกว่า "
"..."
" ตอนนี้ผมหลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง  เธอเป็นคนที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตผมเกือบทุกอย่าง เธอนั่นทั้งขี้แกล้ง ขี้อ้อน แต่บางเวลาที่เธอโกรธ ใครก็ว่าเธอน่ากลัวอย่างกับพายุร้าย แต่สำหรับผมเธอคือ เด็กที่ชอบสร้างกำแพงปิดกั้นตัวเอง แถมยังชอบกินแอ๊ปเปิ้ลด้วย 55+ "
" 55+ "  นี่คือเสียงหัวเราะของคนที่อยู่แถวๆฉัน  กรอดด! นายกำลังทำให้ฉันเป็นตัวตลกน่ะ เจ้าบ้า
" ไม่ว่าในสายตาของใครหลายๆคนจะมองว่าเธอชอบทำตัวมอมแมม แต่กับผม ผมว่าตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมได้เห็นตัวตนของเธอจริงๆ  และยังคิดว่าบางทีเธอก็สวยมากเสียด้วย "
อ๊ายย~ อีตาบ้าหยุดพูดน่ะ ฉันอายเว้ย!
" หวังว่าคนที่รู้จักผมตอนนี้อาจรู้แล้วว่าเธอคือใคร เธอเคยบอกว่า ให้ผมรอเธอคำตอบกับเธอ แต่ที่ผมมาพูดนี่ไม่ใช่รอไม่ได้น่ะ แต่ผมน่ะออกมาประกาศจองตัวเธอก่อนเลย  ก่อนที่จะมีใครแย่งเธอไปจากผม..."
"..."
" ใช่แล้วครับ  ผมอยากจะประกาศว่า ดังดัง  ไม่สิ! ดังจา  ดนยา คิม  ฉันรักเธอ ได้ยินมั้ย! "  อ๊ากกก! ตาบ้า   ตอนนี้ฉันอยากวิ่งมุดกลับเข้าท้องแม่ฉันจังเลย  ก็ตอนนี้คนแถวนั้นเขามองหน้าฉันกันหมดแล้ว นาย..ตายแน่!  จากนั้นฉันก็วิ่งด้วยความเร็วแรงม้าเพื่อไปยังห้องควบคุมเครื่องเสียง!!
" ได้ยินมั้ย ดังจา ฉันรักเธอ "  ส่วนคุณชายนั่นก็ยังประกาศบอกรักต่ไป โดยหารู้ไม่ว่าตอนนี้..
โครม!!!
เสียงฝ่าเท้าของดังจาเปิดประตู -..-
-..-*  ดังจา
^ ^+ คุณชาย
- - ;; เจ้าฟ้า
" นายทำอะไรลงห๊าาา!! "
" บอกรักเธอให้คนอื่นรับรู้ "
" กรี๊ดด! ตาบ้านายจะประกาศทำไม รู้มั้ยว่าฉันอายแค่ไหน "
" แล้ว...คำตอบล่ะ "
" ตอนแรกฉันจะมาให้คำตอบนายในวันนี้ว่า...ฉันรักนาย แต่ตอนนี้ฉันเกลียดนายแล้ว!! "
" จริงดิ เธอรักฉันเหรอ ดีใจจัง " ไม่ว่าปล่าวมาอุ้มฉันหมุนไปมาอีก
" ก็บอกแล้วไงว่าฉันเกลียดนายแทนแล้ว -*- "
" โอ๋~ ดีกันนะ ฉันรักดังดังที่สุดเลย "
" ดังจาเว้ย!! "
" อ่า~ดังจาจ๊า "
" อ่า~ อย่างที่ทุกคนทราบกันตอนนี้นะครับว่า ยัยดังจาให้คำตอบกับไอ้คุณชายว่าไง "  แว๊กก! งั้นหมายความว่า...
ชัดเลย! เครื่องกระจายเสียงยังไม่ปิดแสดงว่า...  เอื้อก!! ตอนนี้ฉันเลยวิ่งไปดูที่หน้าต่างพร้อมกับพ่อตัวดีแล้วก็พบกับ...
" วิ๊ววว!!  หวานกันจริงเว้ย  คนอื่นเข้าได้ยินกันหมดแล้วน๊าา "  อ๊ากกก!  แล้วก็เป็นอย่างที่คิด นักศึกษาทั่วมหาลัยมายืนแซวกันเพี๊ยบ  แง่ง~ พี่เจ้าฟ้า พอฉันหันกลับไปก็พบกับความว่างปล่าว  เหลือแต่ฉันกับคุณชาย ทำกันได้นะรุ่นพี่ -*-
" นี่.."
" อะไร ไม่ต้องมากอดเลย ร้อนเว้ย!! "
" ตกลงว่าไง " แหนะ กอดแน่นกว่าเดิมอีก -*-
" จะฟังทำไมบ่อยๆ เดี๋ยวก็เปลี่ยนใจดีมั้ย " ความจริงฉันอายเว้ย!!
" ครั้งเดียว..สุดท้ายแล้ว ^^ "
" ฉันรักนาย..คุณชายที่รัก "
" อ่า~ ฉันก็รักเธอ ดังจาของฉัน "

..............................................................

ขอให้โชคดีนะคะ