ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องลับเก็บของ *-*

    ลำดับตอนที่ #7 : ใบออคยูกี้2

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 52


    href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml" />

    ใบสมัครคยูฮยอน
    ใช้สี เขียว ตอบ


    ถามผู้สมัคร

    ชื่ออะไรคะ? :: แป้งค่ะ *0*
    อายุล่ะ :: 15 -..-+

    นามแฝงอ่ะ:: Hermosa

     

    คำถามตัวละคร

     

    ชื่อจริง-นามสกุล (ขอเป็นไทยนะคะ):: ไอริณ  วัฒนาจริยกุล

    ชื่อเล่น:: วาดเขียน

    วันเกิด :: 30 พฤษภาคม

    นิสัย (4บรรทัดขึ้น):: เธอคือหญิงสาวที่มีอารมณ์ออกจะรวนเรเหมือนพายุ โกรธง่ายแต่หายเร็ว จึงหาความแน่นอนในอารมณ์ของเธอนั้นได้ยาก แต่ถ้าใครคิดจะเล่นกับเธอ สงสัยจะได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มซะแล้ว แต่ถ้าหากมองหลายๆมุมเธอคือสาวที่ทำตัวสบายๆ ไม่เรื่องมาก(แต่มากเรื่อง -..-*)รับอะไรได้ง่าย ไม่ขี้หวง ทำให้ไม่หวั่นต่อความเปลี่ยนแปลงต่างๆ มองโลกในแง่ดีตลอด ออกจะเพ้อฝันเล็กน้อย ร่าเริงแจ่มใส ช่างพูดเป็นที่หนึ่ง แต่เวลาด่าที ด่าหน้าตาย จึงขอให้ทุกคนกรุณาทำใจซะ เพราะจิตใจของคุณอาจโดนทำร้ายได้จากคำพูดที่แสนจะโหดร้ายจากริมฝีปากงามๆนั้นT^T ห้าวหาญไม่แพ้ผู้ชาย ช่างสังเกต ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆมาก ฉลาดเป็นกรด(ไม่งั้นจะปราบตากี้ได้เหรอ) แถมยังเป็นแม่บ้านแม่ศรีเรือนซะด้วย  เรื่องทำงานบ้านนะเหรอ ขอให้บอก เพราะเธอถนัดอยู่แล้วแถมยังเนี๊ยบอีกด้วย -..-+

    3 คำที่บอกถึงความเป็นคุณ:: สวย(อันนี้ของแน่),จอมหงุดหงิด,แม่บ้าน

    ประวัติครอบครัว:: เป็นลูกโทน ไม่มีพี่น้อง คุณพ่อคุณแม่ทำงานด้วยกันทั้งคู่  คุณพ่อเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียง เพราะฉะนั้นเมื่อตอนที่เธอเกิด คุณพ่อเลยตั้งชื่อให้ว่า วาดเขียนภาพทุกภาพที่คุณพ่อของเธอวาดนั้นล้วนแต่มีมูลค่าสูง เป็นที่ต้องการของบรรดานักประมูลหลายต่อหลายคน เพราะภาพทุกภาพนั้น คุณพ่อได้ใส่หัวใจในการวาดและชีวิตให้กับภาพเสมอ ส่วนตัวคุณแม่นั้นทำงานเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ที่รับงานแบบฟรีสไตล์ ไม่ขึ้นตรงกับบริษัทใด ใครๆก็บอกว่าทีมสร้างหนังเรื่องไหนที่ได้คุณแม่ของเธอไปร่วมงานด้วย หนังเรื่องนั้นมักจะกวาดรางวัลไปครองเป็นอันดับหนึ่งทุกปี

    ประวัติความรัก:: ไม่เคยมีความรักมาก่อน  เพราะตั้งแต่เด็ก คุณพ่อให้เธอเข้าเรียนแต่โรงเรียนสตรีเลยไม่ค่อยได้เจอกับผู้ชายบ่อย นอกเสียจากเวลาที่ไปออกงานกับคุณพ่อคุณแม่ ถึงจะเจอแต่ก็ไม่มีใครที่กล้าจะเล่นกับเธอสักเท่าไหร่ แหม่! ก็เธอดันนิสัยเป็นแบบนี้ใครจะกล้าลองดีล่ะ ฉะนั้นเดนเจอร์ จึงเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอใกล้ชิดด้วย!

    ชอบ:: ฟังเพลง,งานศิลปะ,ดอกคัตเตอร์

    ไม่ชอบ:: บ้านสกปรก,แตงกวา

    เกลียด:: ฝนตก(เพราะเวลาฝนตกผ้าที่ตากไว้จะไม่แห้ง 555)

    ความสามารถพิเศษ  ทำอาหารและขนมได้หลายชนิด

     อิมเมจ(4+) ::

    ชื่ออิมเมจ :: อิม ยุนอา

    รูปคู่ของคุณ ::

     

     

    คำถามชิงบท

    1.
    คุณเต็มใจแต่งงานรึป่าวคะ :: เอาจริงๆนะ ฉันก็ไม่ค่อยเต็มใจแต่งหรอก อยู่ดีๆจะให้แต่งกับใครก็ไม่รู้ เขานิสัยเป็นยังไง จะเข้ากับฉันได้รึเปล่าก็ไม่รู้ ที่สำคัญ!! ยังไม่เคยเห็นหน้ากันเลยด้วย แล้วถ้าแต่งไปชีวิตคู่จะเป็นยังไง ใครจะรู้ แต่ถ้าพวกผู้ใหญ่อยากให้ฉันแต่ง ฉันก็ยอมแต่ง -..-*

     

    2.คุณเป็นคนชอบฟังเพลง แล้ววันหนึ่ง คุณเดินเล่นอยู่ในห้าง หูก็ฟังเพลงไปด้วยระหว่างนั้น คุณเดินชนกับใครคนหนึ่ง แล้วเพลงนั้นคือเพลงอะไรคะ (ขอชื่อเพลง คนร้องและเนื้อเพลงด้วยค่ะ ถ้าเป็นเพลงเกาหลีขอคำแปลด้วย) ::

    คู่กัน- Scrubb

    เดินผ่าน มองคนไม่รู้จัก วนเวียนและเป็นอยู่
    ดูไปก็รู้สึก อย่างเคย เหมือนเคย
    ลองมองผ่าน ความทรงจำที่มีอยู่ คงมีเพียงฉันคนหนึ่ง
    คนเดียวที่รู้จัก อย่างเดิม เหมือนเดิม

    วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
    (แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

    คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
    คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
    เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
    ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

    ในวันหนึ่งแค่มองเธอนั้นเดินผ่าน เพียงคนไม่รู้จัก
    ทำวันที่เป็นอยู่เปลี่ยนไป จากเดิม

    วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
    (แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

    คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
    คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
    เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
    ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

    วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
    (แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

    คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
    คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
    เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
    ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน



    3.วันหนึ่งคุณไปดูตัวตามที่คุณพ่อคุณแม่บอก คุณเจอกับเขาครั้งแรกคุณกับเขาก็ร้องเสียงหลงทันที แล้วคุณจะพูดยังไงต่อล่ะ (ขอตั้งแต่ตอนที่เดินเข้าไปในสถานที่นัด จนถึงตอนที่เขาบอกว่าจะแต่งรึไม่แต่งเอาตามที่บอกในคาแร็คเตอร์เลยนะคะ บทพูดนะคะ) ::

     

    แม่คะ~ ไหนคนที่แม่นัดไว้ล่ะคะ ตั้งแต่เราเดินเข้ามา ยังไม่เห็นคนที่แม่บอกเลย ที่ถามนี่ ไม่ใช่ว่าอยากเจอเร็วๆหรอกนะ แต่หนูเมื่อย!! ยืนมองตั้งนาน  แม่ก็ยังไม่เห็นคุณนายเจ้าของค่ายเพลงของแม่สักที -..-;

     

    ใจเย็นๆสิจ๊ะ วาดเขียน  อ่ะ!! นั้นไงเจอแล้ว   ในขณะที่ฉันเดินตามแม่ที่กำลังทำตัวร่าเริงเกินเหตุไป ฉันก็เดินไปคล้องแขนพ่อพร้อมกับเอาศีรษะซบที่บ่าของท่าน

     

    พ่อ ไม่คิดจะแย้งแม่หน่อยเหรอค่ะ *0*

     

    แค่ดูตัวไม่ถึงกับต้องเครียดหรอกลูก   ใช่ค่ะ!! แค่ดูตัว!! แล้วถ้าเกิดต้องแต่งงานกันขึ้นมา พ่อไม่ได้มาแต่งแทนหนูนี่  รึว่าพ่อจะหย่ากับแม่ แล้วมาแต่งแทน หนูจะได้ไม่เครียด -*-

     

    สวัสดีค่ะคุณนาย ขอโทษนะคะที่ทางฝ่ายเรามาสาย ทางนั้นคงรอกันแย่เลย

     

    อ้อ! ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทางเราก็เพิ่งมาถึงเอง เดนเจอร์สวัสดีคุณน้าเขาสิลูก

     

    สวัสดีครับ ^^ “

     

    สวัสดีค่ะ  นี่ลูกสาวน้าค่ะ  วาดเขียนมาหาพี่เขาสิลูก   พูดจบแม่ก็ดันตัวฉันออกมาข้างหน้า   เมื่อฉันได้เห็นหน้าตาคุณพี่เดนเจอร์ มันทำให้ฉันถึงกับร้องเสียงหลงทันที

     

    นาย!! / เธอ!! “  ให้ตาย!! นี่มันตาบ้าที่เราเดินชนที่ห้างนี่หว่า!!

     

    อ้าว? รู้จักกันเหรอจ๊ะ   เหอๆ รู้จักกันดีเลยล่ะ ชนิดที่ว่าเนื้อแนบเนื้อเลย?

     

    ก็คนที่หนูเล่าให้แม่ฟังไงค่ะ

     

    ต๊าย~ งั้นก็คงเป็นพรหมลิขิตสินะเนี่ย

     

    พรมเช็ดเท้าต่างหากค่ะ

     

    เจอกับฉัน มันคงไม่แย่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง  

     

    ก็เพราะมันแย่ไง ฉันถึงบอกว่ามันเป็นพรมเช็ดเท้า

     

    วาดเขียนพูดไม่น่ารักเลยลูก

     

    ใช่ครับคุณน้า พูดจาไม่น่ารักเลย -..-+

     

    นาย..

     

    เอาละๆ แสดงว่าผู้หญิงที่เดนเจอร์เดินชนเป็นหนูวาดเขียนเองเหรอ

     

    แม่ครับ เธอชนผม ไม่ใช่ผมเดินชนเธอนะ  แหม่~ สุภาพบุรุษจริงๆนะพ่อคุณเดนเจอร์ -*-

     

    จะใครชนใคร ลูกก็เป็นคนบอกแม่เองว่าเธอสวย

     

    แม่ครับ!! “

     

    โอเคๆ แม่ไม่แซวก็ได้ แต่ก็ดีแล้วนะที่รู้จักกัน จะได้คุยกันได้ง่ายหน่อย จริงมั้ยค่ะ

     

    จริงค่ะคุณนาย   แหม่~ เสียงหวานเชียวนะคะแม่ -*-

     

    พูดตรงๆเลยนะ ฉันอยากให้หนูมาเป็นลูกสะใภ้ฉัน

     

    เอ๊ะ?   เอาแล้วไง รู้สึกว่ามันชักจะไม่ใช่แค่ดูตัวซะแล้วสิ -..-

     

    พวกเราอยากให้พวกเธอสองคนแต่งงานกันจ๊ะ ^^ “  แต่นี้มันคือการคลุมถุงชนกันชัดๆ!!!

     

    แต่งงาน!!!   นี่คือเสียงร้องของฉันและนายเดนเจอร์ที่ร้องออกมาโดยไม่ได้นัดหมายกัน

    แม่! ไหนว่าแค่ดูตัวกันเฉยๆไง  

     

    เอ๊ะ!! แกนี่ยังไงกันเดนเจอร์ น้องเขาก็สวย แกก็บอกเอง แกยังจะไม่ยอมแต่งอีกเหรอ!!

     

    ผมเป็นคนเจ้าชู้นะแม่

     

    ก็เพราะเจ้าชู้ไง แกถึงควรจะรีบแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาซะที

     

    แม่ T..T “

     

    ฉันจะได้เลิกปวดหัวกับพวกสาวๆของแกซะที และอีกอย่างถ้าแกแต่งงานแล้ว แกยังเลิกเจ้าชู้ไม่ได้ ฉันเอาแกตายแน่ๆ!!

     

    ไม่น่ะ  ผมไม่แต่งงงง!! ToT “  เออฉันว่าบรรยากาศมันเริ่มแย่แล้วนะ  ฉันว่าฉันควรจะอยู่เงียบๆ ปล่อยให้แม่ลูกเขาจัดการปัญหากันเองดีกว่า

     

     

    4. คุณอยู่กับเขา เขาสนใจคุณบ้าง แต่แค่เล็กน้อย เขากลับสนใจกิ๊กมากกว่า(แหม! ก็เขาเจ้าชู้หนิยะ) วันนึง คุณเห็นเขานัวเนียกับกิ๊ก คุณมองๆไป แล้วก็ตัดสินใจหันหลังกลับ แล้วจู่ๆคุณก็สะดุดหน้าคว่ำซะงั้น เขาเห็นก็รีบวิ่งเข้ามาหาคุณ แล้วเขาทำอะไรต่อจากนั้นล่ะ? (ขอบทพูดค่ะ) ::

     

    โอ๊ย!! เจ็บ~

     

    เป็นอะไรมั้ย? ถ้าไม่เป็นอะไร ฉันจะร้องทำไมย่ะ -*-

     

    ไม่ไปนัวเนียกันต่อล่ะ เดี๋ยวก็หาว่าฉันมาขัดความสุขพวกนาย

     

    เธอเป็นภรรยาฉันนะ เธอเป็นอะไรไปฉันก็ต้องสนใจเธอสิ พูดจบเขาก็อุ้มฉันขึ้นมาในท่าเจ้าชายอุ้มเจ้าหญิง สำหรับคนอื่นคงคิดว่าเขานะสุภาพบุรุษ แต่สำหรับฉัน นายเดนเจอร์กำลังทำเนียนหลอกจับก้นฉันมากกว่า!!

     

    เหรอ~ แต่ฉันว่านายสนใจแม่นั่นดีกว่านะ  ดูดิเดินหน้าบูดมาเชียว   ฉันชี้ไปยังผู้หญิงที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ผมยุ่งเหยิง เดินมาหาพวกฉันด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่

     

    นี่มันอะไรกันค่ะ!!! นังนี่เป็นใครกัน คุณถึงต้องไปช่วยมันด้วย!!   กร๊อดด!!  กล้าดียังไงที่มาเรียกฉันว่า นัง  ท่าทางยัยนี่ยังไม่เคยเจอระเบิดยัดปากละซิ!

     

    โซฟี คุณกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวผมโทรหา เหอๆ คนบ้าอะไร ชื่อเหมือนกับยี่ห้อผ้าอนามัยเลย แต่จะว่าไปหน้าตาก็ให้นะเนี่ย ผ้าอนามัยนะ เหมาะแกการซับเลือด เวลาโดนฉันตบ!!

     

    ไม่ค่ะ!! คุณต้องบอกก่อนว่านังนี่มันเป็นอะไรกลับคุณ

     

    โว๊ย!! เลิกส่งเสียงซักทีได้มั้ย หูฉันจะบอดก็เพราะเธอนั่นแหละ นังผ้าอนามัย

     

    กรี๊ดดด!! แกกล้าดียังไง มาเรียกฉันว่านังผ้าอนามัย

     

    อ้าว~ ทีเธอยังเรียกฉันว่านังได้  ทำไมฉันจะเรียกเธอมั่งไม่ได้ล่ะ หึหึ ยัยนี่ไม่คอแตกก่อน ก็อย่าหวังว่าแม่จะเลิก -..-+

     

    กรี๊ดดด!! แก!!  รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร   เธอยังไม่รู้แล้วฉันจะรู้ไหมล่ะ  ฉันเป็นแฟนของเดนเจอร์!!

     

    เหรอจ๊ะ อืม~ ดาร์ลิ้งไม่ได้บอกเหรอค่ะ ว่าฉันเป็นภรรยาของเขา  ต๊าย~ หน้าตีจริงเชียว   พูดจบฉันก็ตบแก้มนายเดนเจอร์ไปหนึ่งที 555 สะใจจริง  ได้ทั้งแกล้งคน แถมยังได้หลอกตบหน้าคนอีก

     

    กรี๊ดดดดด!!  ไม่จริง!!   หลังจากที่ยัยนี่กรี๊ดจบ ก็วิ่งหายไปทันที หึ!!ไปสักที หูฉันจะบอดของจริงก็วันนี้แหละ

     

    เธอนี่แสบจริงๆ เล่นเอาฉันอึ้งเลย

     

    หึ..อยากมาทำให้ฉันโกรธเองนี่ หาเรื่องเองนะ แล้วอีกอย่างนายก็ช่วยกรุณาพาฉันไปหาหมอด้วย  ป่านนี้ทั้งหูทั้งหน้าฉันพังหมดแล้ว

     

    ครับๆที่รัก สามีจะพาไปเดี๊ยวนี้ครับ พูดจบเขาก็แกล้งหอมแก้มฉันไปหนึ่งที

     

    นี่!!! “

     

    หึ หึ

     

     

     

    5.ตอนจบของคุณล่ะ?? (บทพูดค่ะ) ::

     

    เห่อ!

     

    ให้ตายเถอะ นี่มันดึกมากแล้วนะ ทำไมยังไม่กลับมาอีก   นี่มันจะตีสองแล้วนะ นายเดนเจอร์ยังไม่กลับมาบ้านอีก ตาบ้านี่จะรู้ไหมว่าฉันนั่งรอเขาจนจะหลับคาโซฟาแล้วเนี่ย

     

    หาว~~ ง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว เอนหลังหน่อยดีกว่าเรา   อ่า~~ ฉันรุ้สึกว่าตอนนี้เปลือกตาของฉันเริ่มหนักๆ ยังไงไม่รู้สิ อืม~ ง่วงนอน~ ZzZzZ~~

     

     

     

     

    อืม~ ”  นุ่มจัง~  เหมือนกับนอนบนเตียงเลย เตียง? เตียงเหรอ!! เมื่อคิดได้อย่างงั้น จากที่ฉันกำลังหลับอย่างสบายอยู่ ก็รีบลืมตา ลุกขึ้นมาทันที

     

    เฮ้ย! อยู่ดีๆก็รีบลุกขึ้นมา ตกใจหมด   เสียงของนายเดนเจอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆฉันนอน ร้องขึ้นมาอย่างตกใจ ว่าแต่นายกลับมาตอนไหนกัน?

     

    นี่นายกลับมานานรึยัง

     

    ได้สักพักแล้ว เห็นว่าเธอหลับอยู่ เลยไม่อยากปลุก   อ้าว? แสดงว่านายก็เป็นคนอุ้มฉันมานอนที่เตียงละสิ

     

    หนักนะ -..-+

     

    อะไรหนัก?  

     

    ตัวเธอนะสิ ตอนฉันอุ้มมาที แขนหักได้เลยนะเนี่ย

     

    ไอ้ทุเรศ!! -///-    พูดจบฉันก็หยิบหมอนมาฟาดหน้าเขาเต็มแรง พร้อมกับถีบเขาตกเตียงไป

     

    โครม!!

     

    โอ๊ย~ พูดเล่นนิดหน่อยถึงกับต้องทำร้ายร่างกายกันรึไง

     

    ปากเสียเอง สมน้ำหน้า!!

     

    ที่รักครับ~ “  เดนเจอร์เรียกฉัน พร้อมกับคลานขึ้นมานั่งบนเตียงใหม่ แหม่~ เสียงหวานเชียวนะย่ะ -..-*

     

    อะไร!   ชิ! ดูดู๊ดู มีการทำเนียนมากอดเอวฉันทางด้านหลังอีก คราวนี้จะมาไม้ไหนอีก

     

    คือ..ที่รักจะว่าอะไรมั้ย ถ้าผมอยาก..จะมีลูก

     

    นายก็ไปบอกบรรดาแม่กิ๊กทั้งหลายของนายสิ  มาบอกฉันทำไม

     

    อ่า~ ยังโกรธผมอยู่เหรอครับ

     

    ใคร? ใครโกรธ!  ฉันไม่ได้โกรธสักหน่อย ฉันพูดความจริง

     

    ...

     

    ถ้านายไปบอกแม่พวกนั้น รับรอง นายมีลูกเป็นโรงงานแน่ สมใจนายเลย

     

    ขี้งอนจริงภรรยาฉัน

     

    เออ! ฉันมันของตายสำหรับนายอยู่แล้ว ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน

     

    โอ๋ๆ ผมรักวาดเขียนคนเดียวนะ รักภรรยาคนนี้คนเดียวจริงๆ

     

    เหรอ~ “

     

    จริงๆนะ  ฉันจะเลิกเจ้าชู้ เลิกกิ๊กให้หมด เลิกเหล่สาว เลิกหว่าเสน่ห์สาว เลิกทุกอย่างเลย

     

    รบกวนนายปล่าวๆ

     

    เชื่อสิ ฉันทำได้ เพื่อวาดเขียน..และเพื่อลูกที่จะเกิดมา

     

    ถ้าทำไม่ได้?

     

    ให้เธอส่งฉันไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มได้เลย!! “

     

    ดีค่ะ! พูดเองนะ คุณสามี -..-+

     

    ว่าแต่ ที่รัก ถ้าเรามีลูกไวๆก็ดีสินะ

     

    ก็ดี

     

    ก่อนนอนผมจะร้องเพลงให้เขาฟังทุกวันเลย ตอนอยู่ในท้องผมก็จะร้องเพลงให้ฟังทุกวัน ที่รักผมง่วงนอนแล้ว ดับไฟนะ  เมื่อแสงไฟดับลง...

     

    ว้ายยย!! “

     

     

    555จบแบบนี้แหละ ที่เหลือก็ฝากความหวังไว้กับไรเตอร์ 555

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×