คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ใบออชางมิน
ใบสมัครชางมิน
ใช้สี ชมพู ตอบนะคะ
ถามผู้สมัคร
ชื่ออะไรคะ? :: แป้ง -..-+
อายุล่ะ :: 15~
นามแฝงอ่ะ:: Hermosa
คำถามตัวละคร
ชื่อจริง-นามสกุล (ขอเป็นไทยนะคะ):: ดนยา สุระวงศ์สกุล
ชื่อเล่น:: ตะวัน
วันเกิด :: 1 เมษายน
นิสัย (4บรรทัดขึ้น):: เธอคือสาวสวยเซ็กซี่ที่เจ้าอารมณ์มากๆ แต่ก็มีความสุขุม รอบคอบเป็นหลัก มั่นใจในตัวเองสูง เกลียดคนโกหกมากๆไม่ชอบการถูกบีบบังคับที่สุด พูดง่ายๆเธอคือแม่สาวหัวรั้นคนหนึ่ง ที่ใครก็ไม่สามารถมาสั่งเธอได้ง่ายๆ เพราะเธอคิดเสมอว่า เธอไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่งใคร ถ้าเธอไม่อยากจะทำ ถึงภายนอกคนอื่นจะมองว่าเธอนะ ทิฐิสูงและดูหยิ่ง แต่ภายในจิตใจนั้น กลับบอบบางเหมือนแก้วที่พร้อมจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ ใครๆก็พูดว่า เธอเป็นผู้ที่มีดวงตาสวย แต่สายตานี่สิ มีลักษณะพิเศษที่ซ่อนอะไรอยู่ภายในเหมือนดังมีมนต์สะกด สายตาคู่นั้น ให้ความรู้สึกน่าค้นหาและร้อนแรงเหมือนกับชื่อของเธอ บวกกับการที่เธอเป็นสาวเซ็กซี่อยู่แล้ว ไม่ว่าหนุ่มๆคนไหนก็ต้องยอมก้มหัวให้กับนางพญาผู้สง่างามอย่างเธอ
3 คำที่บอกถึงความเป็นคุณ:: สวย,เซ็กซี่,น่าค้นหา
ประวัติครอบครัว:: ลูกสาวคนเล็กและคนเดียวของตระกูลสุระวงศ์สกุล มีพี่ชายสองคน ที่อายุห่างกับเธอหลายปี พี่ชายคนโตชื่อ" อาทิตย์ " ส่วนพี่ชายคนรองชื่อ " ซัน " ครอบครัวของเธอเป็นบริษัทที่ผลิตน้ำหอมชื่อดังระดับโลก เป็นเจ้าของยี่ห้อน้ำหอมชื่อดังที่ชื่อว่า " Sunny " ที่กำลังได้รับความนิยมสูงสุดในตอนนี้
ประวัติความรัก:: เคยมีคนรักอยู่คนหนึ่งที่คบหาดูใจกันอยู่เป็นเวลานาน แต่ก็ต้องเลิกกันไป เพราะผู้ชายคนนั้นแอบไปมีผู้หญิงใหม่ แล้วยังคอยโกหกเธอตลอด จนในที่สุดเมื่อเธอรู้ความจริง เธอจึงบอกเลิกเขา เพราะมันทำให้เธอรู้สึกว่าเธอโง่เง่ามาก ที่ถูกคนคนนี้หลอกมาตลอด และนั้นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เธอกลายเป็นคนที่เกลียดคนโกหก
ชอบ:: ฟังเพลง,น้ำหอม,เครื่องหอม
ไม่ชอบ:: การถูกบีบบังคับ,กลิ่นเหล้า
เกลียด:: คนโกหก
ความสามารถพิเศษ จมูกเธอดีมาก สามารถจำกลิ่นเครื่องหอมได้ถึง 150 ชนิด -..-+
อิมเมจ(4+) ::
ชื่ออิมเมจ :: คิม โกอึน ( Star )
รูปคู่ของคุณ ::
คำถามชิงบท
1.คุณเต็มใจแต่งงานรึป่าวคะ :: ไม่ค่ะ!!! ฉันไม่ชอบการโดนบังคับที่สุด ยิ่งเรื่องแต่งงานละก็ ไม่มีทาง!! ชีวิตเป็นของฉัน ฉันจะไม่ยอมแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รักเด็ดขาด~ -A-*
2.คุณเป็นคนชอบฟังเพลง แล้ววันหนึ่ง คุณเดินเล่นอยู่ในห้าง หูก็ฟังเพลงไปด้วยระหว่างนั้น คุณเดินชนกับใครคนหนึ่ง แล้วเพลงนั้นคือเพลงอะไรคะ (ขอชื่อเพลง คนร้องและเนื้อเพลงด้วยค่ะ ถ้าเป็นเพลงเกาหลีขอคำแปลด้วย) ::
My Little Princess - ดงบังชินกิ
(มิคกี้)
How can I forget all the special memories
ofyou still remember, My little princess
(ฮีโร่)
ซา ราง งี เกท จโย อี รอน เน มา อึม มึน
ซุม กี รยอ เฮ โท กึม เซ อิพ กา เยน มี โซ มาน
(แม็กซ์)
ฮา เธอ โด อาน ดเว โต โบ โก ชิพ พอ จยอ
ออ จอ จโย เน มา มึน กิ พึน บยอง เง กอล ริน กอล
(ฮีโร่)
เค อือ รึน เน โม ซึพ บี เจน ออพ ซึล กอ เย โย
(แม็กซ์)
โช อึน กอท มาน โบ ยอ จู โก ชิพ พึน กอล โย
(ฮีโร่)
ชอ กี โน พึน ฮา นึล โร นาล รา กา
ซา ราง ฮัน ดา โก เซ ซัง เง มา ราล เร
(แม็กซ์)
กี พึน บา มา นึล เร กอ จี จี อาน นึน girl
นอ มา นึล จี คี นึน บิช นา นึน บยอล รี ทเวล เก โย
you''re my love
(มิคกี้)
เฮ ออ ชี จาน มาล เฮง โบค คา ราน คือ มาล
ยอง วอน ฮี อู รี ชอล เต ฮา จี อาน กี โร เฮ
(เซีย)
จี กึม ชอ รอม มาน เน คยอ เท อิท ซอ จวอ
บู โจค คาน นา อิน กอล อี เฮ เฮ จู กิล พา เร
(ยูโน)
ออ ริน ซือ รอน เน โม ซึพ พึล กี เด เฮ จวอ โย
(เซีย)
เน เก คา จัง ออ อุล รี นึน นัม จา กา ทเว โก ชิพ พึน กอล
(มิคกี้)
ออน เจ กา จี นา คือ เด มาม โซค เก เน กา
ทึล รอ คัล ซู อิท โด โรค คอ ราค เก จวอ
(ฮีโร่)
มา นิล คือ เด โด นา วา กัท ทา มยอน
(ยูโน)
อา พึม มึน ออพ จโย
(ฮีโร่)
อี เจน กือ เดร
(เซีย)
นา ชี คิล เก
(แม็กซ์) for you
(มิคกี้)
เน กา นอล ออล มา นา ซา ราง งา นึน จุล อา นี
เน คยอ เท อิท ซอ จวอ
(เซีย)
My little princess
อี เจ กอท ซุม กยอ โอน
นา มาน เน ซา ราง นึล โบ ยอ จุล กอ ยา
(มิคกี้)
ยอง วอน โท โรค บยอน ชิ อา นึน มาม มือ โร girl
(ยูโน)
เน จา ชิน โบ ดา ทอ ทอ ซา ราง เฮ จุล คอ รา โก
(มิคกี้)You''re my love
ยาค โซค คาล เก
ผมคิดว่านี่คือความรัก สิ่งที่หัวใจผมกำลังรู้สึกได้
ผมพยายามจะซ่อนมัน แต่มันมักจะออกมาให้เห็นทางริมฝีปากที่ยิ้มอยู่เสมอ..
ไม่เพียงแค่บางวันที่ผมคิดถึงคุณ
ผมควรจะทำอย่างไร.. หัวใจของผมคงจะป่วย
ผมไม่อยากจะเกียจคร้านไปมากกว่านี้แล้ว
อยากจะให้คุณเห็นแต่ด้านที่ดีของผม
ผมอยากจะบินไปบนท้องฟ้าที่สูง
อยากจะบอกทั้งโลกว่าผมรักคุณ
ผมจะไม่ตายบนท้องฟ้า
ผมจะเป็นดวงดาวที่คอยมองคุณ
คุณคือที่รักของผม
การแตกหักคือความสุข
พวกเราจะไม่มีทางพูดแบบนั้นแน่
แค่ต้องการคุณข้างกายเหมือนดั่งตอนนี้
ผมหวังว่าคุณคงเข้าใจ
ผมอยากให้คุณยอมรับในตัวตนของผม
ผมอยากจะเป็นผู้ชายที่เหมาะสมกับคุณ
ได้โปรด รับผมไว้ในหัวใจของคุณ
ถ้าคุณชอบผม
ผมจะไม่สร้างความเจ็บปวดใดๆให้กับคุณเลย
และตอนนี้
ผมจะปกป้องคุณ
เพื่อคุณ
เจ้าหญิงน้อยๆของผม ทุกสิ่งที่แอบซ่อนไว้จนถึงตอนนี้
ผมมักจะแสดงความรักให้คุณ
ความรู้สึกของผมจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงตลอดไป
ผมกำลังจะรักคุณ มากกว่าที่จะรักตัวผมเอง
คุณคือที่รักของผม
3.วันหนึ่งคุณไปดูตัวตามที่คุณพ่อคุณแม่บอก คุณเจอกับเขาครั้งแรกคุณกับเขาก็ร้องเสียงหลงทันที แล้วคุณจะพูดยังไงต่อล่ะ (ขอตั้งแต่ตอนที่เดินเข้าไปในสถานที่นัด จนถึงตอนที่เขาบอกว่าจะแต่งรึไม่แต่งเอาตามที่บอกในคาแร็คเตอร์เลยนะคะ บทพูดนะคะ)
ขายาวสี่ขาก้าวลงมาจากยานยนต์คันหรู ที่ดูยังไง ราคาเจ้ารถสปอรต์สีแดงเพลิงนี่ คงไม่ต่ำกว่าสี่ล้านบาทเป็นแน่ แต่ความจริงแล้ว ขาที่ควรจะก้าวลงมานั้น ควรจะเป็นหกมากกว่า ถ้าไม่ติดที่สภาพของเธอที่เป็นอยู่ตอนนี้นะสิ!!
" ถึงโรงแรมแล้วนะ ตะวัน "
" เออ!! " ฉันกระแทกเสียงตอบด้วยความไม่พอใจ ก็ฉันไม่ได้อยากมาที่นี่สักหน่อย
" อย่าทำหน้างั้นดิ เดี๋ยวหมดสวยก่อนเจอเจ้าบ่าวหรอก "
" เงียบไปเลยพี่อาทิตย์! "
" ตะวัน~ "
" พี่ก็เหมือนกัน พี่ซัน แล้วก็ปล่อยฉันลงสักที ฉันเดินเองได้ " อุ้มฉันอยู่ได้ กลัวฉันหนีมากรึไง ถึงใจจริงอยากจะหนีมากแค่ไหนก็เถอะ -..-*
" จ้าๆ "
" เชอะ! " ฉันหันไปค้อนให้พี่ชายทั้งสองทันที ก่อนที่ขาเรียวๆของฉัน จะก้าวฉับๆเข้าไปในโรงแรม โดยไม่สนใจพี่ชายทั้งสองที่กำลังระอากับท่าทางของฉันที่เป็นอยู่
ตอนนี้ทั้งฉันและพวกพี่ชายก็เดินเข้ามาถึงบริเวณห้องโถงของโรงแรมที่พวกพ่อแม่นัดให้ฉันมาดูตัว
พวกพี่ชายจูงมือฉันไปยังโต๊ะโต๊ะหนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวสวัสดีผู้ชายที่โต๊ะอย่างเป็นกันเอง
" สวัสดีครับคุณลุง "
" อ้าว! ว่าไงอาทิตย์ ซัน ดีใจนะที่ได้เจอพวกหลานอีก "
" ครับพวกผมก็เหมือนกัน คุณลุงครับ นี่ตะวัน น้องสาวพวกผมเอง "
" สวัสดีค่ะ "
" โอ้! คนนี้รึ แหม่~ สวยอย่างที่พ่อพวกเธอโฆษณาจริงๆ " แสดงว่าพ่อไปพูดมากอะไรอีกแน่ๆ -..-*
" ขอบคุณค่ะ "
" ให้ตายเถอะเจ้านักรบมันหายหัวไปไหนกัน ปล่อยให้แขกมารออยู่ได้ นั่นไง! ตายยากจริงๆเจ้าลูกบ้า "
" พ่อครับ "
" ไอ้ลูกบ้า ชักช้าจริงแก ปล่อยให้สุภาพสตรีมารอได้ไง "
" ขอโทษครับ เออ..สวัสดีครับคุณตะวัน..." พอฉันหันหน้าไปพบกับหน้าตาเจ้าของเสียง ฉันแถบจะกรี๊ดทันที เมื่อได้เห็นหน้าตาของผู้ชายคนนี้!!
" นายยย!~ "
" เหวอออ~ ยัยตู้เพลงเคลื่อนที่!! "
" นายนะสิ ไอ้โย่งตาบอด!! " อ๊ายยย~ ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที ว่าไอ้บ้านี่ไม่ใช่ว่าที่เจ้าบ่าวของฉัน!!
" เออ..พวกเธอรุ้จักกันเหรอ -..-; " พี่ซันถามขึ้นมาด้วยความงุนงง หลังจากที่ฟังกันมานาน
" ไม่รู้จัก / รู้จักครับ "
" เอ๊ะ! ใครรู้จักนายกันย่ะ "
" แหม่~ พูดอย่างกับฉันอยากรู้จักเธอตายล่ะ "
" อะ..ไอ้ โว้ยยย! " ไม่รู้จะด่าอะไรมันดี กวนประสาทนัก -..-*
" ฮ่าๆ ท่าทางคุณนักรบ จะเป็นคนขี้เล่นเอามากเลยนะครับ " พี่อาทิตย์หัวเราะด้วยความถูกใจ ชิ!! หมั่นไส้!
" ผมเฮฮาครับ "
" ถ้างั้นก็คงอยู่กับน้องสาวพวกผมได้ "
" เออ..อยู่อะไรกันครับ เท่าที่ผมทราบ ผมแค่มาเป็นช่างถ่ายรูปให้คุณตะวันเฉยๆนี่ "
" คุณลุง ไม่ได้บอกรึครับว่าจะให้คุณแต่งงานกับตะวันนะ "
" แต่งงาน..? ใครมาล้อผมเล่น จะบ้าเหรอ! ไม่ต่งไม่แต่งอ่ะ! "
" พูดอย่างกับฉันอยากแต่งตายล่ะ "
" ไม่ได้!!! " เสียงของพ่อหมอนั้นกับพี่ชายฉันตะโกนขึ้นมา
OAO!! หน้านักรบ
-..-* หน้าตะวัน
" ยังไงลูกก็ต้องแต่ง " เสียงพ่อนายนักรบ
" ไม่มีการคัดค้านเด็ดขาด " เสียงพี่อาทิตย์
" เพราะนี่คือคำสั่ง!! " และเสียงของพี่ซันตบท้าย
ตอนนี้ฉันกับนายนักรบมีสภาพไม่ต่างกันเลย คือ..อยากจะบ้าตาย!! ทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงเอาแต่ใจเช่นนี่น่ะ!! TTATT*
4. คุณเป็นคนเกลียดคนโกหก และเขาเองก็รู้ เขาจึงพยายามโกหกคุณ แต่คุณก็ทำเฉย วันหนึ่ง ขณะที่คุณฟังเพลงอยู่ เขาก็เข้ามาจากด้านหลัง แล้วพูดว่า "ที่รักครับ วันนี้ผมขอตัวไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายได้ไหมอ่ะ?"คุณปล่อยเขาไป เพราะขี้เกียจเสวนากับเขา เขากลับมาพร้อมความเมา คุณสังเกตุเห็นรอยจูบ คุณถามเขาว่า "ไหนบอกว่าเพื่อนผู้ชายไง!!" ความจริงคุณก็ไม่ได้โกรธที่เขาไปมีอะไรกับใคร แต่โกรธที่โกหกต่างหาก เขาแก้ตัวไปเรื่อย แต่คุณก็ไม่เชื่อ ต่อจากนี้จะเป็นยังไงคะ (บทพูด ขอตั้งแต่เขาขอไปเที่ยว) ::
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งฟังเพลงใหม่ของวงTVXQ อยู่แหละ ก็เพลงMiroticนะ ออกจะเพราะสุดๆ เมโลดี้ดนตรีก็โอเค ถึงความหมายจะชวนขนลุกสยิวกิ้วแค่ไหนก็เหอะ -///-
" ที่รักครับ วันนี้ผมขอตัวไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายได้ไหมอ่ะ? " เสียงของใครคงไม่ต้องสงสัย ก็มีแต่นายนักรบนั้นแหละ เขาเข้ามากอดเอวฉันจากด้านหลัง ลงทุนขนาดนี้เพื่อมาขอไปเที่ยวแค่เนี่ย!?
" ก็ไปสิ " พอฉันพูดจบ นายนักรบก็เดินออกจากบ้านไปทันที หึ! ไอ้ตอนจะขอไป ทำเป็นมาอ้อน แต่ตอนไป ไปง่ายๆเลยนะ
โครมมมม!!!
" อือ..อืมม~ " เสียงอะไรนะ ดึกป่านนี้ คนกำลังหลับสบายเชียว -..-*
" ฝีมือนายนักรบแน่ๆ " ฉันลุกจากเตียง เดินออกจากห้องนอน เดินลงไปดูข้างล่าง ว่าอะไรกันที่มันกล้ามาขัดเวลานอนของฉัน
เมื่อฉันลงไปข้างล่าง สภาพของมันแทบจะทำให้ฉันกรี๊ดให้ได้ นี่เหรอคือสิ่งที่ฉันเรียกว่าบ้าน ก่อนฉันเข้านอนมันยังไม่เละเทะขนาดนี้เลย ฉันกวาดสายตาไปทั่วบ้านเพื่อมองหาไอ้ตัวการที่ทำให้บ้านเละไม่เป็นท่าแบบนี้ และสายตาของฉันก็ไปหยุดอยู่ที่ร่างหนึ่ง ที่นอนแผ่อยู่กลางบ้าน
" หนอย~ เมากลับมาเป็นหมาเชียวไอ้บ้า!! " และก็ลำบากฉันอีก ที่ต้องไปช่วยพยุงขึ้นมา
" เป็นไง? เอาซะบ้านเละเลยนะ "
" อาร๊าย ม่ายยซะหน่อยย~ " ขนาดว่าไม่นะ -..-;;
" นายเมามากเลยนะ ดื่มเข้าไปซะเยอะละสิ "
" ม่ายยเยอะสักหน่อย เมียจ๊า~ "
" ยี้~ เหม็นเหล้าจริง! " และสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นรอยแดงที่คอของนักรบ นี้มัน!! รอยจูบ! ตอนนี้เลือดในกายของฉัน เริ่มเดือดพล่านด้วยความโกรธผู้ชายคนนี้
" ไหนบอกว่าเพื่อนผู้ชายไง!! "
" ก็ไปกับเพื่อนผู้ชายไงจ้ะ "
" โกหก! แล้วรอยนี้มันอะไร "
" ก็.."
" เพื่อนผู้ชาย เขาทิ้งรอยจูบให้กันด้วยเหรอห๊า!!! "
" เพื่อนนนช้านนนมันเมาก็เล่นอารายกานม่ายยรู้เรื่อง~ "
" แก้ตัวฟังไม่ขึ้นเลยนะ!! "
พูดจบฉันก็ปล่อยร่างที่พยุงอยู่ให้ลงกับพื้นโดยไม่สนใจสภาพของเขาที่เป็นอยู่ในตอนนี้ แล้วจึงเดินขึ้นห้องนอนไปโดยไม่มองหน้าเขาสักนิด ฉันล็อกประตูห้องนอน เพื่อไม่ให้นายนักรบเข้ามา ความจริงฉันก็ไม่ได้โกรธ ที่เขาไปมีอะไรกับใคร แต่โกรธที่เขาโกหกต่างหาก ทั้งที่เขารู้ว่าฉันเกลียดคนโกหกแค่ไหน!!
5.ตอนจบของคุณล่ะ?? (บทพูดค่ะ) ::
" เร็วๆ เปิดท้องหน่อย~ "
" อะไรของนายกันย่ะ ฉันไม่ถ่ายหรอก "
" นี้มันเดือนที่เก้าแล้วนะ ฉันต้องถ่ายเพื่อเก็บพัฒนาการของลูกไง " เฮอ! อีตานี้ชักเพี้ยนขึ้นทุกวัน หลังจากที่เขารู้ว่าฉันตั้งท้อง แถบทุกๆเดือนที่ฉันต้องเปิดท้องให้เขาถ่ายเก็บไว้ ท่าจะเห่อลูกเอามาก
" ไม่เอา นักรบเทน้ำส้มให้ทีสิ อยากดื่มอ่ะ "
" คร๊าบบ~ " จากนั้นนายนักรบก็รีบแจ้นไปที่ครัวเพื่อไปเอาน้ำส้มให้ฉันทันที
" ลูกจ๊า พ่อเขาท่าจะเป็นเอามากเนอะ "
" แม่กับพ่ออยากเห็นหน้าลูกเร็วๆแล้วนะคะ "
" อ่ะ..โอ๊ย!! " ตอนนี้จู่ๆฉันก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา อ๊า~ ลูกจ๊า เร็วเกินไปมั้ยลูก แม่ไม่ได้ถึงกับว่าต้องวันนี้น๊า TToTT
" ปะ..เป็นอะไรนะตะวัน!! "
" นักรบ..ฉันปวดท้องคลอด! " ฉันพูดเสียงแหบพร่าเหงื่อแตกพลั่กเต็มหน้าไปหมด
" หา!? หมอ! ต้องเรียกรถพยาบาล!! "
ที่โรงพยาบาล...
" คุณแม่พยามเบ่งอีกนิดนะคะ เด็กใกล้ออกมาแล้ว "
" อือออ!! "
" อีกนิดคะ หัวเด็กโผล่ออกมาแล้ว "
" อืออออออออออ!!! "
" แง! "
" ผู้ชายค่ะคุณแม่ " สิ้นเสียงของนางพยาบาล สติของฉันก็ดับวูบทันที ซึ่งสิ่งที่ฉันได้รับรู้เป็นสิ่งสุดท้ายก็คือ เพศของลูก...
ตอนนี้ฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะตรงที่มือของฉัน รู้สึกว่าเหมือนมีใครกำลังกุมมือฉันอยู่ เมื่อฉันลืมตาขึ้นมาก็พบกับหน้าของใครคนหนึ่ง คนที่กำลังกุมมือของฉัน คนที่ส่งยิ้มละมุนให้กับฉันทันทีเมื่อฉันตื่นขึ้นมา คนคนนั้นคือ นักรบ...
" ตื่นแล้วเหรอ ดื่มน้ำมั้ย " ฉันส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ
" นาย..เห็นเขารึยัง "
" ยัง ฉันจะรอดูพร้อมเธอ " สิ้นเสียงของนายนักรบ นางพยาบาลก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับห่อผ้าที่มีชีวิต
" อ้าว~ คุณแม่ตื่นแล้วเหรอคะ โชคดีเลยคะ น้องก็ตื่นเหมือนกัน คุณพ่อคุณแม่จะได้เห็นหน้าน้องให้ชัดๆ " นางพยาบาลจึงส่งลูกให้นายนักรบอุ้มด้วยท่าทางที่เก้ๆกังๆ จากนั้นจึงเดินออกจากห้องไป
" ว่าไงไอ้ตัวแสบ "
" ทำไมนายเรียกลูกอย่างงั้นล่ะ "
" ก็เล่นทำเอาคุณแม่สลบหลังคลอดทันที ท่าจะดื้อนะเรา " เด็กน้อยได้แต่ส่งยิ้มกับจ้องหน้าคุณพ่อตาแป๋วเป็นการยืนยันทันที่ว่า ผมนะดื้อเหมือนแม่แหละ!! เลือดแม่มันแรง!!
" เหอๆ ดื้อเหมือนพ่อไง " จะใช่เหรอ~
" เธอว่าลูกหน้าเหมือนใครมากว่า "
" อืม..ฉันว่าตาเหมือนฉัน แต่ปากนี้เหมือนนาย... "
" โอ๊ะ! โตมาหล่อเหมือนพ่อแน่ๆเลย ^^ "
" ฉันก็ว่างั้น... " ฉันตอบด้วยน้ำเสียงอู้อี้ก่อนจะผล็อยหลับไปในที่สุด เพราะความอ่อนเพลีย
" หว่า~ แม่เขาหลับซะแล้ว งั้นอยู่กับพ่อก่อนละกัน ให้แม่เขาได้พักผ่อนบ้าง... " แล้วนักรบก็ปล่อยให้ตะวันได้พักผ่อนตามสบาย ก่อนที่จะต้องตื่นขึ้นมาเริ่มต้นวันใหม่ในการรบกับพวกลูกๆ ของพวกเขาซึ่งเขาคิดว่าคงจะมีตามมาอีกซักคนสองคนนั่นเอง...
ความคิดเห็น