ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [4'F] Lovely Girl รักป่วนๆ ของยัยน่ารัก

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 11
      0
      17 ม.ค. 54

    บทนำ
      ณ. บ้านพักหลังหนึ่ง

      ฉันได้มาพักผ่อน ที่บ้านพักต่างอากาศของพ่อฉัน แต่ก็จะกลับไปทำงานแล้ว พักที่นี้มาอาทิตย์กว่าแล้วแหละ เดี๋ยวผู้จัดการจะว่าเอาน่ะ ฉันได้พาเพื่อนฉันมาอีก3 คน เป็นแก๊งกันเลยอะนะ ฉันชื่อ พิงค์ ได้เชื้อชาติญี่ปุ่นมาบ้างจากพ่อ ส่วนแม่เป็นคนไทย แก๊งฉันได้เป็นนักร้อง แต่ไม่ดัง (ไม่ขอดังอะนะ) แค่ได้ไปร้องเพลง ที่เขาจ้างมา ฉันเป็นนักร้องนำอะนะ ส่วนเพื่อนฉันก็...
      "เลิฟ เขาเอานิยายแกมาคืนแหละ โทษทีนะ ที่ยืมนานอะ" ไอนี้ชื่อ แบลค ชอบอ่านนิยายน่ะสิ อ่านนานมากเลยแหละ กว่าจะคืน นานมากเลย ไอนี้เป็นมือกลอง ออกทอมๆหน่อยอะนะ แต่ใจมันอะ หญิงล้วนๆ ชอบพวกดาราเกาหลีอะ บ้าสุดๆอะ ไอนี้
      "นี้ แบลค ถ้าแกยืมหนังสือมันนานขนาดนี้อะ แกไม่ต้องคืนมันดีกว่ามั้ง" ส่วนไอนี้ ชื่อไวท์ คีบอร์ด อะนะ ปากร้ายไปนิด ซนๆไปหน่อย น่ารักมีอันน้อยนิด (อ่า ล้อเล่นนะจ๊ะ) 
      "มันก็จริง อย่างที่ไวท์มันพูดอะนะ ยืมไปนาน จนไอพิงค์ มันลืมเลยมั้งนั้นน่ะ" ส่วนไอป้านี้ก็ ชื่อ เบรา ชอบบ่น แก่เป็นบ้าเลยแหละ แต่น่ารักทุกคนอะ วงฉัน ป้าก็เล่นมือกีตาร์อะนะ
      "อย่าบ่นๆ ก็เอามาคืนแล้วอะ แล้วหนังสือนี้ ของพิงค์ ไปได้ของ ป้าๆอะ" เน้นจังเลยๆๆๆ
      "เอ่อ!! ไม่บ่นแล้วก็ได้ ที่บ่น เพราะมันเป็นความจริงนะ" ไวท์พูด
      "พอๆเถอะ ไม่อยากฟังคำบ่น ฉันมาพักผ่อนนะ ไม่ใช่จะมาฟังคำบ่นๆเนี่ย เก็บของเร็วๆเหอะ อยากกลับไปร้องเพลงแล้ว" ฉันพูดน่ะ
      "ฉันเสร็จแล้ว พิงค์ก็เสร็จแล้ว เหลือพวกแก2คนอะ"ป้าพูด
      "อ่าๆ ฉันเสร็จแล้วน่ะ เหลือแค่โน้ตเพลงที่แกะเมื่อกี้เองนะ" ไวท์พูด
      "เดี๋ยวดิ ของเขามันเยอะอะ จะรีบไปไหนเล่า" แบลคพูด
      "เออๆ เก็บเร็วๆเหอะ ฉันไปรอที่รถละกันนะ" ฉันพูดแล้วเดินออกจากบ้านพักทันที
      "รอด้วยดิ ไปด้วยๆ" ป้าพูด
      ชีวิตของพวกเรา ก็เป็นแบบนี้ทุกวัน ไวท์ก็จะเป็นคนแกะเนื้อเพลง ส่วนพวกเรา ก็ตามๆกันไป วงหรือแก๊งของพวกเราชื่อ Lovely Girl พวกเราอะ สัญญากันไว้แล้ว ว่าจะไม่จากกันไป นอกจากจะมีความรัก และครอบครัว แต่ฉันคิดว่า ความรัก มันจะทำให้ทุกคนเจ็บไปหมด รวมทั้งตัวเราด้วย ฉันถึงไม่อยากมีความรัก แค่ฉันอยากได้อ้อมกอดที่อบอุ่น เวลาหนาว เวลาเหงา แต่ฉันก็มีแก๊งฉัน ที่ยังอยู่ใกล้ๆกัน อย่างงี้เสมอ พวกเราน่ะ อยู่บ้านด้วยกัน พวกเราร่วมกัน ซื้อบ้าน เผื่อจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา เวลามีปัญหาอะไร ก็เดินเข้าไปคุย ไม่ต้องโทรให้เรียกออกมา ไปไหนไปนู้น นี้ นั้น น่าเบื่อจะตาย ได้อยู่ด้วยกันมีความสุขที่สุดอยู่แล้วแหละ ถ้ามีสักคน มายุ่งกับชีวิตฉัน แล้วฉันจะทำไงดี...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×