คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : danganronpa zero b ook 1 ch1 intro
ความสิ้นหวังของ เอโนชิมะ จุนโกะ
ทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอคาด...
ทุกอย่างกลับกลายเป็นวิธีการที่ทำให้เธอมีความหวัง...และเช่นนั้นเธอจึงสิ้นหวัง
....หา?มันเป็นเรื่องที่ง่าย?
ความร้อนของแม็กมากำลังเดือดขึ้นลงในท้องของเธอค่อยๆเพิ่มชึ้นในร่างกายของเธอและระเบิดออกเมื่อมันใกล้ถึงอกของเธอ...การระเบิดนั้นแผ่ไปที่หัวใจและทุกอณูของร่างกาย นั่น..นำเธอไปสู่ความสงบนิ่ง เสียงของน้ำที่สาดกระเซ็นจากบ่อโคลนที่เธอยืนอยู่ เธอเต้นไปมาผ่านอากาศและหยดน้ำ
ในการสังเกตอย่างใกล้ชิด ใครสักคนจะรู้ว่าน้ำมันเป็นสีแดง...
ในขณะที่ร่างกายของเธอหยุดนิ่ง หยดน้ำสีแดงสาดลงมาเหมือนห่าฝน นั่นทำให้เกิดรูปแบบพิสดารบนเสื้อของเธอ
เสื้อของเธอ เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
ผิวของเธอ เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
หน้าของเธอ เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
อย่างไรก็ตามเธอไม่สนเรื่องนี้ เธอเริ่มเตะเท้าไปมา มันเป็นลูกเตะที่งดงาม..ทุกๆครั้งที่เตะออกไปเธอจะใส่ความแข็งแกร่งของร่างกายและจิตใจของเธอลงไป และหลังจากหยุดเตะลงสักพัก
เอโนชิมะ จุนโกะ โห่ร้องออกมา มันเป็นเสียงที่น่ารำคาญ มันเป็นเสียงคำรามอันดุร้ายของอสูรกายที่กำลังบ้าคลั่ง
“แต่นั่นมันยังไม่พอ!!”
เสียงกรีดร้องของเธอกึกก้องไปยังบริเวณรอบๆ เสียงนั้นทำให้หินป่นปี้เป็นชิ้นเล็กๆ แต่เธอยังไม่หยุดแค่นั้น เธอเรื่มกรีดร้องอีกครั้ง”มากกว่านี้!มากกว่านี้!ฉันต้องการความสิ้นหวังที่ดีกว่านี้-การกระตุ้นให้เกิดความสิ้นหวัง!”เธอเริ่มที่จะเตะเท้าไปมาอีกครั้ง
ความสิ้นหวัง-การกระตุ้นให้เกิดความสิ้นหวัง นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่เธอไม่เพียงต้องการให้โลกนี้ตกอยู่ในความสิ้นหวังแต่เธอต้องการความสิ้นหวังที่แย่ที่สุดให้ตัวเธอเองด้วย
”มากกว่านี้ๆๆ!ฉันต้องการความสิ้นหวังที่ดีกว่านี้-การกระตุ้นให้เกิดความสิ้นหวั---”
ธอหยุดคิดกลางคัน มีบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของเธอ และเธอก็หยุดเคลื่อนไหว หน้าของเธอเย็นยะเยือกด้วยความประหลาดใจ เธอยืนนิ่งขณะที่กล้ามเนื้อในร่างกายที่เปรอะไปด้วยสีแดงเข้มหยุดทำงาน
หลังจากนั้น เธอกระซิบออกมาอย่างแผ่วเบา
“...โอ้—ฉันเห็นแล้ว”
ชุดสวิทช์เกียร์เริ่มเคลื่อนตัวลึกๆข้างในกระโหลกศรีษะ พลันความคิดสีดำประกายก็ลอยคว้างขึ้นมา
ภาพวัตถุบางอย่างลอยขึ้นมาในใจของเธอ ใบหน้า...นั่นเป็นใบหน้าที่เธอรู้จัก แน่นอนมันคือใบหน้าของเพื่อนนักเรียอนที่โรงเรียนแห่งความหวัง
“...อุปุปุ”
ร่างของเธอสั่นไหวไปมาขณะเริ่มหัวเราะ การสั่นนั้นค่อยๆแพร่ไปทั่วร่างกายของเธอ หลังจากนั้น...เธอเริ่มเตะเท้าไปมาอีกครั้ง
“อุปุ...อุปุปุปุปุปุปุปุปุปุปุปุ”
ครั้งนี้เธอเตะเท้าไปมาราวกับกำลังเต้นรำอยู่ เธอเตะเท้าไปมาเหมือนเด็กสาวที่ไม่เคยมีความปีติ เด็กสาวที่ไม่เคยมีความสนุกสนาน
“โอ้!นี่มันยอดเยี่ยม!ยอดเยี่ยมมาก!”
และขณะที่ใบหน้าของเหล่าบุคคลที่ถูกกำหนดมาเพื่อมอบสุดยอดความสิ้นหวังให้ก็ค่อยๆลอยขึ้นมาในใจของเธอ
หัวใจของเธอเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกแปลกๆที่คล้ายกับคำว่า..รัก
เอโนชิมะ จุนโกะ เต้นไปตามจังหวะของความสิ้นหวัง
“โอ้!นี่จะเป็นไปอย่างงดงาม ความสิ้นหวังนี้!”
เธอหัวเราะอย่างปลาบปลื้ม สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายแห่งความสิ้นหวัง เอโนชิมะ จุนโกะ เริ่มเต้นอีกครั้ง..เธอเต้นราวกับสูญเสียความคิดของเธอไปหมดสิ้น...
นี่คือจุดเริ่มต้น...จุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่จบลงด้วยความสิ้นหวัง...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ดีจ้า—เราผู้แปลPANG GRIEM นะเออ--- นี่ครั้งแรกอาจจะถูกผิดบ้าง เฮ้อ—ยากเหมือนกัน มีหลายคำที่ไม่รู้ต้องใช้อากู๋ช่วย//ถึงบางอันอากู๋จะแปลได้โคตรน่ากลัวก็เถอะTvT
ในการแปลมีผู้ช่วยดังนี้
1อากู๋แปลภาษา
2น้องเราและหนูทดลองที่โดนให้มาอ่าน//หึ หึ หึ
ปล.ใครขี้กียจรอก็อ่านจากอันนี้(ภาษาอังกฤษนะ) http://danganronpa.wikia.com/wiki/Danganronpa/Zero
ลาก่อย--ไปพักก่อนล่ะ
ความคิดเห็น