คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5
Chapter 5
นี่ก็ใกล้จะทุ่มนึงแล้ว ผมโทรชวนไอ้ม่อนไปด้วยแต่มันปฏิเสธเพราะเพื่อนมันนัดมันก่อน โห่ มีพี่แบบนี้กูต้องทำใจเป็นธรรมดา ชิมิ >< วันนี้ผมไปหาพี่หมอของไอ้เรย์มา อยากบอกว่าพี่หมอหล่อลากมากค๊า (เกินไป) พี่แม่งโคตรหล่ออ่ะ หน้านิ่งโคตร แต่พอได้ยินอดีตความหลังที่ไอ้เรย์เล่าให้ฟัง แล้วบอกตามตตรงหมดอารมณ์พิศวาสมว๊ากกกก
ตอนนี้ผมกับเรย์นั่งอยู่บนรถมินิของผมครับ คือน้องแตงโม นั่นแหละหลายคนว่าผมตั้งชื่อไม่เข้ากับมัน แต่ผมว่าเข้าอ่ะรู้จักแตงโมสวรรค์ป่ะล่ะ นี้ล่ะแตงโมสวรรค์แต่ไอ้แอมบอกว่ามันเป็นแตงโมเน่าอ่ะ -3-
ตลอดทางผมกับมันเงียบกันมาตลอดจนสงสัยว่าไอ้เรย์มันเป็นไร แต่ช่างเหอะสงสัยมันคงคิดถึงคนที่หักอกมันมั้ง เออ พูดถึงเรื่องความรักผมอยากรู้ว่าเมื่อไหร่เนื้อคู่กูจะโผล่หัวมาว่ะ แม่งงงงง คือเข้าใจป่ะกูอยากมีกับเค้าบ้างอะไรบ้างอ่ะ >3<
“ระวังเนื้อคู่เจ้าให้ดีเค้าอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงและที่สำคัญเค้าอาจไม่ใช่ ‘คน’ ”
อยู่ๆคำพูดของหมอดูตาผีก็แทรกเข้ามาในหัวสมองของผม เนื้อคู่ไม่ใช่ผู้หญิงก็เป็นผู้ชายสินะ แต่เฮ้ยยย กูไม่ได้ชอบผู้ชายนะเว้ย และที่สำคัญเค้าอาจไม่ใช่คน เช็ดแล้วแม่งเป็นตัวอะไรว่ะ แต่เดี๋ยวนะที่พูดมามีแนวโน้มจะเป็นไอ้เรย์ถึง80%เชียวนะ ไม่อ่ะไม่จริง เชี่ยนี่ไม่ใช่เนื้อคู่กู ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงง
“ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงง”
“พ่อมึงตาย แหกปากทำไมว่ะ”
“เรย์....มึงชอบกูป่ะ”ผมเบรกรถดังเอี๊ยดดดด แล้วถามไอ้เรย์ คือจริงๆไม่ได้ตั้งใจถาม แต่ที่ถามเนี่ยเพราะปากมันไวไง เมื่อเห็นว่าไอ้เรย์เงียบไปผมก็กลับมาตั้งหน้าตั้งตาขับรถเหมือนเดิม พอหันไปมองอีกที เชี่ย ผีหน้าแดง
ผับ DN CLUB
ผมมองหาพี่หมอ แต่ก็ไม่เจอแต่ดันไปเจอไอ้เชี่ยมัน ที่มีสาวอกตูมๆสองคนนั่งขนาบข้างทั้งซ้ายขวา หน็อย มึงกล้ามากไอ้เชี่ยม่อนปฏิเสธนัดกูแล้วมานั่งอยู่กับสาวๆ มึงเตนียมตัวไว้เลยนะไอ้สัด
“ชิม่อน ชิม่อนจูบเก่งป่าวอ่ะ”อ่อยจริงนะ
“ไม่รู้สิ ลองดูนะ”มันว่าแล้วโน้มหน้าลงไปใกล้ๆหล่อน ซึ่งหล่อนก็เบียดตัวและเชิดหน้าขึ้นเพื่อรับจูบของไอ้ห่าม่อน ผมยืนดูมันจูบกับยัยนมตูมจนแทบจะรวมร่างกันอยู่แล้ว ผมแอบเห็นไอ้เรย์ยืนดูแล้วกหลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ พอและมึงเร่าร้อนเกินไปและไอ้ผีตัวข้างๆกูนี่ก็ยืนดูตาค้างเลยนะมึงเป็นไงพี่กูเร่าร้อนมั๊ย
“ชิม่อน ทำไมตัวเองทำกับเค้าแบบนี้ง่า T^T ตัวเองรู้มั๊ยเค้าไปอยู่รอตัวเองที่ท่าน้ำที่วันเลยนะ”ไม่ต้องงงว่าเสียงใคร เสียงผมนี่ล่ะ สมน่าแม่งตาค้างกันหมดเลย โดยเฉพาะยัยนมตูมนั่น หน้าซีดเลย คงคิดว่าตัวเองเพิ่งจูบกับเกย์มาล่ะสิ หึหึ สมน่า
ต่อค่ะ
“แกเป็นใครย้ะ”นังชะนีตัวที่เพิ่งจูบกับไอ้ม่อนเมื่อกี้ถามขึ้นพลางทำสายตาไม่พอใจ ส่วนอีกคนผมเห็นว่าค่อยๆย่องแล้วหายไปแล้วล่ะ
“ผมก็เป็นเมียพี่ม่อนน่ะสิ ตั้งแต่เค้ามีลูกตะเองก็หนีมาหาชะนีตลอดเลยนะ”ผมเริ่มเพ้อขึ้นเรื่อยๆ คุณว่ามั๊ย(?)
“กรี๊ดดดด นังตุ๊ดแกอย่ามากวนประสาทชั้นนะ”ผมไม่พูดไรแต่เดินไปนั่งตักไอ้ม่อนแทน แล้วโน้มคอมันลงมาหอมแก้ม2ฟอดดังๆ แล้วกระซิบบอกมันว่า
“เหี้ยม่อน กูไล่ยัยนี่ได้เมื่อไรเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน”ผมกระซิบบอกข้างหูมัน แต่ดูเหมือนไอ้เหี้ยนี่มันจะสติหลุดแล้วไม่ได้ฟังที่ผมพูดเลยสินะ เพราะแม่งเอาแต่ลูบเอวกูมันส์มั๊ยมึง เดี๋ยวกูโบกเลยสัดนี่
“นังตุ๊ดบ้า พ่อแม่ไม่เคยบอกรึไงว่าถ้าเค้าไม่เอาแล้วก็อย่าตื้อ นังน่าไม่อาย กรี๊ดดดดด!!!!”ด่าได้ไม่นานผมยกแก้วเหล้าของใครไม่รู้สาดหน้ายัยนั่น ว่าใครว่าได้แต่อย่าลามปาม!!!! เหมือนไอ้ม่อนมันจะพึ่งรู้สึกตัวตอนยัยนี่ลามปามถึงพ่อแม่ มันเลยหันไปถลึงตาใส่ยัยนั่น แล้วพูดออกมาเสียงขุ่น
“คุณจะไปไหนก็ไปเหอะเชอรี่ ไปซะ ก็บอกให้ไปไง”ประโยคสุดท้ายไอ้ม่อนหันไปตะคอกใส่หน้ายัยเชอรี่เน่า ไอ้ม่อนมันเป็นคนไม่ตะคอกใส่ผู้หญิงหรอก นานๆทีน่ะตามระดับอารมณ์ แต่ยัยนั่นดันมาลามปามพ่อแม่ผมซึ่งก็คือพ่อแม่มันเหมือนกัน -*-
“มึงก็ลุกออกจากตักกูไปได้และ เดี๋ยวอารมณ์ขึ้นอีก”คำว่าอีกของมันทำผมหันขวับ หมายความว่าไงไอ้สัดม่อน แต่ไอ้ห่านี่ไม่สนใจอะไรแล้วพูดขึ้นมาอีกว่า
“กูเพิ่งรู้ว่าน้องกูเอ็กซ์ขนาดนี้นะเนี่ย ”
“เคยโดนส้นตีนมั๊ยมึง”ผมหันไปบอกไอ้ม่อน แล้วหันไปถามไอ้เรย์ต่อว่าเมื่อไหร่พี่มึงจะมามันตอบว่าไม่รู้ ถามเบอร์ก็บอกจำไม่ได้ เคยรู้เคยจำอะไรกับเค้าบ้างมั๊ย มันบอกมันก็จำนะ จำไซต์หน้าอกของสาวๆแต่ละคนของมัน ไอ้เหี้ยเอ๊ยยย เปลี่ยนใจไม่ช่วยตอนนี้ยังทันมั๊ยเนี่ย กูเพลียยย
ผมกับไอ้ม่อนนั่งกันอยู่สองคน โดยที่ไอ้ม่อนทำหน้าเบื่อโลกที่ผมด่ามันจนหูชา หุหุ ช่วยไม่ได้มึงโกหกกูทำไมว่ามีนัดกับเพื่อน กูไม่เชื่อมึงหรอก ไอ้ม่อนกับไอ้เรย์นั่งคุยกันแบบสบายๆโดยที่ไอ้ม่อนไม่รู้ว่าเรย์เป็นวิญญาณ ถ้ารู้ล่ะก็ไม่ต้องพูดแม่งนั่งตัวลีบไปกับโซฟาแน่ๆ -..-
ซักพักก็มีข้างๆผม ผมมองไม่ออกว่าเป็นใครเพราะแม่งหันหลังให้อยู่แต่เท่าที่เดามันคงเป็นเพื่อนไอ้ม่อนแน่ๆ
“ไงมึงไอ้ม่อน”มันทักไอ้ม่อน
“ไงครับคุณหมอ นัดกูตอน1ทุ่มแต่ตัวเองมาตอนทุ่มครึ่งเนี่ยนะ ใช้ไม่ได้เลยว่ะ”
“เออน่า อย่าบ่นเป็นคนแก่ไปหน่อยเลย”
“เออ นี่น้องกูชิเอล”มันพูดแล้วชี้มาที่ผม ไอ้คุณหมอค่อยๆหันมามอง แล้วทำหน้าเหมือนเห็นผี ผมเองก็เหมือนกันไม่คิดว่าโลกกลมขนาดนี้ - -
ต่อค่ะ
::TROID::
ผมมองคนตรงหน้าอย่างตกใจ ก็มันคือไอ้เด็กคนเมื่อบ่ายที่ผมนัดมันมานี่ไง มันเองก็คงตกใจเลยหวัดดีผมแก้เก้อ แล้วทำหน้าแหยๆ
“อ่า พี่หมอหวัดดีครับ แนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยนะครับ ผมชื่อชิเอลครับ” อ่าชิเอลหรอชื่อน่ารักดีนี่หน้าตาก็น่ารัก อืม สรุปโดยรวมๆดีเหมาะสมกับหน้าที่ศรีภรรยาคุณหมอ หึหึ
“อืม กูชื่อทรอยด์นะยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”ผมบอกชิเอลแล้วจับมือชิเอลแน่นๆ บอกแล้วว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลางาน กูสามารถปลดปล่อยได้ทุกอย่าง หึหึ
“พอๆ นี่น้องกูห้ามแตะเด็ดขาด กูหวงเข้าใจมั๊ย”ไอ้ชิม่อนพูดขึ้นผมจึงปล่อยมือชิเอลไอ้ชิม่อนเลยดึงตัวชิเอลเข้าไปแล้วกอดไว้หลวมๆ เท่าที่เคยได้ยินมานะ ก่อนไอ้ชิม่อนจะไปฝรั่งเศษมันจ้างนักสืบไว้2คนเพื่อจับตาดูว่าใครจีบชิเอลแล้วไม่จริงใจบ้าง ถ้ามันรู้มันก็จะให้คนสืบประวัติแล้วโทรไปเตือน แต่ถ้าไม่ฟังมันกระทืบอย่างเดียวครับ ใครจะรู้ว่าไอ้ชิม่อนมันร้ายจะตายภายนอกมันดูเป็นคนใจดี กวนตีน ขี้เล่น ม่อสาวไปวันๆ แต่จริงๆแล้วมันเป็นพวกเลวแบบไม่แสดงออกแบบ ‘ผม’
“วันนี้มันมามั๊ย”ผมหันไปถามชิเอลที่นั่งหน้ามึนอยู่ในอ้อมกอด(อันแสนอึดอัด)ของพี่ชาย
“อ๋อ มาสิถ้าม่อนดู ใช่มั๊ยม่อนวันนี้ไอ้เรย์มาด้วยเนอะ”ชิเอลหันไปถามพี่ชายซึ่งมันก็พยักหน้า แต่แปปเดี๋ยวมันก็ขมวดคิ้วมันทำหน้าอย่างนี้แสดงว่าชิเอลยังไม่ได้บอกไอ้ชิม่อนแหงๆเลยว่าไอ้เรย์ตอนนี้มันไม่ใช่คน
“หมายความว่าไงว่ะ”
“เค้าขอโทษนะม่อนจังที่เค้าไม่ได้บอกว่า......”ไอ้ชิเอลเงียบลงแล้วยิ้มแป้นใส่หน้าไอ้ชิม่อน แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้ชิเอลเรียกไอ้ชิม่อนว่าอ่ะไรนะ ม่อนจัง งั้นหรอ สัดแบ๊วไปมั๊ยว่ะ
“ว่าอะไรเล่าไอ้น้องเวร”ผมพึ่งสังเกตุว่าหน้าไอ้ชิม่อนเริ่มมีเหงื่อซึมเล็กน้อย นี่แสดงว่าถ้าชิเอลทำท่าทางแบบนี้จะมีเรื่องงั้นหรอ ไอ้ชิม่อนมันถึงมีสีหน้าซีดๆแบบนั้นอ่ะ
“ว่าเรย์มันเป็น.....ผี....”
O______o <<< ชิม่อน
^______^ <<< ชิเอล
=______= <<<<ผมเอง
ดูพวกมึงรักกันดีเนอะอีกคนนึงช็อคอีกคนนึงนั่งขำหัวเราะท้องแข็ง รักกันมากกกกก (กูประชดนะ)
“มะ...มึง ปะ...เป็น ผะ...ผี อ๊ากกกก”มันชี้ไปที่โซฟาตัวสีแดงที่นั่งข้างๆชิเอล อ๋อมึงอยู่ตรงมันเองสินะ อยากเห็นมึงว่ะ ไม่ใช่ว่ากูคิดถึงนะ แต่กูแค่อยากรู้ว่าเวลามึงเป็นผีหน้าตาจะเป็นยังไง
“มันไม่ทำไรมึงหรอกม่อน ไอ้เชี้ยเรย์มึงก็อย่าไปแกล้งมันดิ ถ้ามึงแกล้งมันกูกลับกูจะไม่ช่วยมึงอีกต่อไป ไอ้ผีสารเลว”ผมได้ยินชิเอลด่าไอ้เรย์อยู่วับๆ แต่บางสิ่งทำให้ผมรู้สึกได้ว่ามันกำลังยิ้มอยู่ น้องกูเป็นบ้าครับโดนด่าแล้วยิ้ม
“อะไรของมึง คนนั้นอ่ะนะเสื้อสีดำอ่ะหรอ ทำไม เออๆเชี้ยเรื่องเยอะ หึงพ่องมึงสิ”กระทบกูดังตึงเลยสัด กูบอกกี่ครั้งแล้วว่าพ่อมันก็พ่อกูนี่แหละ ด่าอยู่ได้นะครับถึงจะเป็นว่าที่เมียในอนาคตต่ด่าพ่อมึงๆบ่อย ระวังนะอาจจะได้เป็นเมียกูกิ่นแต่งก็ได้
“เอ่อ โทดนะพี่หมอ คือลืมอ่ะ เออพี่หมอไอ้เรย์บอกว่าฝากไปดูเพื่อนมันหน่อยเสื้อสีดำที่นั่งดื่มอยู่ตรงโน่นอ่ะ เห็นดื่มไปเยอะแล้วเดี๋ยวจะกลับไม่ไหว”ผมหันไปตามที่ชิเอลชี้ก็เห็นผู้ชายคนนึงตัวเล็กผิวขาวใส่เสื้อสีดำกางเกงยีนสีดำกำลังดื่มเหล้าเหมือนแข่งกับใครอยู่
“แล้วเรื่องไอ้เรย์ล่ะ”ผมถาม เพราะเรามาที่นี่เรื่องไอ้เรย์โดยเฉพาะ แต่กลับยังไม่ได้คุยอะไรกันเลยซักอย่าง
“ช่างแม่งเหอะ เป็นดูเพื่อนมันก่อนนะพี่ อีกอย่างวันนี้ผมง่วงนอนแล้วด้วยผมไปก่อนเลยละกัน สวัสดีครับ เฮ้ยม่อนกูไปนะ”มันหันไปบอกพี่มันที่นั่งเงียบเป็นเปาสากไปนาน จนแทบนึกว่าแม่งจมไปกับโซฟาและ
“งั้นก็ได้ กูไปก่อนนะชิม่อน”ผมพูดแล้วเดินออกมาจากโต๊ะ แล้วเดินไปหาร่างบางที่นั่งอยู่ตรงเคาเตอร์บาร์ที่มีไอ้บาร์เทนเนอร์นั่นมองตาวิ้งๆ อยู่ตลอดเวลาดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่รู้ซะด้วยสิว่าตัวเองโดนจับจ้องขนาดไหน เฮอะ
ผมเดินไปข้างหลังชาบูตอนแรกกะว่าจะสกิดแต่ไม่เอาดีกว่าเลยเปลี่ยนไปนั่งข้างๆมันแทน โดยที่มันไม่ได้สนใจหันมามองเลย
“อกหักหรอครับ”ไอ้บาร์เทนเนอร์หน้าม่อถามพลางส่งสายตาเป็นประกายวิ้งๆมาให้
“ก็ไม่เชิง”ชาบูตอบ ก็จริงของมันไม่เชิงในแบบของมัน แต่หักอกเต็มๆสำหรับผม แหม คุณก็รู้ๆกันอยู่ว่าอ้เรย์ไม่มีทางรักเพื่อนคนนี้มากกว่าเพื่อนหรอก จริงมั๊ย?? หรือจะให้มันรับรักของเพื่อนมันก็ได่นะ ชิเอลจะได้เป็นของผม หึหึ คุณว่าดีมั๊ย(?)
“งั้นอยากมีแฟนมั๊ยล่ะครับ ผมจะได้อาสาสมัครคนแรกเลย ^-^”เยอะนะมึง นี่ว่าที่เมีย(น้องชาย)กูนะ
“อะ แฮ่ม เกรงว่าจะไม่ได้นะสิครับคุณบาร์เทนเนอร์”ผมเปร่งเสียงออกไปทำให้ร่างบางข้างๆค่อยๆหันมาแบบสโลโมชั่น ส่วนไอ้ร่างสูงของไอ้บาร์เทนเนอร์หันขวับเลยครับ
“พี่หมอ”เออกูเอง (พี่)ผัว(ในอนาคต)มึงอ่ะ =___= ดูเหมือนไรต์อยากมีปัญหากับกูนะ มึงจะวงเล็บเพื่ออะไรครับ
“อือ”ผมตอบสั้นๆแล้วเรา2คนก็เงียบไม่มีไรพูด ส่วนชาบูก็กระดกเอาๆอย่างเดียว มันคงเครียดเรื่องไอ้เรย์มากๆสินะ
“เดี๋ยวผมมานะ ของไปเข้าห้องน้ำแปป”มันบอกแล้วเดินตรงไปทางห้องน้ำ ผมอยาก รู้ ว่าตอนนี้ไอ้เรย์มันเจอเด็กผู้ชายคนนั้นของมันรึยังนะ ผมอยากจะช่วยน้องตามหานะแต่มันจะหาได้ยังไงล่ะในเมื่อผมไม่มีอะไรซักอย่างที่ระบุเกี่ยวกับเด็กคนนั้นแถมชื่อก็ยังจำไม่ได้อีก รู้สึกว่าจะชื่อ ชิชิ อาชิ โออิชิ ไม่ใช่และ หรือว่าจะเป็นชิเอล ไม่น่าใช่อ่ะ ถ้าใช่โลกก็กลมเกินไปและหรืออาจจะเรียกว่าพรมลิขิตก็ได้นะ แต่โทษทีกูไม่เชื่อเรื่องพรมลิขิตน้ำเน่าอะไรนั่น
นี่มันไปไหนว่ะ เข้าห้องน้ำหรือกลับบ้านว่ะให้กูนั่งรออยู่ได้ นี่ถ้าไม่ใช่เมีย(น้อง)นะกูทิ้งแล้วกลับบ้านไปแล้วกูไม่นั่งรอให้เสียงเวลาหรอก น่าเบื่อชิบหาย
10 นาทีผ่านไป
กูไม่ไหวล่ะ กูไม่รอแม่งและกลับบ้านดีกว่า ดูดิแม่งนั่งรอชาบูจนกูไม่ได้สาวหรือใครกลับไปห้องกูเล้ยยย เฮ้อออ ง่วงง ผมกำลังจะเดินออกมาจากผับ แต่ก็เจอผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาซะก่อน
“มีอะไรรึป่าวครับ”ผมถามเธอ
“เอ่อ คือเราชื่อมีมี่นะ คือมี่อยากได้เบอร์คุณน่ะ”เหมือนคนขี้อายนะ แต่ถ้าเข้ามาในผับนี้แล้วยังกล้า(หน้าด้าน)มาขอเบอร์ผู้ชายอีกนี่คงไม่ต้องอายอะไรแล้วมั้งครับ หึหึ
“อ๋อ คงจะไม่ได้หรอกครับ”ทันทีที่ผมพูดจบหล่อนก็เก็บมือถือลงกระเป๋าทันที “แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นไลน์แทนจะได้มั๊ยครับ”หล่อนตาเป็นประกายวิ้งๆทันทีที่ผมพูดขึ้น แล้วรีบยื่นโฟน5ให้ผมทันที หึหึ
“ขอบคุณนะคะ”เธอว่าแล้วเขย่งปลายเท้ามาหอมแก้มผมนิดๆ แล้วทำท่าว่าจะเดินออกไป อย่างนี้มันง่ายไปครับคุณผู้หญิง คิดว่าหอมแก้มผมแล้วจะไปไหนครับแก้มผมไม่ใช่แก้มสาธารณะนะครับ
“เดี๋ยวสิครับ คุณกำลังได้เปรียบผมนะครับ”ผมว่าด้วยน้ำเสียงเรียบๆแฝงเจ้าเล่ห์
“ยังไงคะ (?)”เธอผู้แล้วเอียงคอนิดๆ เหอะ ไม่ต้องแอ๊บก็ได้ยังไงผมก็ดูออก เหอะ ผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนป่าวว่ะ ดัดจริต (เฮ้ยๆๆ เหลือชั้นอีกคนย่ะ ขอร้องอย่าเหมารวมเดี๋ยวโดนตบ// ไรต์)แกก็เหมือนกันไรเตอร์ แกน่ะตัวแม่เลย
ผมไม่พูดแต่ก้มหน้าลงไปหาเธอจนหน้าของเราสองคนติดกัน เธอหลับตาปี๋ส่วนผมก็ทำตามหน้าที่ก้มลงไปเรื่อยๆจนริมฝีปากของผมกับเธอแตะกัน ผมเริ่มเม้มปากล่างของเธอก็จะเม้มปากบนแล้วค่อยๆสอดลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจในโพรงปากของเธอ เธอปล่อยให้ผมเป็นผู้รุกอยู่อย่างนั้นไม่นานเธอก็ตอบกับมา จนตอนนี้ลิ้นของเราสองของเกี่ยวกระหวัดกันอย่างเร่าร้อน จนเธอเริ่มทรงตัวไม่อยู่ผมจึงผละริมฝีปากออกแล้วประคองเธอไว้ ก่อนจะบอกลาเธอแล้วเดินออกมาจากผับนั่นก่อนจะขึ้นรถ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อผมเห็นคนฉุด และคนที่ถูกฉุดนั่นก็ไม่ใช่ใครแต่เป็น ชาบู กูว่าและไอ้ที่หายไปเนี่ยเพราะเมื่อโดนฉุดนี่เอง เหอะ โง่เนอะ
“ปล่อยกู อื้ออ ปล่อย”เสียงมันแหบพร่าไปหมดแถมหน้ายังขึ้นสีอีกด้วย
“อย่าดื้อสิว่ะ”ผมเดินตรงไปที่จุดนั้น และหยุดอยู่ตรงหน้ามัน2คน หน้าตาก็ดีแต่ทำไมถึงเลือกที่จะฉุดมันว่ะ ชวนมันดีๆมันก็น่าจะไป ถ้ามันง่ายๆน่ะนะ
“ถอยไปดิ๊ มึงไม่เห็นไงว่าเมียกูเมาอยู่”มันหันมาบอกผม กล้าพูดเนอะว่าเป็นเมียมึง
“โทษว่ะ แต่คงจะไม่ได้หรอก”
“เสือกหรอมึง”ก็ประมาณนั้น =____=
“อืม ก็นั้นเมียกู”มันทำหน้าตกใจก่อนจะรีบปล่อยมือชาบูออก แล้ ววิ่งหนีขึ้นรถไป กูน่ากลัวหรอ ป่าวนะ หึหึ
“พะ พี่ อื้ออ หมอออ”เสียงแม่งเซ็กซี่ชิบ
“เออ ไม่ต้องพูดเดี๋ยวกูพากลับบ้าน”ผมว่าแล้วช้อนตัวมันที่ลงไปนั่งกองกับพื้นขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน แต่ไม่ทันไรร่างบางในอ้อมแขนก็เริ่มไม่อยู่สุข มันเริ่มดิ้นแล้วกอดคอผมไว้เริ่มเอาหน้ามาซุกไซร้อยู่ที่ต้นขาวของผม ผมเรียกมันเพื่อเตือนสติแต่ดูเหมือนมันจะเมาจนไม่ได้สติ แต่เดี๋ยวตอนแรกมันไม่เมาขนาดนี้หนิ่ เฮ้ยยย หรือโดนยัดยาปลุกว่ะ ไม่หรอกๆ ผมรีบไปที่รถแล้วรีบวางร่างบางของมันลงที่เบาะให้เร็วที่สุด เดี๋ยวตื่นสัด พร้อมเดินขึ้นมานั่งที่ประจำคนขับรถ แต่ ยังไม่ทันได้ออกรถผมก็ต้องหันไปดูร่างบางที่สกิดผมอยู่ พอหันไปก็ต้องกลืนน้ำลายเอือกใหญ่ แม่งเอ็กซ์สัดๆ ตาหวานเยิ้มเปร่งประกายวิ้งๆ ริมฝีปากแดงขบเม้มกันไปมา หน้าที่แดงซ่านไปหมด ชัวร์เลยอาการแบบนี้แม่งโดนยาจริงๆชัวร์ๆ ละ แล้วกูจะทนไหวไปนานเท่าไรว่ะ
ผมขับรถกลับคอนโดตัวเองอย่างไว คือได้โปรดเข้าใจอารมณ์กูตอนนี้หน่อย ตอนนี้ขอแยกกันเป็นดีที่สุด แต่ก็ต้องพามันกลับคอนโดเพราะไม่รู้จักบ้านแม่ง กูตบะจะแตกอยู่แล้วจ้า โอ๊ยกูเครียด
ผมมันขึ้นห้องมา ยังไม่ทันจะได้ปิดประตูไอ้เวรนี่แม่งก็จู่โจมจูบกูล่ะ ผมผลักมันออก แล้วจัดการปิดประตู แล้วกลับมาต่กลับมัน ช่วยไม่ได้นะในเมื่อมึงเริ่มเองกูป่าวเริ่ม และมึงเป็นคนที่ทำให้ตบะแตกกูแตกดังโพล๊ะเอง ดังนั้นมึงก็ต้องได้รับบทลงโทษ วันนี้ต้อง3ยกขึ้น ไม่ถึงอย่ามาเรียกกูว่า ไอ้ทรอยด์เลย หึหึ
--------NCไม่มีนะจ้ะ--------
ตอนนี้ยาวหน่อยเนอะ ช่วงนี้ไม่มีเวลาจะแต่งเลย แต่จะพยายามอัพบ่อยๆนะคะ ^ ^ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นต่างๆนะคะ
อ้อ มีอะไรจะถามค่ะตอนต่อไปอยากจะอ่านอะไรกันคะ ระหว่าง
1. อดีตของชิเอลกับเรย์
2. ตอนต่อของพี่ทรอยด์กับน้องชาบู
3. ตอนต่อของพี่ไนน์กับน้องแอมแปร์
ความคิดเห็น