คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : Chapter 20
Chapter 20
“พาย”ผมเรียกเมียโหดของตัวเองทันทีก้าวเข้าห้องนอนของผมและมัน คอยดูนะถ้าไม่หายงอลกูข่มขืนแม่งเลย ><
เรื่องนี้นิคจะไม่ทน >O<
“หืม”มันขานรับในลำคอแล้วโยนเป้เก็บเข้าที่ก่อนที่จะเริ่มให้ท่าผม เอ้ย ! ถอดเสื้อนักศึกษาออก เสื้อทับก็ไม่ใส่ เสื้อนักศึกษาก็บางเฉียบโดนแดดทีก็แทบละลายไปหมดแล้ว -0- แถมยังเห็นไปถึงลำไส้ใหญ่อีกต่างหาก แบบนี้ต้องซื้อเสื้อกล้ามในเมียซักโหลแล้วล่ะ -3-
เข้าใจคำว่า ‘หวง’ ป่ะ
“พาย คราวหลังใส่เสื้อกล้ามทับไปด้วยนะ”ผมบอกแล้วเดินไปกอดพายจากด้านหลัง ทั้งๆที่พายไม่ได้ใส่เสื้อ หอมว่ะ! หื่นอีกแล้วกู (หลีดเค้าเอือมกับเฮียหมดแล้วนะ///ไรท์)
“ไม่เอา ร้อน ทุกวันนี้กูจะแก้ผ้าเดินละ”พายบอกแล้วแกะมือผมออก แกะออกไม่ว่าสบัดทำมายยยยยยย!!!!
“ไม่ๆ พายมึงใส่แค่เสื้อตัวเดียวมันเห็นหมดเลย กูหวงนะ”ผมพูดแล้วกระโจนไปคร่อมพายไว้ คือมันสะบัดมือผมแล้วเดินหนีขึ้นไปนอนไง มันก็เลยเป็นโอกาสของผม
“พาย ทำตามเลย ไม่งั้นกูปล้ำ”ตอนแรกมันก็ทำท่าจะปฏิเสธแต่พอเห็นหน้าจริงจังก็ทำเปลี่ยนพยักหน้าแล้วถอนหายใจแทน เมียใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารัก >O<
“เอ๋! แต่เมียกี้มึงก็บอกมึงร้อนนี่หว่าพาย ป้ะ เราไปอาบน้ำกันดีกว่า หึหึ”ผมบอกเสียงโรคจิตๆแล้วแสยะยิ้ม พายถลึงตาใส่แล้วตะเกียกตะกายหาที่เกาะ ผมเองก็พยายามลากมัน(กับพื้น)จนมาถึงประตุห้องน้ำ มันทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าผม แหงล่ะโดนลากมากับพื้นแถมยังไม่ได้ใส่เสื้ออีกต่างหาก มันเจ็บผมรู้แต่ผมไม่แคร์แม้จะรักมากแค่ไหน ฮ่าๆๆๆๆ
“ไอ้เหี้ยนิค ปล่อยกู”ไอ้เมียชั่วมันเริ่มออกลายรังแกผัวอีกแล้วครับ ตีนมันเริ่มอยู่ไม่สุขถีบนู่นถีบนี่ไปทั่วๆ เดี๊ยะๆ โดนเป้ากูมึงจะเสียใจไอ้เมียชั่ว
“ไม่ปล่อย มึงเสร็จแน่ ฮ่าๆๆ”ผมบอกแล้วโน้มหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากบางของพายแรงๆทีนึง มันเองก็นิ่งไปนิดนึง ก่อนจะแสยะยิ้มที่หน้าสะพึงออกมา
“หึหึ เสร็จแน่”มันบอกผมแล้วใช้มือจิกหนังหัวผมไว้ ก่อนจะออกแรงกระชากอย่างแรงจนผมปล่อยมือออกจากข้อเท้าของมัน มันลุกยืนแล้วใช้มือจิกเส้นผมอันสวยงามของผมไว้เหมือนเดิม และเป็นผมเองที่เสียเปรียบเพราะกลายเป็นผมที่นั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นแทน
พายโน้มหน้าลงมาอยู่ในระดับเดียวกับผมก่อนจะกดจูบลงมาที่ริมฝีปากของผม ดูดดุน ขบเม้มอยู่ซักพักก็ผละออก พอมันผละออกเท่านั้นและผมรู้เลือกว่ากูได้เลือด นี่กูเคลิ้มซะจนไม่รู้สึกเลยรึไงว่าเมียกูกัดปากกูแตก กรี๊ดดดดดดดด อีซาดิสสสสส(?)
“ไสหัวออกไปเลยมึง!!”พายพูดเสียงดังแล้วจิกหัวผมอย่างแรงเพื่อให้ผมลุกยืนก่อนจะออกแรงกระชากเพื่อให้ผมตามมันไปอีก พายเปิดประตูห้องแล้วเหวี่งหัว(?)ผมออกมาอย่างไร้ค่า ก่อนจะปิดประตูดังปังใส่หน้าผม
เลาร้ายๆมาก เมียล็อกประตูด้วย!!!
T^T
“พายเปิดประตูนะโว้ย เปิดสิว่ะ เปิดๆๆๆ”ผมระเบิดทุบประตูห้องพายอย่างหนัก
“พี่โซนิคเป็นไรคะ ?”เค้กที่อยู่ดีๆก็เปิดประตูห้องเข้ามา ทำหน้าเหรอหราปนสงสัยใส่ผม ผมเบ้หน้านิดๆแล้วตอบ
“ไอ้พายมันไม่ยอมให้พี่เข้าห้องอ่า”ผมบอกน้อง เค้กยักไหล่ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองแทน นี่พี่เขยมึงนะไม่สนใจกูมั่งหรอ ?
“อ่า สมน้ำหน้านะคะ วางแผนปล้ำพี่พายล่ะสิเลยโดนโยนออกมาแบบนี้ ฮิฮิ”ยัยเค้กแง้มประตูห้องนอนออกมาบอกหน้าตาเยาะเย้ย
ระ ร้ายนัก ทั้งพี่ทั้งน้องเลย!!!
“เดี๋ยวพี่จะโยนเธอออกนอกหน้าต่างด้วย ยัยปากมอม”ผมตวาดยัยเค้กเสียงดัง เค้กหัวเราะร่าแต่ไอ้พายกลับทุบประตูห้องแล้วตะโกนเสียงดังออกมาว่า
“ไอ้สัดน้องกู”
ฮืออออ T^T แม่จ๋า นิคโดนรังแก
.
หลังจากที่โดนทั้งน้องเมียและเมียรังแกจนเต็มที่ ผมก็ได้เข้ามาในห้องเมียจนได้ น้องเมียสงสารฮะ เลยอ้อนวอนเมียผมให้ผมเข้ามา แต่เมียบอกว่าให้ผมนอนโซฟาหรือไม่ก็พื้น ถ้านอนไม่ได้บอกให้กลับบ้านไป เจอแบบนี้มันเจ็บจุงเบย ฮือๆ T^T
“ทำไมไม่ให้เค้าขึ้นไปนอนด้วยอ่ะ ?”ผมถามเสียงน่อมแน้ม วันนี้เมียมาโหดครับ ผมเลยต้องใสๆใส่มันหน่อย ^^
“มึงหื่น”มันตอบเสียงเรียบ
“ชิส์ แล้วคอมอ่ะจะเล่นทำไมนักหนา ทีกับผัวล่ะไม่เล่นมั้ง!”ผมพูดเสียงสะบัดสุดๆ มันหันมามองด้วยสายตา เอ่อ.... โหดร้ายทันที ก่อนจะหันไปเล่นต่อ ผมไม่รู้ว่าที่มันเล่นคืออะไร เหมือนกับว่ามันเช็คเมล์ล่ะมั้ง อยากรู้นะว่ามันส่องอะไรนักหนาแต่ไม่กล้าอ่ะ เดี๋ยวเมียโกธร -__-
ป่าวกลัว เกรงใจเฉยๆ!
ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดีอ่ะ รู้จักป่ะ -…- ?
ปังๆ
เฮือกก!
สาบานว่านั้นคือเสียงเคาะประตูไม่ใช่เสียงพังประตู ?
“พี่พายคะ ป๊าโทรมาขอคุยด้วยหน่อยค่า” สาบานสิเค้ก ว่าชาติที่แล้วเธอไม่ใช่ช้างแมมมอธอ่ะ ทำไมแรงเคาะประตูถึงได้มหาศาลจังอ่ะ จะไม่สงสัยเลยถ้าเธอสูงซัก 175 แต่นี่คือเธอสูงเกิน 160 ป่าวว่ะ ????
“ครับป๊า.....ก็ดีครับ....ไม่เท่าไหร่......อะ เอ่อ.......ครับ......เอ่อ.......ป๊า ผมขอจัดการเองดีกว่านะครับ.......ป๊าครับ ผมโตแล้ว......ครับ แค่นี้ สวัสดีครับ”
ทำไม สีหน้ามันแย่จัง! ผมรู้สึกไม่ดีเลย L
::PEY::
“พี่พายคะ ป๊าโทรมาขอคุยด้วยหน่อยค่า”
ผมเดินออกไปเปิดประตูห้องแล้วรับโทรศัพท์ยัยเค้กมาก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองแล้สนั่งลงตรงโซฟาที่โซนิคนั่งอยู่
“ครับป๊า”
[การเรียนเป็นไงบ้าง ?]สำเนียงไทยแปล่งๆถูกส่งมาตามสาย
“ก็ดีครับ”ผมตอบ
[ช่วงนี้พวกมันยังตามอยู่หรือป่าว ?]ป๊าถามเสียงเข้ม แต่อ่อนโยนเต็มไปด้วยความเป็นห่วง แน่ล่ะ ก็ผมเป็นลูกท่านนี่
“ก็ไม่เท่าไหร่”ผมตอบเสียงปกติที่ใครได้ยินก็คิดว่าเย็นชา
[ได้ข่าวว่า มีไอ้หนุ่มลูกครึ่งตามจีบเร๊อะ ?]ป๊าถามเสียงกวนๆ แต่ฟังก็รู้เลยว่าไม่ได้กวนธรรมดาแน่ๆ ป๊าผมเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย เฉียบขาด ฉลาดและรอบรู้ และนั่นทำให้ผมห่วงโซนิคมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งปากแบบมัน ยิ่งมันไม่ค่อยกลัวใครแบบนี้ ถ้าเจอป๊าผมจิกนิดเดียวต้องเป็นเรื่องแน่ และที่แย่ไปกว่านั้นถ้าป๊าไม่พอใจมันขึ้นมาเรื่องใหญ่แน่ๆ
ผมไม่อยากให้แฟนผมลำบากหรอกนะ -____-
“อะ เอ่อ...”
[ตกลงมีใช่มั๊ย ?]
“ครับ”
[หึหึ]
“ป๊า ผมขอจัดการเองดีกว่านะครับ”ผมบอกเสียงเข้ม
[ถ้ามันทำอะไรลูกป๊า บอกมันด้วยว่า เจอดี!!!]
“ป๊าครับ ผมโตแล้ว”ผมบอกเสียงเรียบ พยายามใจเย็น ป๊ารู้แล้วแสดงว่าอีกไม่นานป๊าต้องมาไทยแน่ เหอะ!
[หึ ปกป้องมันขนาดนี้เลย ? ช่างเหอะ]
“แค่นี้ สวัสดีครับ”ผมพูดสั้นๆห้วนๆแล้วกดวางสายทันที แค่คิดถึงอนาคตก็เหนื่อยแล้ว -____-;;;
“เฮ้ออออ!”ผมถอนหายใจเหนือยๆแล้วเดินไปปิดคอม ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนอนบนเตียงโดยมีวิญญาณผู้กล้าตามมานอนกอดผมไว้ ผมดิ้นแล้วสะบันมันออกแต่มันไม่ยอมปล่อยจนผมต้องถอนหายใจแล้วพูด
“เหนื่อยแล้วนิค ปล่อย!”ผมบอกเสียงเหนื่อย มันมองหน้าผมแล้วก้มจูบที่หน้าผากทีนึงอย่างอ่อนโยน ผมมองการกระทำของมันด้วยหัวใจที่เต้นแรง
“เหนื่อยก็พักเหอะ กูกอดเฉยๆ ^^”มันว่าแล้วยิ้มตาหยีมาให้ ผมมองแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยยกมือขึ้นตยหน้าผากมันเบาๆ แล้วกอดมันกลับ
“ถ้าวันนึง มึงต้องแยกจากกูไป มึงจะมีคนอื่นมั๊ย นิค!”ผมถามเสียงอู้อี้ เพราะหน้าผมซุกอยู่ที่อกของมัน ส่วนมันก็ตอบเสียงอู้อี้เพราะซุกหน้าลงกับหัวของผมเช่นกัน
“ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆกูจะไม่ยอมให้วันนั้นเกิดขึ้น กูไม่รู้ว่าป๊ามึงใหญ่มาจากไหนหรอกนะ แต่ถ้าเขาคิดจะแย่งเมียกูไปต่อให้เป็นพ่อตากูก็จะฆ่าให้ตาย”มันบอกเสียงแข็ง โซนิคที่พวกคุณรู้จักเป็นผู้ชายหน้าเพอร์เฟ็ค หุ่นเป๊ะ นิสัยหลุดๆใช่มั๊ยล่ะ แต่สำหรับผม มันคือผู้ชายที่แข็งกระด้าง ไม่ก้าวร้าว แต่เอาเรื่องสุดๆ ผมรู้ว่ามาจากพวกข้าวว่าตอนอยู่มัธยมมันเคยมีเรื่องจนโรงเรียนไล่ออก เพราะมีเรื่องทะเลาะวิวาทอย่างรุนแรงกับเด็กในโรงเรียน ถึงขั้นเกือบตายเลยทีเดียว แต่ก็ไม่โดนไล่ออกเพราะพี่มันเส้นสายใหญ่และคุมกะลาหัวมันไว้ ไม่งั้นคงเรียนไม่จบง่ายๆ
แต่พวกข้างบอกว่าพี่มันนี่เอาใจมันสุดเลยนะ โคตรโอ๋อ่ะ -..-
“พ่อกูนะไอ้เลว”ผมพูดกลั้นหัวเราะ
“แล้วไงอ่ะ ก็เค้าจะแย่งมึงจากกูหนิ”
“นิคเล่าเรื่องครอบครัวให้ฟังมั้งดิ คบกันมาแต่กูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมึงเลยนะ นอกจากชื่อแซ่ ของที่ชอบ”ผมพูดแล้วเงยหน้าจากอกมัน มันมองหน้าผมแล้วแนบริมฝีปากกับผมเบาๆ แค่สัมผัสเบาก็รู้สึกดี
เดี๋ยวนี้ผมว่าผมแรดเกิน -*-
“ก็ไม่มีไรมากหรอก พ่อแม่กูทำงานต่างประเทศอ่ะ ประเทศไหนไม่รู้ไม่ได้จำ ส่วนพี่กูมันทำงานห่าไรไม่รู้อยู่ฮ่องกง เมื่อก่อนมันมาหากูทุกเดือนอ่ะ แต่เดี๋ยวนี้มันงานยุ่งมั้ง”มันบอกหน้ายุ่งๆ
“แล้วพี่มึงชื่อไรอ่ะ”ผมถามต่อ
“ฟีนิกซ์ ชื่อแม่งยิ่งใหญ่กว่ากูอีก” ฟีนิกซ์ หรอ คุ้นๆแหะ ?
“แล้วพี่มึงทำงานไรอ่ะ พวกข้าวบอกว่าเค้าโอ๋มึงมากหนิ”ผมถามต่อ เพราะรู้สึกอยากรู้จักหมอนั้นให้มากกว่านี้
“โอ๋ห่าไร ให้แม่งซื้อไรให้นิดหน่อยบ่นตลอดๆแต่มันก็ซื้อให้นะ ไอ้แลมโบกีนี่คันนั้นมันก็ซื้อให้ แม่งบ่นจนหูชาอ่ะ ใครได้ไปเป็นผัวเป็นเมียคงปวดหัวตายอ่ะ @_@”ลับหลังมึงเผากูแบบนี้ป่าวว่ะ ??
“แล้วมึงถามมั๊ยหนักหนาเนี่ย สนใจมันหรอ”มันถาม แล้วมองค้อนใส่ ที่สนใจเพราะมันคุ้นๆต่างหากล่ะเว้ย คุ้นมากด้วย ?
ฟอดดดดดด
ไอ้โซนิคก้มลงมาหอมแก้มผมยาวๆแรงๆ แอบกัดแก้มผมด้วย โรคจิตสัส -*-
“พอ กูเลี่ยน” ผมบอกแล้วเบ้หน้าใส่มัน ส่วนมันก็กดจูบที่ปากผมแรงๆเลียริมฝีปากผมอีกต่างหาก มือหนาเริ่มซนเลิกเสื้อขึ้นจนถึงหน้าอก ลูบไล้ไปมาจนผมรู้สึกถึงอะไรบ้างอย่างที่ดุดดันหน้าขาผม ผมรู้ผลักมันออกทันที ถึงเราจะมีอะไรกันบ่อยแต่ก็ใช่ว่ามันจะไม่เจ็บนะเว้ย เวลาเดินมันเสียดๆ ปวดสะโพกด้วย มันไม่มีทางรู้เลย ถ้ามันไม่โดนเสียบเอง -^-
“หยุด”ผมตวาดไอ้โซนิค มันหยุดมองผมงงแล้วซุกซอกคอของผมต่อ มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมทำให้มันมีความสุขได้แค่บนเตียงยังไงไม่รู้ ทำไมถึงต้องการเซ็กซ์ของผมนัก!!!
เสื้อของผมถูกถอดอย่างรวดเร็ว มือหนาเค้นทั่วผิวเนียนของผม ผมไม่ได้ขัดขืน ทำแค่นอนนิ่งๆปล่อยให้มันทำตามใจตัวเอง ความรู้สึกแย่ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนพุ่งเข้าหาผมแทบจะทันทีที่โซนิคเลื่อนมือมารูดกางเกงและอันเดอร์แวร์ลงไปกองไว้
บางทีมันอาจจะรักร่างกายของผมก็ได้ ใครมันจะมารักคนเย็นชาแบบผมได้ลงคอ เหอะ!
“พาย”โซนิคเงยหน้าขึ้นมองหน้าผม “ร้องไห้ทำไม” มันถาม แล้วผมก็พึ่งรู้ว่าตัวเองร้องไห้ มันใช้นิ้งโป้งเกลี่ยน้ำตาของผมเบาๆ แล้วก้มลงมาจูบซับที่เปลือกตาของผม
“ขอโทษ”มันบอกเสียงอ่อย ผมพยายามทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรก่อนจะถามออกไปเสียงเรียบๆ
“ที่ว่ารักกู รักตรงไหน หัวใจ สมอง หรือ ร่างกาย”ผมถามเสียงนิ่ง
!!!!!
.
.
.
โซนิคได้ยินดังนั้นถึงกับเบิกตากว้าง คิดไม่ถึงว่าแฟนหนุ่มจะคิดแบบนี้ แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของร่างโปร่งหรอก ก็ในเมื่อเขาแสดงอย่างชัดเจนขนาดนี้นี่หน่า
แต่เขายอมรับว่า เขารักร่างกายของอีกฝ่ายอย่างจัง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็หวังว่าอีกฝ่ายจะให้ใจกันบอก เขาไม่ได้ต้องการแค่ร่างกาย แต่ที่เขาต้องการอีกคือหัวใจ หัวใจของร่างโปร่ง โซนิคคงบอกได้เต็มบอกว่าเขารักพายเข้าแล้ว
“คิดได้ไงว่ะ ?”โซนิคถามเสียงหงุดหงิด พายเบือนหน้าหนี ที่เขาคิดมากแบบนี้คงเป็นเพราะพ่อของเขา เขาคงเครียดมากเกินไป
“กูรักมึง คือ รักมึง รักที่มึงเป็นมึง รักร่างกายของมึง รักหัวใจของมึง รักๆๆๆ รักทุกอย่างที่เป็นมึง!!!!!”โซนิครัวคำว่ารักใส่ร่างโปร่งไม่ยั้ง เขาไม่ได้หงุดหงิดร่างโปร่ง แต่เขาหงุดหงิดตัวเอง หงุดหงิดที่ทำให้คนที่ตัวเองรักต้องเสียน้ำตา เสียใจ
“หันมาคุยกัยดิ๊”โซนิคจับปลายคางของอีกฝ่ายให้หันมาสบตา พายมองโซนิคด้วยความรู้สึกสับสน ก่อนจะถอนหายใจออกมา
“อยากทำก็ทำให้เสร็จเหอะ”พายบอกเสียงนิ่ง แต่มันกลับทำให้นิคหงุดหงิดมากกว่าเดิม ร่างสูงเดินไปต่อยกำแพงไม่ยั้งจนพายต้องเดินเข้าไปห้าม พายมองโซนิคแล้วอึ้งไปนิดๆที่เห็นน้ำใสคลอเต็มหน่วยตาของร่างสูง
“กูมันเหี้ย กูขอโทษ กูมันหื่น กูขอโทษ”
“…….”
“ถึงกูจะหื่น แต่กูก็หื่นกับมึงแค่คนเดียว เพราะกูรักมึงไง กูต้องการแค่มึง!!!! ”
“พอเหอะ!”ร่างโปร่งพูดแล้วเช็ดน้ำตาให้ร่างสูงลวกๆ อย่างไม่อ่อนโยนนัก
“ที่กูบอกว่าให้ทำให้เสร็จเพราะกูเห็นมึงค้าง เห็นแก่ที่มึงรักกู กูไม่ได้ประชด มึงแม่งก็ตีโพยตีพายไปเอง”ร่างโปร่งพูดยิ้มๆ แล้วยกมือยีหัวร่างสูง ส่วนอีกมือกำผ้าห่มไว้แน่น อย่าลืมสิว่าโซนิคมันหื่นขนาดไหน เวลาไม่กี่นาทีมันก็จัดการเสื้อผ้าของพายได้อย่างง่ายดาย แล้วถ้าเขาไม่เอาผ้าห่มมาห่อตัวไว้ คงได้เห็นชีเปลือยแน่ๆ
“กูขอโทษว่ะ กูเครียดกูเลยพาลคิดมั่วๆไปหมด”ร่างโปร่งพูด แล้วกุมมือหนาไว้ที่ตอนนี้เริ่มเขียวแล้วเพราะแรงต่อยนั่น
“ป่ะ”คนถูกชวนถึงกับงงเมื่อพายจูงมือหนาไปบนที่นอนแล้วเป็นฝ่ายคว่ำร่างสูงของโซนิคไว้ ก่อนจะสะบัดผ้าห่มทิ้งอย่างไม่ใยดี
“ขอโทษ”พายว่าแล้วก้มจูบริมฝีปากหนา ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักยันเช้า
.
.
.
.
‘เจ็บมือครั้งนี้โคตรคุ้มเลย -,.- ’
Talk :: ใครว่าเฮียกลัวเมีย ขอเถียง ไม่จริ๊งไม่จริง เฮียแกก็แค่เคารพและบูชาเมียมากกกกกกก็ เท่านั้นเอง ฮ่าๆๆๆๆ เม้นๆ หน่อย
-------------------------------------------------------30%-----------------------------------------------------------
:: โอ้โห้....ดูเหมือนเฮียจะน่าสงสารนะ แต่เปล่าเลย พายน่าสงสารกว่าอีกอ่ะ ยันเช้า นะยันเช้า -..-
ฉากนี้ไม่ได้แต่ง NC นะจ้ะ ไม่ต้องทิ้งเมล์ไว้ ^^
--------------------------------------------------------100%-------------------------------------------------------
อย่าลืมคอมเม้นต์เขาน๊า >O<
ความคิดเห็น