~ยัยตัวร้ายกับนายเพลย์บอย~

ลำดับตอนที่ #1 : การพบเจอของเทอและเขา

ตอนที่ 1
การพบเจอของเทอและเขา
--ice  talk—

แนะนำตัวก่อนน่ะครับ  ผมชื่อ นายอริย์ธัช  อธิพิพัฒน์กุล  ชื่อเล่น ไอซ์ อายุ17ปี พ่อผม ชื่อนายอังครัต  อธิพิพัฒน์กุล  ส่วนแม่ผมชื่อ นางริณเรศ  อธิพิพัฒน์กุล  เป็นเจ้าของโรงแรมชื่อดัง “liser” มีหลายสาขาทั่วโลกครับ  พ่อกับแม่อยากให้ผมเรียนจบเร็วๆจะได้มาช่วยพ่อแม่เก็บเงินเข้าตู้เซฟ  ตอนนี้โรงแรมของพ่อผมกำลังได้กำไรมหาศาล  จนพ่อแม่ผมเก็บเข้าตู้เซฟอันมหึมาที่คฤหาสน์ของผมไม่ทัน  เลยต้องให้ผมมาช่วยเก็บ  เฮ้อ!เซ็ง

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมครับ ผมก้อมาสายเหมือนเดิมนั่นแหละ  เมื่อผมก้าวเข้ามาในโรงเรียน
 
“ปึก!!”โอ๊ย  ใครว่ะ

“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” เทอพูด

“นี่เทอเดินดูตาม้าตาเรื่อบ้างสิ ไม่เห็นรึไงว่ามีคนเดินอยู่” ผมว่าเทอ

“ไม่เห็นอ่ะ”  อ่าวยัยนี่กวนซะและ

“ไม่เห็นงั้นหรอ  คนหล่อเดินมาทั้งคน  ไม่เห็นได้ไง”  ผมถามเทอกลับไปครับ

“ก้อไม่ได้มอง  ไม่เห็นมีคนหล่อเลยซักคน”  อ่าว กวนจริงๆ  เทอว่าผมไม่หล่อครับ  แต่ที่จริง ผมหล่อน้า

“นี่เทอ  ไม่สวยแล้วยังจะตาบอดอีก  ไม่รู้รึไงว่าฉันเนี่ยหล่อที่สุดในโรงเรียนนี้”  แต่ที่จริง  ผมว่าเทอสวยมากเลยครับผมพูดประชดไปงั้นๆ

“ไม่รู้”  อ่าว ไรว่ะ

“ไม่รู้ก้อไม่เป็นไร  เดี๋ยวเราต้องรู้จักกันอีกนาน  หึหึ”  เทอเสร็จฉันแน่  เออแต่ว่าเทอชื่อไรว่ะยังไม่ได้ถามเลย  สงสัยเพิ่งย้ายมาใหม่

 “เอ่อ  ฉันชื่อ ‘ไอซ์’ อยู่ม.6  เทอหล่ะ”  ผมถามเทออีก

“ฉันชื่อ ‘พีช’ อยู่ม.5  ถามทำไม”  ‘พีช’หรอชื่อน่ารักดีแฮะ

“อืม  ก้ออยากรู้หนิ ต่อไปนี้เทอต้องเรียกฉันว่าพี่ไอซ์  เข้าใจมั๊ย”

“ไม่เข้าใจ  ทำไมฉันต้องเรียกนายว่าพี่ด้วย”  พีชย้อนมาถามผม

“ก้อเทอ..”  ผมพูดแล้วหยุดไว้

“ก้อฉันทำไม”  เทอพูด

“ก้อเทอเป็นรุ่นน้องฉันก้อต้องเรียกฉันว่าพี่สิ”

“ติ๊ง  ต่อง...”  เสียงออดดังขึ้น

“ฉันไปก่อนน่ะ  นายไอซ์”  เทอบอกลาผม

“อืมบายน่ะจ๊ะ  แล้วเจอกัน”  ผมบอกลาเทอ

--pece  talk--

ใครจะไปเจอนายอีกย่ะ  ฉันเดินออกจาห้องดีๆ  นายนั่นก้อเดินมาชนฉันแถมยังมาบอกว่าฉันเดินชนเค้า  แต่เค้าก้อหล่อดีนะ   ผมทรงรากไทร  คิ้วเข้ม  ตาคม  จมูกโด่ง  ตัวสูงเป็นบ้าเลยฉันว่าฉันสูงแล้วนะแต่นายนั่นสูงกว่าฉันอีก  ผิวงี้ขาวกว่าผู้หญิงบางคนอีก  อ้อ  ฉันลืมแนะนำตัวไปเลย  ฉันชื่อนางสาวพิชญ์สินี  พิชัยธนาวัฒน์  ชื่อเล่น ‘พีช’  พ่อชื่อนายพิสุทธิ์ไพศาล  พิชัยธนาวัฒน์  พิชัยธนาวัฒน์  แม่ชื่อนางพิรัชยานี  พิชัยธนาวัฒน์  พ่อแม่ของฉันเป็นเจ้าของโรงเรียนPI แห่งนี้  และก้อมีธุรกิจคอนโดทั่วโลกที่ชื่อว่า  ‘PRISS  คอนโด’  ฉันเพิ่งกลับมาจากสวิสฯ  และยัยเซเรนเพื่อนของฉันก้อย้ายมาด้วยกัน  เพราะคุณพ่อบอกว่าให้มาเรียนที่นี่จะได้อยู่ในความดูแลของท่านได้   แต่ก้อดีเหมือนกันได้เจอคนหล่อๆอย่างนายไอซ์   หล่อชะมัดเลย  ต้องไปเล่าให้ยัยเรนฟังแล้ว

“นี่ยัยเรน  ฉันมีเรื่องมาเล่าให้ฟังอ่ะ”  ฉันพูดเมื่อเจอยัยเรนนั่งอยู่ในห้องม.5/1ห้องฉันเองแหละเห็นอย่างนี้ฉันก้อเรียนเก่งน่ะ

“มีไรเล่ามาเลยพีช”  ยัยเรนบอกให้ฉันเล่า

“ก้อเมื่อกี้อ่ะ.........................................................................................................
...........................................................................”  ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ยัยเรนฟัง

“โหยัยพีช แกโชคดีจังได้เจอพี่ไอซ์เทพบุตรสุดหล่อ  ทีฉันยังไม่เจอใครหล่อเลยซักคน”  ยัยเรนบ่น  เฮ่ย  ยัยเรนรู้จักนายนั่นด้วยหรอเนี่ย

“นี่เทอ  รู้จักนายนั่นด้วยหรอ” ฉันถามยัยเรน

“เพิ่งรู้จักน่ะตอนที่เทอไปข้างนอกอ่ะ  ฉันก้อไปถามพวกเพื่อนๆเรียบร้อยแล้วว่ามีคนหล่อๆมั๊ย  พวกนั้นก้อบอกว่าพี่ไอซ์อ่ะหล่อสุดในโรงเรียนเลยอ่ะแถมบ้านรวยอีกด้วย”  ยัยเรนบอก

“แอ๊ดดด” คุณครูสายสมรเข้ามาในห้อง

“สวัสดีค่ะนักเรียน  วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มา 2 คน  อ้าว พิชญ์สินีกับศานริน  ออกมาแนะนำตัวกับเพื่อนๆหน่อย”  ครูสายสมรที่เป็นครูฝ่ายปกครองและเป็นครูประจำชั้นเรียกฉันกับยัยเรนออกไป

“สวัสดีค่ะ  ฉันชื่อนางสาวพิชญ์สินี  พิชัยธนาวัฒน์  ชื่อเล่น ‘พีช’ค่ะฝากตัวตัวน่ะค่ะ”  ฉันแนะนำตัว

“สวัสดีค่ะ  ฉันชื่อนางสาวศานริน  อัครเสนีวงศ์  ชื่อเล่น  ‘เซเรน’ค่ะฝากตัวด้วยน่ะค่ะ”  ยัยเรนแนะนำตัว

“รู้จักกันไว้น่ะครูไปก่อนน่ะจ๊ะ  จะไปสอนแล้ว” ครูสายสมรบอกลา

เรียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

“ติ๊ง  ต่อง...”  เสียงออดดังขึ้นบอกเวลาพักกลางวัน

“เรน  กินข้าวกันป่ะ”ฉันชวนเรนไปกินข้าว

“อืม”
















----------------------------------------------------------------------------------------
ดีทุกคน  เพิ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก
แต่ก้อขอเม้นเยอะน้า
เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ