คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : WHAT IS LOVE :: 1
วันเปิดเทอมวันแรก
เสียงบรรดาเด็กปีหนึ่งที่กำลังตื่นเต้นต่างพากันวิ่งหาพี่รหัสตัวเองให้วุ่น ผมยืมมองพวกเขาอย่างสนุกสนาน แน่นอนหละครับช่วงนี้มันเป็นช่วงเทศกาลล้างแค้นคืน เพราะพวกผมเคยโดนทำแบบนี้ตอนสมัยเข้ามหาลัยใหม่ๆ มันเลยกลายเป็นธรรมเนียมซะแล้วที่ว่ากว่าจะหารุ่นพี่ตัวเองเจอต้องโดนแกล้งให้อายซะก่อน
อะไรนะผมเป็นใครนะเหรอ?? ผม ชื่อ ซง มินโฮ เรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์ สาขา กำกับการแสดง ปี 2 ตอนนี้ผมกำลังรอว่าที่น้องรหัสผมมาหาอยู่นะสิ ว่าแต่น้องรหัสของผมมันไปมุดหัวอยู่ไหนนะ - -
“ เฮ้ย ไอ้มิโน มึงเจอน้องรหัสตัวเองยังว่ะ ?? “
“ กูนั่งรอมันมาเป็นชาติกว่าหละ มันยังไม่มาตามหากูเลยเดียวพ่อจะแกล้งให้หมดแรงกลับบ้านเลยค่อยดูเหอะ! “ ผมตอบไอ้ซึงยุนด้วยความหงุดหงิด ก็มันน่าไหมหละ พวกเพื่อนๆผมเจอน้องรหัสตัวเองหมดหละ เหลือผมที่ยังไม่เจอน้องตัวเอง คนหล่อเซง
“ แล้วมึงหละได้ใครเป็นน้องรหัสวะ “
“ กูได้น้อง แทมินเป็นน้องวะ “
“ และไอ้ซึงฮุนหละ ได้ใคร ?? “ ผมหันไปถาม ซึงฮุนที่นั่งกดโทรศัพท์อย่างมันส์มือ
“ กูน้องเยดัมว่ะ เด็กห่าไรตัวนิดเดียว กูจะดูแลได้ไหมเนี้ย “ อะไรวะพวกเพื่อนๆผมเจอน้องรหัสกันหมดแล้ว แล้วผมหละน้องตัวเองอยู่ไหนมันจะนานเกินไปแล้วนะ แค่เดินตามหาพี่รหัสจากคำใบที่ได้ และคำใบผมมันง่ายมากเลย ใครเห็นก็ต้องรู้ว่าเป็นผม แล้วทำไมน้องมันยังไม่เดินมาหาผมอีก จะต้องให้รอนานแค่ไหนวะ “ กูอยากกลับห้องไปนอนแล้วนะ “ ผมหันไปบอกเพื่อนๆด้วยความหงุดหงิด กะอีกแค่หาพี่รหัสมันยากตรงไหน??
“ เออออ พี่ครับ [หล่อ หมู ดำ] ใช่พี่มิโนใช่ไหมครับ “ เด็กผู้ชายร่างบาง ทรงผมแสกกลาง เดินเข้ามาหาพวกผม ก็จะเอยถามหาพี่รหัสตัวเอง อ่อไอ้เด็กนี้เองเหรอที่กำลังจะเป็นน้องรหัสผม ทำไมมันขาวจังว่ะ คิ้วตกอีกตั้งหากมองหน้าไปนานแมร่งเหมือนลูกหมาเลย ฮ่าาาาาาา
“ ทำไมนายถึงคิดว่าเป็นฉันหละ “
“ ก็แบบว่า . . . พี่ . . แบบว่า “ เจ้าหมาน้อยนั้นตอบตะกุกตะกัก แค่ตอบแค่นี้มันยากขนาดนั้นเลยเหรอฟ่ะ!!! “แบบว่าไร ไหนพูดมาดิ เร็ววววววว” ผมทำแกล้งตะโกนออกไปเสียงดังๆ ดูเหมือนเจ้านั้นจะตกใจไม่น้อย
“ ก็แบบว่าพี่ดำ ไงครับ! ผมเลยคิดว่าน่าจะใช่พี่แน่ๆ” เสียงหัวเราะบรรดาเพื่อนผมดังมากจนทุกคนแถวนั้นเริ่มหันมามองที่พวกเรา ผมได้แต่ก้มหน้าเพราะความอาย ใครมันเขียนโค้ดว่ะ กูรู้แล้วว่ากูดำอะ แต่กูไม่ใช่หมูนะโว๊ยยยยย T T (คนหล่อเสียใจ)
“ โอเค ฉันเป็นพี่รหัสนายเองหละ ตั้งแต่นี้ต่อไปนายคือน้องรหัสของฉัน แล้วนี้เป็นเบอร์ฉันโทรหาได้ตลอดเลย มีปัญญาอะไรโทรมาปรึกษาได้ตลอดเลยแต่ขอยกเว้นเรื่องเดียว >3< “ ผมพูดพร้อมทำหน้าแอ๊บแบ้วสุดๆ ฮ่าาาาา หลังจากทำหน้าโหดมานานรู้สึกเมื่อยหน้าไงไม่รุ้
“ เรื่องอะไรฮะ?? “ เจ้าเด็กนั้นทำหน้าสงสัยว่าเป็นเรื่องอะไรที่ไม่สามารถปรึกษาได้
“ ก็เรื่องเรียน 55555 จบนะ เพราะฉันเรียนไม่ค่อยเก่ง T T ถ้าอยากเรื่องเรียนไปปรึกษาก็ไปคุยกับไอ้ซึงฮุน ซึงยุนเอาแทนนะ โอเคไหม “ แทฮยอนพยักหน้ารับรู้ แต่ผมเห็นเขาแอบหลุดขำ
ก็มันจริงนิเกิดมาหน้าดีแต่ดันโง่ไปหน่อย มันไม่ผิดนะครัชชชชชชผู้อ่านทุกท่าน (แอบเข้าข้างตัวเอง)
ปิ้ง ปิ้ง ! ! เสียงข้อความ Line ดังขึ้น
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ขอบคุณสำหรับอาหารมือเย็นนะครับ พี่รหัสสุดหล่อ
มิโน :: ไม่เป็นไร แค่นี้เอง ถึงห้องยัง??
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ถึงห้องเรียบร้อยแล้วครับ
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: >o<
มิโน :: ก็ดีแล้ว ^^
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: พี่มิโนทำไรอยู่ฮะ ??
มิโน :: นอนอ่านการ์ตูน นายหละ?
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ผมกำลังไปอาบน้ำ พี่อาบยัง ??
มิโน :: ยังงะ ขี้เกลียจอาบ - -
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: หู้ยยย พี่จะเน่าไปถึงไหน!!
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ไปอาบน้ำเลยยยยยยย
มิโน :: เน่าต้องไหน ตัวออกจะหอมขนาดนี้ ได้กลิ่นป่ะ คริคริ
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: พี่มันหลงตัวเองนะ
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ไปอาบน้ำเลยฮะ เหม็นเหงื่อจะตายพี่ ไปเลยนะ
มิโน ::โอเค โอเค ไปอาบน้ำก็ได้
มิโน :: เชอะ เชอะ
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ดีมากครับ
มิโน :: งั้นฉันไม่อาบน้ำก่อนนะ เด่วค่อยมาคุย
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก :: ครับผม ^^
หลังจากคุยแชทกับเจ้าเด็กนั้นเสร็จผมก็ลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำทันที่ จะว่าไปเจ้าเด็กนัม แทฮยอนก็น่ารักเหมือนกันนะ . . . .
....................................................... 100% ......................................................
Talk : เย้เย้ ตอนที่สองอัพแล้ว ขอโทษที่หายไปนาน T T
เจ้าหมาน้อยคิ้วตก ทำไมถึงเป็นชื่อนี้ ไรเตอร์มองหน้าน้องนัมแล้วมันคล้ายลูกหมาตัวน้อยๆที่จะโดนเจ้าหมูดำแกล้งตลอดเวลา ฮ่าาาาา
จะพยายามมาอัพบ่อยจ๊ะ
1 คอมเม้นเท่ากับ 1 กำลังใจในการแต่ง
ติดแทรกพูดคุย #รคอกน
ทวิตเตอร์ @pan_da51
ความคิดเห็น