ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อภิมหึมามหากาพย์เสื่อม "อีเหียก"

    ลำดับตอนที่ #5 : ChapTer 5

    • อัปเดตล่าสุด 14 ธ.ค. 56


             ChapTer 5




               เวลาผันมาได้แรมปักษ์                                         เมียที่รักข้าซื้อบรามาให้เจ้า

    สีแดงลูกไม้สวยถูกใจเรา                                                  แสนจะเข้ากับกกน.สีชมพู

                            ว่าแล้ว ธ ตบเท้าเข้าห้องนอน                                ธ หมายปองน้องรักต้องฤทู

    แต่ได้โปรดอย่าบอกว่า Fuck you                                      เพราะพี่รู้ว่า Fuck you คือสิ่งใด

                            F Forever love you ตลอดกาล                            U สุขสันต์ไม่หากไร้เธอ

    C Care และรักเธอเสมอ                                                  K จูบเธอด้วยรักจากใจจริง

                            เฮราเห็นซุสเดินลั้นล้า                                          เดินเข้ามาในห้องจ้องเขม็ง

    จันทร์วันนี้งดงามอย่างเดือนเพ็ญ                                      เรามาเต้นรำกันสักเพลงไหม

                            จังหวะเพลงบรรเลงอย่างเพราะซึ้ง                         วันนี้ซึ่งพี่มีของมาให้

    พี่คิดว่าน้องคงจะชอบใจ                                                  ใส่อวดใครต่อใครพี่ให้มา

               

                            พี่เห็นน้องเป็นใครใช้ของล่อ                                  ชายหน้าม่อใจลวงควงหลายหญิง

    ถ้าหากพี่ต้องการง้อน้องจริงๆ                                            น้องมีสิ่งที่ต้องการสนองมา

                            น้องต้องการให้พี่ดูไซส์บรา                                   ดูไซส์ข้าให้ดีก่อนซื้อหา

    น้องคัพบีที่พี่ซื้อคือคัพอาร์                                                พี่จะบ้าให้น้องใส่ได้อย่างไร

               

                            พี่ขอโทษไม่เคยซื้อบราให้หญิง                              พี่ง้อจริงจริงจังนะน้องหนา

    ขอจงได้โปรดฟังที่พี่สัญญา                                              พี่จะมานน้องคนเดียวตลอดไป

                            เซอุสพูดหน้าปากยิ้มแจ่มใส                                  แต่ในใจเฝ้าคิดทบทวนว่า

    กูนี้จีบมึงสองร้อยปีกว่า                                                    มึงก็ด่าก็เล่นตัวกลัวเสียท่า

                            แล้วพอจีบติดก็มาหวงข้า                                     อยากจะบ้าตามหวงหึงทุกเวลา

    แต่เหตุใดข้าถึงจึงต้องมา                                                 ตามง้อนางทุกเวลาเมื่อนางงอน

                            เอาอย่างนี้ถ้าน้องใส่ไม่ได้                                     ไม่เป็นไรอกเล็กเกินไม่เป็นผล

    พี่จะให้อพอลโลเอาให้คน                                                 ที่เหมาะสมจะใส่บราไซส์อาร์

               

                            ท่านพ่อเรียกข้ามามีการใด                                    อยากจะให้ลูกช่วยสิ่งใดหรือ

    ปรารถนาสิ่งใดโปรดหารือ                                                 ลูกร่วมมือช่วยพ่อขอบอกมา

               

                            อพอลโลลูกรักพ่อมีทุกข์                                       เห็นเจ้าสุขกับผู้หญิงมากมายหนา

    พ่ออยากขอให้เจ้าช่วยนำบรา                                            พร้อมทั้งกางเกงในไปให้เมีย

                            ข้าซื้อมาแต่เฮรามิอาจใส่                                      เพราะใหญ่ไปทำให้ของมันเสีย

    ข้ารู้เจ้ามีอึ๋มอยู่หลายเมีย                                                  อย่าให้เสียรีบมอบให้เมียเจ้าไป

                            บราไซส์อาร์มีค่าอยู่นับสิบ                                    จีสตริงสีชมพูน่าดูหนอ

    ให้เมียเจ้าใส่ไปอย่าได้รอ                                                  และก็ขอถ่ายรูปไว้ให้พ่อดู

     

               

    ช้าก่อนเถิดท่านพ่อท่านเซอุส                                 เมียข้าสุดอกแบนแล้งเนื้อหนัง

    จะทำไงให้ใหญ่สุดกำลัง                                                  คงมีหวังถูกตบกลิ้งเพราะหมิ่นนาง

                            เอาแบบนี้แล้วกันนะพ่อเอ๋ย                                   พ่อบอกเคยมีเด็กหญิงตามหาข้า

    บอกว่าข้านั้นเป็นพ่อของนาง                                             ตอนนี้พาไปอยู่ไหนช่วยบอกที

     

                            พ่อยกถ้ำเชิงเขาโอลิมปุส                                      วิเศษสุดป่าต้นสนสมบูรณ์ศรี

    ทั้งป่าไผ่พันธุ์ไม้เขียวขจี                                                    ยกเป็นที่ให้นางสร้างวิหาร

                            นางต้องการเป็นเทพีแห่งความเสื่อม                      ช่างงามเหลือความเสื่อมจักหาที่ไหน

    แต่เมื่อนางต้องการข้าก็ให้                                                เพราะยังไงนางก็หลานข้าเหมือนกัน

               

                            ขอขอบคุณท่านพ่อดูลูกข้า                                   สุขสราญจนลืมลูกดูมิได้

    อย่างไรเสียข้าขอตัวออกไป                                               พบลูกในไพรีดูสีหน้า

     

    อพอลโลทูลลาซุส ลงไปหยุดหน้าวิหาร ทางเข้าแสนอลังการ งามปานเอลิเซีย จู่จู่คิดถึงเมีย ที่เคยเคลียกันมา แม่นางพันส์โมเน ทรงสเน่ห์น่าค้นหา เวลาที่มองนาง ความทุกข์จางจากไป เทพหนุ่มเข้าวิหาร เดินตามหาลูกของตน แต่ไร้แววผู้คน ชายหนุ่มจนปัญญา เดินตามหาไม่เจอใคร

     

                            ท่านเป็นใครเหตุใดมาที่นี่                                     นี่เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์รู้หรือไม่

    เจ้าเดินเข้ามาด้วยเหตุอันใด                                              จงออกไปหากไม่มีกิจจา

                            ข้าคืออพอลโลบิดาเจ้า                                         ที่เจ้าเฝ้าตามหาเมื่อก่อนนั้น

    เจ้าคือลูกของแม่นางพันส์-                                               โมเนเธอร์ซาโฟรไนส์

                            ใช่ข้าคือเธอร์ซาโฟรไนซ์                                        ท่านมีเหตุอันใดโปรดดำริ

    ข้าเกลียดท่านแค่ไหนคงไม่คิด                                           จึงหลงผิดเดินเข้ามาวิหารข้า

     

                            โอ้ลูกข้าอย่าเพิ่งต่อว่าพ่อ                                      ข้าอยากขอให้เจ้าลองไตร่ตรองหน่อย

    แม่ของเจ้าเป็นแค่ชู้แค่เมียน้อย                                          คบไปหน่อยก็ต้องเลิกธรรมดา

     

                            หุบปากของเจ้า ณ บัดนี้                                       ข้ามิมีสิ่งใดพูดกับเจ้า

    รู้ว่าใครเป็นพ่อคงอายเขา                                                 ขอให้เจ้าออกไปบัดเดี๋ยวนี้

                            ชื่อว่าชายไม่มีใครที่รักจริง                                     หลอกผู้หญิงให้เชื่อน่าเบื่อหน่าย

    พออยู่ไปความรักก็เสื่อมคลาย                                           ชื่อว่าชายเชื่อไม่ได้เลยสักคน

                            พูดมาได้แม่กูเป็นแค่ชู้                                          มึงก็รู้ของมึงอยู่เต็มอก

    เจ้าเป็นคนจีบแม่ข้าแต่แรกพบ                                           แล้วก็จบความสัมพันธ์อย่างง่ายดาย

                            ใครกันบอกรักนักรักหนา                                       ใครกันบอกชั่วฟ้าดินสลาย

    ใครกันบอกรักกันจนวันตาย                                              ฟ้าไม่หายแต่ใครหายไปจากกู

     

    ชั่วฟ้าดินสิ้นสลายใครเคยบอก                              คนกลับกลอกคำเคยบอกอยู่แห่งไหน

    ฟ้ายังฟ้าอยู่ดินก็ไม่เป็นไร                                                  เจ้าจากไปที่สลายใจใครกัน

     

                            ข้ารู้ตัวข้ารู้ว่าข้าผิด                                              ข้าไม่เคยหยุดคิดสิเน่หา

    มารดาเจ้าราวกับมีมนตรา                                                คิดทุกครารักทุกตอนไม่ถอนใจ

                            อยากกลับไปเป็นคนเดิมของนาง                           คนที่นางเคยรักในวันนั้น

    มีอะไรอะไรยังไม่ได้ทำ                                                      จะต้องทำมันในครั้งนี้ให้จงได้

                            เพลงเพลงนั้นที่ข้าเคยร้องให้นาง                           ใต้ต้นกร่างนั้นยังมีความหมาย

    ข้ารักนางมิมีวันเสื่อมคลาย                                               ดินสลายข้าจึงเลิกรักนาง

     

                            ถ้างั้นดินคงสลายไปนานแล้ว                                แม้แต่แมวยังรู้ท่านโป้ปด

    ใครจะรู้เป็นเจ้าชายทรยศ                                                 เจ้าคิดคดกับแม่ข้าน่าละอาย

     

                            ข้าขอโทษได้โปรดยกโทษให้                                  อย่างจริงใจอย่าได้โกรธโทษกันหนอ

    จะให้พูดอย่างไรถึงจะพอ                                                 อยากจะขอให้อภัยให้แก่กัน

     

                            แค่ขอโทษคลายโกรธให้ไม่ได้                                เจ้าจงไปตามหาแม่ของข้า

    จงขอโทษขอนางให้คืนมา                                                และอย่าร้างรักนางอีกต่อไป

                            อย่าบอกมาว่าเจ้ามิอาจทำ                                    ไม่งั้นเจ้าจะบอกรักแม่ข้าได้

    ถ้าโกหกรีบแก้มาเสียให้ไว                                                 ความจริงใจของเจ้าข้าอยากดู

     

                            ข้าเข้าใจว่าเจ้านั้นยังโกรธ                                    แต่ได้โปรดอย่าได้บอกให้กลับ

    จริงอยู่ว่าแม่เจ้าข้าก็รัก                                                     แต่อย่ากักขังกันไว้ได้ไหมเธอ

     

                            ชะช้าอพอลโลจอมกะล่อน                                   อย่าปลิ้นปล้อนวจนาจะได้ไหม

    ข้าอยากรู้เจ้าจะหยุดอยู่ที่ใคร                                            เลิกทำให้คนอื่นเจ็บเข็ดเสียที

                            ข้าไม่อยากต่อล้อต่อเถียงเจ้า                                 ที่ท่านเข้ามาที่นี่มีกิจไหม

    ถ้าไม่มีขอให้จงออกไป                                                      ข้าขอไล่ให้เจ้าไป ณ บัดนาว

               

                            พ่อนี้มีของมาให้ลูก                                             จากท่านปู่เซอุสแสนยิ่งใหญ่

    บราและจีสตริงมีมาให้                                                     ด้วยจริงใจให้ลูก Do you like?

               

                            ของท่านปู่โอเคข้ารับได้                                        แต่ลูกไม้ข้าไม่รับทนไม่ไหว

    ข้าเกลียดลูกไม้อย่างกับอะไร                                             เอาออกไปไม่อยากได้ไม่อยากมี

     

     

                            ถ้าเช่นนั้นก็ขอจงรับไว้                                          แล้วนำไปประดับบนวิหาร

    มีเอาไว้แล้วเจ้าจะเป็นกานต์                                              อยู่สุขสานต์สำราญนานสืบไป

                            ส่วนตัวข้าต้องขอตัวกลัวโดนตบ                            แล้วค่อยพบกันใหม่ในวันหน้า

    อยากจะพูดออกไปไม่นำพา                                              เพราะปากหนักจึงไม่กล้าจะพูดไป

                            องค์ชายเทพเดินออกมาจากวิหาร                          แต่ธิดากลับเพรียกเรียกเธอไว้

    ดวงหน้างามก็หันขวับกลับไป                                            ลูกยิ้มให้พลางพูดพร่ำทั้งน้ำตา

                            จริงแล้วข้าอยากเห็นผู้เป็นพ่อ                                แต่กาลก่อนข้าจึงออกตามหา

    ข้าอยากพบอยากพูดคุยกับบิดา                                         ตามประสาพ่อลูกดูสักที

                            ที่ลูกพูดไปนั้นเปี่ยมโทสะ                                      ไร้ตรรกะเหตุผลน่าโบกใส่

    แต่ตอนนี้ลูกคลายโกรธให้อภัย                                          โปรดเข้าใจที่ลูกว่าและด่าทอ

                            ว่าแล้วเข้าสวมกอดอพอลโล                                 ร้องไห้โฮจนตัวโยนสะอื้นใส่

    ผู้บิดรกอดตอบแล้วปลอบใจ                                             รู้เป็นใครก็คงโกรธาน่าดู

                            ไม่เป็นไรอย่างไรเธอก็ลูก                                       รักและผูกพันไว้ I and you

    เรามาเริ่มกันใหม่ถึงจะถูก                                                 พี่น้องลูกอยู่ไหนพาไปที



    *************************************************************************************
    ตอนนี้เรื่องก็ยังเรื่อยๆเฉื่อยๆตามสไตล์ไรเตอร์สันหลังยาวทั้งสองท่านนะขอรับ
    ตอนนี้มีงานเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยไม่ได้เข้ามาอัพ ต้องขออภัยด้วยนะขอรับ
    ไรเตอร์ P.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×