อภิมหึมามหากาพย์เสื่อม "อีเหียก"

ลำดับตอนที่ #3 : ChapTer 3

ChapTer 3

            อพอลโลได้ฟังคำพันส์โมเน                                  เกิดสนเท่ห์ขึ้นมาในดวงจิต

ไม่ว่าอย่างไรคงไม่อาจจะหยุดคิด                                       ข้าไม่ผิดถ้าจะหลงเจ้าคนงาม

            ธ คิดได้เช่นนั้นก็นิวัต                                           โอลิมปัสบอกพ่อช่วยข้าที

ข้าพบรักกับสาวสวยที่ไพรี                                                ช่วยลูกทีพ่อเซอุสสุดที่รัก

            นัยน์ตานางงามราวนางเนื้อทราย                           ยามเยื้องกรายช่างสง่างามยิ่งนัก

ร่างกายนางบอบบางน่าปกปัก                                           เมื่อรู้จักก็หลงรักนางทันที

            เส้นผมนางยาวสลวยคล้ายนางไม้                         เหลือบมองไปเรียวปากนางช่างสดสี

ช่วงเอวนางบอบบางราวกินรี                                             เป็นสตรีที่งดงามเหลือเกิน

            ยามนางยิ้มงามแย้มแสนสดใส                             ยามเดินไปไร้ราคีศรีสวยสม

นางงดงามยิ่งงามน่าเชยชม                                              ลูกคงตรมหากไม่ได้นางมาครอง

            อพอลโลลูกข้าเจ้าช่างแน่                                     เจ้ามีแม่ของลูกกี่คนแล้ว

ทั้งดาฟเน่เฟอิทอนลูกของแก                                            ก็ล้วนแต่ตายอนาถไม่น่ามอง

            แต่ในเมื่อลูกต้องการให้พ่อช่วย                             ไม่ว่าด้วยวิธีใดพ่อจะสอน

การจีบหญิงไม่ง่ายอย่างแน่นอน                                        เพราะเมื่อก่อนพ่อก็ทำมามาก

            อันดับแรกเจ้าต้องดูแลนาง                                   ใส่ใจนางอย่าให้นางต้องลำบาก

ที่สำคัญอย่าปล่อยให้ชายอื่นทัก                                        เดี๋ยวเจ้าจักเสียนางไปให้ใคร

            ต่อมาจงแสดงว่าเจ้าจริงใจ                                   รักแค่ไหนให้แก่นางจงขานไข

อย่าปล่อยให้ใครมาแย่งนางไป                                          รวบรัดไว้ให้เสร็จแล้วแต่งเลย

            พอแต่งแล้วเข้าหอเจ้าจงเอ่ย                                 ว่าเจ้าเคยมีเมียแล้วจงเฉลย

นางเป็นคนที่เท่าไรให้บอกเลย                                           อย่าทำเฉยปล่อยให้นางรู้เอง

            เข้าใจไหมคำที่พ่อแถลง                                       หากเคลือบแคลงตรงไหนขอให้ถาม

บอกไปแล้วพ่อขอให้ลูกทำตาม                                          จีบหญิงสามโลกนี้ลูกเก่งกว่าใคร

            ข้าเข้าใจแจ่มแจ้งแล้วท่านพ่อ                               งั้นข้าขอตัวไปจีบแม่นางไม้
ตอนนี้ข้าอดรนทนไม่ไหว                                                  ข้าอยากไปหานาง 今に　(imani = ตอนนี้)

            อพอลโลลงมายังไพรสณฑ์                                   มองหาคนที่รักสมัครใคร่

มองหานางผู้เป็นยอดดวงใจ                                             แต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววแม่โฉมงาม

            โอ้แม่นางพันส์โมเนผูเเลอโฉม                               เจ้าดั่งลมพัดพาสุขมาให้

ข้าคิดถึงเมื่อยามเจ้าจากไป                                               คิดถึงใครไม่เท่าเจ้าแม่คนงาม

            พันส์โมเนได้ยินเข้าก็เข้าจิต                                   เขาคงคิดรักเราเข้าจริงหนา

ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่มา                                                ตามหาข้าเสียเวลาคงไม่ทำ

            คิดดังนั้นนางก็เดินออกจากบ้าน                            ไปสู่ลานกว้างใหญ่ในไพรสัณฑ์

เมื่อเวลายามค่ำย่ำสายัณห์                                               มีแต่ฉันกับเธอเผลอคิดไกล

            เหตุใดมาเรียกข้าอยู่ตรงนี้                                     เจ้ามิมีมารยาทหรือไฉน

เวลานี้เวลานอนของใครใคร                                              เหตุอันใดเจ้าจึงมาเรียกหาเรา

            ข้าคิดถึงแม่นางเจ้าของใจ                                    ตอนนี้ใครจะนอนก็ช่างเขา

เวลานี้เป็นเวลาของสองเรา                                               ขอให้เจ้าจงทำให้ให้สบาย

            ท่านคิดว่าท่านเป็นใครพูดเช่นนี้                             หน้าด้านนี่ช่างกระไรน่าใจหาย

พูดมาได้อย่างไรน่าละอาย                                                ไยไม่คลายความรักที่ปักใจ

            ท่านคิดว่าข้าจะคล้อยตามเจ้าหรือ             เดี๋ยวหลังมือเข้าให้จะเอาไหม

ข้ากับเจ้าเพิ่งรู้จักคงเข้าใจ                                                ไม่มีใครแต่งงานหลังเพิ่งเจอ

            ข้ารักเจ้าจริงจริงนะแม่ยาหยี                                 ดวงหน้านี้ทำเอาข้าหลงเพ้อ

แสนงดงามทำเอาข้าละเมอ                                              ทำข้าเบลอไปพักใหญ่ไม่อาจลืม

โปรดเถิดนะแม่นางรับรักข้า                                  มารักษาโรคใจข้าให้หาย

เข้ามาเถิดแต่งงานอย่าได้อาย                                           โลกมลายก็มิอาจจะพรากเรา

            เจ้าแน่ใจว่าจะมานข้าคนเดียว                               จะไม่เกี่ยวกับใครนิรันดร์เนา

อย่ามีชู้ให้ข้าต้องอายเขา                                                  มีสองเราเท่านั้นตลอดกาล

            ข้าสัญญาว่าจะรักเจ้าคนเดียว                               จะไม่เกี่ยวกับใครให้ครหา

โปรดเชื่อในคำข้าที่สัญญา                                                ในใจข้าจะมีเจ้าเพียงหนึ่งเดียว


*************************************************************************************
มาอัพให้แล้วนะครัฟ
มีคนติดตามกันอยู่บ้างรึเปล่าเอ่ย?
ตอนนี้ก็หวานกันซะมดขึ้นเลยเน้อ 
ดูๆไปแล้ว อพอลโลก็เจ้าชู้ไม่เบาเลยน้า
ตอนหน้ามาติดตามกันดีกว่าว่าพันส์โมเนจะหลงคารมของอพอลโลรึเปล่า?
ยังไงก็พบกันใหม่นะครับ 
ไรเตอร์ P.