ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อภิมหึมามหากาพย์เสื่อม "อีเหียก"

    ลำดับตอนที่ #2 : ChapTer 2

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 56


    ChapTer 2



     

           ลึกเข้าไปในป่าข้างโอลิมปัส มีนางพันส์โมเนเที่ยวเล่น แม่นางเป็นลูกของเทพเฮลิอุส กับนางไม้สุดสวยวัลพานา มีพี่น้องหกคนเรียงกันมา มีนามว่าเนริมิสพี่คนโต ซิมิลี,พิริเชีย,พันซ์โมเน, เซริเวีย,และเนเวียราสวยหนักหนา ทั้งแปดคนอยู่ด้วยกันมานานเนาเอย

                พันส์โมเนเดินเล่นอยู่กลางป่า                                อพอลโลขับราชรถผ่านมา

    แจ่มจะแดมแจ่มว้าวเธอสวยเข้าตา (อ๊ะอา)                         ลงไปหาในทันใดไวจริงจริง

               

                อรุณสวัสดิ์แม่นางไม้ผู้งดงาม                               ข้าขอถามอะไรได้ไหมนี่

    เหตุใดเจ้าจึงงามเยี่ยงเทพี                                                เดี๋ยวตัวพี่จะเล่นพิณให้น้องฟัง

                แต่งแต้งแต่งตะแด่งแต่งต้าว                                ณ บัดนาวนั้นโดนใจ

    (เล่นสวยไม่ยอมฟังใคร                                                    มีปุ่มกดไลค์ไหมเธอ)

    นี่ก็เช้าแล้วหนออยากขอเป็นเพื่อน                                      ไม่ว่ายังไงจะไม่ยอมลาเลือน

    (มาอยู่บ้านเป็นเพื่อนเอาไหม)

                ท่านเป็นใครชื่อกระไรโปรดเอ่ยเอื้อน                       อย่าแชเชือนกลับกลอกมาบอกปัด

    อยู่ดีดีมีที่ไหนมาพลอดรัก                                                 บอกให้ชัดไม่งั้นจักถีบกระเด็น

                ท่านคงไม่รู้ว่าข้าเป็นคาราเต้                                  เพราะฉะนั้นถ้าท่านนอนเค้เก้

                                                                                          อย่าหาว่าข้าไม่เตือน

     

                ข้าเป็นคนที่รักในเสียงเพลง                                  และสตรีที่อยู่ตรงหน้า

    ถึงเจ้าจะถีบข้าก็ไม่ว่า                                                       เพราะข้าสเน่หาเจ้าเหลือคณา

                ถีบเลยแม่นางข้าจะรอ                                         แต่ข้าขอแบบที่ข้าไม่เจ็บ

    ข้าไม่เข็ดหรอกนะแม่นางเอ๋ย                                             ข้ารักเจ้าจังเลยแม่นางงาม

                ชั่วฟ้าดินสิ้นสลายมลายหมด                                น้ำทุกหยดจะระเหยเหือดไปสิ้น

    แม้ท้องฟ้าถูกความมืดกลืนกิน                                          ก็ไม่สิ้นความรักเจ้านงคราญ

                นี่ข้าก็พูดกับเจ้ามานานแล้ว                                  ไยน้องแก้วจึงไม่ยอมบอกชื่อมา

    ข้าอยากรู้ชื่อแม่นางผู้โสภา                                               ต่อให้ข้าตายก็ไม่เสียใจเลย

                           

                เจ้าเป็นใครมาจากไหนช่วยวานบอก                       จะลวงหลอกหรือจริงใจใคร่อยากรู้

    ฝากเว็บไซต์หรือไฮไฟว์ให้ข้าดู                                           จะได้รู้ว่าเจ้าคือผู้ใด

    อันตัวข้ามีนามว่าอะพอลโล                                  ลูกลิโตและเซอุสผู้ยิ่งใหญ่

    เรื่องหน้าตาข้าหล่อดีมิแพ้ใคร                                           ข้าจริงใจกับเจ้าหวังแต่งงาน

               
                โอ้ท่านบุตรแห่งเซอุสผู้ยิ่งใหญ่                              เหตุอันใดจึงถึงมาจีบข้า

    อย่าต่อปากต่อคำไปเสียเวลา                                            หลบทางข้าจะกลับบ้านอย่าตามมา

                ชื่อว่าชายทั้งหลายแสนกลับกลอก                         ปากพร่ำบอกว่ารักมากหนักหนา

    พอได้อยู่ร่วมกันผ่านเวลา                                                 รักให้มาวันนั้นก็กลับกลาย

                ชื่อว่าชายไม่มีใครในโลก                                       จะอยากโสดไร้คู่เดี่ยวเปลี่ยวกายา

    ไม่ว่าใครก็อยากหาคู่มา                                                    อวดเพื่อนว่ากูมีเมียเนี่ยเมียกู

                ทั้งตัวท่านก็ยิ่งใหญ่ในโลกนี้                                  ท่านจะมีเพียงรักเดียวได้หรือ

    หากท่านได้ข้าแล้วท่านก็วางมือ                                         เลิกรักฤๅร้างข้าทิ้งข้าไป

                อันใจข้านั้นเฝ้าปรารถนา                                      เพียงบุรุษผู้มีจิตกว้างใหญ่

    ที่รักข้าผู้เดียวเต็มดวงใจ                                                   และจะไม่เลิกรักหรือจากลา

     

                ข้ารักเดียวใจเดียวแค่คนเดียว                                ข้าไม่เที่ยวจีบใครให้เสียหาย

    ข้าจะรักเทิดทูนเจ้าจนวันตาย                                            โลกสลายไม่อาจพรากเราจากกัน

                โอ้นางไม้แสนงามโปรดเชื่อข้า                               ข้าสัญญาจะรักเจ้าทุกวัน

    เราจะมีชีวิตที่สุขสันต์                                                      แต่ก่อนนั้นโปรดบอกข้าเจ้าคือใคร

                พันส์โมเนนั้นคือนามของข้า                                  เป็นธิดาวัลพานาผู้ยิ่งใหญ่

    บิดาคือท่านเฮลิอุสไง                                                       ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อพวกเรา

                ข้าบอกชื่อแก่ท่านแล้วอพอลโล                              จงได้โปรดหลีกทางให้ข้าหน่อย

    ป่านนี้มารดาบิดาข้าคงคอย                                              ไว้เดี๋ยวค่อยคุยใหม่ถ้าพบกัน



     

    *************************************************************************************
    มารายงานตัวแล้วขอร้าบบบบบบ 
    หลังจากที่ ไรเดอร์ K. เคี่ยวเข็ญ(?) ให้ข้าพเจ้าอัพให้ทุกๆคนได้อ่านกัน
    มาติดตามกันต่อไปนะ 
    เอ้า! ฮึบ!!!!!
    พบกันตอนหน้านะขอร้าบบบบบบบบบ 
    ไรเตอร์ P.




    ปล. เราได้ทำการออกแบบตัวละครเรียบร้อยแล้วนะคะ โดยที่ K. ได้ส่งต่องานไปให้ P. ลงสีเรียบร้อยแล้วค่ะ
    ยังไงก็กดดันให้ P, ลงสีเสร็จเร็วๆ แล้วกันนะคะ ^^
    どうも ありがとう!(อารมณ์ค้างจากการดูละครคู่กรรมซ้ำไปซ้ำมา...)
    ขอบคุณค่ะ
    # K.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×