คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapelteller one
LUNARTICAPARTMENT
'you know i'm driffent'
ถัดไปจากหมู่บ้านดิวิลเลจไม่ไกลนัก.. ซักประมาณ5กิโลทะลุป่าละเมาะได้ ได้มีอีกหมู่บ้านหนึ่งที่แผ่รังสีความบ้าออกมาอย่างแรงกล้าไม่ต่างกันบางที มันอาจจะบ้ากว่าด้วยซ้ำก็เป็นได้ = [ ] = หมู่บ้านนี้จะมีคนอาศัยอยู่มากกว่า เพราะอยู่ใกล้ตัวเมืองและยังมีเครื่องอำนวยความสะดวกมากกว่า แต่ถ้าพูดถึงความคลาสสิค ดิวิลเลจคงชนะขาดลอยเพราะที่นี่มันดูเหมือนบ้านผีสิงมากกว่าวันเดอร์แลนด์น่ะนะ
ณ ลูนาร์ติค อพาร์ทเม้นต์ เวลา 22.00 นาฬิกา แวมไพร์ออกหากิน
ร่างสูงหัวทองผิวขาวหน้าตาหล่อเหลาเหมาะแก่การบริโภค เดินเข้ามาด้วยใบหน้าสดชื่นพร้อมเขี้ยวที่ยาวปกติ ร่างสูงรีบก้าวเข้าไปหาเฮียเจ้าของตึกที่ดูๆแล้วน่าจะเรียกว่าเจ๊มากกว่า แต่ไม่ได้ เดี๋ยวมันล่ำหน้าแหก
"เฮียถึก ต่อเน็ตให้ผมด้วย"พูดพลางหยิบกาแฟที่อยู่ในมืออีทึกหรืออิเจ๊หรืออษเฮียเจ้าของตึกขึ้นมาสูบรวดเดียวหมดก่อนที่ร่างสูงจะก้าวเท้าต่อและหายวับไปก่อนที่เจ้าของกาแฟจะได้พะงาบปากด่า
"มึงก็แบบนี้ทุกวัน แล้วแวมไพร์บ้านพ่อมึงแดกกาแฟ! กาแฟกู!"บ่นฉอดๆอย่างหัวเสีย ไอ้เชี่ยซองละตั้ง12บาท =___=
ยังอ้าปากพะงาบบ่นไม่ทันสะใจ ไอ้ตัวส้นตีนตัวใหม่ก็โผล่มาอีกตัว
"อ่ะน้อๆ รอแมลงวันเข้าปากหรอเฮีย ไม่ต้องรอ!ป๋าจัดให้!"ฮันคยองว่าพลางตบแมลงวันที่บังเอิญดวงกุดบินมาอยู่ข้างหัวพอดีก่อนจะจัดการโยนเข้าปากอีทึกอย่างแม่นยำ ไม่ว่าเปล่าไม่รู้ไปเอาสก๊อตเทมาจากไหนรีบจ้วงแปะปากกันเหนียวทันที
"ไปนะเฮีย พรุ่งนี้ผมมีเวรเช้า! ฟิตเว้ยฟิต ฟิต ฟิต ฟิต!!"ว่าแล้วก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไป
"พ่อมึงตายย ย วันนี้กูตัดไฟตัดน้ำแน่ มึงได้ขี้แบบไม่ได้ล้างตูดแน่นอน!!!"คำรามด้วยความโมโหก่อนจะรีบเดินไปห้องควบคุมน้ำและไฟทันทีโดยไม่ลืมที่จะหันมาหยิบแก้วกาแฟออกไปด้วย
ณ หอดูดาว...
"ไอ้ด๊องมาทำเชี่ยอะไรที่นี่"ทันทีที่เข้าฉากมันกเปิดปากด้วยความหยาบเลยทีเดียว
"มารอเขี้ยว เขี้ยวกูหาย -__-^"ตอบอย่างไม่ใส่ใจแล้วหันไปดูดาวต่อ
"จะไปยากอะไร มึงก็ไปเลาะเขี้ยวไอ้อิไลน์แวพมไพร์ไอ้โคตรหล่อมาใส่ดิ่วะ!"เพื่อนรักว่าพลางนั่งลงข้างๆ ไอ้คนที่ได้รับคำแนะนำหันมามองอย่างเอือมๆก่อนจะตบหัว2ทีติด
"แค่จะเหยียบตีนกูยังเหยียบไม่ได้เลย ให้กูไปเลาะเขี้ยว เหอะ!"ว่าพลางน้ำตาตกใน มาตอกย้ำกูทำไมวะไอ้บอมแก้มแตก ก็มันนั่นแหละที่เลาะเขี้ยวกูไป
"เออ กูก็ลืมไปว่ามึงมันแวมไพร์ตกเกรด =____="แล้วคิบอมก็ซ้ำเติมอีกรอบ
"ไอ้เชี่ย T ^ T"ครางเสียงหงิงๆหลังจากโดนหมาในปากคิบอมกัดเข้าเต็มหน้า
"มึงจะเสียใจไปทำไมในเมื่อปกติมึงก็กินแต่กระเทียม มะเขือเทศ"ว่าอย่างสมเพช มีอย่างที่ไหนกินของที่แวมไพร์ตัวอื่นเกลียด
"กูว่ามันเท่ห์อ้ะ T T"ทันทีที่น้องด๊องพูดจบคิมคิบวมถึงกับอ้วกจุกคอหอย แต่ด้วยความเป็นผู้ดีตีนบวมเลยยอมกลืนอ้วกลงไป
อี๊ย์! คุณพ่อคุณแม่รู้สั่งสอนน้องบวมตาย (= [ ] = ไม่ค่อยเลยนะมึง)
"เออ จะว่าไปเราไม่ได้ TVL นานแล้วเนาะ"อยู่ดงเฮที่เงียบปากไปนานก็พูดขึ้น
"โอ้โอ้โอ้ อย่าเลย เดี๋ยวโดนตีนเฮียคิม =__="รีบท้วงทันควัน ไปกี่ทีมีเรื่องทุกรอบเลยไอ้หมู่บ้านห่าเนี่ย!
"พี่คิมออกจะนิสัยดี”ว่าพลางแอ๊บเป็นตัวประกอบที่แสนดี
คิบอมหันหน้าหนีพลางถมน้ำลายเบาๆ ‘แม่งเอ๊ย แล้วครั้งที่แล้วไปเจอเยี่ยวแทบราด’
“มึงนินทากูอีกแล้วนะ!”
“มึงมีหลักฐานอะไรไม่ทราบครับ”ถามด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง ส่วนในใจน่ะแป้วไปแล้วน้องเอ๊ย
“ไม่มี แต่กูกำลังปรักปรำมึง!!”ว่าแล้วสองผัวเมีย เอ๊ย สองเพื่อนซี้ไม่หักเหลี่ยมตูดก็ฟัดกันด้วยความรักใคร่
"เฮยเฮยเฮ้ย ไปทำอนาจารกันที่อื่นจะได้มั้ยวะไอ้พวกเลือดม่วงทั้งหลาย เดี๋ยวพ่อก็ฉีกม้ามแล้วโยนให้แร้งทึ้งซะหรอก"ว่าแล้วอิไลน์แวมไพร์โคตรหล่อที่อยู่ในตึกตรงข้ามตะโกนขึ้นพลางกระชากม่านแทบหลุด
สรุป หอดูดาวมันเสือกมาตรงข้ามห้องอิไลน์พอดี =[ ]= เพราะฉนั้นไอ้ฉากเกือบเรทที่สองเพื่อนรักทำมาทั้งหมด อิไลน์ก็เห็นมันทั้งหมดนั่นแหละพี่น้อง!
"กรี๊ดดดด ด เกลียดมึ๊งงง"
สถานพยาบาลทางจิตในลูนาร์ติค
"อเล๊กกกกกก ก!"เสียงของหนึ่งในคนมีปัณหาทางจิตดังขึ้นอยูบนหัวอเล็กซานเดอร์ ใช่หมออเล็กที่ว่านี้กำลังถูกคนไข้ทางจิขี่คอและทึ้งหัวไปมาอยู่
"ครับๆ เข้านอนได้แล้วนะครับ หนีออกมาจากห้องเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย"อเล็กว่าพลางแกะมือคนไข้ออกจากหัว แล้วนั่งยองๆก่อนจะค่อยๆสลัดคนไข้ออกไปจากตัว
พลั่ก!
เสียงวัตถุขนาดหนักตกลงไปตรงหน้าอเล็กซานเดอร์อย่างเฉียดฉิว
"ทำอะไรน่ะอเล็ก มันอันตรายนะ หึหึหึหึหึ"เสียงของจียงหนึ่งในคนไข้ดังขึ้นอยู่ข้างหลังในขณะที่มือก็เต็มไปด้วยลูกโบว์ลิ่งที่ไม่รู้มันไปขุดหามาจากไหน - -
"ดะ ดะ ดราก้อน T T"อเล็กเรียกชื่อคนตรงหน้าด้วยความตกใจ ขาสั่นพั่บๆ ตัวอันตรายนัมเบอร์วัน มันมาแล้ว ควอนจียง หรือ ไอ้จีดราก้อน ไม่รู้มันจะอาฆาตอะไรกูนักหนา ตามฆ่ากูซะ นี่กูมาเพื่อช่วยมึงน๊า!
"โอ๊ะโอ๊ะโอ๊! ง่วงนอนจัง"เมื่อฆ่าไม่สำเร็จก็หาวพร้อมบิดขี้เกียจก่อนนอนก่อนจะเดินกลับห้องไป
"เอาน่าหมอ อยู่มาหลายปีแล้ว ยังไม่ชินอีกเหรอ"เคลวินเพื่อนร่วมงานเอ่ยขึ้นพร้อมตบไหล่ปุบๆก่อนจะเดินหนีทิ้งเค้าไว้กลับคนไข้ที่...
"ไปส่งท๊อปหน่อยสิอเล็ก"ชายที่เพิ่งลงมาจากคอของอเล็กว่าพลางอมนิ้วหัวแม่มือตัวเองอย่างน่ารัก
โอ้โอ้โอ้ ไม่จริงคนหล่อลากขนาดนี้ปัญญาอ่อน! =[ ]=
"เร็วสิไอ้หอก -0-"เมื่อเห็นว่าอเล็กยังยืนนิ่งก็เดินเข้าไปตบหัวแรงๆหนึ่งทีก่อนจะปีนขึ้นไปบนเก้าอี้"ไปส่งกูเดี๋ยวนี้เลย"พูดพร้อมตบกบาลอเล็กอีกครั้ง อเล็กเลยได้แต่ย่อตัวให้สะดวกแก่การโดนใช้แรงงาน
"ดีดีดี ไปส่งให้ถึงห้องเลยนะ ^o^"ว่าแล้วก็ตบมือด้วยความดีใจ เฮ้ยเมะกับเมะไม่เอานะเว้ย!
แบบว่าอย่างละนิด อย่างละหน่อยละกันกับแชปแรก -0-
ก๊อกก๊อกก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายดังอยู่หน้าห้อง... ห้องจงฮยอน =____=;
"เปิดๆ เปิดสิไอ้เป็ดโปร เหล้ามันหนักนะเฟ้ย!"เสียงแมนๆดังขึ้นตามด้วยเสียงถีบประตูอีกสองสามทีและเสียงบ่นของอีกคนสองคน
"โอย เร็วๆสิไอ้ห่ามัวแต่ปลดทุกข์อยู่รึไง กูกำลังมีอารมณ์ก๊งเหล้านะเฟ้ย จะแดกเหล้าต่อ!"ที่แน่ๆนะ นี่น่ะเสียงของคังอิน ไอ้หมีห้องข้างล่างเค้าแน่นอน
"มารยาทพวกพี่นี่ พี่จงฮยอนฮะ เปิดประตูให้หน่อยสิฮะ ผมคยูเองนะพี่"ดูไอ้นี่แลจะมีมารยาทสุด
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ปรากฏร่างเป็ดๆที่ใส่แต่บ๊อกเซอร์บางๆยาวเหนือเข่าอยู่หนึ่งตัวกับหัวฟูๆพร้อมกับกลิ่นปากที่ไม่น่าอภิรมย์ เดี๋ยว! มันยังไม่ได้พูดอะไรเลย =[ ]=
"อื้อหือออออ อ กลิ่นนี้นี่มัน..."อนยูเอ่ยคนแรกพลางทำหน้าเหยเก
"ไอ้ที่กูเพิ่งกินไปเมื่อเช้าแน่ๆ"คังอินว่าตามพลางบีบจมูกแน่น
"มายองเนสชัวร์ๆ"คยูว่าหน้าตายพลางเดินเข้าไปในห้อง แต่มันใช่ที่ไหนกันเล่า!
"โทษที พอดีว่าท่อขี้แตก เหอๆ"จงฮยอนว่าพลางเกาหลังตัวเองด้วยความมันส์หลีกทางให้คังอินและอนยูเดินเข้ามา อนยูเดินไปวางลังเหล้าบนโต๊ะก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วหยิบรีโมทมาย้ายช่องทีวีที่เปิดคาไว้
"เฮ้ย นี่อร่อยว่ะ"ส่วนคังอินก็แกะโหลลูกอมที่อยู่ใกล้ๆมือขึ้นมากินเรียบร้อย ส่วนคยูฮยอนน่ะเหรอ รีบจัดแจงเอาเกมส์ทั้งหลายแหล่ที่ขนมาออกจากกระเป๋าแล้วรีบปูผ้ารองทันที
"นี่พวกมึง...."จงฮยอนครางเสียงหลง อย่าบอกนะว่า...
"มาปาร์ตี้กันเหอะ"ทั้งสามผู้มาเยือนเอ่ยเล่นเอาจงฮยอนถึงกับเป็นลมล้มพับทันที แหงล่ะที่มาปาร์ตี้ห้องกูเพราะกะจะใช้ไฟใช้น้ำใช้ห้องใช้เวลาว่างกูให้เต็มที่เลยสินะ!
"มาๆ เล่นไพ่กันเหอะ"คยูฮยอนว่าพลางจะแจกไพ่แต่...
ฟรึ่บ!
จู่ๆไฟก็ดับ =[ ]=
"โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ย! เฮี่ยถึก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เสียงคนทั้งหอดังขึ้นด้วยความโมโหปนเซ็ง แต่ยังมีเสียงนึงดังขึ้นด้วยความสุข...
"สะใจโว๊ย เอ่อ แล้วกูจะอยู่ยัไงล่ะ กูก็ต้องนอนที่นี่ด้วยนี่หว่า -0-"ลีทึกพูดขึ้นและ...
PLEAS CONTINUED ......
ความคิดเห็น