คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบก้อเกิดเรื่องเรย
“ ซีวอนเฮ้ ซีวอน”
“เออ ไรว่ะ”
“มึงไม่ไปโรงเรียนรึไง แปดโมงแล้วนะเว้ย”
“เออ ๆๆ เด๋วไปแล้วคนอื่นอ่ะ”
“เด๋วมันตามไป”
ผมชเวซีวอน เจ้าของซีวอนซักรีด ที่สามารถสอบชิงทุนเรียนที่โรงเรียนฮวาชัมที่แสนจะโด่งดัง และแสนแพงที่สุดเนื่องจากค่าเทอมเปนล้านมีแต่พวกไฮโซทั้งนั้นแหละที่ได้เรียน คนเมื่อกี้อ่ะเพื่อนผม คิมคิบอม มันไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่หรอก ตามหาโซลมงโซลเมตบ้าบอไรของมันก้อไม่รู้ กลุ่มผมมี6 คน ทุกคนชิงทุนได้พร้อมผมหมดเรย และตอนนี้ผม มายืนอยู่ในโรงเรียนฮวาชัมแล้ว เย้ๆ
โรงเรียนใหญ่มากกกก โรงเรียนหรือโรงแรมก้อไม่รู้ ก๊ากกกกก
“เมิงกูว่ามันใหญ่ชิปหายเรยว่ะ”
“เอาน่า ยังไงก็มาแล้วนะเว้ยถอยไม่ได้แล้ว”คยูฮยอนตบบ่าเพื่อนตัวเอง
“แต่กูว่าไม่เหมาะกับกูเรยอ่ะ”
“เฮ้ยถามจิงไม่เหมาะกับเมิงแล้วเมิงมาสอบของทำติ่งไรว่ะ ไอ้บะ ”
“กรี๊ดดด ดดดดดด F6มาแล้วกรี๊ดดดด ดดดด”ยังไม่ทันที่คังอินจะพูดจบก็ถูกขัดด้วยเสียงกรี๊ดดด ของผู้หญิงที่วิ่งไปมุงกันที่หน้าประตูแทบทั้งโรงเรียน นั่นใครนะ คุ้นๆนะ เอ เฮ้ยนั่นมันคิมฮีชอลนิ คนที่ผมส่งซื้อผ้าหั้ยเปนประจำได้ยินมาว่าเปนเจ้าของโรงเรียน แต่ไม่คิดว่าจะ โรงเรียนนี้ หั้ยตายเถอะ พระเจ้าจีซัส โรงเรียนนี้มันหน้าตาของประเทศเรยนะ
“เอ่อพี่ค่ะ หนูหั้ย พะ พี่ค่ะหนูทำเองเรยนะค่ะ” มีเด็กผู้หญิงคนนึง ยื่นเค้กที่ใส่ถาดหั้ยกับฮีชอล ฮีชอลก้อรับไป
“หูย แกเค้ารับด้วยอ่ะ ตายแล้วๆ”แต่
ปึก คิมฮีชอลเอาเค้กโปะหน้าเทอ มากไปแล้วนะฮีชอลคนสวย
“ต๊ายตาย ไม่ เจียมตัว คุณคิมฮีชอลนะ เค้าจะทานแต่ของนอกที่เชฟฝีมือดีทำหั้ยหรอกย่ะ” อีชะนีนั้นใครฟะ เหนแล้วหมั่นไส้ ผมมองตามฮีชอลตลอด แต่เค้ากำลังเดินมาทางนี้
“นี่คิมฮีชอล”ได้ผลด้วย เค้าหยุดหั้ยผม
“...”
“เค้าหั้ยมาทำมัยนายไม่รับห๊ะ คิดว่าใหญ่มาจากไหนคนเหมือนกันนะเว้ยมีจิตใจเหมือนกัน”
“....นายเปนใคร เกี่ยวไรด้วยเปนพ่อแม่ชั้นรึไง ถึงกล้ามาสั่งสอน”อ้าวมันรู้จักผมบ้านะ
“คิกๆ ” มีคนตัวเล็กหัวเราะอยู่ข้างหลัง
“นี่มันไม่ตลกเรยนะทะมัยเทอเหนเปนเรื่องสนุกหรอ”คยูฮยอนโมโหแล้วนะ ย๊ากก คยูฮยอน ซุปเปอร์ไซย่า3 หมาป่าบีมมมมมมม
“ ใครอ่ะ คิกๆ หมาป่าบ้า”
“นี่ หมาป่าบ้าเรอะชั้นก้อไม่อยากรู้จักนายหรอกนะ ไอ้กระต่ายอับปรี”
“นายว่าใคร ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะ อยากถูกไล่ออกรึไง”
“งั้นมั่ง”
“อี อี อี อีหมาป่าบ้า อีบ้า บ้าที่สุด”
“น่าๆ อย่าไปใส่ใจลูกชาวบ้านเรย”รยออุคที่เงียบอยู่นาน บ่นออกมามั่ง
“นี่ว่าใครลูกชาวบ้าน ถึงชาวบ้านก้อมีศักดิ์ศรีเฟ้ย”เยซองเอาแล้วไง อุลตร้าเยซองลำแสงซาลาเปา ปี๊ดดดดดดดดดด
“อยากจะมีเรื่องใช่มั้ย ไอ้ร้านซาลาเปา”
“เปนเกียรติจิงๆที่คุนลูกผู้ดีรู้จักผมแต่กิริยาต่ำๆแบบนั้นไม่เหมาะกับชนชั้นนะคร๊าบบบบ”
“ไอ้ซาลาเปาบ้า อยากมีเรื่องจิงๆใช่มั้ยห๊า”
“เอาน่าไปเหอะ อย่าไปสนพวกเค้าชาวบ้านก้ออยู่ส่วนชาวบ้านดิไปเหอะ”ฮันคยองพูดอย่าใจเย็น
“ชิ หนีละสิ”
ผึง
“ว่าใครหนีกันห๊ะไอ้ ไก่ ”มาแล้วฮันคยองภาค 2 ฮันคยองแปลงร่าง เซเลอร์ฮันคยอง ตัวแทนจากเมืองจีนจะลงทันแกเอง 555
“นะนายว่าใครไก่กัน รู้มั้นชั้นเปนใคร”
“รู้ดิ คนไงหรือนายเปนไก่จิงๆ”
“อ๊ากกก ไอ้บ้ามั้ยชั้นลูกใคร”
“อ้าวก้อลูกคนไงหรือนายเปนลูกควาย คนอะไรว่ะไม่รู้ว่าตัวเองเกิดมาได้ไง สงสารพ่อแม่มันว่ะที่เจ็บท้องคลอดมันมา คลอดมาได้ไก่”
“อ๊ากกกกกก ไอ้บ้าแกด่า พ่อแม่ชั้นรึไง เจ๊ไปจากที่นี่เหอะ ผมไม่ไหวแล้วเหม็นเน่า” ฮยอกแจเดินนำหน้าไปเรยต่อด้วยฮีชอล ซองมิน รยออุค ทงเฮ แล้วก้ออีทึก
“ก๊ากกก ใครกันแน่ฟระที่หนีก๊ากกกก” อ้าวคังอินไปหาเรื่องเค้าทะมัย เรื่องจบอ่ะดีแล้ว นั่นไงคนหลังสุดหันมาแล้ว สู้ๆนะจ้า คังอินม่อน เจ๊เผ่นก่อนละ เอ้าเบบี้เฟรม!!! ฟูว์
“แล้วพวกนายจะได้เหนดีแน่”
เพียะ ของฝากจาก อีทึกม่อน ถึงคังอินม่อนจ้า ลูกตบ นางฟ้า เพียะ!!
แล้วทึกก้อเดินไป
“ไงคังอินเจ็บปะว่ะ”คยูฮยอนยังมีหน้ามาถาม ถ้าโดนซองมินตบจะรู้สึกกกก
“เจ็บ......แต่ชอบว่ะ คนไรไม่รู้ สวย เผ็ด ดุว่ามะคิบอม”
“ใช่ คนไรไม่รู้ สวย หมวย ยั่ว” ต๊ายยย เสียภาพพด บ่อมบ๊อมสไปเดอร์ คิดจะใช้ ใยแมงมุมจับใจทงเฮรึไง ย๊ากกก สไปเดอร์ชู๊ดดดดด (จับด๊องไม่ได้จับไรเตอร์ก้อได้นะ)
“แต่ชั้นว่ากระต่ายอับปรีน่ารักว่ะ”คยูฮยอนซุปเปอร์ไซย่า3
“ไม่ๆคนที่เรียกชั้นว่าไอ้ซาลาเปาน่ารักกว่า”อุลตร้าเยซอง
“ไอ้ลูกควาย น่ารักกว่าเว้ย”เซลเลอร์ฮันคยอง
“ลูกนายกนั่นนะหรอ”คังอินม่อน
“แต่ชั้นเกลียดมันทุกคนนั่นแหละโดยเฉพาะคิมฮีชอลใหญ่มาจากไหน”ย๊ากกเสียงภาพพด ความหล่อของ ซีวอนทัศซิโด้หมด โธ่ อนิจจา
“โฮะ โฮะ โฮะ พวกเด็กใหม่เนี่ยไม่เจียนมตัวเอาซะเรย”อะไรนะไอ้ชะนี3ตัวเด๋วเจอซิมบ้าเหินฟ้าหรอก ว่าแต่มันไอ้ชะนีเมื่อกี้นิ
“เทอเปนใครอ่ะ”
“ต๊ายไม่รู้จักพวกชั้นหรอย่ะ เชอะ เอาเหอะเหนเปนเด็กใหม่ละกัน จะแนะนำตัวสั้นๆนะ เฮอะ พวกเราคนที่สวยที่สุดในโรงเรียนนี้(กล้าพูดเนอะ)รู้เรื่องF6ดีที่สุด
พาดา
ยูจิน
ชู เรา3คน S.E.S”
“....”เงียบไป สามสิบสองวินาที(สามสิบสอง คิกๆ)
“เก๊กท่าปัญญาอ่อน”
“กรี๊ดดดด ด” โอ๊ยเสียงชะนีกรี๊ด กรี๊ดด้วยดิเอ๊ยไม่ใช่ หนวกหูรำคาญ พวกผมไม่สนใจเดินเชิดไปกัน แต่
คิมฮีชอลนายได้เหนดีกันแน่
..................................................
อ๊ากกกก ไรเตอร์ก้อเงี้ยแหละปัญญาอ่อนงี้
ยังไม่หมดนะยังเหลือเหล่าเคะอีก ตะมีไรปัญญาอ่อนมาหั้ยอีก
ติดตามอ่านนะคร้า ที่สำคัญเม้นคร้าเม้น ไรอเตอร์ไม่อยากแห้วเหมือนฟิกเรื่องแรกนะ ไปละคะ จุ๊ฟ จุ๊ฟ บาย ของคุนคนอ่านค่ะ
ความคิดเห็น