คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 The Prince of Tennis
วันรุ่งขึ้น
ณ โรงเรียนฮาคุโฮ
เวลา 07.05 น.
ทันทีที่หญิงสาวก้าวเท้าเข้ามาในโรงเรียน ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังกระหึ่ม มาจากหลังโรงเรียน ซึ่งทุกคนไม่ต้องเดาก็รู้ว่ากรี๊ดใคร
เขาคือ ฟูจิ ชูสึเกะ!! (ยกเว้นมาอิที่ไม่รู้)
หญิงสาวรีบวิ่งตามเสียงกรี๊ดไปทันที
~คอร์ทเทนนิส~
มาอิเห็นสาวหลายคนทั้งแท้และเทียมพร้อมทั้งชะนีหลายตัว ยืนส่งเสียงกรี๊ดดังไปทั่วคอร์ท และทั่วโรงเรียน
"จะกรี๊ดใครกันนักหนาเนี่ย" มาอิบ่นอย่างอารมณ์เสีย
"กรี๊ด!!!ฟูจิคุงงงงงง!!!!"
"อ๋อ ฟูจิคุง...อ๊ะ ฟูจิคุงเหร๊ออ!!!!~" มาอิรีบวิ่งไปตามเสียงกรี๊ด
'ฟูจิคุงมาทำอะไรที่คอร์ทเนี่ย'
"นี่ รุ่นพี่คะ ฟูจิคุงมาทำอะไรที่นี่เหรอ?" มาอิเข้าไปถามหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังถือป้าย Love Oishi
"อ้าว!นี่เธอไม่รู้เหรอ ฟูจิคุง เขาเป็นนักกีฬาตัวจริงม.ปลาย ปี 2 โรงเรียนม.ปลายฮาคุโฮเชียวนะ"
"หา!จริงเหรอเนี่ย"
"เธอก็มาดูด้วยกันสิ ฉันน่ะเชียร์โออิชิคุง คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารักจริงๆเล้ย โออิชิคุง สู้ๆ!!!!"
"นี่รุ่นพี่คะ เบาๆหน่อยก็ได้ค่ะ"
"เดอะ เบส ออฟ วันเซ็ต แมทช์ ฟูจิเป็นฝ่ายเสิร์ฟ!!"
การแข่งขันระหว่างอัจฉริยะฟูจิ ชูสึเกะ และ ว่าที่รองกัปตันชมรมเทนนิส โออิชิ ชูอิจิโร่ กำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด!
เวลาผ่านไป 35 นาที
"เกม วอน บาย ฟูจิ 7-5" และแล้วเสียงกรี๊ดจากบรรดาแฟนคลับของฟูจิก็ดังกระหึ่ม
"กรี๊ดดดดดด!!!!! ฟูจิคุง/คุณฟูจิ/รุ่นพี่ฟูจิ"
"นายนี่ ก็เก่งขึ้นเยอะเลยนะ ฟูจิ" โออิชิกล่าวชมเพื่อน
"นายก็เหมือนกัน โออิชิ" แล้วทั้งสองก็จับมือกัน เป็นอันจบการแข่งขันภายใน
"ฟูจิคุง เท่จังเลย" แล้วมาอิก็คิดไปไกลเตลิดถึงทวีปแอฟริกาว่า 'ฉันอยากเป็นคู่ซ้อมกับฟูจิคุงจังเลย'แต่แล้วความคิดนั้นก็สะดุดลง เมื่อมาอินึกได้ว่า เธอเล่นเทนนิสไม่เป็น มาอิจึงเดินคอตกกลับห้องเรียนไปอย่างหงอยสุดๆ
เวลา 16.30 น.
มาอิกำลังรีบวิ่งกลับบ้านเพราะจะต้องรีบไปทำรายงานที่ค้างมา 3 ชาติแล้ว
ทันใดนั้น
"โครม!!"
"โอ๊ย!จะมาชนอะไรตอนนี้เนี่ย" มาอิบ่นอุบอิบ
"อ๊ะ ขอโทษครับ คุณมาอิ" ชายหนุ่มคนนั้นกล่าวขอโทษ
"ไม่เป็นไร ต่อไปก็ระวังหน่อย...อ๊ะ ฟูจิคุง!!"
"เธอรีบกลับบ้านเหรอ?" ชายหนุ่มถาม
"จ้ะ ฉันต้องรีบทำรายงานส่งครูพรุ่งนี้" มาอิตอบ
"เหลืออีกเยอะไหมล่ะ?" ชายหนุ่มถามต่อ
"เอ๋ ถามทำไมเหรอ?" มาอิถาม
"คือ..ผมจะชวนเธอไปเล่นเทนนิสกัน"
"เอ่อ..คือ ฉันเล่นเทนนิสไม่เป็นน่ะจ้ะ ขอตัวก่อนนะ" มาอิรีบวิ่งไปอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
'ไม่มีทางหรอก ยังไงชีวิตนี้ ฉันก็เล่นเทนนิสไม่ได้'
วันต่อมา
"กรี๊ด!!! ฟูจิคุง/คุณฟูจิ/รุ่นพี่ฟูจิ!!!"
"อีกแล้ว ต้องเป็นอย่างนี้ทุกวันสิน่า.." มาอิบ่นตามเคย
ทันใดนั้น
สายตาของมาอิก็เหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งสวมไอ้โม่ง แล้วเดินมาทางที่เธอกำลังเดิน มาอิตกใจมากเกือบจะร้องกรี๊ด แต่เธอควบคุมสติได้ จึงรีบเดินหนี แต่ทันทีที่เธอกำลังก้าวเท้าหนี มือของชายคนนั้นก็เอื้อมมาจับไหล่ของเธอไว้ มาอิหันขวับไป ทำท่าว่าจะตบชายคนนั้น แต่เมื่อเขาถอดไอ้โม่งออก ก็เผยให้เห็นใบหน้าอันงดงามของเขา
"ฟูจิคุง!" มาอิอุทานอย่างตกใจ
"จุ๊ๆ เงียบๆนะ คุณมาอิ ผมกำลังหนีแฟนคลับอยู่ ตามมาเยอะอย่างกับอะไรดี"
"ฮะๆ น่าขำจัง ฟูจิคุงวิ่งหนีแฟนคลับ คิกคิก" มาอิหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข
"มันไม่ขำเลยนะครับ - -" ฟูจิเริ่มหน้าเสีย
"ฮะๆ เข้าใจจ้ะ วันนี้ไม่มีซ้อมเหรอ?" มาอิถาม
"ครับ ว่าจะมาสอนคุณมาอิเล่นเทนนิสไง" ฟูจิตอบพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของสาวๆหลายคนแทบละลายเลยทีเดียว
'ไม่จริงน่า อย่างฟูจิคุงเขา....' มาอิเริ่มตัวสั่น
"เป็นอะไรไปครับ คุณมาอิ" ฟูจิถามด้วยความห่วงใย
"จริงหรือจ๊ะ ฉันดีใจจังเลย" มาอิพูดแล้วเข้าไปกระโดดกอดชายหนุ่ม
"คุณมาอิ.."
"ฟูจิคุง รู้ไหม ฉันน่ะอยากเล่นเทนนิสมากเลย แต่ก็ไม่กล้าสักที ฉันดีใจมากเลยจ้ะ"
"งั้นผมจะเริ่มสอนพรุ่งนี้เลยนะ"
"จ้ะ"
"เจอกันพรุ่งนี้ 10 โมง ที่คอร์ทเทนนิส ตรงถนนฮารามุชิ บล็อก 8 นะครับ"
"จ้ะ ไปแน่นอน"
To Be Continued
ความคิดเห็น