คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Haikyuu ❥ Once upon a time
APPLICATION
" Every story is beautiful, but ours if my favorite "
“ ทุกเรื่องราวล้วนสวยงาม แต่เรื่องราวของเราคือเรื่องโปรดของฉัน ”
◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇ ◆◇
“ หากเจ้าขโมยแอปเปิ้ลได้ ใยข้าจะขโมยหัวใจของเจ้าบ้างมิได้เล่า :) ”
“ ถามว่าข้าโหยหาอิสระมากเพียงใดงั้นหรือ คงมากเท่ากับที่พวกเจ้าอิจฉาในความสมบูรณ์แบบของข้านั่นแล ”
บท :: Oikawa Tooru
ชื่อ :: เรียวโนสุเกะ ฮินะ | Ryuunosuke Hina
- Ryuunosuke เรียวโนสุเกะ บรรพบุรุษของผู้สูงศักดิ์
- Hina ฮินะ พืชที่เจริญเติบโตกลางแสงแดด
ชื่อเล่น :: ฮินะ | Hina
อายุ :: 23
รูปร่างลักษณะ ::
ความสวยของนางนั้นทำคนมองแทบหยุดลมหายใจ
ไม่อาจมีใครปฏิเสธได้เลยว่า เมื่อได้ยลโฉมของ เรียวโนสุเกะ ฮินะ เป็นต้องตะลึงในความสวยงามที่ซ่อนเร้นไปด้วยความลึกลับชวนค้นหา ชั่วครู่หากเผลอสบเข้ากับนัยน์ตากลมโตสีโกเมนดุจดั่งอัญมณีเลอค่า ราคาแพง ช่างสวยสดงดงามแต่ก็ดูหยั่งลึกน่าหลงใหลจนมิอาจละสายตาได้ ถูกล้อมด้วยแพขนตาดำเงางอนงามยิ่งขับให้มีเสน่ห์เกินจะละสายตาไปมองสิ่งอื่นใด จมูกโดั่งรั้นรับกับคิ้วโก่งแลคันศรธนูทั้งใบหน้าเรียวยาวแสนงดงามราวกลับตุ๊กกระตากระเบื้องเคลือบแสนเลอค่า ราคาแพง หากแต่ดูเปราะบางมิอาจเอื้อมถึง ไหนเลยจะริมฝีปากบางกระจับสีราสเบอร์รี่แดงระเรื่อรับกับแก้มฝาดตามธรรมชาติได้เป็นอย่างดี
ความงดงามอีกอย่างหนึ่งที่มิอาจลืมเลือนได้เลยคือ ลำคอยาวระหงส์รับกับหุ่นทรวดทรงนาฬิกาทรายสุดแสนจะงดงามแลดึงดูดชวนเพ้อฝันได้อย่างไม่ยาก หน้าอกหน้าใจกลมตึงได้สัดส่วนอาจจะดูใหญ่เกินร่างไปเสียหน่อยเนื่องจากสะโพกผายเอวคอด ยิ่งทำให้ส่วนบนดูคับตึงแน่นแต่ก็ยังดูเหมาะสมไม่ได้ใหญ่จนเกินงาม อีกทั้ง ฮินะ ยังเป็นผู้มีเส้นผมหนานุ่ม ตรงยาวสยายถึงกลางหลังแลดำขลับแซมสีเฮนน่า ยิ่งขับให้ผิวพรรณผ่องใสดูนวลนุ่มน่าหลงไหลขึ้นอีกมากโข
ด้วยความที่เป็นเจ้าหญิงจึงมึกถูกแต่งแต้มใบหน้าให้มีความสวยสดงดงามราวดอกไม้ที่เบ่งบาน ทั้งยังไว้เล็บที่ถูกมาด้วยสีมะฮอกกานีเพื่อให้เข้ากับสีผมของนางอีกด้วย ฮินะมีความสูง 173 เซนติเมตร น้ำหนัก 59 กิโลกรัม
นิสัย ::
Intelligent
ฉลาดเป็นกรด อาจจะไม่นับเป็นนิสัยแต่คงเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่ ฮินะ เกิดกระมัง หากใครที่คิดว่าตัวเองฉลาดแล้ว ก็สามารถมาประลองการใช้สมองที่สุดแสนจะปราดเปรื่องกับเธอได้ เนื่องจากมีความฉลาดจนน่าเหลือเชื่อไม่ว่าใครต่อใครที่ได้เห็นก็ต้องแปลกใจเป็นแน่ เนื่องจากเธอนั้นไม่ค่อยได้แสดงออกถึงความฉลาดที่มีนัก เพราะสิ่งแรกที่คนมักจะนึกถึงเธอคือความสวยงามอันเลอค่าดุจดั่งอัญมณี แต่ใครเลยจะรู้ว่าใบหน้าแสนสวยกับรูปร่างแสนอรชรชวนหลงใหลนั้น ยังมีมันสมองสุดเซ็กซี่ที่สามารถเรียนรู้และเข้าใจอะไรได้อย่างรวดเร็ว จนไม่อาจมีใครคาดคิดได้เลยล่ะ ว่าภายในกะโหลกสวยๆจะมีความฉลาดสุดแสนร้ายกาจอะไรซ้อนอยู่บ้าง
Fast and sharp wit
ฮินะ นอกจากจะฉลาดแล้ว ยังเป็นคนหัวไว ไหวพริบดี สามารถไตร่ตรองอะไรได้อย่างรวดเร็ว และสามารถหาวิธีคิดแก้ไขสถาณการณ์ต่างๆได้อย่างไม่ยากเย็นยัก อีกทั้งยังเป็นผู้ที่เรียนรู้ได้เร็ว มีความจำเป็นเลิศสามารถจดจำได้แม้กระทั้งคำคัพท์ยากๆหรือหนังสือเล่มหนาๆได้ครบทุกตัวอักษร ดังนั้นก็ขอให้รับรองได้เลยว่าการเรียนรู้ทุกอย่างดังกฎระเบียบ คำสั่ง ทฤษฎีต่างๆภายในวังที่เจ้าหญิงรวมถึงเจ้าชายที่ควรรู้ทั้งหมดนั้น ฮินะ เข้าใจและจำได้หมดแล้วอย่างถ่องแท้
Crafty
หากกล่าวว่าสุนัขจิ้งจอกนั้นเจ้าเล่ห์ฉันใด ฮินะเองก็เจ้าเล่ห์ฉันนั้น ได้กล่าวไปแล้วในข้างต้นว่า ฮินะ นั้นเป็นคนหัวไว ไหวพริบดี ทั้งยังฉลาดเป็นกรด จึงไม่แปลกเลยที่เธอนั้นอาจจะมีนิสัยเจ้าเล่ห์ติดมาด้วย ความเจ้าเล่ห์เพทุบายนั้นมันมักมาพร้อมกับข้อแลกเปลี่ยนเสมอๆ แน่นอนว่า ฮินะเองก็คิดเช่นนั้น การที่จะทำอะไรให้ใครฟรีๆบนโลกนี้เห็นทีจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอนัก ฉะนั้นหากใครจะต้องการความช่วยเหลือหรือต้องการขอร้องอะไรจากเธอ ก็จงรู้ไว้เลยว่าหากไม่ยอมรับในข้อเสนอหรือข้อแลกเปลี่ยนที่น่าสนใจจากเธอ ก็อย่าหวังว่าคนอย่างเธอจะช่วยเหลืออะไรง่ายๆ
Perfectionist
จริงๆแล้ว ฮินะ เองก็จัดว่าเป็นคนรักในความสมบูรณ์แบบเช่นกัน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ต้องเป็นไปตามที่คิดที่วางแผนเอาไว้ เธอมักจะใช้การไตร่ตรองอยู่เสมอ ทั้งรอบคอบเจ้าแผนการ ดังนั้นในหัวของเธอจึงมักมีการคิดวางแผนถึงสิ่งต่างๆล่วงหน้าไว้อยู่เสมอๆ และมันจะเป็นที่หน้าพึงพอใจมากหากจะมีคนรู้ถึงความคิดของเธอก็เมื่อตอนที่มันสำเร็จผลแล้วเท่านั้น และมักจะไม่มีใครตามความคิดของเธอได้ทันและอาจจะมองว่าเธอดูจะเป็นคนที่ไม่ได้คิดถึงอะด้วยซ้ำนอกจากการเล่นกับราชาและอยู่อย่างสงบสุขโดยไม่รู้เรื่องราวอะไรภายในวัง หากแต่ว่าใครต่อใครคิดว่าเข้าใจและตามถึงความคิดเธอทันแล้วจงรู้ไว้เลยว่าเธอนั้นนำคุณไปแล้วหนึ่งก้าว มันก็เลยอาจจะจริงที่ว่า หัวเราะที่หลังดังกว่า :)
High confidence
ความมั่นใจในตัวเองสูง ก็นับว่าเป็นอีกนิสัยหนึ่งของ ฮินะเลยก็ว่าได้ รวมถึงเธอยังมีความเฉียบแหลมและตัดสินใจอะไรได้เด็ดขาด จากการคิดคำนวน ถี่ถ้วนดีแล้ว หากภายนอกเธอเหมือนจะเป็นสาวสวยแสนโลเล แต่ขอให้ลืมไปได้เลยว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนั้นเป็นแน่เพราะเธอรู้จักตัวเองดีกว่าใครๆ และรู้ว่าอะไรที่เธอสามารถทำได้หรือทำไม่ได้ แต่ถึงกระนั้นบางอย่างที่ดูไม่น่าจะทำได้เธอกลับไม่มีความกังวลที่จะทำมันเลยแม้แต่น้อย รวมๆก็นับว่ากล้าได้กล้าเสียอยู่พอสมควร เธอมีความกล้าและมีหวาดหวั่นไม่ว่าจะเจออะไรต่อมิอะไรก็ตาม และเธอจะไม่มีวันเสียใจหรือรู้สึกผิดในภายหลังกับสิ่งที่ได้กระทำลงไป เพระาเธอรู้ดีว่าความมั่นใจในตัวเองของเธอนั้นไม่เคยผิดพลาด
Yearning to learn
นับว่าคุณสมบัติที่พึงมีของเจ้าหญิงฮินะ ที่ขาดไปเสียมิได้เลยคือความใฝ่เรียน เธอรักในการเรียนรู้สิ่งตา่งๆแม้บางครั้งบางครามันอาจจะดูน่าเบื่อไปเสียบ้าง แต่เมื่อเธอได้หลุดเข้าไปสู่การผจญภัยในโลกกว้างจากการอ่านเพียงอักษรต่างๆในห้องสมุดของวังเธอก็รู้ทันที่ว่าเธอนั้นใฝ่ฝันในการผจญภัยมากแค่ไหน มันทั้งน่าตื่นตาตื่นใจ มีอะไรมากมายที่ภายในวังไม่มี สิ่งต่างๆภายบนโลกนี้อีกมากที่เธอยังไม่เคยพบเห็น แค่เพียงอ่านเธอยังมีความสุขและจินตนาการถึงมันได้มากถึงเพียงนี้ แล้วถ้าได้ลองออกไปข้างนอกจริงๆล่ะ จะเหนือจินตนาการขนาดไหน
Need freedom
อิสระ นั่นนับว่าเป็นสิ่งที่เธอปรารถนาและโหยหามันเหนือสิ่งอื่นใด เมื่อเธอได้ค้นพบจากหนังสือมากมายว่าโลกภายนอกนั้นน่าอัศจรรย์ใจถึงเพียงใด ความต้องการอิสระของเธอก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้นเป็นเท่าตัว เนื่องด้วยคำนำหน้าอย่าง เจ้าหญิง ที่มียศเป็นถึงบุตรสาวของท่านสุลต่านผู้หญิงใหญ่ เธอเลยถูกตีกรอบให้อยู่เพียงแค่ในพระราชวังค์อันใหญ่หลวง แต่ดูไม่มีวันไหนเลยที่เธอจะมีความสุข ต้องเรียนรู้ในสิ่งที่สืบทอดกันรุ่นต่อรุ่น ไม่สามารถออกไปไหนได้แม้เพียงจะแค่หน้าประตูวังค ดังนั้นการโหยหาอิสระภาพที่มากเกินคนปกติทั่วไปจึงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเธอเลย อยู่ในวังก็งดงามดีอยู่หรอกแต่ถ้ามัวแต่อยู่ในนั้นแล้วจะได้ไปเผชิญโลกภายนอกอย่างไรเล่า
Charm of women
การที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหญิง จะต้องเป็นบุคคลผู้มีกิริยามารยาทที่เรียบร้อย เพรียบพร้อม และงดงามอ่อนช้อยทุกท่วงท่า ให้สมกับฐานะและยศศักดิ์ที่ได้รับ จึงไม่แปลกเลยที่ฮินะจะถูกเลี้ยงดูมาด้วยความปราณีต และความคิดอันเก่าคร่ำครึว่า จะต้องโตไปเป็นเจ้าสาวที่สามารถมอบความสุขให้กับเจ้าชายของตนได้ ดังนั้นเสน่ห์หรือมารยาหญิงของ ฮินะ จัดได้เลยว่าอยู่ในระดับที่คาดไม่ถึง อาจจะดูเหมือนเธอไม่มีอะไรแต่คำพูดและการกระทำที่เป็นเล่ห์เหลี่ยมมัดใจชาย เธอมีหมด เธอสามารถทำได้ตั้งแต่การชายตามอง การพูดจาโน้มน้าวต่างๆรวมไปถึงจริตจก้านที่ไม่ว่าชายใดได้พบเห็นจะต้องหลงใหลในทุกท่วงท่าของเธอเสียทุกรายไป
Ambitious
ทุกคนย่อมมีข้อดีและข้อเสียในตัวเองกันทั้งนั้น และข้อเสียของฮินะนั้น คือเธออาจจะมีความทะเยอทะยานสูงเกินไป อยากได้อะไรเธอก็ต้องได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดที่จะทำให้ได้มา เธอนั้นพร้อมทำทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องใช้เล่ห์เหลี่ยม ความเจ้าแสนกลเพทุบาย การหลอกใช้เพื่อผลประโยชน์และความชั่วร้ายอีกหลายๆอย่างที่ไม่น่าจะมีอยู่ เธอก็สามารถนำมันออกมาใช้เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่เธอต้องการ เพราะเธอเชื่อมั่นและรักในความมั่นใจของตัวเองมากกว่าใครๆ ดังนั้นก็อย่าได้ไปขัดใจเธอมากเสียจะดีกว่า
Mood swings
ขอเพิ่มเติมข้อเสียอีกสักอย่างจะได้ไหม...คุณอาจจะคิดว่าเจ้าหญิงทำไมถึงมีข้อเสียมากขนาดนี้จริงๆมันอาจจะไม่ใช่นิสัยเสียของเธอเสียทีเดียวเชื่อว่าใครหลายๆคนก็อาจจะเป็นแบบเธอ อารมณ์แปรปรวณ แน่นอนคงไม่มีใครบนโลกนี้ปฏิเสธได้ว่าตัวเองไม่เป็นคนอารมณ์แปรปรวณกันหรอก แต่ ฮินะ นั้นแตกต่างต่อให้เธอจะอารมณ์เสียหรือไม่ชอบใจอะไรมากเพียงไร เธอก็ไม่ได้แสดงออกทางสีหน้ามากขนาดนั้นแต่เธอมักจะเก็บไว้ในใจ แล้วรอวันที่จะประทุมันเสียทีเดียว นับว่าเป็นสาวที่เจ้าคิดเจ้าแค้นพอสมควร ดังนั้นก็อย่าไปทำอะไรให้เธอโกรธจะดีกว่าเพราะหากสะสมไปนานวันเข้า อาจจะไม่ดีต่อตัวคุณเอง นี่เตือนแล้วนะ :)
Love family
แต่ๆ ถึงเธอจะมีความทะเยอทะยาน และรักตัวเองมากขนาดไหน เธอก็รักครอบครัวมากไม่แพ้กัน นับได้เลยว่าท่านสุลต่าน หรือพ่อของเธอคือบุคคลที่เธอรักและเคารพมากที่สุด แม้จะใีการทะเลาะกันบ้างในบางครั้งบางคราแต่ทั้งสองก็กลับมาเข้าใจกันได้อย่างดี คงเป็นเพราะต่างคนต่างรู้ว่ารักกัน แต่อาจจะยังไม่เข้าใจกันและกันมากพอ แต่ถึงอย่างไร ฮินะ ก็เป็นคนที่ค่อนข้างมีหลายมาตราฐาน เช่น เจ้าราชา นับว่าเป็นครอบครัวของเธอเลยก็ว่าได้ เธอรักและดูแลมันเหมือนน้องแท้ๆและราชาเองก็รักและเทิกทูนฮินะเช่นเดียวกัน ดังนั้นก็ไม่ต้องแปลกใจแม้ฮินะจะอยากขัดคำสั่งออกจากวังไปไหนในตอนกลางวันแสกๆมาก แต่เธอก็ได้แต่คิดถึงความรักของผู้เป็นพ่อและยับยั้งชั่งใจของตัวเองไว้ เห็นไหม ฮินะ ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกนะ
ประวัติ ::
กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว
ณ อาณาจักรที่ห่างไกลตั้งอยู่ใจกลางทะเลทราย...เรียวโนสุเกะ เป็นนามสกุลของบรรพบุรุษที่ปกครองบ้านเมืองอันแห้งแล้งแห่งนี้มานานได้มีการทำนุบำรุงสุขจนบ้านเมืองเจริญหูเจริญตามากขึ้นเรื่อยมา ตกทอดถึงท่านสุลต่านและพระมเหสีที่ปกครองบ้านเมืองอย่างเป็นสุข จนกระทั่งทั้งสองพระองค์มีพระราชธิดาด้วยกัน นามของนางนั้นคือ เรียวโนสุเกะ ฮินะ
แต่แล้วคืนวันที่ดีและร้ายก็มาถึง เมื่อพระมเหสีให้กำเนิดพระราชธิดาด้วยร่างกายที่อ่อนแอ และอาการประชวรหลังให้กำเนิดได้เพียงไม่นานก็ทำให้สุลต่านผู้รักในพระมเหสีรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก และสัญญากับพระมเหสีในลมหายใจสุดท้ายของนางว่าจะดูแลและทำทุกอย่างเพื่อ เจ้าหญิงองค์น้อย ให้ดีที่สุด ดังนั้นการตีกรอบจึงได้เริ่มต้นขึ้น....
เจ้าหญิงองค์น้อยถูกเลี้ยงดูอยู่ภายในพระราชวังมาอย่างยาวนานและไม่ได้ออกไปพบโลกภายนอกอีกเลย เนื่องจากทุกๆที่ที่นางเดินไปจะมีสนมและทหารรับใช้หลายนายคอยติดตามอยู่ตลอด เพียงแค่ก้าวไปใกล้ประตูทางออกพระราชวังก็โดนสั่งให้ขึ้นไปอยู่ในห้องนางเสียแล้ว แต่ถึงกระนั้นความดื้อรั้นของนางก็ไม่อาจมีผู้ใดขวางได้ ยามรัติกาลหนึ่งมาเยือนเมื่อถึงเวลาที่ทหารจะต้องผลัดเวรยาม เจ้าหญิงจึงใช้วิธีปีนข้ามกำเพงที่เป็นจุดอับสายตาออกไปยังที่ที่กำลังมีการจัดงานรื่นเริง รวมถึงมีคณะละครสัตว์มาตั้งแสดงในเมืองด้วยเช่นกัน
เจ้าหญิงน้อยได้ชมการแสดงจนเสร็จแล้ว ครั้นเวลาจะต้องกลับพระราชวัง ก็เจอเข้ากับลูกเสือเบงกอลตัวน้อยที่หนีออกมาจากคณะละครสัตว์ แน่นอนเจ้าหญิงรู้สึกถูกชะตาและเนื่องจากนางเสียพระมเหสีไปแล้วจึงคิดว่า นี่แหละคือเพื่อนใหม่ นางจึงพาลูกเสือตัวน้อยกลับไปด้วยและตั้งชื่อว่า ราชา ที่มีความหมายว่า เจ้าชาย ซึ่งนางได้แรงบัลดาลใจมาจากนิทานที่พระมเหสีเคยเล่าให้ฟัง แต่แน่นอนแม้นางจะพยายามซ่อนเจ้าลูกเสือตัวน้อยนี้ไว้ถึงที่สุด ท่านสุลต่านก็เจอเข้าและคัดค้านการเลี้ยงสัตว์ที่ดุร้ายเช่นนี้ไว้ และประจวบเหมาะกับที่คณะละครสัตว์ก็กำลังตามหาเจ้าลูกเสือน้อยตัวนี้อยู่พอดี สุลต่านจึงนำมันไปคืน และนั่นทำให้เจ้าหญิงเสียใจเป็นอย่างมาก ด้วยความที่สุลต่านรักลูกมากจึงยอมทุ่มเงินเพื่อซื้อราชากลับมาให้ แต่กลับเข้มงวดเรื่องการอยู่แต่ในพระราชวังของเจ้าหญิงมากขึ้นกว่าเดิม
เจ้าหญิงถูกขังให้อยู่แต่ในพระราชวังค์มากกว่าเดิม ไม่อาจไปเผชิญโลกภายนอกได้แม้แต่น้อย ห้องที่นางสามารถผ่อนคลายและรู้สึกราวกลับได้ผจญภัยจริงๆนั้นคือการอ่านจากหนังสือ และวาดฝันถึงความน่าอัศจรรย์ใจของโลกภายนอก ที่นางมิอาจออกไปได้อีกครั้ง
แต่ถึงกระนั้นความทะเยอทะยานในตัวนางและความรักในการผจญภัยกับโลกภายนอกทำให้นางยอมเเรียนทุกอย่างที่สุลต่านให้เรียนรวมถึงเรียนในด้านการต่อสูู้ต่างๆแบบลับๆ เพราะสุลต่านคิดว่าหน้าที่การต่อสู้นั่นเป็นของบุรุษ สตรีมิควรรู้ แต่เจ้าหญิงก็แอบเรียนโดยมีราชาคอยเป็นผู้ให้กำลังใจและแอบเฝ้ามองยามให้ ฮินะยังคงทำเช่นนั้น เช้าเรียนดั่งเจ้าหญิง ตะวันลับขอบฟ้าเรียนรู้ดั่งบุรุษ
จนเวลาผ่านไปนานนับหลายปี จากเจ้าหญิงตัวน้อยก็เริ่มเป็นเจ้าหญิงที่สวยสง่างามสพรั่งทั้งกิริยา มารยาท และมารยาที่ชวนให้ชายใดแล เป็นต้องหลงใหล หลายครั้งหลายคราที่สุลต่านเชิญเจ้าชายจากหลายๆอาณาจักรมาเข้าคัดเลือกว่าที่คู่สมรสให้แต่เจ้าหญิงสวยแสนพราวเสน่ห์อย่างฮินะนะหรือจะยอมแต่งกับใครง่ายๆ นางใช้เล่ห์เลี่ยมและความสามารถ รวมทั้ง มารยาต่างๆที่ได้ร่ำเรียนมาจากในตำรา หลอกล่อให้ชายทุกคนล้มเลิกความคิดที่จะอภิเสกสมรสได้ทุกคราเช่นกัน
กระทั่งวันหนึ่งนางได้แอบหนีออกไปในช่วงที่กำลังคัดเลือกเจ้าชายที่จะสามารถผ่านด่านในแต่ละด่านของเธอได้นั้น ฮินะมุ่งตรงไปยังตลาดที่คับคลั่งไปด้วยผู้คนมากมาย แต่แล้วสายตาของนางก็พลันต้องมาหยุดอยู่ที่....
โจรหน้าหล่อผู้ซึ่งกำลังโขมยแอปเปิ้ลกลางวันแสกๆ !
โอ้พระเจ้า เขาไม่รู้หรืออย่างไรว่ากฏของบ้านเมืองหากผู้ใดขโมยของมีโทษระวางคือการตัดมือผู้นั้น แต่เขาก็ยังกล้าที่จะทำอะไรแบบนี้งั้นหรือ ช่างน่าสนใจยิ่งนัก แรกพบสบตาหัวใจของฮินะก็หมายมั่นว่า ชายผู้นี้แหละคือบุคคลที่จะช่วยให้นางเป็นอิสระ!
ลักษณะคำพูด :: ขึ้นชื่อว่า เรียวโนสุเกะ ฮินะ นั่นนอกเสียจากรูปโฉมงดงามแล้ว น้ำเสียงของนางก็ยังคงหวานบาดใจผู้ฟัง อ่อนหวานแต่ไม่อ่อนแอ หนักแน่นแต่ไม่หยาบกระด้าง(อาจจะมีบ้างเวลามิสบอารมณ์) แต่ถึงกระนั้นน้ำเสียงของนางก็ยังคงไพเราะเพราะพริ้งเกินกว่าที่จะบรรยายได้ หากได้ฟังเป็นต้องหลงใหลในน้ำเสียงแสนมีเสน่ห์ของนางเป็นแน่แท้ นางมักจะแทนตัวเองว่า ข้า กับบุคลคลทุกคนที่นางสนทนาด้วยและแทนคำว่าท่านสุลต่านเป็น ท่านพ่อ มักใช้คำว่า เจ้า เรียกบุคคลทั่วไป หรืออาจจะเรียกชื่อเล่นของบุคคลนั้นเสียเลยเพื่อหมดเรื่อง นางมักพูกจาไม่ค่อยมีหางเสียงอาจจะฟังดูห้วนไปเสียหน่อย แต่กับสุลต่านนางจะมีคำลงท้ายว่า ค่ะ คะ เสมอ
◇ ◆ สนทนากับท่านสุลต่าน ◆◇
" ท่านพ่อเพคะ วันนี้ข้าขอไม่เข้ารับการคัดเลือกคู่สมรสได้หหรือไม่คะ " ฮินะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย รวมเว้าวอนให้ท่านพ่อพักๆเรื่องการจัดหาคู่ครองให้นางเสียบ้าง
" มิได้หรอกฮินะลูกรัก ปีนี้เจ้าก็ 23 แล้วนะ เลยวัยที่เจ้าจะมีคู่สมรสมาแล้วด้วยซ้ำ เจ้าเอาแต่ปฏิเสธและหักหน้าเจ้าชายทุกอาณาจักรที่พ่อพามาเลยลูกรู้ตัวหรือเปล่า " สุลต่านเอ่ยพลางถอนหายใจพร้อมทั้งขีดฆ่ารายชื่อของเจ้าชายอีกเมืองที่ไม่ผ่านการทดสอบ นี่เป็ฯรายที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
" โถ่ท่านพ่อคะ เลยวัยอะไรกันคะ หากข้าจะมีคู่สมรสต่อให้อีกสิบปีหรือยี่สิบปี ก็ยังมิสายหรอกเพคะ " ฮินะเอ่ยยิ้มๆพลางเดินออกไปโดยไม่รอฟังคำพร่ำบ่นของสุลต่านทั้งสิ้น
◇ ◆ สนทนากับราชา ◆◇
" ราชาวันนี้ข้าอยากออกไปข้างนอก เจ้าช่วยดูลาดเลาให้ข้าได้หรือไม่ " ฮินะที่ทำการพลางตัวด้วยชุดสามัญชนและผ้าคลุมปิดหน้าหันมาเอ่ยกับราชาเสือเบงกลอตัวโตที่กำลังทำหน้าหงอยๆเพราะรู้ว่านางจะออกไปข้างนอก
" โถ่ ไม่เอาหน่าราชา ข้าไปเพียงครู่เดียวเดี๋ยวก็กลับมา ไว้จะหาของฝากมาให้เจ้าด้วยดีไหม " ฮินะเดินมาลูบหัวราชาเบาๆ แน่นอนว่าราชาเข้าใจเป็นอย่างดีและดันให้นางข้ามกำแพงพระราชวังไปได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะหันไปดูลาดเลาให้
" ขอบใจนะราชา " เสียงหวานพริ้มเอ่ยเบาๆ พร้อมกับที่กระโดดข้ามกำแพงไปอีกฟากหนึ่งได้สำเร็จ
◇ ◆ สนทนากับเจ้าชายต่างอาณาจักร ◆◇
" เป็นเกียรติยินนักที่ได้พบท่านเจ้าหญิง " เจ้าชายใบหน้าหล่อเหล่าเอ่ยพร้อมกับยื่นขอมือของฮินะ เพื่อทำการจุมพิตลงบนมือให้แต่ฮินะรู้ทันและทำการใช้มือทั้งสองข้างของตัวเองจับชายกระโปรงของตนเองพร้อมกับย่อเข่าลงเล็กน้อย
" เป็น เกลียด เช่นกัน " เสียงหวานห้วนของฮินะ ถูกเปล่งออกมาทำเอาทั้งเจ้าชาย และท่านสุลต่านรวมถึงทหารรับใช้อีกทั้งหลายตะลึงในการปฏิเสธการจับมือ(ที่แฝงการจุมพิต) ได้อย่างหน้าตาเฉย
" ท่านช่างงดงามสมคำร่ำลือเสียจริง องค์หญิง "
" ข้าก็งดงามเป็นปกตินะ ท่านล่ะคิดว่าตัวเองทรงสง่างามมีราศีพอที่จะเป็นเจ้าชายของข้าขนาดนั้นเลยหรือ " ฮินะเอ่ยด้วยเสียงเรียบพลางปรายตามองเจ้าชายที่กำลังตะลึงในคำตอบที่คาดไม่ถึง
" ตายจริง ข้าพูดตรงไปหรือ งั้นเอาใหม่ แต่ว่าท่านชื่ออะไรงั้นรึ ข้าจำไม่ค่อยได้พอดีไม่ได้อยู่ในเศษเสี้ยวความทรงจำของข้าแม้แต่นิดเดียว "
◇ ◆ เวลาประชดประชัน ◆◇
" คิดว่าเจ้าสูงส่งมาจากไหนงั้นรึ ถึงได้บังอาจหาญกล้ามาเทียบกับข้าเยี่ยงนี้ " ฮินะกล่าวทั้งยังแสยะยิ้มร้าย ที่ไม่ว่าใครก็ต้องรู้สึกเย็นวูบวาบที่สันหลังกันเสียบ้างแหละ ถึงแม้เวลาโกรธใบหน้านั้นจะดูยิ่งสวยงามผิดปกติ แต่ก็ช่างมีรอยยิ้มที่ผิดปกติเช่นเดียวกัน
" ขะ ข้ามิบังอาจ "
" หึ ... ไหนขอดูหน่อยสิว่าเจ้า มีอะไรที่ข้าต้องอิจฉางั้นหรือ ความสวย รูปร่าง หรือ ความคิด " แน่นอนว่าทุกอย่างที่ ฮินะ กล่าวมานั้นไม่มีทางเลยที่หญิงสาวตรงหน้าผู้เป็นเพียงฐานะแค่ลูกหลานของชนชั้นสูงนั้น กล้าอาจหาญมาเทียบกับ เจ้าหญิง ตัวจริงเสียงจริงแห่งอาณาจักรได้งั้นเชียวหรือ ช่างกล้ายิ่งนัก
◇ ◆ เวลาโกรธ ◆◇
" เชิญตามพระทัยเพคะ " บทสนทนาเงีบลลง พร้อมกับร่างของฮินะที่เดินออกไปกับอารมณ์ที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก แม้ภายในใจจะครุกกรุ่น แม้สายตาที่แสดงออกจะก้าวร้าว แต่หัวใจของนางก็เจ็บปวดเช่นกัน เวลาโกรธนางจะไม่ระเบิดออกมาหากไม่สุดจะทนจริงๆ เพราะนางคิดว่าหากแก้วที่ร้าว ยังพอทนใช้ได้ แต่หากแก้วร้าวใบนั้นแตกไปเสียแล้ว จักให้สมานอย่างไรก็ไม่มีวันกลับมาเป็นดั่งเดิม
◇ ◆ เวลาเขิน ◆◇
" มองอะไร ถ้าเจ้ามองข้าบ่อยๆข้าจะไม่ทนแล้วนะ " ใบหน้าของฮินะเริ่มขึ้นสีระเรื่อ แน่นอนว่าปกตินางเป็นหนึ่งในบุคคลที่จ้องตาเก่งที่สุดเลยก็ว่าได้ แต่หากต้องจ้องตากับบุคคลที่ตนเองรู้สึกสนใจ แลใจเต้นตุ้มๆต่อมๆเวลาที่สบตาก่อนบ่อยๆล่ะก็เป็นใคร ใครก็ต้องเขิน
" ท่านจะไม่ทนเรื่องอะไรงั้นหรือ "
" เรื่อง...ที่เจ้ามองข้าไง "
" ข้ามองท่านมิได้หรือ "
" ไม่ได้ ข้ามองเจ้าได้คนเดียว เพราะแบบนั้น...ขะ ข้าจะเขินน้อยกว่านี้ " ฮินะเอ่ยยิ้มๆพลางหันหน้าหนี
◇ ◆ เวลาเศร้า ◆◇
" ปล่อยข้าอยู่คนเดียวเถิด " ฮินะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายพลางเดินออกไปปลีกวิเวก อยูู่คนเดียวอย่างสงบท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนเศร้า หยาดน้ำตาใสไหลอาบแก้ม ฮินะมิอาจให้ผู้ใดเห็นได้ว่าภายนอกที่แข็งแกร่งและสดใสของนางนั้น ภายในต้องเผชิญกับความทุกข์ใจและความซับซ้อนต่างๆนานา มากเพียงไร
◇ ◆ เวลาเต๊าะผู้? ◆◇
" เจ้ารู้ไหม ทำไมข้าถึงให้เจ้าพกสิ่งที่เรียกว่ากรรไกรไว้กับตัว " ฮินะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใส โจรหนุ่มฟังพลางก้มมองสิ่งที่ไว้ใช้ตัดกระดาษได้ที่นางเพิ่งมอบให้
" นั่นสิ ข้าต้องพกไว้ทำไมหรือท่าน "
"เพราะ เราจะได้ไม่ห่างกรรไกรไงล่ะ เจ้าว่าดีไหม "
............ เอ่อ เจ้าหญิงคะ แบบนี้ก็ได้เร๊อะ
ชอบ ::
► หนังสือวรรณกรรม ◄ เหตุผล หนังสือแทบจะเป็นสิ่งเดียวในช่วงเวลาที่ ฮินะต้องการผจญภัย แม้จะไม่ได้ออกไปข้างนอก อย่างน้อยก็ได้จินตนาการถึงมัน ฮินะก็มีความสุขขึ้นบ้างแล้ว
► ศิลปการป้องกันตัว◄ เหตุผล เพราะว่าฮินะ รักในการผจญภัยมาก ดังนั้นหากได้ผจญภัยจึงควรมีทักษะการเอาตัวรอด และมีความสามารถในการเอาตัสรอดจากสถานการณ์ต่างๆด้วยเช่นกัน
► ราชา ◄ เหตุผล เพราะราชาเป็นเพื่อนเพียงคนเดียว และเป็นเพื่อนคู่ใจกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ดังนั้นจึงมิแปลกหากฮินะจะรักและชื่นชอบในตัวของราชามากที่สุด ซึ่งจริงๆแล้วฮินะเองก็เป็นคนรักสัตว์นะ นางสามารถสื่อสารและเข้าใจท่าทางและสิ่งที่สัตว์เหล่านั้นจะสื่อได้เป็นอย่างดี ซึ่งจริงๆก็เรียนรู้มาจากราชานั่นแล
► ร้องเพลง◄ เหตุผล หากเจออะไรตึงเครียด หรื จะเจออะไรที่ทำให้มีความสุขมากเพียงไรฮินะก็จะทำหารฮัมเพลงขึ้นมาเบาๆ เพื่อเพิ่มความรู้สึกดีมากขึ้นไปอีก หากอารมณ์ไม่ดีหรือเครียดการร้องเพลงก็ถือว่าเป็นการผ่อนคลายอย่างหนึ่งของนาง
► เครื่องดนตรี ◄ เหตุผล จริงๆมันอาจจะมาจากการที่สุลต่านคิดว่า ครั้นนางแต่งงานไปก็จักต้องปรณิบัติพระสวามีด้วยการสร้างบรรยากาศให้มีความสุขอยู่เสมอๆ ดังนั้นฮินะจึงได้ร่ำเรียน และฝึกซ้อมเกี่ยวกับการเล่นดนตรีแทบจะทุกแขง หากมิได้เป็นเจ้าหญิงคนคงคิดว่านางอาจจะไปเป็นครูสอนดนตรีเสียเองแล้วกระมัง ถึงแม้อาการของฮินะจะดูเฉยๆเวลาที่เล่น แต่ภายในใจนางกลับรู้สึกมีความสุขสุดๆ
► เครื่องประดับ ◄ เหตุผล แน่นอนว่าการเป็นเจ้าหญิงสิ่งสำคัญคือการ แต่งองค์ทรงเครื่องให้งดงามจนหาใครเทียมมิได้ เครื่องประดับจึงถือเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวฮินะไปเสียแล้ว โดยเฉพาะตุ้มหูแสนน่ารักทั้งหลายแหล ยิ่งเวลาที่แอบออกไปข้างนอกแล้วเจอร้านของเครื่องประดับอยู่ในตลาดนั้น นางแทบจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ทำได้เพียงชายตาแล หรืออย่างดีที่สุดก็รีบซื้อรีบจ่ายเพราะกลัวว่าคนจะผิดสังเกตุเพราะหากนางชอบใจจะซื้อด้วยเงินจำนวนมาก มากเกินกว่าที่สามัญชนจะมี (เพราะเวลาออกมานางชอบแต่งตัวซอมซ่อให้ดูเก่าๆ เหมือนคนไม่มีเงิน )
► สุลต่าน ◄ เหตุผล จริงๆอาจจะไม่ได้ชอบขนาดนั้นหรอก เพราะนางเองก็ไม่พอใจในหลายๆสิ่งที่ท่านทำกับนางแต่เพราะคำว่าครอบครัว ที่เมื่อก่อนเคยมีความสุขกันมา ดังนั้นเมื่อเหลือกันอยู่แค่สองคน นางก็ไม่ได้เกลียดท่านเลย ออกจะรักท่านมากเสียด้วยซ้ำแต่นางก็อยากให้ท่านเข้าใจนางด้วย เช่นกัน
ไม่ชอบ ::
► การถูกตีกรอบ ◄ เหตุผล ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่ต้องทำเนื่องจากท่านสุลต่านอยากให้ทำ ฮินะนั้นไม่เคยชอบใจเอาเสียเลย นี่มันสมัยไหนนะ ทำไมจะต้องมาตีกรอบให้ผู้หญิงเป็นเหมือนคนรับใช้เช่นนั้นล่ะ ที่ต้องเรียนทั้งหมด ที่ต้องทำตามคำสั่งทั้งหมด เพียงเพราะจักต้องเอาไปใช้กับพระสวามีที่ต้องถูกดูแลเป็นอย่างดีงั้นหรือ ฮินะไม่ชอบใจเออาเสียเลย แต่มันก็อดไม่ได้นางไม่อยากขัดคำสั่งและไม่อยากให่ท่านสุลต่านเสียใจ จึงได้แต่จำใจต้องทำตามกรอบอย่างเคร่งครัด
► การถูกจำกัดอิสระ ◄ เหตุผล เพราะแค่การที่นางต้องทำตามกรอบมันก็มากพอเกินจะทนแล้ว นี่ยังมาจำกัดให้นางอยู่แต่ในวังอีกงั้นหรือ รอก่อนเถอะสักวันที่ฮินะหลุดพ้นได้นางจะผจญภัยไปยันสุดขอบโลกเสียเลย แม้ภายนอกจะทำเหมือนไม่เป็นอะไรแต่ในใจนั้นนางโหยหาถึงอิสระที่นางเคยมี มากเหลือเกิน
เกลียด ::
► การเป็นรอง ◄ เหตุผล เพราะความที่ถูกเลี้ยงมาโดยเป็นเจ้าหญิงหนึ่งเดียวภายในพระราชวัง เลยทำให้ฮินะเป็นที่หนึ่งเสมอดังนั้นหากจะให้นางไปเป็นรองใครงั้นหรือฝันไปเถอะ เพราะนางไม่ได้สนใจผู้อื่นมากนักและพร้อมที่จะเหยียบคนคนนั้นให้จมดิน หากมาบังอาจขวางทางของนาง
► การนินทาลับหลัง ◄ เหตุผล เพราะมันน่าสมเพชยังไงล่ะ หากนางมีอะไรไม่ดีจริงๆหรือทำอะไรให้ไม่พอใจจริงๆก็ควรพูดออกมาต่อหน้าสิ มาทำเป็นเก่งลับหลังเนี่ยมันน่ารังเกียจเป็นที่สุด ฮินะคงคิดแบบนั้น?
กลัว ::
► การสูญเสีย ◄ เหตุผล เพราะฮินะ เคยสูญเสียบุคคลที่รักไปแล้วครั้งนึง หากนางจะต้องเจอเรื่องที่นำพาไปซึ่งการสูญเสียอีกนางคงจักต้องบ้าตายเสียกระมั่ง อาการคงจะทำให้นางใจลอยและไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไปชั่วขณะหนึ่งเป็นแน่
แพ้ :: จริงๆไม่มีแต่อยากใส่?
► คนน่ารัก? (เกี่ยวรึ) ◄ เหตุผล ก็คนน่ารักมักทำให้เขิน นางไม่อยากเป็นคนเขินเอง เพราะนางต้องการเป็นคนที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามเขินเสียมากกว่า อาการคือ ใบหน้านางจะเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อ แล้วเริ่มพูดตะกุกตะกัก
ความสามารถพิเศษ ::
◆◇ มันสมองอันชาญฉลาด ที่มีทั้งไหวพริบ และเล่ห์เหลี่ยมมากมาย
◆◇ เสน่ห์ในการสนทนา วาจาและคำพูดชวนหลงไหล
◆◇ การเต้นรำ
◆◇ เต้นรำบำหน้าของของพื้นเมือง
◆◇ การเล่นดนตรี
◆◇ การร้องเพลง
◆◇ ภาษาสากลและภาษาต่างๆที่นางสนใจ
◆◇ ศิลปการป้องกันตัว ในหลายๆแขนง
เพิ่มเติม ::
► เนื้อหาเรื่องของการเจอกับราชา ดัดแปลงมาจากเนื้อหาเจ้าหญิงจัสมินแบบตรงๆเลยอาจจะข้อมูลไม่ถูกต้องหรืออาจจะเหมือนเกินไปก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ
► จริงๆแล้วฮินะค่อนข้างเป็นคน แข็งนอกอ่อนในนะคะ ประมาณว่าภายนอกต้องดูแกร่ง ดูสง่า ดูสวยสมฐานะเจ้าหญิง แต่ในใจลึกๆก็อยากเป็นแค่คนธรรมดา ต้องการอิสระ และความเรียบง่ายค่ะ
► อาจจะดูเหมือนน้องเก่งไปหมดเสียทุกอย่างเลยนะคะ เพราะน้องศึกษามาจากหนึงสือและตำราเยอะมากๆเรียกได้ว่าห้องสมุดในพระราชวัง หนังสือทุกเล่มต้องผ่านตาเธอเกือบหมดเลยค่ะ
► ถ้าถามว่าน้องจะเรียนการต่อสู้แบบพื้นฐานไปทำไม ก็อย่างที่ได้เรียนไปข้างต้นค่ะ ว่าน้องค่อนข้างหัวสมัยใหม่ ไม่ค่อยยอมคนและไม่เคยคิดว่าจะต้องยอม และต้องเป็นฝ่ายอ่อนแอ ดังนั้นน้องก็จะเรียนรู้ไว้เผื่อวันใดวันนึงที่ได้ออกไปข้างนอกจริงๆ จะไม่มีทักษะเลยก็ไม่น่าจะอยู่รอดแบบเริ่ดๆนะคะ จริงไหม?
(สุดท้ายนี้ก็ฝากน้องไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ อาจจะมีการบรรยายแปลกๆหรือไม่ค่อยเข้าใจสักหน่อยก็ขอประทานอภัยไว้ ณ ตรงนี้เลยนะคะ อาจจะมีคำผิดเยอะด้วย ยังไม่ได้ตรวจสอบให้ถี่ถ้วนเพราะรีบค่ะ กลัวส่งไม่ทัน T-T )
❦
[ สวมบทเป็นตัวละครแล้วโรลตอบค่ะ ]
:: ระหว่างเงินตรา อิสระ และความรัก ท่านจะเลือกอะไรหรือแม่หญิง?
:: [ ตอบ ] " เงินตราข้าก็มีมากนับไม่ถ้วน ความรักหรือข้าว่าไม่มีมันก็ไม่ตายหรอก ดังนั้น อิสระ นั่นจึงเป็นสิ่งที่ข้าเลือกอย่างจริงแท้แน่นอน " ฮินะตอบด้วยความมั่นใจและฉะฉาน
:: ความรักในอุดมคติของท่านเป็นอย่างไรหรือ
:: [ ตอบ ] " ข้าว่ามันอาจจะเป็นเรื่องที่เพิ่มสีสัน ในชีวิตกระมัง แต่ถึงกระนั้นข้าก็ไม่ได้โหยหามันนักหรอก ปล่อยให้อนาคตเป็นตัวตัดสินเสียดีกว่า แต่หากข้าชอบใครข้าก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อมัดใจผู้โชคดีคนนั้นเป็นแน่ "
:: เช่นนั้นแล้ว...ท่านคิดว่าตัวเองเป็นคนอย่างไรเล่า
:: [ ตอบ ] " ข้าคงจะเป็นเจ้าหญิงที่ฉลาดและทะเยอทะยานเกินตัวไปเสียหน่อย แต่เชื่อเถอะข้านะพูดไม่ผิดหรอก "
:: ฮึ่ม...แล้ว ( ชื่อคู่ ) ล่ะ ท่านคิดว่าเขาเป็นคนอย่างไร?
:: [ ตอบ ] " อืม...น่าสนใจ ข้าคิดว่าเขาคงจะเป็นหนุ่มเจ้าเล่ห์ที่ทันเหลี่ยมกับข้าได้เป็นอย่างดี ทั้งยังมีความสามารถที่คาดไม่ถึง รวมถึงความกล้าหาญของเขาอีก นี่ข้าอวยเกินไปหรือเปล่านะ " ( ก็บอกแล้วหากนางชอบนางจะรุกเอง 0_0 )
:: โฮ่ ท่านเป็นคนน่าสนใจ น่าครั้นครามและมีสเน่ห์รันจวนนัก เราน่าจะเข้ากันได้
:: [ ตอบ ] " งั้นหรือ เจ้ามั่นใจขนาดนั้นเชียว " เอ่ยพร้อมแสยะยิ้มเบาๆ
:: อุฮึ! ข้าไม่ได้คิดจะทำอะไรแปลกๆ กับท่านหรอก…วันนี้ข้าขอตัวก่อน เราจะได้พบกันในอีกไม่ช้า แม่หญิง
:: [ ตอบ ] " ข้าก็หวังว่าเราจะพบกันอีกไม่ช้า เช่นกัน :) "
❦
[ ส่วนอันนี้ผู้ปกครองพิมพ์ตอบเลยนะคะ ]
:: สวัสดีค่ะ ผปค. ที่รักมีชื่อว่าอะไรคะ?
:: [ ตอบ ] เรียกแพนด้าก็ได้ค่าาาาาาา
:: เอโตะ อยากจะถามสักหน่อยค่ะ ถ้าตอนจบลูกๆ ของท่านพบเจอกับความรักที่ไม่สมหวัง จะไม่ว่าอะไรกันใช่ไหมคะ ;;
:: [ ตอบ ] ไม่เป็นไรค่ะ ความรักมีสมหวัง ก็ต้องมีผิดหวังเป็นธรรมดาค่ะ T^T
:: ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการ อยากเป็นคนเสริมหรือว่ารับกลับคะ? แล้วถ้าเป็นคนเสริมขอคู่กับ OC หนุ่มๆ ของเราได้ไหมคะ เราคุมคาร์ตัวละครอื่นนอกจากข้างบนไม่ค่อยดี /ซับ
:: [ ตอบ ] ถ้าไม่รบกวนมากเกินไปจะเสริมคู่กับ หนุ่มๆ OC ก็ได้นะคะ
:: คำถามมีแค่นี้ค่า เจอกันวันคอมเม้นท์กับประกาศผลนะคะจุ๊ฟๆ
ความคิดเห็น