ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    : Magic Paradise : มนตราแห่งสวรรค์ :

    ลำดับตอนที่ #3 : คาบที่ 2 : การต่อสู้ และ คำว่าเพื่อน

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ย. 50


    เอาล่ะนักเรียน  3  2  1 เริ่มการต่อสู้ได้

    เมื่อสัญญาน ต่อสู้เริ่มขึ้น นักเรียนทุกคู่ ต่างก็เข้าต่อสู้กัน จะมีก็เพียงแต่

    " หึ เอาซักทีสิ ถ้าเก่งจริงก็เข้ามาเลย  ดูซิว่าคนพลังเวทห่วยๆอย่างนาย จะทำอะไรได้ " 
    นายจาตุรนต์พูดด้วยท่าทีที่อวดเก่ง

    แต่ก็จริงแหละเขาเก่งจริงๆ ทั้งพลังเวทก็สูงแถม อาวุธที่ออกมาก ยังงดงามขนาดนั้น

    ทั้งๆที่ใจจริงก็ยอมรับ ในความพ่ายแพ้ที่เห็นๆกันตั้งแต่ ยังไม่ได้เริ่มสู้ แต่ด้วยความโทสะ ทำให้ปากพูดไปอีกอย่างนึง

    " นาย ชื่อ จาตุรนต์สินะ หลังจากการประลองครั้งนี้ ขอให้นายจำซะใหม่ด้วยว่า นายไม่มีแม้แต่สิทธิ

    ที่จะ มา ดูถูกคนอื่น ที่ต้อยตำกว่านาย และ ผมนี่แหละ จะสอนคำนี้ให้ตัวนายเอง "

    เขาพูดพร้อมกับ กระโดด พุ่งตัว ไปหาด้วยความเร็วสูง

    ความเร็วที่แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมาได้อย่างไร

    แต่ถึงจะเร็วยังไง คนกระจอก ก็ยัง กระจอกอยู่วันยันคำ เมื่อ นายจาตุรนต์สามารถ ก้าวหลบไปด้วยท่าที สบายๆ

    " แค่เร็ว เท่านี้ยังไม่พอหรอก นะ ลองดูนี่หน่อยเป็นไงล่ะ "

    " โอม ด้วยพลังแห่งข้า ราชันย์แห่งเหล่าธาตุทั้งปวง ขอให้พลังจงสถิตอยู่ที่มือข้า พลังที่ เหนือ มวลสัตว์น้อยใหญ่ จงฟังเสียงของข้า

       จงจุติ  FiRE DraGoN "

    ทันทีทันใดนั้น ดาบของ นายจาตุรนต์ ก็เปลี่ยนจาก ดาบคู่ กลายเป็นมังกรเพลิง ลำตัวยาวประมาณ 3 เมตร ดวงตาสีแดงสด

    ดูน่าเกรงขามและ น่ากลัวในเวลาเดียวกัน จ้องมาที่เขา 

    "   อะไรกันเนี่ย นี่มันดูยังไงก็เวทยมนต์ ชัดๆ  "

    หมอนั่นยังไม่เคยเรียนเลยนี่ ทำไมหมอนั่นถึงใช้ได้หล่ะ  แต่ความสงสัยก็ต้องหยุดแค่นั้นเมื่อ

    "จง หำหั่น ศัตรูที่อย่ต่อหน้าข้า "

    เมื่อสิ้นเสียง มังกรเพลิง ก็พุ่งมาหาเขา

    " ตายล่ะ "

    " ทำยังไงดีล่ะ ทำยังไงดี ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเราต้อง ไม่พ้น ตายกับ ตายแน่นอน ทำอย่างไรดี "เขาคิดด้วยความกังวล

    แต่ ว่า

    " หึ เป็นการประลองที่น่าเบื่อสิ้นดี  " นายจาตุรนต์พูด ด้วยท่าทีที่ดูเบื่อหน่ายพร้อมกับหันหลังเดินออกไป

    ......................................................

    " ด้วยพลังทั้งหมดแห่งข้า พลังแห่งเทพนิรันดร์  จงมาปัดป้องและเผาผลาญศัตรูแห่งข้า จง ทะยานฟ้า Golden Phynix "

    เขาพูดด้วย  ท่าทีที่แปลกประหลาด เหมือนไม่ใช่ตัวเขา

    ทันใดนั้นเองแหวน ทองที่นิ้วนางข้างขวาของเขา ก็เริ่ม ขยายปีกทั้ง 2 ข้างออก ขยายจนกลายเป็น นก ฟินิกซ์ ขนาดเท่านกฮูก

    ก่อนที่มันจะบินทั้งๆที่ยังเกาะแขนเขาอยู่ ทำให้ตัวเขานั้นลอยอยู่บนอากาศ !!!

    " จง รำร้อง GolDeN KiLL " นกฟินิกซ์ของเขา พัดปีก ทำให้ขนนกมากมาย ถูกพัดออกมาจากตัว

    แต่แทนที่มันจะร่วงหล่น กลับกลายเป็นลอยนิ่งกลางอากาศ  ทั้งรูปร่างยังเหมือนใบมีดที่คมกริบ !!

    ต่อมา ไม่ถึงเสี้ยววินาที ขนนกนับร้อย ที่คมดั่งมีดก็ พุ่งไปหานาย จาตุรนต์นั่น ด้วยความรวดเร็ว

    " ใช่จริงๆด้วยสินะ " หมอนั่นพูดก่อนที่จะ

    " คงต้องขอให้นายพักผ่อนก่อนซักระยะหล่ะนะ  " เสียงหมอนั่นดังข้างหูของเขา

     หมอนั่นมาอยู่ข้างตัวเขาตั้งแต่ตอนไหนกัน !!  แต่ยังไม่ได้ทันรับรู้อะไร

    ร่างกายเขาก็

    " ปึก "

    เขารู้สึกเหมือนอะไรกระแทกหัวอย่างแรงก่อนที่ สติจะค่อยๆเลือนลางไป

     

    ....................................

     

    เมื่อรู้สึกตัวอีกทีตอนนี้ร่างกายเขา

    อยู่ท่ามกลางเพื่อนๆในห้องเรียน เพื่อนๆมองเขาด้วยท่าทีเป็นห่วง

    " ที่นี่ที่ไหน " เขาถาม เพราะที่ที่ตัวเขาอยู่ตอนนี้ไม่ใช้ทั้งลานประลองและห้องเรียนของเขา

    แต่กลับเป็นกลาง ป่าไม้สีเขียวชอุ่ม

    " ที่นี่ คือห้องเรียน วิชา สัตว์วิเศษ " ผู้หญิง ที่ชื่อกนกวรรณ พูดขึ้น

    "แล้วทำไม เราถึงมาอยู่ที่นี่หล่ะ "

    " ก็นาย สลบ ตอนคาบ ที่แล้วน่ะสิ ทำให้พวกเราต้องลำบากแบกนาย มาถึง นี่เนี่ยเห้อเหนื่อยรู้หมัย

    แล้ว นี่ พอแบกถึงปุ๊ป นายก็ตื่น ปั๊ป เลย โชคดีนะเนี่ย ยังไม่ได้เริ่มเรียน" เธอพูดขึ้น และ แสดงสีหน้าที่เหมือนเหนื่อยปานจะขาดใจยังไงหยั่งงั้น

    " ขอโทษ นะ "

    " .........ไม่เป็นไรหรอกน่า เพื่อนกัน "

    " แล้วเรา สลบได้ยังไงหว่า จำได้ว่าตอนนั้นกำลังสู้กับ นายจาตุรนต์นั่นนี่ "

    เห้อช่างมันเหอะ

    " ฟื้นแล้วสินะ คุณอภิชาติ " เสียง ผู้หญิงคนนึ่งพูดขึ้น เขาหันไปมองพบว่า เธอคงเป็นอาจารย์อย่างแน่นอน  เธอมีอายุราวๆ 25 ปีล่ะมั้ง หน้าตา สามารถพูดได้เลยว่า สวย

    " ครับ เอ่อ "

    " อาจารย์ อัมภรณ์  สอนวิชา สัตว์วิเศษ ไม่แปลกที่ไม่รู้ ก็สลบซะขนาดนั้นนี่ "

    " เอาล่ะในเมื่อ เธอฟื้นแล้วครูขอเริ่มคาบเลยแล้วกันนะ "

    " ในวิชานี้ เราจะมาพูดถึงสัตว์ประจำธาตุกัน

    พวกเธออาจจะยังไม่รู้ว่า การ์ดของพวกเธอนั้นสามารถจำแลงกลายเป็นสัตว์ได้ ซึ่งเรียกกันว่า สัตว์ประจำธาตุ

    สัตว์ประจำธาตุนั้น แต่ละธาตุจะมีสัตว์ที่แตกต่างกันออกไป  อย่างเช่น ธาตุทองเป็นต้น

    ธาตุทอง จะให้กำเนิดสัตว์ อยู่ 5 ชนิด คือ GOLDEN TIGER , GOLDEN BIRD , GOLDEN BEAR , GOLDEN DRAGON และ GOLDEN PHYNIX

    ในวันนี้ นักเรียนจะได้ศึกษาสัตว์ประจำธาตุต่างๆ

    และ นักเรียนต้องกลับไปค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับ สัตว์ประจำธาตุของตนเองด้วย

    และใน คาบนี้ นักเรียนต้อง หาวิธีในการแยกสัตว์ประจำธาตุออกมาจากการ์ดให้ได้

    โดยวิธีก็ง่ายๆ เพียงแค่นั่งสมาธิ พยายามทำให้จิตใจสงบและ ฟังเสียงการ์ดของตน

     

    เอาล่ะถ้าพร้อมก็แยกย้ายกับไปหามุมสงบๆนั่งแล้วกัน "

     

    เขาเดินไปเลือกที่นั่งที่คิดว่าสงบทีสุด ก่อนจะเริ่มนั่งสมาธิ

    เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็ยังไม่ได้ยินเสียงของการ์ดหรืออะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

     

    30 นาทีผ่านไป ก็ยังเป็นอย่างเดิม

     

    แต่เมื่อ 50 นาที เขาเริ่มได้ยินเสียง ดังขึ้น เป็นเสียงนก ร้อง แต่เสียงที่ได้ยิน กลับฟังดูอบอุ่นอย่างน่าประหลาด

    ต่อมาก็ได้ยินเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง เขาสามารถเห็นเป็นรูปนกฟินิกซ์ สีทอง ขนาดเท่านกฮูก  อยู่ตรงหน้าเขา ดูช่างคุ้นตาเหลือเกิน

    เขาลูบหัวมัน มันก็ยอมให้ลูบอย่างว่าง่าย เขาเล่นกับมันอยู่ซักพักใหญ่ ก่อนที่เสียง อาจารย์จะพูดขึ้นว่า

     

    " นักเรียนคนไหน ที่มองเห็นสัตว์ของตนเองแล้ว ทีนี้ เราก็สามารถเรียกมันออกมาได้ทุกเมื่อเพียง แค่คิดเท่านั้น "

    " ห้องนี้ทำได้กันหมดเลยเรอะอืม งั้นวันนี้เลิกคาบก่อนแล้วกัน  เชิญพักผ่อนได้เลย "

     

    " เย้ พักกินข้าวซักที " เขาพูดขึ้นด้วยความดีใจ ก็ แหม คนชอบกินนี่ครับ

    " ไปกินข้าวด้วยกันไหม"   เธอ คนเดิมอีกแล้ว กนกวรรณ เจ้าเก่าพูดขึ้น

    " อืม จริงสิ เธอชื่อเล่นว่าอะไรหล่ะ ไม่อยากเรียกชื่อจริง น่ะมันดูแปลก ๆ "

    " ต๊ะ แล้วนายหล่ะ "

    " โบ๊ต      งั้นต๊ะไปกินข้าวกันดีกว่า ปะ "

    เขาเดินไปพร้อมเธอและเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ซึ่ง เขาจำได้เพียง 2-3 คนเท่านั้น

    เมื่อเดินไปถึงโรงอาหารเขา ก็ ตักข้าวกินอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับเพื่อนๆในห้อง

    เห้อ นี่แหละ คือ เพื่อน อยู่ใกล้ๆแล้วมักจะสนุกอยู่เสมอ

    เขานั่งกินข้าวด้วย บรรยากาศที่แสนอบอุ่น และ ความเป็นกันเองของคนในห้อง

    ถึงแม้วันนี้ ถึงเขาจะเจอเรื่องที่ไม่ค่อย ดี มาเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยวันนี้ เขาก็ได้เพื่อนใหม่ หล่ะ นะ

    " นี่สินะ คำว่า เพื่อน " เขาคิด ก่อนจะตักอาหารใส่ปาก ด้วยความสุข

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2025

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×