คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ...สักวัน....เราคงจะรักกัน... [12]
“อะไรน่ะ...ฮยอคแจ แล้วพ่อของฮันคยองก็อนุญาตนายงั้นหรอ”เสียงดงแฮที่ตะโกนผ่านปลายสายโทรศัพท์ดังพอที่จะทำให้คนหูหนวกได้เลย
“อืม...แล้วนายล่ะ เมื่อคืนไปอยู่ไหนมา ทำไมกลับบ้านตอนเช้า” หลังจากที่คุยกับคุณท่านเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตัดสินใจโทรไปหาดงแฮที่บ้าน ถึงได้รู้ว่า ดงแฮเพิ่งกลับมาถึงบ้านในตอนเช้าและไม่ได้ไปโรงเรียน
ดงเฮเงียบไปสักพักใหญ่ ก่อนจะตอบออกมา
“คิบอม เพิ่งมาส่งชั้นที่บ้าน เมื่อช้านี้น่ะ”
“เมื่อเช้า?? แต่เราแยกกันเมื่อคืนน่ะ มีอะไรรึเปล่า”เสียงที่ตะโกนถามกลับทำให้คนฟังตกใจไม่น้อยจึงตอบกลับมาอย่างอึกอัก
“ชั้น...กำลังจะหมั้นคิบอม”
“คิบอม.....ขอนายหมั้น...ใช่มั้ย”ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ทั้งที่คิดว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ แต่ใจก็ภาวนาให้เป็นไปอย่างที่เขาพูด
“พ่อของคิบอม...บังคับให้เราหมั้นกัน”
“แล้วคิบอมว่ายังไง?”
“ถึงตอนนี้ชั้นยังไม่ได้ใจคิบอม แต่ชั้นก็จะพยายาม…ชั้นอยากจะรั้งคนที่ชั้นรักไว้กับชั้น...มันไม่ผิดใช่มั้ย???”
“ความรักไม่มีคำว่าถูกหรือผิดหรอกน่ะ มันอยู่ที่ว่านายซื่อสัตย์กับเสียงหัวใจตัวเองแค่ไหน”
“แล้วเสียงหัวใจนายล่ะ?....ไม่ใช่ฮันคยองแล้วใช่มั้ย? นายถึงจะไปแบบนี้”
“นายเลือกที่จะรั้งคิบอมเอาไว้ แต่ชั้นไม่ใช่ คนเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกเดินน่ะ ดงเฮ”
“แต่ชั้นยอมไม่ได้ที่นายจะทิ้งหัวใจตัวเองไปแบบนี้”
“ตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งความสุข ความทุกข์ล้วนเป็นสิ่งที่ชั้นคิดไปเองฝ่ายเดียว ชั้นคงจะมีความสุขกว่านี้ ถ้ามีฮันคยองยเพียงแค่ในความทรงจำ”
‘ชั้นจะไม่มีวันลืม ว่าครั้งนึง ชั้นเคยหลงรัก ผู้ชายที่แสนดี อบอุ่นและอ่อนโยน.....แต่วันนี้เขาคนนั้น ได้ตายจากชั้นไปแล้ว ทั้งหมดมันจะอยู่ในใจชั้นไปตลอดกาล’
มือบางๆของฮยอคแจวางหูโทรศัพท์ลงอย่างแผ่วเบาพร้อมเสียงหายใจที่ถอดยาวอย่างเหนื่อยอ่อน ปล่อยน้ำตาให้รินไหลอย่างไม่ขาดสาย ก่อนจะก้าวเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าและเก็บทุกสิ่งทุกอย่างจัดลงไปในกระเป๋าเดินทางใบโตอย่างไม่เร่งรีบ พลางหยิบกระดาษสีขาวแผ่นหนึ่งขึ้นมาอ่าน
‘กำหนดการเดินทางเพื่อไปศึกษาต่อยังต่างประเทศ’
อีก 2 วัน เขาจะเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาจะไปจากเกาหลี ไปในที่ที่ไม่มีฮันคยอง ไปใช้ชีวิตที่แสนสงบสุขที่นั่น
‘.....ความรักไม่เคยทำร้ายใคร.........
............ ที่ชั้นเจ็บทุกวันนี้ ไม่ใช่เพราะความรัก........แต่เพราะ...คนที่ชั้นรัก
…….ดงเฮ….ชั้นขอให้นายโชคดี....กับเกมส์ที่นาย ใช้ตัวและหัวใจเป็นเดิมพัน
หวังว่าทางที่นายเลือกเดิน.....คงไม่ทำให้นายเจ็บ....เหมือนอย่างที่ชั้นเจ็บ.....’
ความคิดเห็น