ปัง ปัง ปัง !!!
ปัง ปัง ปัง !!! เสียงประตูที่ถูกใครบางคนทุบจนดังไปทั่วบ้าน ฉันสลึมสลือตื่นขึ้นมาอย่างงงงวย ใครมาเคาะอะไรแต่เช้ามืดเนี้ย
รู้แล้วค่ะ -o- ฉันกล่าวรับก่อนที่ประตูฉันจะพังเข้ามา ฉันค่อย ๆ พยุงร่างตัวเองมาที่ประตูอย่างยากลำบาก ก็คนมันหลับอยู่นี่ ฉันเปิดประตูห้องอย่างยากเย็น
-O- มีรายยหรอคาววว ฉันหาวอย่างคนอดหลับอดนอนมาหลายปี และสิ่งที่ฉันเห็นก็ทำให้ฉันตกใจ
ตื่นสายอีกแล้วใช่ไหมยัยตัวดี วันนี้เปิดเทอมวันแรกไม่ใช่หรอ ทำไมยังมัวนอนไม่รู้เดือนรู้ตะวันเลยล่ะ พะ...พี่สาวววววว พี่สาวของฉันจริง ๆ ด้วย
พี่ อาริน O.O ฉันตกใจอย่างสุดขีด.... ก็ฉันกับพี่สาวไม่เจอกันมา 2 ปี แล้วนะสิค่ะ
นี่ จะตกใจอะไรขนาดนั้น... ฉันไม่ใช่ผีนะ ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่โรงเรียน พี่สาวทิ้งทายก่อนจะเดินลงบันได โห่ววว พี่สาวฉันช่างเพอเฟ็คท อะไรขนาดนี้
หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จ ฉันก็เดินลงไปทานอาหารเช้ากับพ่อ แม่ และพี่สาวสุดสวย พวกเราคุยกันถึงการกลับมาของพี่สาว เพราะพี่สาวของฉันทำเซอร์ไพร์ทั้งบ้านเลยนะสิค่ะ เรามาแนะนำตัวกันก่อนดีกว่า ฉันชื่อ ไอริสค่ะ พ่อกับแม่ของฉัน มีบริษัทอันใหญ่โตที่จะต้องดูแลคือ บริษัท AIS CONSTRUCTION จำกัด และเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างที่ดังที่สุดในประเทศไทยก็ว่าได้ ด้วยบุคลากรที่สมบูรณ์แบบ ติดอันดับ 1 ใน 5 ของโลกเลยนะค่ะ บริษัทของพ่อฉันเนี้ย ได้หุ้นส่วนดีจากอเมริกาด้วยเลยทำให้มัน Perfect มาก ๆ
ฉันมาเรียนที่ นานาชาติไควเอ็ทเน็ส สคูล ( Quietness School ) เป็นปีแรก ฉันย้ายมาจาก ร.ร หญิงล้วน เพราะเหตุผลบางประการ ฉันคิดว่ามันวุ่นวายมากที่ได้เรียนในที่แบบนั้น ฉันทนเรียนมา 1 ปี ถือว่าฉันทนมากแล้วล่ะ ฉันจึงขอพ่อกับแม่ ย้ายมาเรียนที่ใหม่ ฉันเลือกที่นี่เพราะเพื่อนของฉันเรียนอยู่ที่นี่ตั้งแต่ เกรด 10 แล้วล่ะ และมันก็เป็นเรื่องยากมากที่ฉันจะเข้ากลางคันได้ แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ พ่อฉันเครียได้อย่างไม่มีปัญหาใด ๆ ฉันรู้สึกดีใจมากที่จะได้เจอเพื่อน
พี่จะไปส่งที่ห้องเรียน พี่อารินหันมาพูดก่อนจะเดินนำไป ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าโรงเรียนนานาชาติแล้วล่ะค่ะ นักเรียนกำลังเดินเข้าโรงเรียนกันอย่างมีความสุข ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกนี่หน่า ก็ต้อง แฮ็ปปี้ เป็นธรรมดา
พี่อาริน รอด้วยสิ ฉันเรียกพี่สาวก่อนจะรีบเดินตามให้ทัน ให้ตายสิ ขาฉันสั้นหรือขาพี่ฉันยาวกันแน่เนี้ย เดินเร็วเป็นบ้าเลย
ฉันเพิ่งสังเกตเห็น นักเรียนที่กำลังมองมาทางพี่สาวฉัน จะไม่ให้มองได้ยังไงกันล่ะ พี่สาวฉันออกจะสวยอย่างกับนางฟ้า สวยจนฉันอิจฉาเลยทีเดียว แต่งตัวก็เปรี้ยวจี๊ด สมกับเป็นเด็กนอกจริง ๆ ผมสีบรอนด์ ทำให้หน้าของพี่ฉันเด่นขึ้นมาอีกเป็นกอง ทั้งที่ใบหน้าสวย ๆ นั้นก็ผ่องอยู่แล้วแท้ ๆ ฉันละอิจฉาพี่สาวฉันจริง ๆ
นี่แกอยู่ห้องไหน ไหนเอาบัตรมาดูสิ พี่อารินดึงบัตรที่ฉันถืออยู่ในมือปู เพื่อหาห้องเรียนของฉัน
พี่ไม่สังเกตบ้างหรอ ว่ากำลังมีคนมองพี่กันเต็มเลยนะ ฉันกระซิบข้างหูของพี่สาวเบา ๆ
ชินล่ะ พี่สาวยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ใช่สิพี่ฉันออกจะมั่นใจสะขนาดนี้ มันเป็นเรื่องธรรมดา
มีพี่สาวสวยก็ต้องทำใจตามไปด้วยสิเนอะ ฉันตอบพรางทำท่าทางมั่นใจในตัวเอง
ฉันก็แปลกใจนะ ทั้งที่ฉันมีแต่คนมองและสนใจ แต่ทำไมมีแต่คนบอกว่าแกน่ารักและดูดีกว่าฉันเยอะ ฉันล่ะไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ฉันว่าแกน่าจะทำตัวใหม่นะ พี่สาวพูดก่อนจะกอดอกมองหน้าฉันและสรวจการแต่งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า
ก็ฉันแต่งตัวไม่เก่งเหมือนพี่สาวนี่ ถ้าฉันแต่งตัวได้เก่งแบบนั้น ก็คงจะมีคนมองฉันบ้างล่ะเนอะ^^ ฉันยิ้มอย่างน่ารัก พี่สาวมองหน้าฉันอย่างเบื่อหน่าย
เอาหล่ะฉันจะทำให้แกดูดีกว่านี้ หลังจากนี้เป็นต้นไปฉันจะดูแลเรื่องเสื้อผ้า หลังเลิกเรียนฉันจะมารับพาไปช็อป ที่ห้าง DD แกจะได้เป็นผู้เป็นคนสักที พี่สาวสบถก่อนจะเดินนำขึ้นลีฟต์ไป ฉันเดินตามอย่าง งง ๆ นี่พี่ฉันเอาจริงหรอเนี้ย!!
ขอบคุณนะค่ะพี่สาวสุดสวย ฉันกล่าวขอบคุณเมื่อพี่สาวมาส่งฉันถึงหน้าห้อง ฉันอยู่เกรด 11 ห้อง B
เรียนเสร็จแล้ว BB มาบอกแล้วกัน ฉันจะขับรถมารับแกเอง พี่สาวพูดก่อนจะกลับ ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องเรียน
พี่สาวฉันหวงฉันค่ะ เมื่อก่อนการแต่งตัวยังไม่เท่าไหร่นะค่ะ สงสัยจะเป็นเพราะว่าฉันยังเด็ก แต่ตอนนี้รู้สึกว่าพี่ฉันจะเป็นเหมือนผู้จัดการส่วนตัวเลย มาส่งถึงที่แถมยังจะดุแลเรื่องการแต่งตัวฉันอีก ขืนให้ฉันไปแต่ง วับ ๆ แวม ๆ แบบพี่ มีหวังฉันต้องไม่กล้าออกจากบ้านแน่ ๆ ก็คนไม่ชอบนี่
ความคิดเห็น