คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Dangerous Love:วุ่นนักรักอันตรายVII
แล้วฉันก็พบว่าตัวเองคิดไม่ผิดจริงๆเพราะตานี่มันพาฉันเข้าคอนโด(ซึ่งไม่ต่างจากโรงแรม)!!!นายจะพาฉันมาทำอะไรทีนี้ห๊า>O< มือของเขาจับแขนฉันไว้แน่น แล้วลากฉันที่พยายามต้านทานแรงดึงของเขาอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช ใครมันจะไปยอมง่ายๆล่ะ ต้องหนีลูกเดียว>O< ฉันพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการจับกุมของเขา ตานั่นกลับยิ่งบีบแขนฉันแน่นกว่าเก่าTOT
"อย่าดิ้นได้มั้ย..."
ตานั่นหันหน้าหล่อๆมาพูดกับฉัน จะไม่ดิ้นได้ไงวะ!?!ก็แกลากฉันมาเข้าโรงแรมแบบนี้ใครมันจะไปยอมง่ายๆล่ะฟะ!!!
"นายลากฉันเข้าคอนโดมันหมายความว่ายังไง!"
"เดี๋ยวเธอก็รู้...แต่อย่าคิดอะไรลามกล่ะ ฉันยังไม่อยากเป็นผู้เสียหายกับความคิดของเธอ-_-"
คนที่เสียหายมันต้องเป็นฉันไม่ใช่เหรอ!?!ไอ้บ้าTOT แต่อย่างน้อยก็โล่งอกได้ล่ะ ว่าตานี่มันจะไม่ทำทะลึ่งกับฉันแน่ๆ หรือว่ามันจะรุมซ้อมฉันแทนTOT อ้ากกก คนหล่อซาดิสม์(อีกแล้ว)TTOTT
หลังจากขึ้นลิฟท์ พวกเราก็มาหยุดตรงหน้าห้อง405 ซึ่งเป็นห้องที่กุมชะตาชีวิตฉันไว้TOT Dead or Alive!!!!! ตานั่นเคาะประตูสองสามที แล้วประตูก็เปิดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของอากิระ และน้ำเสียงที่บาดใจฉัน>O<
"กำลังรออยู่เลย^^"
รอสวีทฮาร์ทกลับบ้านเหรอจ้ะ ดาร์ลิ้งค์^O^ ขณะที่ฉันกำลังส่งสายตาหวานเยิ้มไปให้อากิระ ไอ้บ้าที่ลากฉันมาก็ผลักฉันเข้าไปในห้องทันที>O< ฉันล้มลงไปกองกับพื้น แต่ก็ต้องตกใจเมื่อพบเท้าที่สวมถุงเท้าสีขาวสองคู่ แถมยังมีกลิ่นตุๆ-.,-อย่าบอกนะว่ามันฆ่าคนแล้วยัดศพไว้ใต้เตียงTTOTT!!!!! เท้าสี่ข้างที่กำลังดุ๊กดิ๊กๆอยู่ตรงหน้า ทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้น แล้วพบกับ...!?!
"ไอ้เข่อ ไอ้ฟางO_O"
"-_-^/T_T"
ฉันมองเพื่อนสองคนที่กำลังถูกมัดมือปิดปาก ยัยสองคนนั่นทำสีหน้าอ้อนวอนให้ฉันช่วยพวกมัน-_-" ฉันเอื้อมมือไปเพื่อจะดึงเทปกาวที่ปิดปากยัยเข่อออกแต่เสียงของมาซารุทำให้ฉันหยุดชะงัก+_+
"อย่าเปิดปากยัยนั่นเชียวนะ!ฉันยังไม่อยากแก้วหูระเบิดตอนนี้>O<"
แล้วสาวน้อยที่น่ารัก ผู้เห็นมิตรภาพสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดอย่างฉัน มีเหรอจะไม่ช่วย...คนหล่อ>O< !?!?! ฉันรีบหดมือกลับทันที-_- จากสีหน้าที่อ้อนวอนขอความช่วยเหลือสุดๆของไอ้เข่อ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่สามารถฆ่าฉันให้ตายทุกเมื่อ=_=
ฉันเลยหันไปกระชากเทปกาวที่ปิดปากยัยฟางฟางออก เสียงแคว่กดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงร้องของยัยฟางฟาง หุๆแอบสะใจเล็กๆ คนสวยซาดิสม์^O^(ขอแจ้งให้ผู้อ่านทุกท่านได้ทราบ นางเอกของเรื่องนี้มันบ้าไปแล้ว-_-")
"ทำแบบนั้นไม่ดีเลยนะครับ...ปากสวยๆของเพื่อนคุณต้องมาเจ็บแบบนี้"
ไม่ต้องเอ่ยชื่อ...เพราะเขาคือคนที่คุณก็รู้ว่าใคร ในสามคนนี่มันจะมีใครเสี่ยวได้แทบอ้วกขนาดนี้TOT ฉันมองหน้าไอ้ซาดิสม์ที่ฉันยังไม่รู้จักชื่อ หน้ามันเริ่มซีดกับประโยคเมื่อกี๊อย่างเห็นได้ชัด=_= มาดูมาซารุ...หน้าเขียวพะอืดพะอมกำลังได้ที่-_-"...หันไปมองอากิระ...สีหน้ายิ้มๆกับสายตาหวานเยิ้มที่ส่งให้ฟางฟาง...ทุกคนคงรู้แล้วใช่มั้ยคะ ว่าคนที่คุณก็รู้ว่าใครคือใคร=_=
"ทำไมต้องจับพวกเรามา>O<"
ฉันหันไปแหวใส่คนที่ลากฉันมาที่นี่อย่างเหลืออด มันจะมากไปแล้วนะเว้ย!กล้าพาผู้หญิงคนอื่นนอกจากฉันเข้าโรงแรมเรอะ>O<!!!!! ตานั่นทำสีหน้าเซ็งๆแล้วย่อตัวลงมาจ้องหน้าฉันที่กำลังทรุดอยู่กับพื้น
"เธอไม่รู้จริงเหรอ-_-"
ถ้ารู้...ฉันจะถามแกเรอะ-_-^
"เธอกล้ามาเหยียบถึงถิ่นพวกเรา ปล่อยไปง่ายๆมันก็..."
"มันก็อะไร>O<"
"เธออุตส่าห์ตั้งใจมาถึงที่นี่...แล้วไม่ให้เราต้อนรับพวกเธออย่างดีได้ไง?"
"พวกเราแค่บังเอิ๊นบังเอิญหลงมาแค่นั้นเองTOT"
"เธอนี่มัน...!?!"
"อย่าค่ะ...หยุดเถอะ พอที!?!"
ทุกคนภายในห้องเงียบกริบ...อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น-_-" เสียงครวญครางนั่นไม่ใช่ฉันอย่างแน่นอน และฉันแน่ใจเป็นที่สุดว่าไม่ใช่เสียงไอ้เข่ออ้าย เพราะเทปกาวยังปิดฟาร์มสุนัขของมันได้เป็นอย่างดี
และก็เหลือผู้หญิงคนเดียวในที่นี้...ไอ้ฟางฟาง เสียงร้องของแกมันทำให้ฉันคิดลึกนะยะ!!!แกทำอะไรกับอากิระของฉัน>O<!?!?! ทุกคนในห้องหันไปมองไอ้ฟางฟางเป็นตาเดียวO_O
ปรากฏว่า...อากิระกำลังเอาน้ำแข็งที่ห่อด้วยผ้ามาประคบที่หน้าผากยัยฟางฟาง ฉันไม่ได้สังเกตเลยว่าเพื่อนเลิฟของฉันมันหัวโน สงสัยจะซุ่มซ่ามตอนที่วิ่งหนีแหงๆ-_-"
แล้วฉันก็เกิดอาการซาดิสม์ แคว่ก! หันไปดึงเทปกาวที่ปากยัยเข่ออ้ายอย่างสะใจ สายตาอาฆาตของเข่ออ้ายทำให้ฉันต้องหันไปมองฟางฟางแทน เพราะสายตาของเข่ออ้ายมันสามารถฆ่าฉันให้ตายได้ภายใน0.01วินาที
ฉันมองฟางฟางอย่างหมั่นไส้ อากิระอุตส่าห์เอาน้ำแข็งประคบให้ แกจะปฏิเสธทำไม เชอะ-O-!
"คนเขากำลังเคร่งเครียดแต่แกกลับมานั่งสวีทหวานเยิ้ม เหมือนกับโกโบริกับอังศุมาลินพลอดรักกันท่ามกลางสงครามงั้นแหละ-_-^"ฉันตัดพ้อต่อว่ายัยฟางฟาง
"ไอ้เกี๊ยว...เท่าที่ฉันจำได้นะ อังศุมาลินมันร้องไห้ที่โกโบริกำลังจะตายท่ามกลางสงครามไม่ใช่เหรอวะ-_-""เข่ออ้ายขัดขึ้น
"เหรอ...โทษที ฉันเกิดไม่ทันว่ะ-_-"
"อืม...ไม่เป็นไร=_="
ผ่านไป...10วินาที
"กรี๊ดดดดดดด ไอ้เกี๊ยว!!!แกด่าว่าฉันแก่เหรอยะ>O<!!!!!"
"เพิ่งรู้เรอะ!!!"
ทุกคนในห้องหันมาตะโกนใส่ยัยเข่ออ้ายเป็นเสียงเดียว น่าสงสารที่ประสาทรับรู้ของมันช้ากว่าคนอื่น-_-" แล้วจู่ๆผู้ชายที่จับตัวฉันมาก็ทำสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะร้องออกมาเสียงดัง ประมาณว่าถ้าเกิดระเบิดลงคงจะไม่ได้ยินเสียงหมอนี่เป็นแน่แท้=_=(ก็ต้องไม่ได้ยินอยู่แล้วดิ-_-")
"อ๊ะ!?!"
"มีอะไรหรือเปล่าO.O"มาซารุหันไปมองเพื่อนร่วมแก๊งของตัวเองอย่างงงๆ
"อากิระซัง อย่าบอกนะว่าพี่เอาผ้านั่นมาจากห้องครัวผม!?!"ไอ้หน้าหล่อถามเสียงดังอย่างตกใจ
"อือ...ทำไมเหรอ?"อากิระละจากการปฐมพยาบาลให้ฟางฟางแล้วหันมาคุยกับไอ้หน้าหล่อ-_-"
"ผ้านั่นมัน...!?!"
"หรือว่าจะเป็น...ผ้าคลุมล่องหนของแฮร์รี่พอตเตอร์O_O"อีนังแพนเค้ก แกทำคนหล่อของฉันภาพพจน์เสียอีกแล้วนะยะ-_-^(ชะอุ๋ย:แพนเค้ก)
"โธ่...พี่ครับ นั่นมันผ้าถูพื้น เมื่อวานยูริยังใช้ผ้านี้เช็ดฉี่ของบับเบิ้ลอยู่เลย ยังไม่ได้ซักสักที-_-""
"บับเบิ้ล!?!O_O"
"หมาพุดเดิ้ลของผมไง-_-"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดTOT"
เสียงสุดท้ายจะเป็นใครไปได้...น้องจากยัยฟางฟาง-_-
หลังจากที่อากิระพยายามปลอบยัยฟางฟางที่ช็อคบ้านแตกไปแล้ว อากิระก็พา(บังคับ)เพื่อนสุดเลิฟของฉันไปไหนไม่รู้ แถมมาซารุก็ลากยัยเข่ออ้ายออกไปข้างนอกอีกคน
อย่าคิด...อย่าคิดนะว่าฉันไม่ห่วงเพื่อนของฉัน แต่เพราะสายตาอำมหิตของไอ้โรคจิตที่จับฉันมาทำให้ฉันไม่กล้ากระดุกกระดิกสักนิดเดียวTOT ตานั่นเดินเข้ามาจับข้อมือฉันที่กำลังนั่งอยู่กับพื้น
"ไปกันเถอะ-_-"
"ไปไหนอีกT_T"
"ไปเที่ยว-_-"
"แล้วนายจะพาฉันมาที่นี่หาพระแสงอะไรล่ะวะTOT"
"เธอเป็นผู้หญิงจริงๆเหรอเนี่ย-_-"
"ทำไมยะ>O<"
"มือก็หนัก แรงก็เยอะ ปากก็ยังร้ายอีก-_-"
"(ฉึกๆๆๆๆ แบบว่าแทงใจดำอย่างแรงT_T)"
"ถามจริงเหอะ..."
"..."
"เธอยังไม่มีแฟนแม้แต่คนเดียวใช่มั้ย?-_-"
อ้ากกกก...แทงใจสุดๆ ฮือๆตลอดสิบหกปีที่เกิดมาฉันได้แต่แอบรักเค้าข้างเดียวT_Tไม่เคยจะสมหวังในความรักกับใคร แต่ใครมันจะยอมพูดความจริงกันล่ะ!ฉันไม่ยอมเสียฟอร์มให้กับตานี่แน่นอน!!!
"อะไร๊...ใครบอกนายว่าฉันยังไม่มีแฟนใคร๊TOT"
"เธอยังไม่มีแฟนจริงๆด้วย-_-"
"ฉันมีเป็นกุรุสๆเลยย่ะ...ไม่อยากจะบอก>O<"
"แล้วบอกทำไม-_-"
"ไอ้บ้า-_-^"
"เธอมีแฟนเป็นกุรุสจริงเหรอ-_-"
"ช่าย...อย่างงี้แหละ คนมันสวยช่วยไม่ได้^O^"
"แสดงว่าเธอก็ใจง่ายอ่ะดิ-_-"
"ช่าย...ยิ่งถ้าหล่อๆนะ เฮ้ย!?!นายจะหาเรื่องกันใช่มั้ย>O<"
"เธอคงเป็นพวกหลายใจล่ะสิ ถึงมีแฟนเป็นกุรุสๆเลยอ่ะ-_-"
"เออๆ...ฉันยอมรับก็ได้ว่าไม่มีแฟน พอใจยัง!"
"ยัง-_-"
ไอ้นี่...-_-^มันเป็นผู้ชายประเภทไหนกันแน่ฟะ!?!มันจะถามอะไรนักหนาT_T
"มีคนมาชอบฉันตั้งเยอะแยะ...แต่ฉันไม่เลือกเองต่างหากล่ะ>O<"
"น่าเชื่อถือมากเลยเนอะ-_-"
ทำไมต้องทำเสียงเหมือนประชดกันนด้วยล่ะTOT ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อไปกินเกลือบ้านตาแป๊ะสิ!
"ฉันมีข้อเสนอให้เธอ-_-"
"O.O"
"คบกับฉัน-_-"
"นายไม่มีปัญญาหาแฟนเองใช่มะ ถึงต้องมาบังคับคนอื่นให้มาเป็นแฟนแบบนี้อ่ะ=_="
"ฉันไม่เหมือนเเธอหรอก-_-"
ขอคนอื่นเป็นแฟน...แล้วใครที่ไหนเค้าพูดจาแบบนี้กันยะ!!!!!TTOTT ตานั่นปล่อยมือจากฉันแล้วยืนกอดอกแล้วพิงกำแพงอย่างไม่สนใจไยดีอะไรทั้งสิ้น นายเห็นเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องเล่นๆเหรอยะ!?!สำหรับฉันมันเป็นเรื่องใหญ่นะเฟ้ย>O<
"เธออยากให้ฉันเรียกพวกมาที่นี่ หรือจะยอมรับข้อเสนอของฉัน?"
"ข้อเสนอบ้าบออะไรของนาย ฉันไม่สนหรอก>O<"
"แน่ใจ? งั้น..."
"เฮ้ย!!!อย่าเพิ่งดิ รับก็รับวะTOT"
"ดี!ต่อจากนี้เธอเป็นแฟนของฉัน!"
อ้ากกกกกกกก!!! ฉันจะบ้าตาย!!! ถ้าคนอื่นๆรู้เรื่องนี้เข้าฉันหัวหลุดจากบ่าเลยนะเว้ยTTOTT ที่ฉันตกลงก็เพราะกลัวโดนรุมตื้บตายคาห้องของนายหรอก ตาบ้าเอ๊ยTOT(แค่นั้นจริงอ่ะ-_-")เอ่อ...แล้วก็เพราะหน้าตาของนายด้วยT_T ชิส์! แต่ถ้าพวกเฮียๆรู้นะ ฉันต้องโดนฆ่าหมกศพแน่ๆT_T แล้วนายจะยิ้มกวนๆแบบนั้นหาอาซิ้มทำไมยะTOT!!!!!
_______________________________________________
จับเข่าคุย
มาอัพให้แล้วเน้อ หวังว่าจะชอบกัน หุหุ เนทมันเปงรัยไม่รู้ แพนล่ะเซง-_-^ ตอนนี้คงจะถูกใจเพื่อนๆกันนะคะ ยังมีตอนที่แพนต้องแก้ไขอีกเยอะ ยังไงๆก็โหวดและเม้นให้แพนคนนี้ด้วยนะคะ
รักคนอ่านอยู่แล้ว
แพนเค้ก
ความคิดเห็น