คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Dangerous Love:วุ่นนักรักอันตรายIV
เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกอยากปาร้องเท้าบาจาเบอร์สามสิบเก้าคู่เก่าใส่หัวเฮียเฮียวหลง ที่ทำหน้ายิ้มร่ากับมุขที่ทำให้ทุกคนขำไม่ออก-_-"โดยเฉพาะไอ้เหม่ยลี่ที่ตอนนี้อ้าปากค้างไปเรียบร้อยแล้ว=_= เฮียหลงทำสีหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างใส่พวกแก๊งฮาโตริและซามูไร แล้วพูดเสียงเหี้ยม
"จะเดินออกจากที่นี้แบบไร้รอยขีดข่วน หรือจะให้รถพยาบาลมารับ เลือกเอา-_-^"
เอ่อ...เฮียขา-_-"ไอ้ที่ว่าเดินออกจากที่นี้โดยไร้รอยขีดข่วน คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะค่ะ...เพราะว่าเจ้าตูบตัวไหนไม่รู้ที่สั่งให้พวกเรารุมตื้บมันอ่ะ-O-(รู้สึกคุ้นๆแฮะ:เฮียวหลง-_-?) สภาพพวกที่ฉันกับเหม่ยลี่ซัดไปเมื่อกี๊ดูท่าทางแค่ลุกยืนก็ลำบากแล้ว ฉันมองยัยยูริที่ยิ้มเยาะมาให้พวกเราแล้วรู้สึกคันไม้คันมือชะมัดยาก-_-^
"หึหึ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยน่า...คิดว่าตัวเองสามารถล้มพวกเราได้งั้นเหรอ?"ยูริพูดเสียงหวาน
"จะบอกให้พวกนายรู้ไว้...พวกที่นอนอยู่ที่พื้นน่ะ ก็แค่ลูกสมุนปลายแถวไม่ใช่คนที่อยู่ในแก๊งของพวกเรา"ทาโร่พูด อ้ากกก...หล่ออย่างแรง>O<!!!
"พวกเราของจริงน่ะล้มยากกว่านี้เยอะ...แต่หัวใจผมกลับถูกคุณน็อคเอาท์อย่างง่ายดาย"
อากิระยิ้มแล้วส่งสายตาหวานเยิ้มไปให้ฟางฟาง ที่กำลังทำหน้าเอ๋อ-_-" แล้วสักสามวินาทีต่อมายัยนั่นก็ทำหน้าเหมือนอยากอาเจียน ฉันรู้สึกได้ยินเสียง'แหวะ'ตามหลังมานะ=_=
"เก่งจริงแล้วรอยที่หน้าของเธอน่ะ มันอะไร?ใช่ฝีมือของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า'คนน่ารัก'ป่ะ-O-^"
ยัยเหม่ยลี่เท้าสะเอวว่ายูริ เออ...เพื่อนรักแกไม่ค่อยจะหลงตัวเองเล้ยยยย ไม่เลยสักนิด-_- ว่าแต่เค้า แล้วดูสภาพตัวเองดิ รู้สึกแขนแกจะช้ำเป็นจ้ำๆเลยนะ-_-? ฉันมองเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวของยัยเหม่ยที่เลอะเต็มไปหมด เพราะเจ้าตัวล้มลุกคลุกคลาน อย่างงี้ต้องใช้...โอโมพลัส จากหมองเก่าเป็นขาวใหม่>_<(โฆษณาติดต่อหลังไมค์^O^)
"แล้วรอยช้ำที่แขนเธออ่ะ มันอะไร?ใช่ฝีมือของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า'คนหล่อ'ป่ะ-O-"
ทาโร่พูดแล้วยักคิ้วกวนๆ=_= อีตานี่ก็หลงตัวเองเหมือนกันแฮะ...
"นาย!!!บ้าเอ๊ย...ทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิงที่อ่อนแอแบบฉัน>O<"
"อ่อนแอ...เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า=_=?"
"ทำร้ายได้แม้กระทั่งเพศแม่ตัวเอง!!!"
"มันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะ-_-"
"หุบปากที่ชอบกินกระดูกของนายไปเลย!!!!รู้มั้ยว่าแม่น่ะยิ่งใหญ่แค่ไหน!!!!! ต้องอุ้มทองลูกชายแบบนายน่ะฮะ!!!! แล้วเวลาคลอดน่ะ รู้มั้ยมันเจ็บแค่ไหน!!!!!"
"แล้วแม่ฉันไปเกี่ยวอะไรกับเธอ=_="
"เกี่ยวสิ!ก็แม่นายเป็นผู้หญิงเหมือนฉัน หรือว่าแม่นายไม่ใช่ผู้หญิงยะ>O<"
"หุบปากได้แล้วยัยบ้าเอ๊ย!!!ดูรอยห้านิ้วสีม่วงที่หน้าฉันซิ!!!มือเธอหนักขนาดตบยุงตายได้เลยรู้ตัวมั้ยฮะ!!!!!"
เอ่อ...พี่ แล้วมือของใครตบยุงไม่ตายบ้างอ้ะ=_= ฉันมองสงครามน้ำลายตรงหน้าด้วยความรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างยิ่ง
"สมควรแล้วนี่!!!นายอยากมาทำร้ายฉันทำไม>O<"
"เธอเป็นคนสั่งให้ยูริเรียกฉันมาสู้กับเธอไม่ใช่เรอะ>O<!!!!!"
"แล้วใครใช้ให้นายออกมากันล่ะ>O<"
"ทาโร่...พอ!"
ยัยยูริทำมือเป็นเชิงห้ามปราม แล้วฉีกยิ้มหวาน(อีกแล้ว=_=)
"วันนี้ฉันจะกลับไปก่อน ไว้จะมาเยี่ยมใหม่...มาเยี่ยมพวกเราก็ได้นะ^^"ยูริพูด
"ฮื่อ...ว่างๆจะไปเที่ยวนะ-_-"เฮียหลงพยักหัวหงึกหงัก
ไอ้สองคนนี้พูดเหมือนกับเพื่อนชวนไปเที่ยวบ้านเลยแฮะ-.,- ปกติมันต้องแบบนี้ไม่ใช่เหรอ!?!
'วันนี้ฉันจะถอยก่อน ไว้จะมาถล่มพวกแกใหม่...กล้าไปถิ่นเรามั้ยล่ะ'
'เออ...จะไปหักแข้งหักขาพวกแกถึงที่เลย'
แล้วทำไมคู่นี้ถึงพูดกันแบบสบายๆอย่างงี้ล่ะ-_-"แล้วฉันก็ต้องเปลี่ยนความคิดทันทีเมื่อมองสายตาของทั้งสองคน สายตาของทั้งคู่ที่มองกันประมาณว่าอยากฆ่าอีกฝ่ายให้ตายคามือT_Tทำไมมันช่างน่ากลัวอย่างงี้...ฉันอยู่แก๊งบ้าๆนี่มาได้ยังไงT^T(เพราะแกก็น่ากลัวเหมือนกันไงล่ะ=_=)
หลังจากที่พวกฮาโตริ ซามูไร และพวกลูกสมุนปลายแถว(ที่กว่าจะลุกได้ก็กินเวลาพอสมควร)ออกจากโรงเรียนเราไปเรียบร้อย พวกเราแก๊งฮ่องเต้ก็เกิดอาการเครียดอย่างเห็นได้ชัด รวมทั้งซ้อฮองด้วย เฮียหลงกัดเล็บตัวเองอย่างครุ่นคิด แล้วพูดเปรยๆ ทำให้พวกเราต้องคิดหนัก
"พวกมันต้องมีจุดประสงค์อย่างอื่นแน่ๆ อยู่ๆเกิดอยากพาพวกมาตีเราคงสิ้นคิดน่าดู-_-^"เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะเฮีย=_=
"แถมพวกระดับแบล็คลิสต์(พวกที่มีฉายา)ที่มาก็ไม่ค่อยออกโรงกันมาก ถ้าจะมาถล่มพวกเราจริงคงไม่ยืนนิ่งๆอย่างงั้นหรอก"เสี่ยวจือออกความเห็น(ในที่สุดผมก็ได้ออกโรงซักที>O<:เสี่ยวจือ)
"สงสัยมายืนประดับบารมียัยยูรินั่นแหงๆเลย-_-"ตันหยงพูด ดูท่าทางเจ้าแม่จะหงุดหงิดไม่รู้ว่าเพราะอิจฉาฉันที่ได้กอดเอวเฮียเชา หรือหงุดหงิดเพราะไม่ได้ตบใครสักคนกันแน่=_=?
"ไม่น่าไว้ใจเลยจริงๆ"ซ้อฮองส่ายหัวไปมา ฉันอยากจะถามอาซ้อเหลือเกิน ว่าพวกนั้นมันเคยน่าไว้ใจตรงไหน-_-^
"คิดมากไปหรือเปล่า?คงไม่มีอะไรหรอก^_^"ฟางฟาง นางฟ้าแห่งแก๊งฮ่องเต้พูดแล้วฉีกยิ้มหวาน
การมองโลกในแง่ดีและรอยยิ้มบริสุทธิ์นั่นทำให้บรรยากาศอึดอัดผ่อนคลายลงได้บ้าง แต่ฉันรู้ว่าทุกนในแก๊งฮ่องเต้ก็คงคิดเหมือนฉัน พวกฮาโตริกับซามูไรน่ะ...มันต้องมีแผนอะไรอยู่แน่ๆ แต่คิดไปก็เท่านั้น...ตอนนี้พวกเรายังคงไม่รู้ถึงแผนการของพวกนั้น จนกว่าพวกมันจะเคลื่อนไหว...
________________________________________________
จับเข่าคุยเน้อ
สวัสดีค่ะ^O^แพนเค้กมาอัพอีกแล้ว ไม่รู้จะมีคนดีใจหรือเปล่า=_= บางทีก็คิดเหมือนกันนะว่าทำไมคนอ่านเยอะจังแต่คนโพสต์น้อยจิง ทำให้แพนเครียดว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะเค้ามาอ่านเรื่องเราแล้วมันไม่สนุกเหรอT_Tเลยไม่โพสต์กันอ่ะ นักอ่านเงารายงานตัวเถอะค่ะ T_Tคนเขียนน้อยใจนะ>_< อ้อ...แล้วก็มีเรื่องชี้แจง เรื่องชื่อแก๊งน่ะค่ะ มันต้องเป็นแก๊งฮาโตริ แล้วที่แพนเขียนว่าฮัตโตริผิดนะค่ะ บังเอิญสับสนนิดหน่อย>_<ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
รักคนอ่านเสมอ
แพนเค้ก
ความคิดเห็น