ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฎิหาร รักแวมพาย

    ลำดับตอนที่ #4 : การพบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 49


    หลังจากที่แพนเขาจัดการรุ้งเขาก็รีบเดินออกจากห้อง2/7และรีบขึ้นไปชั้น6ซึ่งเป็นที่อยู่4/6
    แฮ่ก แฮ่ก
    เขาหอบอยู่หน้าของเขาก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง
    "แพน ทำไมวันนี้มาเร้วอ่ะ"นาวเพื่อนผู้หญิงที่นั่งหลังแพนถาม
    "อ้อ มาเร้วก้ผิดหรอ"พอเขาพูดจบเขาก้ยิ้มให้นาวทีหนึ่ง
    "เออ แพนวันนี้ปอยไม่มานะ"นาวพูดแต่ตอนนี้หน้าของเขาเริ่มแดง
    "หรอ"แพนพูด
    "นักเรียน เงียบ เงียบ"ครูวรรณพูดดังขึ้นหน้าชั้นเรียน
    "วันนี้จะมีเด้กนักเรียนใหม่มาเรียนด้วยขอให้เพื่อนๆช่วยต้อนรับเขา"ครูวรรณพูดจบก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขาค่อนข้างขาวดูสวยเทอสูงประมาน160แตจ่เทอก้ดูเตี้ยกว่าแพนและมีเสน่ยมากเพราะตั้งแต่เทอเดินเข้ามาพวกเพื่อนผูชายก็ดูเทอตาไม่กระพริบ
    "สว้สดีค่ะหนูชื่อรินนะค่ะฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ"น้ำเสียงเทอค่อนมั่นใจ
    "ฝากหัวใจกับพี่ไหมน้อง"ต่อและพวกเพื่อนพวกที่นั่งหลังห้องหม้อริน พอไอ้ต่อพูดจบพวกเพื่อนผูชายก้เหกันลั่น
    แต่สีหน้าของรินดูเหมือนเทอจะไม่เล่นด้วยแต่เทอก้ไม่ได้แสดงสีหน้าโกดจนเด้นชัด
    "นายต่อเงียบปากดำๆของเทอไว้ซะ"ครูวรรณเน้บแนมต่อ
    "ครูค่ะให้หนูนั่งไหนค่ะ"รินถามครูวรรณ
    "ตรงไหนดีอ่ะมันเต้มหมดแล้ว"ครูวรรณบอกกับริน
    "ครูคับตรงนี้ว่างที่หนึ่งคับ"แพนเขาบอกครูและยิ้มให้รินเทอก้ยิ้มกับ
    "ตรงนั้นปอยเขานั่งไม่ใช่หรอ"ครูวรรณถาม
    "อ้อใช่ครับแต่วันนี้ปปอยเขาไม่มาคับ"แพนตอบ
    "ก้ได้ รินเทอไปนั่งใกล้แพนนะ"ครูวรรณ
    "ค่ะครู"รินเขาพูดกับครูแล้วเทอก็ถือกระเป๋ามานั่งใกล้แพน
    "ผ้าคลุมสวยดีนะ"รินเขากระซิบข้างหูแพน
    ซึ่งคำพูดนั้นก้ทำให้แพนถึงกับขนลุก
    "เทอเป็นแวมพายหรอ"แพนพยายามคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น
    "ช่าย ชั้นเป็นเผ่านักล่า"รินเขาพูดพลางแยกเคี้ยวให้แพนดู
    "แปป เทอช่วยบอกชั้นหน่อยว่าแวมพายมีกี่เผ่าแล้วทำไมเทอถึงไม่กัวแดดอ่ะ"แพนเขาถามริน
    "555+ เทอคงเป็นแวมพายมือใหม่อ่ะดิ ก้ได้ แวมพายมีทั้งหมด3เผ่า เผ่าแรกเผ่านักล่าเป้นเผ่าที่ไม่กัวแดดแต่พวกชั้นไม่ค่อยชอบกระเทียม เผ่าที่สองคือเผ่านักเวทเผ่านี้เป้นเผ่าที่กัวแดดแต่ไม่กัวกระเทียมเผ่านี้มีความสามารถสูง เผ่าที่สามเผ่านักรบเผ่าของนายนั้นแหละเป็นเผ่าที่ไม่กัวทั้งแดดและกระเทียมแต่ถึงแม้เผ่าเทอตะมีความเข้มแข้งแต่เผ่าเทอก็พ่ายแพ้แก่ความรัก"รินเล่าให้เขาฟัง
    แพนเขาตอนนี้เหมือนตกไปในผวังเขารุ้สึกว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยุ่ตัวคนเดียว
    "ไอ้แพนแกหม้อสาวอีกแล้วหรอรุ้สึกพึ่งอกหักจากนุ่นไม่ใช่หรอ"นัทเพื่อนที่ค่อนข้างจะมีนิสัยสร้างความร้าวฉานแพนที่ต้องเลิกกับนุ่นก็เพราะมัน
    คำพูดของนัทเหมือนปลุกแพนจากผวัง
    /แพนตอนนี้นายไม่ใช่แพนคนเดิมตอนนี้นายทั้งแข็งแกร่งและตอนนี้นายก็เป็นแวมพาย /เขาบอกกับตัวเอง
    และเขาก็ลุกจากโต้ะเดินเข้าไปหานัทซึ่งเมื่อเขาลุกนัทและเพื่อนนัทประมาน6คนก็ลุกขึ้นตามนัท
    "แกจะเอาไงว่ะ"แพนถามนัท
    "แล้วทำไมอ่ะ"พอนัทพูดจบนัทก็เวี้ยงหมัดซ้ายเข้าหาแพนแต่เหมือนพนเขาจะรุ้เขาตั้งซ้ายขึ้นกันและซัดหมัดขวาเข้าไปที่หน้าของนัท แพนเขาออกหมัดธรรมดาแต่เมื่อหมัดแพนปะทะเข้าหน้านัทหมัดนั้นเหมือนค้อนปอนที่ทำให้นัทถึงกับล้มลงเพื่อนทั้งห้องมองฉากนั้นเพื่อนของนัทประมาน6คนถึ่งกับค้างว่าหมดเดียวของพนสามารถล้มนัทได้หน้าของนัทตอนนี้เลือดออกอย่างหน้ากัว
    แพนเขามองอย่าไม่สนใจและเดินกัลบมานั่งที่เดิม เพื่อนๆของนัทก็รีบพยุงเขาไปห้องพยาบาล
    "นายก้น่าสนใจนะเหมือนกันนะนายชื่อไรหรอ"รินถาม
    "แพน เราชื่อแพนเป็นราชาแห่งแวมพายเผ่านักรบ"แพนพูด
    "อิ้มเราเห้นดาบนั้นและ เราชื่อรินเราเป็นรัชทายาทองค์ที่6"รินพูด
    "ยินดีที่รุ้จักนะริน"แพนพูด
    "เช่นกันจ้ะ"รินตอบแล้วยิ้มให้
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×