ปฎิหาร รักแวมพาย

ลำดับตอนที่ #3 : กลิ่นแห่งเลือด

06/06/06
หลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จเขาก็เดินออกจากบ้าน
/ถ้าสมมุติว่าไอ้สมุดนั้นโกหกเราคงเป็นตัวตลกเลยว่ะ/เขาพึมพัมกับตัวเอง
ไม่นานหนักเขาก็เดินไปถึงป้ายรถเมย์
และก็ถือว่าเป็นโชคของเขาพอเขามาถึงรถก้มาเลย
ไม่นานหนักเขาก็ถึงร.รเป็นเวลา
7.10น.เขาก้ถึงร.ร.
/หิวฉิบ/เขาบ่นกับตัวเอง
เขาก้เลยเดินเข้าโรงอาหารโรงอาหารเป็นห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่และมีร้านอาหารเต้มไปหมด
แต่
เขารุ้สึกตั้งแต่เข้าโรงเรียนว่าเวลามีผู้หญิงเดินผ่านเขาเขารุ้สึกว่าคนเหล่านั่นจะส่งสายตามาให้เขาและเขาเริ่มรู้สึกว่าเขาคิดถูกที่รับข้อเสนอนั้นมา
เขาเดินไปร้านก๋วยเตี่ยวเจ้าประจำและเริ่มสั่งอาหาร
"ป้าคับก๋วยเตี่ยงเส้นเล็กต้มยำ"เขาพูดกับแม่ค้า
และไม่ถึง5นาทีเขาก็ได้ก๋วยเตี่ยวมานั่งที่โต้ะ
วันนี้เขาปรุงหวาน
เขาเริ่มเอาตะเกียวคีบเส้นและเอามันเข้าปากแต่ความรู้สึกมันเป็นรสชาติแห่งความเหม็นและทำให้เขาแทบพุ่ง
อุ้บบบ
เขารีบวิ่งไปที่อ่างน้ำและเอาของเก่าออกมา
/อะไรว่ะเนี่ย/เขาเริ่มสงสัยกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเขา
เขารีบวิ่งไปที่กระเป๋าและเอาสมุดเล่มสีดำออกมาและเริ่มถามคำถามลงในสมุดเล่มนั้น
ทำไมข้าถึงไม่สามารถกินอาหารได้
"ก็เพราะเจ้าเป็นแวมพายเจ้าต้องกินแต่ของดิบเท่านั้น"ตัวหนังสือเริ่มปรากฏในสมุด
/อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกไรฟะเนี่ยข้าต้องกินแต่ของดิบ/เขาบ่นกับตัวเอง
/ช่ายเราเป็นแวมพายเราต้องกินเลือดหึหึต้องเลือดสาวเท่านั้น*ออกแนวหื่น*/เขาบอกกับตัวเองเขาต้องออกล่าเหยื่อเหมือนแวมพายปกติ
เขาผลักชามก๋วยเตี่ยวออกให้ห่างตัวและเขาเริ่มหันซ้ายและหัวขวาแต่พอเขาหันไปทางขวาเขาเจอเด็กผู้หญิงกลุ่มนั้นประมาน3คนกำลังเดินผ่านเขาสัญชาติญาณของเขาบอกเขาต้องทำ
"น้องครับ"แพนเขาเริ่มพูดเจาะจงไปในกลุ่มนั้น
"เฮ้ยรุ้งพี่เขาเรียกแกอ่ะ"เด้กผู้หญิงคนหนึ่งร่างค่อนข้างอ้วนพูดกับเด้กผู้หหญิงอีกคนหนึ่งที่ค่อนข้างสวย
"ค่ะพี่มีไรหรอค่ะ"เด้กผู้หญิงที่ค่อนข้างดูโดดเด่นในกลุ่มนั้นพูด
"น้องชื่อไรหรอคับ"แพนเขาเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่หวาน
"รุ้งค่ะ"น้ำเสียงของน้องเขาเริ่มสั่น
เขารูว่าแผนเขาเริ่มได้ผล
"น้องรุ้งคับพี่ขอคุยไรด้วยหน่อยได้ไหมค่ะ"เขาใช้น้ำเสียงที่อ่อนนุ่มพอที่ตอนนี้จะสามารถละลายใจรุ้งได้
"ได้ ด้ายค่ะ"เสียงของน้องเขาสั้นเครื่อ
"พวกแกไปกินข้าวก่อนนะ"รุ้งเขาพูดกับเพื่อนอีก2คนที่ท่าทางค่อนข้างอิจฉา
พอเพื่อนของน้องเขาเดินหลับตาไปแพนเขาเริ่มประโยคสนทนา
"น้องเรียนม.ไรหรอคับ"เขาเริ่มถาม
"รุ้งเรียนม.2/7ค่ะ แล้วพี่ชื่อไรเรียนห้องไหนหรอค่ะ"น้องเขาตอบคำถามซึ่งตอนนี้หน้าน้องเขาเริ่มแดงแล้ว
"พี่ชื่อแพนเรียนห้อง4/6แล้วน้องทานข้างยังเอ่ย"แพนพูดไปและส่งสายตาไป
"ทานแล้วค่ะแต่ยังไม่ขึ้นห้องเลยค่ะพอมาถึงเพื่อก้ลากมาโรงอาการค่ะ"น้องเขาตอบ
"หรอเดียวพี่ขึ้นไปส่งที่ห้องนะค่ะ"แพนเขาพูด
"จะดีหรอค่ะ"น้องเขาพูด
"ดีสิคับเราจะได้รู้จักกันยิ่งขึ้นไง"แพนเขาตอบ
"ก้ได้ค่ะ"รุ้งตอบ
พอรุ้งกับแพนคุยกันเสร็จแพนเขาก็อาสาถือกระเป๋าน้องขึ้นห้องห้องของน้องเขาอยู๋ชั้น3แต่ระหว่างทางที่เดินไปเด้กผู้หญิงที่เดินผ่านแพนและรุ้งก้มักจะมองพวกเขาทั้งด้วยสายตาอิจฉาหรือไม่ก้หมั้นใส้
ประมาน10นาทีเขาทั้งก้ถึงชั้น3
/เราต้องภาวนาให้ในห้องไม่มีใครทั้งนั้นแต่มันคงไม่มีทางเป็นไปได้/เขาบอกกับตัวเอง
/มีสิกระบองนั้นไง/เขาบอกกับตัวเอง
เขาเอามือเขาไปจับกระบ๋องนั้นที่เขาใส่ไว้ที่เอว
ขอให้ในห้อง2/7ไม่มีใครอยู่ด้วยเถอะ
เขาจับกระบองไปภาวนาไป
"พี่แพนเป็นไรปะค่ะ"รุ้งเขาถามแพน
"ป่าวคับ"แพนเขาตอบ
"ถึงแล้วค่ะ"รุ้งเขาบอกพลางเปิดประตูเข้าไป
"หรอคับ"แพนเขาพูดและใจหนึ่งเขาก้ลุ้นว่าในห้องมีใครหรือป่าว
"ว้า ยังไม่มีใครมาเลยอ่ะปกติต้องมาแล้วนะเนี่ย"รุ้งเขาบ่น
/ได้ผลนิเจ๋งชะมัด/เขานึกอยู่ในใจว่ากระบองใช้ได้ผล
"พี่แพนค่ะขอกระเป๋าค่ะถึงแล้ว"รุ้งบอกแพน
"อ้อ คับ"พอเขาพูดจบก้ยืนกระเป๋าให้รุ้งและพลางเอามือซ้ายเขาปิดประตู
"พี่แพนค่ะปิดประตูทำไมหรอค่ะ"รุ้งเขาถามแพน
"ก้พี่ไม่อยากใครเห้นนิ"พอแพนพูดจบเขาก็ผลักตัวรุ้งให้ติดฝาพนังและเอามือสองข้างเขาประกบกำแพงตรงใกล้หูของรุ้งตอนนี้หน้าแพนและรุ้งห่างกันไม่ถึงนิ้ว
"พี่แพนค่ะอย่าเลยค่ะมันไม่ดี"รุ้งพูดแต่รุ้งไม่ได้แสดงอาการขัดขืนเหมือนร่างของน้องเขาถูกมนสะกด
"หรอคับ"แพนเขาพูดแบบลากเสียง
"เดียวมีคนมาเห้นค่ะ"รุ้งบอกแต่ตอนนี้หน้าของรุ้งแดงกล่ำ
"หรอ"พอแพนพูดจบเขาก็ประกบปากของรุ้งและบดขยี้มันริมฝีปากอันบางของรุ้งตอนนี้โดนริมฝีปากของแพนบดอยู่มือของแพนก้ไม่ได้อยู่เฉยมือของเขาปีนป่ายไปทั่วร่างกายของรุ้งมือซ้ายในตอนนี้ไปอยู่ที่ก้นของรุ้งและมือขวาของเขาก้กดหัวของรุ้งเพื่อให้ลิ้นของเขาเข้าไปในริมฝีปากของรุ้งได้
"อ้า"น้องรุ้งครางเบา
และทันใดนั้นแพนเขาก็ถอนริมฝีปากออกตอนนี้รุ้งคอพับคออ่อนแล้วแพนเข้าเอาปากมาที่ตรงใกล้หูของรุ้งและพูดเบาๆ
"รุ้งพี่ขอได้ไหม"แพนเขาถาม
"ไรค่ะ"น้ำเสียงของน้องเขาสั้นมาก
"ได้ไหมล่ะ"แพนเขาเลียไปที่หูน้องเขาหนึ่งที
"ได้ค่ะ"ได้ผลการเลยครั้งนั้นทำให้น้องเขาอ่อนละทวยไปเลย
"ก้ดี"แพนเขาพูดเบาๆ
เขาเริ่มเลียที่คอของด้านขวาของรุ้งและรุ้งก้ครางเป็นระยะ
แพนเขาบอกกับตัวเองว่าเขาต้องรีบจัดการ
พอเขาเลียไปได้สักพักเขาอ้าปาก ทันทีที่เขาอ้าปากเคี้ยวเขาก็ยืนออกมา เขาบรรจงเล็งไปที่คอของน้องเขาซึ่งตอนนี้น้องเขากำลังเคลิ่มอยู่และทันใดนั้นเขาก้งับลงไปที่คอน้องเขาเลือดอุ่นไหลลงคอของเขามือซ้ายของเขาก้บีบลงไปที่ก้นของน้องเขา
"อ้า พี่แพนทำไรอ่ะ อ้าม่ายย"มือของน้องเขาพยายามที่จะตีแพนและทันใดนั้นน้องเขาก้สิ้นลมหายใจคาปากของแพนรางน้องเขาทรุดลงกับพื้นเสื้อสีขาวของน้องเขาชุ่มไปด้วยเลือดที่ปากของแพนก้เต้มไปด้วยเลือดเหมือนกันกระโปรงของน้องเขาถูกถกขึ้นมาเสื้อในถูกปลดออกร่างน้องเขาตอนนี้กึ่งโป้กึ่งสยองเพราะเลือดที่คอยังไหลไม่หยุด
/อร่อยดีแหะสุดยอด/เขาบอกกับตัวเองแล้วเช็ดปากและรีบเดินออกจากห้องนั้นทันที

ขอโทดนะคับถ้าออกเรทนิดหนึ่ง