ตอนที่ 2 : งานประลอง
“หรงซุน เลิกทานขนมได้แล้ว”ร่างสูงโปร่งดันจานขนมออกไปให้มือเล็ก ดวงตาสีครามตวัดมองร่างสูงอย่างไม่พอใจ
“ท่านอา...”เด็กชายทําท่าจะงอแง
“อย่าเถียงข้า หรงซุน”
“อึก...”หลี่ซีหรือหลี่หรงซุนกัดปากไว้แน่น หยาดนํ้าตาคลอดวงหน้าหวาน
“เฮ้อ~ได้ๆเจ้าทานได้อีกแค่จานเดียว”ผู้เป็นอาดันจานขนมกลับไปให้หลี่ซี คุณชายน้อยปาดนํ้าตาอย่างลวกๆก่อนยิ้มกว้างเมื่อได้จานขนมกลับคืนมา
“ขอบคุณขอรับท่านอา”หลี่ซีเอ่ยแล้วหยิบเฉิงเกา*ขึ้นมาทาน
“ท่านประมุขขอรับ งานชุมนุมเตรียมเสร็จแล้วขอรับ”ศิษย์คนสนิทเอ่ยขึ้นมา
“อืม”เวินรั่วหนาขานรับในลําคอ มือเรียวตวัดแขนเล็กขึ้นมากึ่งจูงกึ่งลากให้ตามตนไป คุณชายน้อยเหลือบมองคนเป็นอาแล้วหันมาสนใจขนมในมือต่อ
สถานที่จัดการชุมนุม
“คํานับท่านประมุขและคุณชายหลี่”เวินรั่วหานเดินเข้ามาพร้อมกับหลี่ซี ก่อนจะนั่งลงประจำที่ หลี่ซีแยกออกไปนั่งข้างๆ’เวินเฉา’โดยไม่ลืมโค้งคํานับประมุขคนอื่นๆ
ศิษย์สกุลเวินทั้งหมดคุกเข่าลงา
“ประมุขสกุลเวินยิ่งใหญ่เกรียงไกร อายุมั่นขวัญยืน เจิดจรัสดั่งตะวันจันทรา”
“ลุกขึ้นได้”เวินรั่วหานเอ่ย
“รัชศกเสวียนจิ้ง ปีจีเหม่า”
“การแข่งธนู ณ การชุมนุมที่ฉีซานเริ่มขึ้นได้”เสียงเป่าประกาศมาจากนายทหารคนเดิม
“เริ่มได้!!!”
“ปลดผนึกมีเป้ามากกว่าพันเป้าในป่าหิน มีวิญญาณร้ายสิงอยู่ร้อยเป้า ใครยิงเป้าวิญญาณร้ายได้มากที่สุดคือผู้ชนะ!! ยิงพลาด ยิงผิด พลุสัญญาณจะเป็นสีดำต้องออกจากการแข่ง เข้าไปได้!!!!”นายทหารคนเดิมกล่าวอีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อน เจ้านั่นชื่ออะไรเจ้าคนสุดท้ายน่ะ”เวินเฉาพูดขึ้น
“เวินหนิง”นายทหารกระซิบบอก
“อ่า...ใช่แล้วเวินหนิง ทําไมไปอยู่ตรงนั่นได้ เจ้านั่นเกือบไม่ใช่คนสกุลเวินแล้วแท้ๆ ใครปล่อยให้มันเข้าไป ดูมันสิ ง้างธนูไหวรึเปล่าก็ไม่รู้ เอามันออกไป!!ก่อนที่มันจะทําสกุลเวินขายหน้า” เวินเฉาพูดเหยียดหยาม หลี่ซีปรายตามองญาติผู้พี่ก่อนถอนหายใจออกมา
“เรียนท่านพี่เวินเฉา ข้าเห็นว่าศิษย์สกุลเวินทุกคนมี
สิทธิที่จะเข้าร่วมการแข่งนี้ มิน่าแปลกใจที่เวินหนิงจะอยู่ในบรรดาศิษย์ที่ร่วม หากท่านมิพอใจเหตุใดจึงมิเข้าร่วมการแข่งด้วย”หลี่ซีเอ่ยออกมา
“เจ้า!!”เวินเฉาขบฟันกรอดแล้วชี้หน้าหลี่ซีอย่างไม่พอใจ
“ขอรับ?”คุณชายน้อยยังคงยิ้มให้ญาติผู้พี่ เวินเฉาทําได้เพียงแค่เก็บความไม่พอใจไว้ในใจแล้วเลิกสนใจหลี่ซี
“เวินหนิงเจ้ากลับไปแข่งต่อได้แล้ว”หลี่ซีหันมาพูดกับเวินหนิง
“ขอรับ...คุณชายเล็ก”เวินหนิงพยักหน้าตอบแล้วแล้ววิ่งตามศิษย์คนอื่นๆเข้าไปในป่าหิน
****จบ****
เฉิงเกา แปลว่า ขนมชั้น
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
มาต่อเร็วๆนร้า ชอบมากๆเลย ติดตามนะค่าาา
ปล. สู้ๆๆนะ