คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 : ภาระกิจแรก
Chapter 4
ภารกิจแรก
<Fran's talk>
หลังจากที่ผมโดนรุ่นพี่โรคจิตลากออกมาตั้งแต่เช้า คราวนี้ก็จะได้กลับที พอรุ่นพี่จ่ายเงินเสร็จก็ลากผมไปขึ้นรถ. ผมสวดภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้ผมกลับถึงปราสาทอย่างปลอดภัยตอนนี้ผมก็กำลังนึกถึงพวกกุญแจรูปกบที่รุ่นพี่ให้ รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยว่าทำไมต้องเป็นกบ! แต่มันทำให้ผมตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว อาจจะเป็นเพราะผมไม่เคยได้รับของจากใครนอกจากคุณย่า หรือแปลก
ใจที่คนที่ให้คือรุ่นพี่ ดูแล้วเขาไม่น่าจะใช่คนที่มาทำอะไรแบบนี้ได้เลยสักนิด แต่ก็เอาเถอะผมคงต้องมองเขาใหม่
"นี่เจ้ากบ" ในขณะที่ผมกำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นเสียงของรุ่นพี่ก็ลองคิดมาในหัว
"มีอะไรหรอครับ"
"เปล่าแค่เรียกเล่นๆเฉย ชิชิชิ"
"อะไรของรุ่นพี่เนี่ย"
"ชิชิชิ"
หลังจากนั้นไม่นานผมก็กลับมาถึงปราสาทโดยสวัสดิภาพคร๊าบ
"เบลจัง ฟรานจัง ไปไหนกันมาเหรอจ๊ะ หาแถบแย่" สาวถึกแห่งวาเรียเอ่ยถามเมื่อเห็นผมกลับรุ่นพี่กลับมา
"ไปซื้อของมาน่ะ ชิชิชิ"
"ดีเลยล่ะจ๊ะเพราะตอนนี้เสบียงอาหารหมดเกลี้ยงเลย เมื่อคืนเจ๊เป็นอะไรก็ไม่รู้ พอรู้สึกตัวอีกทีก็"
รุ่นพี่หันมาแสยะยิ้มให้ผมหนึ่งทีเหมือนจะพูดว่าแกเป็นคนทำสินะอะไรประมาณนั้น
"สงสัยลุซคงเหนื่อยมากไปหละมั้ง ชิชิชิ"
"ก็คงจะเป็นอย่างงั้นแหละครับ" ผมพูดเสริม
"แล้วเมื่อคืนใครชนะหรอจ๊ะ"
"เจ้าชายเป็นฝ่ายชนะ"
"แหม่เบลจังชนะหรอจ๊ะแล้วเบลจังขออะไรฟรานจังหละจ๊ะ"
"เป็นความลับ ชิชิชิ"
"เจ๊อยากรู้อ่า บอกหน่อยก็ไม่ได้ ว่าทั้งสองคนกินอะไรกันมาแล้วรึยังจ๊ะ"
"กินแล้วครับ"
"งั้นหรอจ๊ะ แต่นี่ก็เลยเที่ยงแล้ว ยังไม่มีใครลงมาเลยนะเนี่ย"
มันก็ต้องแน่อยู่แล้วสิครับ ก็อาเฮียเลวี่แกเล่นวิ่งชนกำแพงซะขนาดนั้น. ส่วนคุณผบ. ก็โดนบอสลากเข้าห้องไปทำไมก็ไม่รู้
"งั้นเดี๋ยวเจ้าชายไปดูให้เอง"
"เบลจังจะไปดูให้หรอจ๊ะ. แหม่ขอบใจจ้า"
ว่าแล้วคุณเจ้าชายงี่เง่าก็เดินออกไป. ส่วนผมก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมขึ้นไปบนห้องดีกว่า เมื่อผมเดินกลับไปถึงห้องก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที
เฮ่อ~ ชีวิตที่นี่มันช่างวุ่นวายซะจริง
~3 ชั่วโมงผ่านไป~
ก็อก~. ก็อก~
ดูเหมือนว่าผมจะเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้. แต่ก็ตื่นเพราะมีใครคนนึงมาเคาะประตู ผมจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูแล้วพบว่าคนที่มาเคาะประตูคือรุ้นพี่นั้นเอง
ให้ตายสิครับอยู่กับรุ่นพี่ทีไรมีเรื่องมาให้ทุกที
"มีอะไรหรอครับรุ่นพี่"
"บอสเรียกพบหนะ ชิชิชิ"
"บอสหรอครับ"
"อืม เอ้ารีบไปเร็วๆเข้าสิไปช้าเดี๋ยวบอสโมโหไม่รู้ด้วยน๊า ชิชิชิ”
จากนั้นผมจึงเดินไปที่ห้องบอส
ก็อก. ก็อก ก็อก
ผมเคาะประตู ไม่นานนักก็มีเสียงตอบรับออกมา
ผมกลืนน้ำลายคอหนึ่งเฮือก. เสียงบอสนั้นช่างฟังดูแล้วหลอนดีจริงๆครับท่าน ผมรวบรวมความกล้าแล้วเปิดประตูเข้าไป
"ไง ไอ้สวะหัวกบ"
แม้คำพูดที่บอสใช้เรียกผมจะไม่รื่นหูเท่าไหร่. แต่ผมก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร
"เรียก me มามีอะไรเหรอครับ "
"มีภารกิจให้แกทำ"
"ภารกิจ?"
“ใช่ ไปทำกับไอ้เจ้าชายสวะ”
ผมทายไม่มีผิดจริงๆครับ เมื่อใดที่ผมเจอรุ่นพี่นั้นความซวยต้องมาเยือนผมทุกทีสิน่า. แล้วคราวนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหละครับ แค่รู้ว่าคนที่จะไปทำภารกิจกับผมเป็นใครนั้นแค่คิดก็…
<End Fran’s talk>
ความคิดเห็น