คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 11 : วาเรีย ทริป!
Chapter 11
วาเรีย ทริป!!
____________________________________________________________________________________
<Fran's talk>
วันนี้ผมตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เพราะเมื่อคืนได้หลับจนเต็มอิ่มแล้ว รู้สึกตอนนอนได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง คล้ายๆผี
พรายมากระซิบข้างหู แต่ชั่งมันเหอะ รีบอาบน้ำแต่งตัวกว่า เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ก็หยิบหมวกกบใบมหาใหญ่ขึ้นมา
สวมไว้บนหัวผม มันหนักเอาเรื่องเลยนะครับ เมื่อจัดการใสหมวกเสร็จผมจึงเดินลงไปข้างล่าง
"ไงไอ้เด็กใหม่" ในขณะที่ผมกำลังลงบันได คนที่มาทักผมนั้นก็คือคุณผบ. นั้นเอง
"สวัสดีครับ ผบ."
"เป็นไงมาอยู่ที่นี่"
"ก็ดีครับ"
"โว้ยยยย ถ้าไม่มีปัญหาอะไรงั้นก็ไปกันได้แล้ววว"
"ไปไหนครับ"
"ก็ไปห้องประชุมนะสิ ตะกี้ไอ้บอสตะไลบอกให้ใช้ชั้นมาเรียกพวกแกไปพบ"
"งั้นเหรอครับ"
"ก็ใช่นะสิ งั้นชั้นไปตามคนอื่นก่อนนะโว้ยยยยยย"
"ครับ ผมไปรอที่ห้องประชุมเลยนะครับ"
"เออ"
เมื่อบทสนทจบลง ผมจึงมุ่งหน้าตรงไปที่ห้องประชุมตามคำสั่งของผบ. จะมีอะไรอีกน๊า มีภารกิจอีกเหรอ
ไม่อยากไปทำภารกิจแบบนั้นอีกแล้วหละครับ เมื่อผมเดินไปถึงห้องประชุมก็พบเจ็ลุซนั่งรออยู่แล้ว ไม่นานนักทุกคน
ก็มานั่งประจำที่
"ไอ้พวกสวะ ที่เรียกมานี่ก้ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ไอ้แก่สวะจะชวนไปเที่ยว"
"ไปเที่ยวเหรอฮ้า ว้าว นานๆทีจะมีมาสักที ว่าแต่ไปที่ไหนหละฮ้า"
"ไปญี่ปุ่น"
"ถ้าไปไปญี่ปุ่นก็ต้องไปที่พวกเด็กเปี๊ยก พวกนั้นอยู่นะสิ ชิชิชิ"
"เออ"
"แล้วต้องอยู่นานเท่าไหร่หละครับ"
"ก็จนกว่าจะถึงวันคริสมาสต์ เพราะไอ้พวะสวะที่ญี่ปุ่นมันจะจัดงานเลี้ยงกัน"
"โว้ยยยยยย ถ้าเข้าใจแล้วพวกแกทุกคนแยกย้ายกันไปเก็บของได้แล้วววว"
เมื่อสิ้นเสียงของผบ. ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปเก็บของของตนเอง ผมก็มาจัดกระเป๋า รู้สึกว่าผมเพิ่งมาจากญี่ปุ่นเอง
นะครับ แต่ว่าก็อยากเห็นหน้าวองโกเล่รุ่นที่10อยู่เหมือนกัน ยังไม่เคยเจอเลย เอาหละเมื่อจัดกระเป้าเสร็จแล้วก็ลงไปรวม
ตัวกันข้างล่าง
~ผ่านไปสิบห้านาที~
ตอนนี่ทุกคนยกเว้นรุ่นพี่เบล กับ ลุซซุเรียมากันพร้อมแล้วว
"โว้ยยยยยย ทำไมไอ้สวะสองตัวนั้นมันช้งฟระ"
"โดนฆ่าหมกส้วมไปแล้วมั่งครับ"
"เฮ่ออ ชั้นจะไปตามลุซซูเรีย ส่วนแก เจ้าเด็กไหม่ไปตามไอ้เจ้าชายสวะ"
"หา ผมเหรอครับ"
"เออ แกนั่นแหละ"
"คร๊าบๆ"
เมื่อรับบัญชาจากคุณผบ.ผมยาวจบผมจึงต้องจำใจขึ้นไปตามไอ้รุ่นพี่งี่เง่านั่น
ก๊อก ก็อก~~~
"รุ่นพี่เสร็จแล้วยังครับ"
"แปปนึง"
"......"
"รุ่นพี่ ยังไม่เสร็จอีกเหรอครับ"
"ถ้าอย่างให้เสร็จเร็วก็เข้ามาช่วยกันสิ ชิชิชิ"
"ก็ได้ครับ"
เมื่อได้ยินดังนั้น ผมจึงเปิดประตูเข้าไปภายในห้อง ก็มองเห็นกระเป๋าเดินทางที่ปิดไว้เรียบร้อยแล้ว
เอ๋ะ ก็จัดเสร็จแล้วนี่นา แล้วรุ่นพี่หายไปไหนหละเนี่ย ผมมองซ้ายมองขวาไปรอบๆห้องแต่กลับไม่พบรุ่นพี่อยู่ที่ไหนเลย
"รุ่นพี่อยู่ไหน ค อุ๊บ"
แต่แล้วก็มีปริศนามาปิดปากผมเอาไว้ แล้วมืออีกข้างล็อคขอผมเอาไว้
"ชิชิชิ"
เอาหล่ะ แค่เพียงเสียงหัวเราะนั้นก็มากพอที่จะทำให้ผมรู้แล้วว่าเค้าเป็นใคร รุ่นพี่หัวเราะแล้วเปลี่ยนจากมือที่ปิดปาก
ผมอยู่เป็นเอามีดมาจอคอแทน
"ปล่อยผมนะครับ รุ่นพี่"
"ปล่อยให้โง่สิ ชิชิชิ"
"บอกให้ปล่อยไงครับรุ่นพี่" ผมพูดพลางพยาพยามดันตัวออกจากรุ่นพี่แต่ไร้ผล
"อยากให้ปล่อยเหรอ จูบเช้าชายก่อนสิ"
"O////O พะ พูดบ้าอะไรหน่ะครับ"
"ก็เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ชิชิชิ ว่าการแลกเปลี่ยนต้องมีค่าตอบแทนที่เท่าเทียม"
"-//////-"
"เอ้า หนาแดงอยู่นั้นแหละ ลดให้เหลือแค่ที่แก้มก็ได้ ชิชิชิ"
"จะตรงไหนก็ไม่เอาครับ"
"งั้นเจ้าชายก็ไม่ปล่อยนะ เอ้าเร็วๆเข้าสิ"
ผมกลั้นหายใจหนึ่งครั้งก่อนยื่นหน้าเข้าไปใกล้รุ่นพี่ เมื่อริมฝีปากไปสำผัสกับแก้มรุ่นพี่ ผมก็รีบเอาออกทันที
เมื่อรุ่นพี่ปล่อยผม ผมก็รีบวิ่งลงไปข้างวิ่งออกไปนอกห้องทันที แล้วหันกลับมาตะโกนว่า
"ระ รุ่นพี่เร็วรีบลงมาเร็วๆด้วยหละครับเดี๋ยวจะโดนผบ. ฟันเอานะครับ"
"ชิชิชิ รู้แล้วหน่า"
เมื่อถึงข้างล่างผมก็รีบวิ่งเข้าไปที่จุดรวมตัวกันทันที
"ฟรานจังมาแล้วเหรอจ๊ะ แล้วเบลจังหล่ะจ๊ะ"
"กำลังลงมาครับ"
"งั้นเหรอจ๊ะ ว่าแต่ว่าทำไมหน้าแดงอย่างงั้นหละ ไม่สบายรึเปล่า"
"เปล่าครับ แล้วคนอื่นหล่ะครับ"
"อ้อ กำลังเอาของไปเก็บไว้ในรถหน่ะจ๊ะ"
"เจ้าชายมาแล้วววว" ว๊ากกก รุ่นพี่มาแล้ว
"งั้นผมไปที่รถเลยนะครับ"
ผมจึงไม่รอช้า รีบวิ่งไปที่รถทันทีทันใด
<End Fran'talk>
<Bal' talk>
เมื่อเจ้าชายลงมาข้างล่างพร้อมถือกระเป๋าลงมาด้วย พอได้ยินเสียงเจ้าชายเจ้ากบงี่เง่าก็รีบวิ่งไปทันที
ชิชิชิ น่ารักจริงๆเลย แกล้งนิดหน่อยก็หน้าแดงซะแล้ว น่ารักกว่าตอนทำหน้าตายตั้งเยอะ เพราะแบบนี้แหละเจ้าชาย
ถึงได้ชอบแกล้ง ตอนนี้เจ้าชายก็กำลังเดินเอาของไปเก็บในรถ พร้อมกับต้องรับฟังคำเทศน์จากสคอลโล่นิดหน่อย
"โว้ยยยยยยย งั้นไปกันได้แล้ว"
เมื่อสคอลโล่ออกคำสั่งรถก็เริ่มเคลื่อนตัวออก ตั้งแต่ศึกชิงแหวนก็ไม่ได้ไปญี่ปุ่นมาตั้งนานแล้ว เพราะบอสไม่อยาก
ไปเจอหน้าเจ้าหนูเปี๊ยก ซาวาดะ สีนะโยชิ อะไรนั่น
~ผ่านไปสามสิบหน้าที~
"ถึงสนามบินแล้วโว้ยยยยยยย" สคอลโล่เอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงสนามบินแล้ว
"เดี๋ยวเจ้าชายจะนั่งกับเจ้ากบนะ"
"เอ๋ เดี๋ยวสิครับ ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะนั่งกับรุ่นพี่อะ"
"นี่เป็นคำสั่ง อย่าลืมสิว่าเจ้าชายยังเป็นเจ้านายเจ้ากบอยู่นะ เอ้าไปกันได้แล้ว ชิชิชิ"
พอเจ้าชายเอ่ยจบก็ลากกบบ็องขึ้นเครื่องทันที แล้วจับเจ้ากบนั่งลงข้างๆเจ้าชาย หน้าเสียดายที่บอสจองชั้น
พิเศษเอาไว้ เจ้าชายเลยไม่มีเหยื่อให้เชือดเล่นเลย ชิชิชิ ตอนนี้พวกเราทุกคนก็อยู่บนเครื่องแล้วหล่ะ
"นี่ฟรานจัง"
"อะไรเหรอครับ"
"ฟรานจังเคยอยู่ญี่ปุ่นมาก่อนใช่มั้ยหล่ะจ๊ะ พอมีสถานที่อะไรจะแนะนำมั้ยจ๊ะ"
"ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมหน่ะส่วนใหญ่ก็อยู่ที่โกคุโยแลนด์ตลอดเลย ไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกครับ"
"อย่างงั้นเหรอจ๊ะ"
"ครับ ก็อาจารย์ของผมหน่ะไม่เคยพาไปไหนเลย อย่าว่าแต่พาผมไปเลยครับตัวเค้าเองก็ยังไม่ได้ไปเลย"
"อาจารย์ อาจารย์ของเจ้ากบเนี่ยใครเหรอ"
"อ้อ เบลจังยังไม่รู้สินะ ก็ผู้พิทักษ์สายหมอกของวองโกเล่ โรคุโด มุคุโร่ ยังไงหล่ะจ๊ะ"
"หา! ไอ้หัวสัปปารด นั้นอะนะ"
"ใช่ครับนั่นอาจารย์ผมเอง"
เจ้ากบมีอาจารย์เป้นไอ้หัวสัปปารดนั้นหนะเหรอ เจ้าชายไม่อยากจะเชื่อ แต่อย่างน้อยเจ้าชายก็ยอมรับในฝีมือ
ที่เคยชนะมาม่อนได้แบบขาดลอย ความสารถของเจ้ากบก็น่าสนใจอยู่ แต่ว่า ตอนที่อยู่ที่โกคุโย เจ้านั้นจะทำอะไรเจ้ากบ
ของเจ้าชายมั้ยเนี่ย โอ้ยยย ยิ่งคิดยิ่งเครียด (เบลเริ่มจะรั่ว) ไม่เป็นไรต่อแต่นี้เจ้าชายจะปกป้องเจ้ากบเองนะ เอ้าหละกว่าจะ
ถึงญี่ปุ่นคงอีกนาน งั้นวันนี้เอาไว้แค่นี้ก่อน บ๊ายบี
<End bal's talk>
ความคิดเห็น