คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ทำไมต้องทำอย่างนั้น >
“ก็แล้วแต่”พอพูดจบเทปก็เดินออกมาหาตาลและต้อมตามมองดูเทปแล้วคิดขี้เก๋กจริงๆเห็นแล้วหมั่นไส้
“อ้าว! ตาลไปด้วยเหรอ”เทปเห็นตาลเดินมาด้วยกันเลยถามต้อม
“หืม? อื้มตาลไปด้วยก็เคยมีครั้งหนึ่งที่กรูไม่ถามตาลพอกลับมาตาลแม้งทั้งโกธร ทั้งโมโหกรูใหญ่เลย กรูเลยต้องถามทุกที”ต้อมพูดเสียงเบา
“จริงอ่ะ ทำไมว่ะ”เทปพูดด้วยเสียงพอๆกับที่ต้อมพูดมา
“(- - )( - -)(- - )( - -)”ต้อมสายหน้าเพราะไม่รู้จริงๆว่าทำไมเมื่อก่อนตาลถึงโมโหต้อมขนาดนั้น
“เอ่อ....เทป ต้อม ตาลว่าเราจะมาดูหนังด้วยกัน 3 คนไม่ใช่เหรอ”ตาลหันมาถาทั้งสองคนที่เดินตามมา
“อือ ใช่ทำไหมเหรอตาลมีอะไรป่ะ”ต้อมถามตาลเมื่อตาลทำสีหน้าแปลกๆต้อมหันมองตามที่นิ้วของตาลชี้ 0.0 ผู้หญิงที่อยู่ที่โรงเรียนเดียวกันตามมาเป็นแถวไม่ว่าจะเป็นรุ่นน้องหรือรุ่นพี่
“เทปตอนที่นายโดนผู้หญิงพวกนี้ล้อมอยู่นายบอกว่าจะมาดูหนังเหรอ”ต้อมถามเทปด้วยสีหน้าที่เคร่งเคลียด
“ใช่ ทำไมฉันทำผิดอะไร”เทปถามต้อมเพราะเพิ่งมาอยู่ที่โรงเรียนนี้ใหม่ก็โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่เด็กผู้หญิงร้ายกาจมากยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งผู้ชายหล่อ เท่ห์ เพอร์เฟ็ค - -
“ผู้หญิงพวกนี้ไม่ปล่อยให้นายหนีได้แน่”ต้อมพูดเสร็จก็วิ่งสุดชีวิตโดยมีเทปตามมาติดๆแล้วตาลก็ตามมาห่างๆ
“ต้อม....ต้อม..”ต้อมหันไปตาลที่ตาลเรียกตาลวิ่งด้วยท่าทางที่เหนื่อยสุดขีดแล้วดูเหมือนจะล้นลงต้อมก็วิ่งย้อนกลับไปอุ้มตาลแล้ววิ่งต่อให้ทันเทป
“เป็นไงละ ที่นี้รู้รสนักเรียนหญิงโรงเรียนนี้แล้วหรือยัง”ต้อมวิ่งไปอุ้มตาลแล้วก็พูดกับเทปไปด้วย
“รู้แล้วว่าผู้หญิงโรงเรียนนี้น่ากลัวทุกคนโดยเฉพาะเธอตาล”เทปหันไปกัดตาลนิดๆตาลเลยฟัดมือด้วยความรักกลับไปให้ที่หนึ่ง
โอ๊ย!!
“ยัยมือหนัก”เทปบ่นขมุบขมิบ
“เลี้ยวซ้ายข้างหน้า”ตาลบอกทั้งสองคนวิ่งเลี้ยวซ้ายในทันทีที่ถึงที่ที่ตาลให้เลี้ยวเข้าไปนั้นเป็นโรงหนักเปิดใหม่ที่เดอะมอลล์ที่ยังไม่ค่อยมีคนรู้จักนนัดเพราะโรงหนังนี้ไม่ใช่โรงหนังที่มีชื่อเสียงอย่างเมเจอร์
“ว้าว....ตาลเธอรู้จักที่นี้ได้ไงอ่ะขนาดฉันมาเดินที่นี้จนรู้เกือบทุกซอกทุกมุมแล้วยังไม่เคยมาที่นี้เลย”ต้อมถามตาล
“ก็ที่นี้คุณแม่ฉันเพิ่งมาเปิดนี่เปิดได้ไม่กี่วันเลยแล้วพอดีมันอยู่ในมุมอับคุณแม่เลยบอกให้ฉันรับผิดชอบการโฆษณาโรงหนังที่นี้ฉันเลยก่ะว่าจะชวนนายกับกลุ่มนาย แล้วก็กลุ่มฉันมาอยู่พอดีเสาร์นี้แต่วันนี้นายชวนมาก่อนฉันเลยพามาดู”ตาลบอกรายละเอียดต่างๆทำให้ทั้งสองอึ่ง
“งั้นมาดูที่นี่ตาลก็ไม่ต้องเสียตังค์สิ”เทปพูดกับตาล
“ได้ไงย่ะ ถ้าไม่จ่ายแล้วจะเอาเงินมาจากไหนจ่ายพนักงาน”ตาลโว๊ยวายใส่เทปเพราะพูดอะไรไม่รู้จักคิด เสียงที่ตวาดเทปนั้นดังไปทั่วโรงหนังทำให้คนที่อยู่แถวนั้นหันมามองทั้งคู่
“เอาน่าตาลจะโว๊ยวายทำไหม ไปดูรอบหนังกับดีกว่าน่าไปเร็ว”ว่าแล้วต้อมก็ดันตาลไปที่รีสหนังว่าจะมีเรื่อง monster house ฉายกี่โมง
“มีตอน 5: 15 อ่ะ ตาลจะดูไหมหนังคิดว่าน่าจะประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆนะ”ต้อมมองหน้าตาลที่ทำท่าครุ่นคิดเพราะถ้ามันเย็นมากเดี๋ยวกลับบ้านดึกไม่ดีเดี๋ยวคุณแม่ไม่ปลื้ม><
“ดูสิ อยากดูอ่ะ”ตาลบอกแล้วต้อมก็เดินไปซื้อตั๋วหนัง 3 ใบมาให้เทปถือแล้วเดินหายไปหนไม่รู้ปล่อยให้ตาลกับเทปเดินด้วยกันสองคนตาลเดินไปดูหนังตัวอย่างเรื่องแสบสนิทเห็นแดนออกมาร้องเพลงแช่แว่บแล้วนางเอกก็มาเต้นเป็นหางเครื่องท่าเต้น - -“ เอ่อ ไม่ค่อยจะน่าเกียจน้อยอ่ะ ^^
“โฮ ออกจะน่ารักเต้นจะหมดสวยเลย”เทปพูดแล้วหัวเราะตาลเลยเดินไปดูเรื่องเขาชนไก่พระเอกหล่อม๊ากกก >,< ‘โห มีแต่ถั่วเขียวหรือพี่’ ’หรือจะเอาถั่วดำหล่ะ’
“ 555+ สวยยอดเดี๋ยวหนังเรื่องนี้เข้าโรงแล้วชวยพี่มีดูดีกว่า”ตาลพูดแล้วเห็นต้อมเดินมาพอดีตาลเลยเดินเข้าไปหาต้อม
“ต้อมเมื่อกี้นะเรื่องเขาชนไก่อ่ะน่าดูมากเลย”พอตาลพูดจบก็มองเห็นไอศกรีมในมือของต้อมตาลมองอยู่นานจนต้อมเอ่ยต้องเอ่ยปาก
“ตาลจะมองอีกนานไหมรู้อยู่ว่าตัวเองชอบน่าซื้อให้อยู่”แล้วต้อมก็ยื่นไอศกรีมที่ซื้อมาให้ตาล
“แหม...ก็นึกว่าจะลืม”ตาลพูดแล้วรับไอศกรีมมาด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กๆที่ได้ของเล่น
“ตาลชอบไอศกรีมเหรอต้อม”เทปถามต้อมแล้วปล่อยให้ตาลดูตัวอย่างหนังต่อไป
“ฮ่ะ....อืม..ทำไมเหรอ”ต้อมถามเทปอย่างสงสัยก็ปกติเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยจะเอ่ยปากถามเรื่องของคนอื่นสักเท่าไร
“เปล่าก็ไม่มีอะไรแค่อยากรู้เฉยๆ”ว่าแล้วเทปก็เดินไปนั่งตรงที่นั่งที่ทางโรงหนังจัดไว้ให้ ต้อมหันหน้าไปหาตาลที่กำลังดูเพลงแช่แวบอีกรอบแล้วก็หัวเราะ
“ตาลไปนั่งกันเถอะ”ต้อมชวนตาลให้ไปนั่งกับเทป เทปนั่งเฉยๆจนตาลต้องพูดขึ้น
“นี่มาเที่ยวนะจะมากงเก๊กอะไรอยู่ได้น่ารำคาญ”พูดเสร็จเทปก็หันมามองหน้าตาลแล้วก็นั่งตามเดิม ตาลนั้นแทบจะกระโดดต้อยเทปแล้วดีนะที่ต้อมจับทันไม่งั้นจะเป็นไงก็ไม่รู้
“ต้อมขอ 100 ดิ”ตาลแบมือขอตังค์จากต้อม ต้อมจะไม่ให้ก็ยังไงอยู่
“-*- จะเอาไปทำไรอีกเหรอ”ต้อมถามแต่ตาลก็ไม่ฟังแล้วเดินลิ้วไปหาเคาร์เตอร์ขายขนมเรียบร้อย พร้อมกับเดินกลับมากับขนมเลย์ถุงใหญ่อร๊อยอร่อย
“ตาลกินอีกแหละเดี๋ยวก็อ้วนเหรอ”ต้อมทักตาลหันมามองหน้าอย่างเคืองๆแล้วสะบักหน้าหนี
‘หนังเรื่อง monster house เข้าโรงได้แล้วค่ะ’
“จะกินป๊อปคอนไหม”เทปถามขึ้นมา”ตาลแบมือขอตังค์อีกรอบคราวนี้ขอคนละ 60 บาทเพื่อความยุติธรรมส่วนเทปบอกว่าของ 100 หนึ่งเอาไว้เป็นค่ารถกลับบ้าน บ้านนายไกลขนาดนั้นเชียวเหรอเทปค่ารถเป็นร้อยเลยนะเสียดายเงินแทนเลยเนี่ย TT แล้วทุกคนก็เดินเข้าโรงหนังในมือมีน้ำแป๊ปซี่ น้ำเปล่า(ของนายเทปเรื่องมาก -*-)
เลย์ ช็อตโกเล็ต ป๊อปคอน ตาลนั่งในสุดส่วนเทปกับต้อมนั่งติดกัน.......
“เป็นไงบอกแล้วว่าสนุกต้อมไม่เชื่อ”พอเดินออกมาจากโรงหนังตาลก็พูดด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มเพราะหนังสนุกมากๆๆ
“อื้ม....เชื่อแล้วจ้า ดูสินั่งจนหัวยุ่งเชียว”ต้อมว่าแล้วขยี้หัวตาลอีกรอบเพื่อให้มันยุ่งขึ้นไปอีก - -
“เด็ก”เทปพูดทำเดี๋ยวสั้นๆแต่ทำให้ตาลชะงักได้ ><
“อ๊ากกกกก เทปนายบังอาจว่าฉันเด็กได้ไง งั้นนายก็เดินเหมือนกันแหละมาดูหนังกับฉันแถมคุยกันอีกถ้าไม่เด็กเหมือนกันจะคุยรู้เรื่องได้ไง”ตาลโว๊ยวายใหญ่ ส่วนเทปหน้าก็เฉยๆ
“ยังไม่ได้บอกว่าใครเลยอยากรับก้รับไปสิ”ว่าแล้วเทปก็เดินไปที่ทางออก ทำเอาตาลโมโหจนต้อมไม่กล้าพูดด้วยตลอดทาง
ระหว่างทางกลับบ้านต้อมกับตาลเดินไปส่งเทปที่หน้าห้างฯ ส่วนตาลก็กลับกับต้อมตามเดิมต้อมก็เดินไปส่งตาลที่บ้านก่อนแล้วจึงเดินเข้าบ้านตัวเอง
“กลับมาแล้วคะแม่ วันนี้ทำไมกลับเร็วจังแหละค่ะ”ตาลถามแม่ที่นั่งดูทีวีกับคุณพ่อ
“ก็วันนี้เสร็จเร็วก็เลยรีบกลับมานั่งกินข้างกับคุณพ่อไง”แม่พูดแล้วหันมามองตาลที่กำลังเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อล้างมือ
“แล้วลูกไปไหนมา”
“ก็ไปดูหนังที่โรงหนังของคุณแม่แหละกับต้อมแล้วก็เพื่อนต้อม”ตาลบอกแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของตัวเองเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ตาลอาบน้ำเสร็จก็ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆตาลเดินออกไปที่หน้าต่างแล้วมองไปทางที่พระจันทร์ขึ้นแล้วถอนหายใจแล้วมองดูอีกสักพักก็เดินมาเป่าผมให้แห้งแล้วเธอก็นอน
อ๊บ~อ๊บ อ๊บ~อ๊บ อ๊บ อ๊บ~
เสียงข้อความเข้าเครื่องของตาลประมาณตี 5 ครึ่ง
“มันจะส่งมาทำซากอะไรเนี่ยคนจะหลับจะนอน -*-“ตาลว่าแล้วขยี้ขี้ตาแล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มากดดูข้อความที่ส่งเข้ามา ‘ ตื่นได้แล้วนะยัยขี้เซา ’ - - ใครบังอาจมาว่าฉันเนี่ยแล้วเนี่ยเบอร์ใครไม่คุ้นเลย 085984...
ส่งกลับดีกว่าก้เล่นส่งมาเอาตอนนี้ ‘ อื้ม....แล้วไคอ่ะเบอร์ไม่คุ้นเลย ’ ฉันส่งกลับไป เอ๊ะ ! แล้วฉันจะส่งกลับไปทำไมเนี่ย - - ท่าจะบ้านะเนี่ยฉันคนไม่รู้จักก็ส่งตอบกลับไปด้วยส่งกลับมาแหละใครกับนะที่ส่งมารบกวนเวลาอันแสนมีความสุขของฉัน ‘ อ้าว ไม่รู้เหรอกระผมสุดหล่อสุดเท่ห์เดียวในห้องของคุณเธอ คนเดียวคนนี่เทป..
.*-*. 555+(อย่าเถียงว่าผมไม่หล่อ) ’ โอ้ โห 0.0 มันจะเก๊กอะไรปานนี้แถมหลงตัวเองอีกตั้งหากมันจะเกินไปแล้วมั่ง - - +++ แล้วมันตื่นอะไรเช้าขนาดนี้หว่ะ เช้ามากกกกก คิดแล้วก็ง่วง ~ นอนดีก่า zzZZ.....แล้วตาลก็นอนไปจนถึง 7 โมงกว่าๆ -*- แล้วที่เทปโทรมาปลุกมันก็เปล่าประโยชน์น่าสงสารส่งมาตั้ง 6 บาท
“อ๊ายยยยยยย สายแล้ว สายแล้ว” ตึง! ตึง! ตึง! คุณเธอตาลกระทบเท้าลงจากชั้นบนอย่ารวดเร็วแล้ววิ่งมาที่โต๊ะอาหารหยิบแซนวิซทูน่าไปอันหนึ่งแล้ววิ่งออกไปโรงเรียน
“ง่ำ ง่ำ ง่ำ โอ๊ย......สายอีกแล้วครูใบสนจะมายืนรอไหมเนี่ย”ว่าแล้วตาลก็รีบวิ่งไปที่โรงเรียนเท่าที่ขาสั้นๆของเธอสามารถสับได้( ไม่ต้องตอกย้ำมากก็ได้ : ตาล )
ที่โรงเรียนเวลา 7 : 45 นาฬีกา
“คนมาสายเข้าแถวที่นี้”เสียงอาจารย์ใบสนดังมาจากประตูหน้าโรงเรียนทำให้คนที่หำลังวิ่งสุดแรงเกิดต้องหยุดเอี๊ยด~ เรื่องอะไรถ้าไม่หยุดก็โดนไม่วิ่งก็เก็บขยะเป็นแน่คนอื่นไม่มีโดนหรอกคงมีเธอคนเดียวแทนนั้นอ่ะทีโดนอาจารย์ใบสนหมายหัวเอาไม่รู้จะเอาอะไรกับเธอนักหนา เอาอย่างนี้แล้วกัน อึ๊บ~หึ๊บ~ย่ะ ~ กว่าจะปีนถึงเหนื่อยโครตแล้วข้างล่างนั้นใครอ่ะ ‘อาจารย์ใบสนนี้ทำไมมาอยู่ตรงนี้อ่ะแล้วจะลงยังไงเนี่ยเดินไปเร็วๆสิ ’
แล้วกว่าอาจารย์จะเดินผ่านไปก็ทำเอาตาลเหนื่อยไปตามๆกันเพราะลุ้นเอาตัวโก่งแล้วตาลก็ลงมาที่พื้นได้อย่างปลอดภัยแล้วตาลก็รีบวิ่งไปที่ห้องเรียน
“ขอโทษคะ ขออนุญาติเข้าห้อง”ตาลพูดอย่างหอบๆแล้วรีบดึงเสื้อให้เรียบร้อย
“เชิญแล้วไปทำอะไรมาละ ถึงมาสาย”อาจารย์ประจำชั้นถาม
“ไปห้องน้ำมาไม่สบายคะ”ตาลพูดปดได้อย่างแนบเนี้ยนเพราะทำเป็นประจำ - -“ แล้วตาลก็เดินไปนั่งที่ส่วนต้อมก็ชะโงกหน้ามาหาตาลแล้วถามตาลเบาๆว่า ’ ไม่สบายจริงอ่ะ ต้อมว่าตาลตื่นสายมากกว่า ’ แล้วก็กลับไปนั่งตรงๆเหมือนเดิมคราวนี้ตาลชะโงกไปบ้าง ’ แน่...ทำเป็นรู้จริงนะ ’ ตาลว่าแล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้ต้อมแบบที่สองคนนี้รู้กันแล้วทั้งสองก็นั่งเรียนไปคุยกันไป
พักเที่ยง
“เอ้อ ต้อมแล้วเทปรู้เบอร์เค้าได้ไง”ตาลถามต้อมตอนเดินไปซื้อข้าวทำเอาต้อมสะดุ้ง
“แหะ แหะ : p ต้อมให้เองแหละตาลอย่าโกธรนะ”ต้อมบอกแล้วมองตาลที่เดินตรงไปที่ร้านขายข้าวมันไก่อย่างเดี๋ยวไม่สนเขาที่เดินตามกันมาเลย
“โอ๋ โอ๋ โอ๋ อย่าโกธรน่ะ ตัวเองเค้าผิดไปแล้วนะ นะ”ภาพที่ทั้งสองคนง้อกันนั้นก็เป็นภาพที่น่ารักในสายตาคนทั้วไปแต่ก็ต้องมีบ้างคนที่ไม่ชอบเพราะสองคนนี้ก็ป๊อปอยู่ยิ่งตาลก็เป็นที่หมายปองของคนผู้ชายหลายคนแต่ที่ไม่มีใครได้เธอไปนั้นคงเป็นเพราะอิทธิพลของต้อมและที่เธอเป็นลูกของอาจารย์ใหญ่ทำให้ใครหลายๆคนนึกขยาดเธอทั้งๆที่ไม่เคยมีโอกาสพูดคุยกับเธอ
“ทำ ‘ไรกัน”เสียงของเทปดังมาจากข้างหลังของตาลทำให้ต้อมที่ง้อตาลอยู่หันไปมองเทปที่ดูเหมือนโกธรใครอยู่
“แล้วแกไปโกธรใครมาว่ะ ทำหน้าอย่าจะกินเลือดกินเนื้อ”ต้อมถามแล้วเดินไปหาเทปเอาข้อศอกว่างบนบ่าของเทปแต่เทปกลับเดินหนีไปทิ้งให้ตาลกับต้อมยืนงงอยู่ตรงนั้น
“มันเป็นอะไร”ต้อมถามตาลที่ยืนทำหน้าเอ๋อๆอยู่ข้างๆ
“ไม่รู้อ่ะ”ตาลบอกว่าเดินนำหน้าต้อมไปซื้อข้าว โต๊ะทั้งโรงอาหารมีประมาณ 200 กว่าตัวแต่ถ้าไม่นับที่กลุ่มตาลและกลุ่มต้อมเอาไปใช้ทำกิจกรรมแล้วก็เหลือประมาณ 150 ตัวพอดีไม่ขาดไม่เกินเพราะยัยตาลเล่นไปสำรวจว่าโรงเรียนทั้งโรงเรียนมีกลุ่มทั้งหมดกี่กลุ่มแล้วที่ไม่มีกลุ่มใช้โต๊ะกี่โต๊ะทำให้โต๊ะในโรงอาหารเหลือพอที่กลุ่มของตาลและต้อมใช้อย่างมากมาย เมื่อทุกคนกินอาหารกลางวันเสร็จแล้วส่วนมากพวกผู้ชายก็มักจะไปเตะบอลกันทุกวันส่วนผู้หญิงก็ไปนั่งเชียร์แล้วยิ่งนับวันรุ่นน้องก็มักจะมานั่งดูด้วยเยอะขึ้นๆ
“ต้อมไปเตะบอลป่ะ”ตาลถามขณะที่เดินไปเก็บจานข้าว
“ก็ไปอ่ะ แต่วันนี้ต้อมว่าจะไม่ลงอยู่”ต้อมบอกแล้วรับจานของตาลมาว่างให้ด้วย
“อ้าว....ทำไมอ่ะทุกทีเห็นลงทุกเกมส์ไม่เคยพลาด”ตาลถามอย่างสงสัยก็เรื่องฟุตบอลเนี่ยอีตาต้อมเขาเคยพลาดทีไหนล่ะ
“ก็ไม่ทำไมเหรอ”ว่าแล้วต้อมก็ชี้ให้ตาลมองดูทีขาของตัวเองว่ามันบวมขนาดไหนแทบจะเดินไม่ได้แต่ไอ้เพื่อนๆที่แสนดีก็ดันเดินหนีไปกันหมด
“ไหนไปทำอะไรมาอ่ะ”ตาลบอกแล้วกดให้ต้อมนั่งลงแล้วดึงขากางเกงขึ้นมาเผยให้เห็นขาที่บวมแดง
“โอ๊ย...>< เบาๆสิเจ็บนะ”ต้อมว่าแล้วพยายามที่จะดึงขากลับแต่ตาลไม่ปล่อยแถมยังดึงให้ต้อมลุกตามตัวเองแล้วเอามือของต้อมพาดบ่าเพื่อที่จะช่วยพยุ่ง
“เฮ้ย! จะทำไร”ต้อมว่าแล้วตกใจรีบจะเอามือของตัวเองออกจากบ่าของตาลแต่เมื่อใช้แรงส่งไปที่ขามากก็ทำให้ยืนไม่ไหวต้องทรุดลงไปอีกแต่ดีที่ตาลพยุ่งไว้ได้ทัน
“เป็นไงแหละ เก่งนี่ยืนยังแทบจะไม่ได้”ตาลว่าแล้วพาต้อมเดินไปที่สนามบอลที่หลังโรงเรียน
“..................”เมื่อตามพาต้อมมาถึงที่สนามบอลเพื่อนๆที่เห็นภาพอย่างนั้นก็ส่งเสียง วิ๊ด ~วิ้ว ~ กันเป็นขบวนแต่เมื่อเห็นสายตาดุๆของต้อมทำให้ต้องสงบปากสงบคำ
“นั่งตรงนี่นะเดี๋ยวมา”ตาลบอกไม่ทันที่ต้อมจะถามว่าจะไปไหนเธอก็วิ่งลิ้วไปโน่นแล้วทั้งๆที่เมื่อก่อนวิ่งไม่เคยเห็นจะเร็วสักที
“เป็นอะไรว่ะ”เทปเดินเข้ามาถามต้อมที่นั่งมองเพื่อนๆเล่นบอลกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ก็เจ็บขานิดหน่อยว่ะ ว่าแต่แกเหอะเป็นอะไร......หึง......หรือไง”ต้อมพูดให้เทปรู้ตัวว่าที่ทำอยู่เนี่ยมันมากไปแล้วโดยเฉพาะกับเขาที่เป็นเพื่อนกับตาลมาตั้งแต่เด็ก ถึงแม้เดี๋ยวนี้จะไม่ค่อยได้แตะตัวกันเพราะกลัวคนอื่นจะดูไม่ดีแต่ที่จะมาแสดงความหึงห่วงกับเขาเนี่ยไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเล๊ย เอาไปแสดงกับคนอื่นยังจะดีกว่า
“เอาอะไรมาคิดว่าเค้าหึงยังเตี้ยนั้น”คนที่นั่งคุยอยู่ด้วยพูดราวกับว่ารู้จักเขามานานจนแทบไม่ต้องมองก็รู้อะไรเป็นอะไร
“ฉันนะ ถึงจะไม่ได้รู้จักนายมานานเท่าไรแต่สิ่งที่นายแสดงมันไม่ต่างอะไรกับคนอื่นๆเลยรู้ไหม”ต้อมพูดเฉื่อยๆราวกับที่พูดอยู่นี้ไม่สำคัญแต่คนที่ฟังนี่สิมันเหมือนอะไรบ้างอย่างที่แปลกๆไป คำพูดนั้นฟังเหมือนให้เขาทำอะไรก็ได้ที่คนอื่นเขาไม่ทำกันแล้วจะได้ใจเธอมา
“ก็นะ มันอดไม่ได้นี้ที่จะเห็นคนที่เราชอบอยู่กับคนอื่นแล้วยิ่งสนิทๆกัน”เทปบอกแล้วทอดสายตายาวออกไป
ความคิดเห็น