ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BOYOUN UNIQ FIC] ฟิคแม่เหล็ก

    ลำดับตอนที่ #4 : ฟิคแม่เหล็ก

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 57


     

    ตอนที่ 4  : ฟิคแม่เหล็ก

     

    อ่าวสองคนนั้นนะไม่กินหรอนั้นเหวินหานที่เห็นซึงยอนกับอี้ป๋อยังไม่มาจึงรีบเรียกเพราะอยากกินอาหารเต็มที่แล้ว

    คร้าบ ๆๆ ไปแล้วคร้าบ ซึงยอนพูดเสร็จก็เดินไปทันที

    พอทุกคนกินเสร็จอี้ป๋อก็โพล่งขึ้นมาว่า

    อี้เชวี้ยนฮยองผมอยากเลนน้ำ ๆๆๆเสียงของอี้ป๋อที่กำลังอ้อนอี้เชวี้ยนฮยอง

    หืมม อยากว่ายน้ำว่ายก็ต้องไปถามเมเนเจอร์สิมาถามฮยองทำไมเสียงของอี้เชวี้ยนพูดเพราะตัวเองก็อยากเล่นน้ำเหมือนกัน

    พี่ว่าเมเนเจอร์จะอนุญาตหรอผมพูดอะไรก็ไม่อนุญาตตลอดอ่ะพี่เสียงของอี้ป๋อพูดด้วยเสียงหงุดหงิด

    แล้วใครล่ะที่จะทำให้เมเนเจอร์อนุญาตอ่ะพออี้เชวี้ยนพูดเสร็จทุกคนก็หันหน้ามาทางซึงยอนทันที

    อะ..อะไรฮยองอย่ามองผมแบบนั้นผมไม่ไปหรอกนะฮยองเสียงของซึงยอนพูดด้วยเสียงเบา

    ฮยองอ่าผมอยากเล่นน้ำนะถ้าฮยองไม่ไปพวกเราก็ไม่ได้เล่นน้ำสิเมื่ออี้ป๋อพูดเสร็จทุกคนก็พยักหน้า

    แล้วทำไมไม่ให้คนอื่นไปล่ะแล้วทำไมต้องฉันด้วย

    ก็ฮยองเป็นคนเดียวนิที่ทำให้เมเนเจอร์อนุญาตได้

    อี้เชวี้ยนฮยอง ซองจูฮยอง เหวินหานฮยอง ดูสิถ้าซึงยอนฮยองไม่ไปเราก็ไม่ได้เล่นน้ำน่ะสิอี้ป๋อพูดด้วยเสียงน้อยใจ

    ไปเถอะซึงยอนนายไม่อยากเล่นน้ำหรอ เฮ้ออ”  อี้เชวียนฮยองพูดออกมาแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

    แล้วผมจะไปกับใครล่ะฮยองให้ผมไปคนเดียวผมไม่ไปหรอกนะซึงยอนพูดออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย

    ไปกับฮะ..” เสียงของเหวินหานขาดไป

    ไปกับผมนี่ไงฮยองป่ะ ไปกันเถอะอี้ป๋อพูดเสร็จก็ดึงแขนซึงยอนไปทันที

    โอ้ยย..จะดึงมาทำไมเนี่ยมันเจ็บซึงพูดด้วยความเจ็บ

    ขอโทษฮยอง ก็คนมันอยากเล่นเร็วๆนี่น้าเสียงของอี้ป๋อพูดออกมาด้วยความสำนึกผิด

    ก็รู้อยู่ว่าอยากเล่น..รู้ยังงี้ให้เหวินหานฮยองมาด้วยยังจะดีกว่าอีกเสียงซึงยอนพูดมาแต่พักหลังๆค่อยๆพูดเสียงพึมพำ

    อยากมากับเหวินหานฮยองก็ไม่บอกผมจะได้ไปมาด้วย ชิแต่บังเอิญอี้ป๋อได้ยินจึงพูดด้วยความเหนื่อยใจแต่รู้ไหมเวลางอนใครขึ้นมาง้อยากมาก

    เฮ้ย..ฉันพูดตอนไหนหูหนวกแหละ ๆว่าง ๆหัดแคะขี้หูบ้างนะซึงยอนพูดออกมาอย่างรวดเร็วเพราะกลัวอี้ป๋อจะงอน

    แต่ผมได้ยินเต็มๆไม่รู้ล่ะฮยองต้องง้อผมอี้ป๋อพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเห์ล่

    “‘งะ..ง้ออะไรฉันไม่ง้อหรอกนะซึงยอนปฏิเสธทันที

    ไม่รู้ล่ะถ้าไม่ง้อผมจะบอกอี้เชวี้ยนฮยองว่าพี่ไม่อยากเล่นน้ำ

    “..”

    ผมจะนับ1-3”..”

    “1”

    “..”

     

    “2”

    อะ..เอ่อ

                      “3”เมื่ออี้ป๋อพูดเสร็จก็กำลังจะเดินไปหาอี้เชวี้ยนทันที

                      หมับ!

                      “จะ..จะให้ฉันทำยังไงบ้างล่ะซึงยอนจับแขนอี้ป๋อไว้แล้วถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก

                      “มีแน่แต่ตอนนี้ไปหาเมเนเจอร์ก่อนฮยองผมอยากจะเล่นน้ำเต็มที่แล้ว

                      “เออ ๆรู้อยู่แต่บอกหน่อยจะให้ง้อยังไง??” ซึงยอนถามด้วยความสงสัย

                      “เดี๋ยวพี่ก็รู้ หึหึอี้ป๋อพูดเสร็จก็ยิ้มร้ายทันที

                      “ฉะ..ฉันว่าเราหาเมเนเจอร์ดีกว่านะซึงยอนรู้สึกว่าความซวยกำลังจะมาจึงเลี่ยง ๆไป

                      “คร้าบ ๆไปหาดีกว่าเมื่ออี้ป๋อพูดเสร็จทั่งคู่ก็รีบเดินไปหาเมเนเจอร์ทันที

                      “ซอลจุงฮยองคร้าบเสียงของซึงยอนพูดออกมาด้วยเสียงหวาน

                      “มีอะไรหรอซึงยอน

                      “คือพวกผมอยากเล่นน้ำอ่ะ ซอลจุงฮยองให้ผมเล่นได้ไหมอ่าซึงยอนพูดออกมาด้วยเสียงอ้อนๆ

    อ่าได้นะวันนี้เราว่าง3วันนะเลยเมื่อซอลจุงพูดเสร็จซึงยอนกับอี้ป๋อก็ยิ้มทันที

    แล้วพวกผมจะได้นอนค้างที่นี่ไหมครับฮยองเพราะไหนๆก็มาทะเลแล้วนอนพักสักคืนจะเป็นไรไป

                      “น่าจะได้นะ

    อ่อตกลงค้างได้ใช่ไหมขอบคุณมากครับเมื่อซอลจุงพูดเสร็จก็วางสายทันที

    เย้ๆๆๆๆได้ค้างนอนแล้วๆๆอี้ป๋อเมื่อได้ยินที่ซอลจุงพูดเสร็จก็กระโดดกอดคอซึงยอนทันที

    หะ..หายใจไม่ออกซึงยอนพูดออกมาด้วยเสียงแหบ ๆเพราะหายใจไม่ออก

    ขะ..ขอโทษครับฮยองก็คนมันดีใจดิเราไปหาฮยองที่รอเราก่อนดีกว่านะพี่พูดเสร็จอี้ป๋อก็ดึงแขนซึงยอนแล้วรีบวิ่งไปหาฮยองที่ร้านอาหาร

    ฮะ..แฮก นายจะรีบวิ่งเร็วไปไหนร้านมันไม่ไปไหนหรอกน่าซึงยอนพูดด้วยเสียงหอบ


    ก็ถึงแล้วนี่ไงฮยองอี้ป๋อยิ้มร่า


    อ่าวทำไมไปนานจังแล้วเมเนเจอร์ว่าไงบ้างอ่ะอี้เชวี้ยนฮยองพูดออกมาด้วยความลุ้น
     

    คือฮยองอี้ป๋อพูดแล้วทำหน้าเศร้า
     

    ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นไม่ดีใจหรือไงที่ได้เล่นน้ำอ้ะซึงยอนหันมากระซิบอี้ป๋อเพราะงง
     

    ก็ลองแกล้งฮยองดูเฉยๆว่าจะมีปฏิกิริยายังไงถ้าไม่ได้เล่นน้ำอี้ป๋อพูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ซึงยอน

    เออนายจะทำอะไรของเรื่องของนายแต่ถ้าโทษต้องโทษนายคนเดียวนะเพราะฉันไม่ได้คิดจะแกล้ง 

    ครับๆ

    คือพี่เมเนเจอร์เค้าพอพูดยังไม่ทันจบอี้เชวี้ยนก็พูดออกมาว่า
     

    อืมไม่เป็นไรหรอกเรากลับกันเถอะ
     

     คิคิเสียงของซึงยอนหัวเราะออกมาทำให้อี้เชวี้ยนฮยองหันมา
     

    มีอะไรหรือเปล่า

    คือว่าเราได้เล่นน้ำพร้อมทั้งนอนค้างที่นี่ด้วยครับ ฮ่าๆๆซึงยอนพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย

    ฮ่าๆๆๆอี้ป๋อก็หัวเราะตามเช่นกัน

    หืมม นี้พวกนายแกล้งฉันใช่ไหมอี้เชวี้ยนพูดออกมาด้วยเสียงดุ

    ผมป่าวนะฮยองอี้ป๋อเป็นคนคิดแผนนี้ขึ้นมาผมไม่เกี่ยวๆอี้ป๋อผิดคนเดียวเต็มๆซึงยอนรีบแก้ตัวออกมาทันที

    ก็ผมอยากรู้นี่น้าว่าถ้าเราไม่ได้เล่นน้ำฮยองจะรู้สึกยังไงฮยองไม่โกรธผมน๊า
     

    อี้ป๋อพูดอ้อนทันทีเพราะกลัวว่าพี่ใหญ่ของวงจะโกรธเอง

    อืมๆ ฉันไม่โกรธหรอกแต่ทีหลังอย่าเล่นยังงี้อีกนะเข้าใจไหม

    คร้าบๆๆรู้แล้วคร้าบ

    ผมยังไม่คิดบัญชีที่ฮยองทำผมงอนนะซึงยอนฮยอง

    เออๆ รู้ล่ะน่า

    แล้วพวกเราจะไปพักที่ไหนล่ะอี้เชวี้ยนฮยองเหวินหานถามออกมาด้วยความสงสัย

    เราก็นอนที่นี้ก็ได้เพราะใกล้ทะเลเราจะได้ลงมาง่ายๆหน่อย

    อ่า..ยังงั้นก็พักที่นั้นล่ะกันครับฮยองอี้ป๋อพูดแล้วยิ้มร่า

    แล้วเสื้อพวกเราล่ะครับฮยองซึงยอนพรางมองไปรอบๆ

    เออใช่ฮยองอี้ป๋อพูดมาสมทบอีกคน

    ฮยองเตรียมมาให้ทุกคนแล้วล่ะอี้เชวี้ยนพูดออกมาก่อนที่จะยิ้ม

    จริงหรอฮยองอี้ป๋อกับซึงยอนพูดพร้อมกัน

    อยู่ที่หลังรถนะเตรียมให้หมดทุกคนเลย

    ฮยองเตรียมไว้ตอนไหนเนี่ย

    ไม่ต้องรู้หรอกรู้แค่ว่าฮยองเตรียมไว้ให้พวกนายก็พอ

    ผมว่าพวกเราไปกันดีกว่าครับซองจูฮยองที่เงียบอยู่นานเอ่ยปากบอก

    ไป ๆๆๆอี้เชวี้ยนพูดเสร็จทุกคนก็ทยอยขึ้นรถกัน

    โอ้โห้สวยจังเมื่ออี้ป๋อลงจากรถก็พูดขึ้นมาทันที

    อี้ป๋อมายกกระเป๋าลงตัวเองลงจากหลังรถสิอี้เชวี้ยนฮยองพูดออกมาเพราะเห็นอี้ป๋อกำลังเดินเข้าโรงแรมแต่ไม่ได้ช่วยขนของเลย

    คร้าบ อี้ป๋อเดินมาที่หลังรถแล้วยกกระเป่าลงแล้วพนักงานโรงแรมก็ยกกระเป๋าให้

    จะเอากี่ห้องหืมอี้เชวี้ยนเมเนเจอร์ถาม

    เอากี่ห้องดีฮยองซึงยอนถาม

    เอา5ห้องเลยดีกว่าฮยองคนล่ะห้องจะได้นอนสบายๆอี้ป๋อพูดขึ้น

    จะบ้าหรอมันแพงนะอี้ป๋อเหวินหานพูดขัดอี้ป๋อ

    แล้วซอลจุงฮยองจะนอนพักที่นี่ไหมครับซึงยอนถาม

    คงจะไม่หรอกเพราะฮยองจะต้องไปทำธุระนะ

    โห้เสียดายอ่ะซึงยอนพูดขึ้น

    ไม่เป็นไรแต่พวกเรานะจะนอนกี่ห้องเดี๋ยวฮยองจะไปหาพนักงาน

    ตกลงเอากี่ห้องซองจู เหวินหาน ซึงยอน อี้ป๋อพูดพร้อมกันทันที

    เอา2ห้องดีไหมอี้เชวี้ยนพูดขึ้น

    ห๊ะ!!2ห้องทั้ง4คนพูดพร้อมกัน

    ใช่

    มันไม่น้อยไปหรอกหรอฮยองซึงยอนพูดขึ้น

    “2ห้องนั้นแหละดีแล้วค่อยเอาเตียงเสริมก็ได้

    แล้วใครจะนอนกับใครล่ะฮยองซึงยอนถามอี้เชวียน

    ซอลจุงฮยองครับห้องหนึ่งมีกี่เตียงครับอี้เชวียนถามเมเนเจอร์

    ห้อง1มี2เตียงครับเมเนเจอร์บอก

    ยังงั้นเอา2ห้องครับแล้วเอาเตียงเสริมห้อง1ด้วยอี้เชวี้ยนพูดเสร็จทั้ง4คนที่เหลือหน้าเหวอไปตามๆกัน

     

    Talk with writer

    อัพตอนที่ 4 แล้วน้า เม้นติชมด้วยยยยย>3<


    Kiyochii

    。SYDNEY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×