[BOYOUN UNIQ FIC] ฟิคแม่เหล็ก

ลำดับตอนที่ #7 : ฟิคแม่เหล็ก

ตอนที่ 7 : ฟิคแม่เหล็ก

ก๊อกๆๆๆ

“มาแล้วคร้าบ”อี้เชวียนพูดขึ้นแล้วมาเปิดประตู

“ฮยองผมอยากกินข้าวแล้วๆๆๆ”ซึงยอนพูดออกมาทันทีที่อี้เชวียนเปิดประตู

“เดี๋ยวรอก่อนนะอีกสองคนนั้นนะ”อี้เชวียนพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางซองจูกับเหวินหานที่ดูทีวีแถมยังไม่ได้อาบน้ำอีกด้วย

“โอ๊ยย ฮยองที่ดูทีวีอยู่อ่ะไปอาบน้ำได้แล้วคนเค้าหิวข้าว”ซึงยอนพูดดังเข้าไปในห้องจนคนที่ดูทีวี2คนต้องหันมามอง

“ไปก่อนก็ได้”ซองจูพูดออกมาก็จะมองทีวีพร้อมกับเหวินหาน

“ไปก่อนก็ได้ ป่ะๆๆ ฮยอง”ซึงยอนพูดเสร้จก็เดินออกมาพร้อมกับดึงแขนอี้เชวียน

“อืมๆ”อี้เชวียนพูดพร้อมกับเดินตามไป

“อ่า..ร้านสวยจัง”อี้ป๋อพูดออกมาเมื่อเข้ามาในร้านซึ่งภายในร้านออกแนวเป็นสีดำผสมขาวซึ่งเป็นสีที่อี้ป๋อชอบ

“ชิ..ไม่เห็นจะสวยเลย”ซึงยอนพูดออกมาก่อนจะนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่

“เอ่อผมเอาบลาๆๆๆๆๆ”อี้ป๋อพูดขึ้นเมื่อพนักงานเดินมา

“เอาอะไรอีกไหมค่ะ”พนักงานพูดพร้อมกับยิ้มเขินให้อี้ป๋อ

“เอาแค่นั้นก็พอแล้วเดี๋ยวถ้าสองคนนั้นมาค่อยสั่งอีกก็ได้”อี้เชวียนพูดขึ้น

“อ่อ..เอาแค่นี้ครับ^^”อี้ป๋อพูดพร้อมกับยิ้มหมัดใจพนักงานคนนี้

“ค่ะๆ”พนักงานพูดพร้อมกับหน้าแดงแล้วรีบเดินไปทันที

“แหวะทำเป็นโปรยเสน่ห์”ซึงยอนพูดขึ้นเมื่อพนักงานเดินไปแล้ว

“ก็ต้องมีบ้างอ่ะนะพี่”

“พอๆๆสองคนนี้เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกหยุดๆๆๆ”อี้เชวียนพูดปรามสองคนนี้

“ชิ”ซึงยอนพูดพร้อมกับมองรอบๆร้านอาหารแห่งนี้

“ชิบหาย”ซึงยอนพึมพำขึ้นมาเมื่อซึงยอนมองเห็นอดีตแฟนของเขาและเขาก็มองซึงยอนเช่นเดียวกัน

“มีไรหรือป่าวซึงยอนหน้าซีดเชียว”อี้เชวียนพูดขึ้นเมื่ออยู่ดีๆซึงยอนก็หน้าซีตขึ้นมา

“ป่าวๆๆครับ”ซึงยอนรีบหันหน้ามาทันที

“เป็นไข้หรือป่าว”อี้เชวียนพูดพร้อมกับแปะมือลงบนหน้าผากซึงยอน

“ตัวก็ไม่ร้อนนิ”อี้เชวียนพูดขึ้น

“ไม่มีระ..”ซึงยอนพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงหนึ่งขัดขึ้นมา

“อ่าวซึงยอน^^”เสียงของ’คังฮี’อดีตแฟนของซึงยอนพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ทุกคนที่อยู่ในโต๊ะ

“ใครอ่ะซึงยอน”อี้ป๋อพูดขึ้นมาด้วยความสงสัย

“อ่อ..คะ..คือนี่คังฮีเพื่อนเราอ่ะ”ซึงยอนพูดขึ้นมาเพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่านี่คือแฟนเก่าของซึงยอน

“อ่าวหรอ”อี้ป๋อถาม

“อืม”

“นี่ซึงยอนเรามีอะไรจะพูดกับนายอ่ะ”คังฮีพูดขึ้นด้วยเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

“อ่า..อืม”ซึงยอนพูดก่อนจะลุกจากเก้าอี้ตามคังฮีที่เดินออกมานอกร้าน

“คือว่าซึงยอนทำไมบอกเพื่อนของนายว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกันล่ะ”เมื่อเดินออกมาจากนอกร้านแล้วคังฮีก็ชิงพูดขึ้นก่อนพร้อมกับความน้อยใจ

“ก็เราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน”ซึงยอนพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบนิ่ง

“คือซึงยอนเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม”คังฮีพูดพร้อมกับดึงซึงยอนมากอดอย่างแนบแน่น

“มันเป็นไปไม่ได้แล้วคังฮี”ซึงยอนพูดพร้อมกับดึงตัวคังฮีออกจากตัว

“ทำไมล่ะซึงยอนทำไมมันกลับมาเป็นไปไม่ได้ล่ะ”คังฮีพูดพร้อมกับตาที่เริ่มแดงขึ้น

“แล้วใครล่ะที่ขอเลิกกับเราแล้วไปหาคนอื่น”ซึงยอนพูดพร้อมกับจ้องตาคังฮี

“แต่นั้นมันก็อดีตแล้วนะซึงยอนเรากลับมาเป็นเหมืนเดิมเถอะนะหรือว่าซึงยอนมีคนใหม่แล้ว”คังฮีพูดขึ้นมา

“เรายังไม่มีใครหรอกแต่ตอนนี้เรายังไม่อยากมีใครเราไปก่อนนะ”ซึงยอนพูดเสียงแข็งพร้อมกับเดินจากไป

“ฮือออซึงยอน”คังฮีร้องไห้พร้อมกับเรียกชื่อของซึงยอนแต่ไม่มีใครรู้ว่ามีคนแอบซุ้มดูอย่างเงียบๆ

“อ่าวมาแล้วหรอ”อี้เชวียนพูดดังขึ้นมาเมื่อเห็นซึงยอนเดินออกมาด้วยท่าทีเรีบยเฉย

“คร้าบแล้วอี้ป๋อล่ะไปไหนอ่ะฮยอง”ซึงยอนพูดพร้อมกับนั่งเก้าอี้

“อ่อพอดีไปเข้าห้องน้ำอ่ะ”

“อ่อครับ”ซึงยอนพูดเสร็จอาหารก็มาเสิร์ฟพอดี

“กินข้าวเถอะ”อี้เชวียนพูดตัดบทเพราะอยากกินข้าวเต็มที่แล้ว

“คร้าบๆ”ซึงยอนพูดแล้วกินข้าวทันที

PART YIBO

สวัสดีครับผมอี้ป๋อครับเฮ้อ..เมื่อกี้ผมดันไม่เจอฉากที่ไม่อยากเจอซึงยอนฮยองกับคังฮีกอดกันอยู่และสองคนนั้นแล้วเคยเป็น

แฟนกันครับผมตกใจมากทำไมซึงยอนฮยองถึงไม่บอกพวกเรานะผมคิดอะไรไม่ออกเลยสองขามันเหมือนไม่มีแรงขึ้นมาดื้อๆพอเจอฉากที่สองคนนั้นกอดกันแต่ที่คุณอ่านมาคุณอ่านไม่ผิดหรอกครับผมชอบซึงยอนฮยองแต่ที่เห็นผมแกล้งฮยองก็เพราะผมอยากอยู่ใกล้ฮยองล่ะครับจะไงได้มีวิธีนี้วิธีเดียวนี่น่าแต่ผมว่าตอนนี้ถ้าไปร้านอาหาร ผมคงสู้หน้าซึงยอนไม่ไหวแน่ๆ มีแฟนแล้ว ทำไมไม่บอก แล้วกลับไปห้องผมจะสู้หน้าเค้ายังไงเนี้ย ให้ตายเถอะ ไม่น่ามาชอบคนแบบนี้เลย ไม่น่าจริงๆ..

“มาแล้วคร้าบ”ผมพูดขึ้นออกมาด้วยเสียงสดใสเพราะผมพยายามที่จะไม่ให้ทุกคนเห็นใบหน้าเศร้าๆของผมอยู่

“เป็นอะไรหรือป่าวอี้ป๋อ”เป็นเพราะนายนั้นแหละซึงยอน      

“เปล่าๆๆ”แต่ยังไงผมก็ไม่กล้าบอกหรอก

“อ๋อ..อืมงั้นกินข้าวได้แล้ว”ซึงยอนพูดออกมาเสียงเรียบ

END  YIBO

 

Talk with writer

ไรท์ไม่ค่อยมีเวลาอัพเลย ขอโทษทีนะTT 
 

By Kiyochii

｡SYDNEY♔