คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กระสุนนัดที่ 1
Intro...
ปั ปั ปั !!
เสียปืนหยุลพร้อมับร่าอผม่อยๆทรุัวลไปอับพื้น ผมำลัะาย
“อย่า.. อย่าทำอะไรันเลยนะ อั๊!” ผมพูออมา้วยน้ำเสียแหบพล่า ่อนะระอัเลือออมาำนวนมา
“นอย่าแไม่มีสิทธิ์ร้ออีวิาใรทั้นั้น” ายนหนึ่ะอใส่หน้าผมแล้วหันไปหาลูสมุนที่ยืนอยู่้าหลั
“ัารให้เรียบร้อย”
“รับนาย” ลูสมุนอายนที่ออำสั่พยัหน้าลเล็น้อย เมื่อไ้ยินำสั่าพูเป็นนาย
่อนที่ายุำพวนั้นะเินเ้ามาหาผม สายาผม็เหลือบไปมอใบหน้าอนที่ำลัยืนมอผม้วยสายาเย็นา ‘อู๋ อี้ฟาน’ นที่อยู่เหนือทุอย่า นที่ทำไ้ทุอย่าแม้ระทั่าร่านและผม็เป็นหนึ่ในนั้น
ร่าอผมลอยหวืึ้นาพื้น่อนะยร่าอผมึ้นมาพาลบนบ่า สิอผมอนนี้เริ่มเลือนราเ็มทีแล้ว ผมรู้สึเหมือนเลือในัวผมำลัไหลลหัว เินมาไ้สัระยะฝีเท้าอนที่อุ้มผมมา็หยุล ทำให้ผมสามารถมอเห็นภาพเบื้อหน้าไ้
“ทะเล.. อย่านั้นหรอ” ผมพึมพำับัวเอเบาๆ แ่เหมือนว่านที่อุ้มผมมาะไ้ยินเ้าพอี
“ลัวหรือไ” เสียนี้มัน อู๋อี้ฟาน !!
“ปล่อยันนะ” ผมพยายามิ้นพร้อมับทุบีหลัอเาเพื่อให้เายอมปล่อยผมลาบ่า นสุท้ายเา็ยอมปล่อยผมล เมื่อเท้าผมแะถึพื้นผม็เยหน้าึ้นมาสบาเา อู๋ฟานนที่ผมรูัไม่ใ่นแบบนี้ ทำไมถึทำร้ายร่าายและิใอผมแบบนี้ น้ำาผม่อยๆรื้อึ้นมารอบานในที่สุมัน็ไหลลมาและไม่มีท่าทีว่าะหยุล่ายๆ
“อย่าเพิ่ายไปสะ่อนล่ะ.. านยอล” เาเอ่ยออมา้วยน้ำเสียเย็นา แววาเายัไร้วามรู้สึไม่เยเปลี่ยน
“แ่ันไม่อยาื่นึ้นมาเอนายอีแล้วอี้ฟาน” ในเมื่อเาอยาะ่าผมให้าย ผม็ะยอมให้เาเป็นน่า้วยมืออเาเอ
ผม่อยๆ้าวถอยหลันเท้าอผมแะเ้าับอบอปลายสะพาน ผมหลับาล้าๆ น้ำาอผม็ยิ่ไหลลมามาึ้นเรื่อยๆ
“ันเลียนาย”
ู๊มมม !!
ความคิดเห็น