เจ้าหญิงนักสืบ

ลำดับตอนที่ #5 : ความสงสัย

 เนต ค่อยๆหั่นเนื้อปลาเป็นชิ้นเล็กๆทั้งหมดก่อน เธอจึงค่อยรับประทาน ซึ่งแตกต่างจากโรงเรียนสอนมารยาทที่เฮอร์เบอแลนด์ที่เธอเคยเรียนมาตั้งแต่อายุ9ขวบ เพราะเธอคิดว่าอาหารจะอร่อยได้ขึ้นอยู่กับความสุขของผู้รับประทาน


"นี่สาวๆ พรุ่งนี้ไปช้อปปิ้งกันไหมจ้ะ เพราะว่าผมจะไปซื้อชุดนอนใหม่ เลยอยากชวนสาวๆไปด้วยกัน"ไมเคิลถามสาวๆ ในขณะที่เค้ากำลังหั่นเนื้อก้อนโต


"ที่จริงแล้วตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันขาดอะไรนะแต่ถ้าไปเดินๆดูก็คงจะรู้ว่าขาดอะไรองแหละ แล้วเนตล่ะจ้ะ"เจนนี่ตอบไมเคิลเสร็จแล้วก้อหันมาถามเนต


"ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะตั้งแต่เนตมาที่นี่ก็ยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย "เนตตอบ


"เนตไปห้องน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม คงดื่มไวน์มากไปเลยทำให้รู้สึกคลื่นไส้หน่ะ"เคลลี่บอกพร้อมกับสีหน้าที่ชักจะไม่ค่อยดี


"ได้สิ "เนตตอบพร้อมกับมองสีหน้าเคลลี่ที่ชักจะแย่


"เคลลี่เธอเป็นไรมากไหม "ไมเคิลถามด้วยความเป็นห่วง


"ไม่หรอก แค่อยากอาเจียนนิดหน่อย เด๋วก็หาย "เคลลี่บอกแล้วค่อยๆลุกออกจากโต๊ะ ไปพร้อมกับเนต


"เนต เธอรอฉันหน้าห้องน้ำนะ ฉันไปอาเจียนนิดหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น"เคลลี่ บอกเนตเมื่อมาถึงหน้าห้องน้ำ


"จ้ะ แต่แน่ใจนะว่าเธอเข้าไปคนเดียวได้"เนตถาม


"เธอเห็นฉันเป็นพวกเด็กเพิ่งดื่มเหรอจ้ะ ฉันชินกับการอาเจียนในห้องน้ำแล้วแหละ"


"ได้ๆ ถ้าเธอมีปัญหาอะไรเรียกฉันได้ ฉันจะรออยู่หน้าห้องน้ำนะ"
 

"จ้ะ ขอบใจนะ"แล้วเคลลี่ก็เข้าไปในห้องน้ำ


----------------------------------------------------------------


"คุณไทม์ส์ผมว่าสินค้าที่คุณขายมันยังราคาสูงไปนะครับ"เนตได้ยินเสียงชายวัยกลางคนแว่วมาจากโซนฟรังค์ปัวของร้านซึ่งอยู่ใกล้ๆกับห้องน้ำ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะดูเหมือนพวกผู้ใหญ่คุยเรื่องธุรกิจกัน


"ผมว่าราคานี้เป็นไปได้แล้วนะครับ คุณเจมส์ เพราะผมรู้มาว่าตอนนี้ยังมีอีกหลายรายที่ต้องการสินค้านี้อยู่อีกมาก"ชายอีกคนพูดแว่วมา



"เอาล่ะครับ ผมตกลงก็ได้ครับคุณไทมส์ แต่ว่าของในพิพิธภัณฑ์ดุ๊คชิ้นต่อไป คุณต้องให้เครดิตผมเป็นคนแรกนะครับ"


"ยินดีครับ ผมเป็นถึงรัฐมนตรีเรื่องแบบนี้เชื่อใจได้แน่นอน คุณเจมส์"


"หา!!! นั่นมันรัฐมนตรีไทมส์ รัฐมนตรีวัฒนธรรมของอังกฤษนี่นา ฉันเคยอ่านบทความของเขาบ่อยๆ บนหน้านิตยาสารเดทไลน์ อยู่ในคอลัมน์แจกแจงนโยบายรัฐบาล เขาใช้สำนวนได้บาดใจเสียเหลือเกิน" เนตบ่นพึพำกับตังเอง ที่ได้เจอกับนักการเมืองขวัญใจอีกหนึ่งคน


"ว่าแต่เขามาทำอะไรที่นี่นะ" ว่าแล้ว เนตก็เริ่มขยับไปใกล้แหล่งของเสียงมากขึ้น


"ครับงั้นพรุ่งนี้ผมจะให้ลูกน้องส่งของให้คุณเชคสภาพของก่อน แล้วจึงจะส่งมอบให้ภายหลังนะครับ ต้องขอบอกก่อนว่าเรื่องนี้จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้นะครับ"


"ได้ครับคุณไทมส์ พรุ่งนี้ผมจะไปดูของที่ตึกร้างข้างๆเซนทรัล ปารค์ เวลาเที่ยงคืนตรง"


"ครับ งั้นผมคงต้องขอตัวก่อน เพราะผมมีประชุมต่อที่วอชิงตัน ยินดีที่ได้ร่วมธุรกิจกับคุณครับคุณเจมส์"


"เช่นกันครับ"


เนตได้ยินดังนั้นจึงกลับมาที่หน้าห้องน้ำตามเดิมก่อนที่ คนในห้องโซนฟรังค์ปัวจะเดินออกมาพบเธอเข้า แล้วรัฐมนตรีไทมส์กับผู้ติดตามอีกสามคนก็เดินจากไป


เธอนึกสงสัยว่ากลุ่มคนเหล่านั้นคุยเรื่องอะไรกัน


"เนต!! ยืนมองอะไรอยู่จ้ะ "เคลลี่เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมด้วยใบหน้าที่แจ่มใส่ขึ้น


"ป่าวนี่นา เธอโอเคแล้วใช่ไหม"เนตตอบราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น


"ฉันดีขึ้นแล้ว กลับไปที่โต๊ะเถอะ พวกหนุ่มๆรอนานแล้วล่ะ"


"จ้า"