ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันรักนาย...ผู้ชายขี้เก๊ก

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 49


    ฉัน นีน่า บอสใหญ่แห่งบริษัทเดลี่ไอเดีย   พอเรียนจบ คุณพ่อก็ยกกิจการบริษัทให้ฉันดูแล แต่ว่าตอนนี้.......งานยุ่งมากๆเลยล่ะ

                วันนี้ ฉันก็มาทำงานโดยปกติ ฉันล่ะชอบมากเลย เวลาเดินทางมาทำงานโดยขึ้นรถไฟฟ้าBST แล้ว จะมีแต่ผู้คนหันมามองฉัน ก็แหม! คนมันสวยก็งี้แหละ   ที่หน้าบริษัท ว้ายต๊ายตาย!!!! ใครก็ไม่รู้มายืนเกะกะขวางทางฉัน

                            "ช่วยหลีกหน่อยค่ะ ดิฉันรีบ" ฉันรีบก้าวฉับ ฉับผ่านเขาขึ้นบริษัทไปทันที

    งานฉันตอนนี้กองสูงขึ้นไปถึงดาวอังคารแล้ว ต้องรีบเคลียร์ !?!?!?

                            "คุณนีน่าคะ มีแขกมาพบค่ะ" เลขาของฉันโทรศัพท์เข้ามาบอก

                            "เฮ้อ!.....ให้เขาเข้ามา" ฉันถอนหายใจเบาๆพลางจิบกาแฟ

    แอ๊ด...ประตูห้องของฉันเปิดอ้า ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาค่อนข้างดีถึงดีมากเดินเข้ามา

                            "นี่คุณคือคนที่ยืนอยู่หน้าบริษัทฉันนี่ มาทำอะไรล่ะ!"

                            "ก็คุณนัดให้ผมมาสัมภาษณ์งานวันนี้ไง"

                            "ตายแล้ว !!! ฉันลืมไปเลย นั่งสิ"

    เขาดึงเก้าอี้และนั่งลงอย่างกระฉับกระเฉง

                            "ผม รวี ครับ"

    เขาพูดพลางยื่นใบประวัติที่กรอกมา ฉันรับมาดูพลางๆแล้วสัมภาษณ์ต่อ

                            "คุณจบการศึกษาอะไรคะ"  ฉันถามเป็นพิธีทั้งๆที่ตาก็จ้องอยู่ที่ใบสมัครแท้ๆ

                            "ผมจบเพาะศิลป์"

                            "ทำไมคุณถึงอยากทำงานที่บริษัทฉัน"

                            "อ้าวคุณ! ผมมาสมัครงานที่นี่ก็เพราะผมอยากจะทำ มันตรงกับความสามารถที่ล้นเหลือของผม"

                            "ฟังดูคุณจะมั่นใจมากเลยนะ" ฉันมองเขาด้วยสายตาไม่ไว้ใจ

    แต่ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจอะไรได้ คุณพ่อก็พรวดพราดเข้ามาในห้องแล้วคว้าใบสมัครงานขึ้นมาดู

                            "แบบนี้แหละที่พ่อต้องการสำหรับโปรเจคใหม่ของเราพอดี รับเลยลูก"

                            "แต่..............."ฉันได้แต่อึ้งกิมกี่กับคำพูดของพ่อ ซึ่งเดินออกจากห้องไปแล้ว

                            "ด้วยความสามารถและหน้าตาที่ดีของผม ใครไม่รับก็บ้าแล้วคุณ"

                            "นี่....นาย"     

                            "เรียกผมว่า ทีม ดีกว่าครับ ฟังดูสนิทสนมดี"  ดูนายนี่พูดเข้าสิน่าเกลียดจริงๆ

                            "ใครเค้าอยากจะสนิทสนมกับนายล่ะ"

                            "แล้วให้ผมเริ่มงานวันไหนดีล่ะ พรุ่งนี้เลยมั้ย ผมพร้อมเสมอ"

                            "ได้เลย ฉันอยากจะรู้ว่านายจะเก่งอย่างที่คุยไว้รึเปล่า"

    .........................................................

                            พ่อเดินเข้ามาหลังจากตรวจดูงานของพนักงาน

     "นีน่า พ่อว่านะพนักงานใหม่ขอเรานี่ท่าทางเค้ากระตือรือร้นดีนะ"

    "หนูว่าเค้าขี้โม้แถมยังขี้เก๊กอีก ไม่รู้จะได้เรื่องรึเปล่า"

    "แต่พ่อว่าเขาเอาจริงเอาจังออก" พ่อยังพยายามเชียร์นายนั่นสุดใจขาดดิ้น

                            "พรุ่งนี้เราจะได้รู้กันค่ะ" ฉันพูด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×