คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2
---10:30PM---
วันนี้ไม่มีเรียนแต่ทำไมฉันต้องมาอยู่หน้าเพ้นเฮ้าด้วย แต่จริงๆฉันก็ควรจะเข้าอยู่ได้แล้วนะ แต่เมื่อวานไม่ได้มาเพราะไม่สบาย เพราะงั้นวันนี้มาแกล้งอีตามังกรให้พ่นไฟเล่นดีกว่า คิคิตอนนี้ฉันมาหยุดอยู่ตรงหน้าเพ้นเฮ้าชั้น 4 ซึงเป็นชั้นของจียงทั้งหมด ภายใต้ความแหวกแนวและล้ำโลกของเค้า ยังทำให้ห้องนอนและห้องทั้งหมดของตัวเองดูไฮโซลมากขึ้นด้วยสไตล์การตกแต่งที่หรูเลิศ แต่แปลกที่เจ้าพ่อปาร์ตี้และควงสาวๆอย่างควอนจียงหรือจีดรากอร์นที่เก่งในทุกๆด้านอย่างนายนี่ จะดูแลห้องได้สะอาดมาก สะอาดซะจนผู้หญิงบางคนอายได้เลยทีเดียว ร่างบางที่เดินสำรวจห้องอยู่สักครู่ก็ได้มาหยุดอยู่หน้าของนอนของจียง ห้องของจียงนี้ดูเหมือนจะใหญ่ๆพอกับห้องนอนที่คอนโดที่ฉันอยู่ตอนนี้เลย แปลกใจใช่ไหมว่าทำไมฉันไม่อยู่บ้าน เพราะฉันจะได้กลับบ้านดึกโดยที่ไม่ต้องรายงานคุณแม่และพี่ชายจอมแสบ
ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก
‘ไม่มีเสียงตอบรับจากประตูที่ท่านเคราะ’ นายมังกรคงจะนอนลูกอยู่กับลูกรักซินะ...แต่ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด มากกว่าที่ฉันคิดคือเปิดประตูห้องอนของนายบ้านี้มาเจอแต่ อะไรกัน มีแต่ขวดเบียร์ แก้วเหล้า วางเรียงรายกันเยอะมาก มาพร้อมกับกลิ่นบุหรี่ที่มีฤทธิ์จางๆเข้าสู่โสนประสาตของฉัน แต่ต้องช็อคมากกว่านีอีกคือ มีเสื้อผ้ากระจายไว้เตียง มีทั้งของผู้หญิงและผู้ชาย ซึงของผู้ชายเนี่ยไม่ต้องสงสัยเลยจริงๆว่าเป็นของใคร เพราะบอร์ดี้สุดฮอตของนายนั้นฉันเลยไม่ต้องเดายังไงหล่ะ แต่ดูทั้งคู่จะหลับลึกมากเหมือนพึ่งจะผ่านกิจกรรมยามค่ำคืนกันมา ร่างบางจึงไล่เดินเก็บชิ้นส่วนของ<คาดว่าจะเป็นนางแบบเช่นกัน> แล้วเดินมาที่มุมเตียงของของนางแบบที่นอนอยู่ พร้อมใช้มือไล่ไปสะกิดที่ไหล่ของนางแบบสาวจนรู้สึกตัวและร่างบางพยายามกลั้นอารมณ์ที่พรุ่งพล่านอยู่ในตัวตอนนี้เต็มที่ก่อนที่จะยื่นชุดพร้อมกับมือสั่นๆ “ออกไปซะ” นางแบบสาวที่ได้ยินเสียงจากร่างบางก็รีบรับเสื้อผ้าของตัวเองออกไปอย่างกุรีกุจอและรับใส่เสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่ ตอนนี้ร่างบางพยายามปรับอารมณ์ให้ปกติแล้วหมุนเปลี่ยนองศาตัวเองให้มาอยู่ในมุมเตียงฝั่งที่จียงนอนอยู่ เนิ่นนานเท่าไหร่นะที่ฉันไม่ได้เห็นใบหน้าอันเซ็กซี่อย่างงี้ แต่ฉันก็นึกได้ว่าเมื่อวานฉันก็เจอสภาพนี้แต่แค่วันนี้มันดูแย่มาก
“นี่ จียง ตื่นได้” ร่างบางพลางยื่นมือไปสะกิดร่างหนาที่อยู่ภายใต้ผ้าห่ม แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบจากคนที่ท่านเรียก
“จียงงงงงงง! ตื่นได้แร้วววววว!!” ร่างบางตะโกนใส่หูจียงพร้อมมือที่ยื่นไปดึงหู
“โอ้ยๆ..เจ็บนะ..ผมเจ็บนะที่รัก..ทำไมปลุกรุนแรงจัง” ร่างหนาที่ตอนนี้หลับตาพูดเพราะคิดว่าคนที่ปลุกเค้าเป็นนางแบบที่เค้าควงมานั้นเอง
ผรึบ...
ร่างของฉันถูกนายจียงครอบครองให้อยู่ภายใต้แขนที่แข็งแรงกอดรัดเอาไว้
“ขอโทษนะ..จียง ฉันคิดว่าฉันคงจะไม่ใช่นางแบบที่รักของนาย แต่ฉันคือคู่มั่นนางต่างหาก” ร่างบางพยายามทำตัวให้กลับมาอยู่ในสภาพเดิม และจียงก็กระเด้งตัวขึ้นมาหลังจากที่ฉันทรงตัวได้แล้ว
“เห้ยยัยบ้า! เธอเข้ามาได้ยังไงกันห๊ะ นี่เมื่อวานก็เข้ามาอย่างงี้ฉันชักรำคาญแล้วนะ”
“ฉันก็เดินเข้ามาซิถามคำถามได้ปัญญาอ่อนสุดๆ”
“นี่มันจะมากไปแล้วนะยัยตัวแซบ! ฉันถามว่าเธอเข้ามาได้ยังไงที่นี่ไม่ใช่ใครจะเข้าออกได้ง่ายๆ”
“แน่นอน เพราะฉันมีไอ้นี่ไง!”
“เธอได้บัตรโกลการ์ดนี้ได้ยังไง พี่ยู..ยูริใช่ไหม?ห๊ะ!”
“นายอย่าลืมซิ ว่าห้องนอนฉันก็อยู่ข้างห้องนายเพราะงั้นฉันก็ต้องมีบัตรโกลการ์ดไว้เข้า-ออก ซิ ”
“ไหนว่าจะให้อิสระฉัน 1 ปีไง แสดงว่าไม่แน่จริงอ่ะดิ”
“ฉันแน่โว้ย! แต่ตอนนี้เสียเวลามากพอละ นายไปอาบน้ำซะ!”
“ไม่มีทาง วันนี้ฉันไม่มีเรียนด้วย แล้ววันนี้ก็ไม่ต้องเข้าบริษัทไปซ้อมเต้นอีก เสียใจด้วย แล้วนี่พึ่งจะเช้าๆเอง เสียเวลานอน” ตอนนี้ร่างหนาที่อยู่ใต้ผ้าห่มก็ได้นอนแผ่ราบบานที่นอนอย่างจริงจังอีกรอบเหมือนครั้งนี้ต้องการยั่วให้ฉันโมโห แต่ก็ทำถูกแล้วเพราะตอนนี้อารมณ์ฉันร้อนขึ่นมาก นิสัยเด็กๆของนายนี่ก็ไม่จากไปซะที นี่อายุ 22 นะไม่ใช่ 12
“นายจะไปดีๆหรือจะให้ฉันจัดการ?” ร่างบางเริ่มเหนื่อยกับอาการปลุกยากของคู่มั่นสุดหล่อ
“ทำไม? จะจัดการกับฉัยยังไงหรอ? เอ๊ะ!แต่ฉันคิดละว่า ยังไงก็ไม่มีทางทีฉันจะไป” ความสามารถนายนี้ล้นเหลือมากขนาดหลับตาอยู่ยังอุส่าต์พริดตัวกลับมาพูดใส่ฉันได้ ฉันมันจะเกินไปละ
“ก็ไม่หรอก แต่เหมือนมี้กี้ นายกำลังท้าทายฉันนะ” ร่างบางพูดเสร็จ พลางหุนหันออกไปจากมุมเตียงพลันเดินเข้าห้องทำไปเพื่อเอาถังน้ำใส่น้ำไงหล่ะ ในเมื่อนายไม่ลุคดีเองก็อาบน้ำบนเตียงละกัน ก่อนจะออกจากห้องน้ำมาพร้อมน้ำมากกว่าครึ่งถัง ตอนแรกนึกว่าจะเบาๆที่ไหนได้หนักเหมือนกันแหะ
ซ่าห์...ซ่าห์...
“นี่เธอทำบ้าอะไรห๊ะเนี่ย ?” ร่างหนาที่หมกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มพอรู้สึกว่ามีของเหลวที่ไหลเทมาที่ตัวอย่างแรงก็กระเด้งตัวขึ้นทันที
“ก็ฉันบอกให้นายลุคไปอาบน้ำไง แต่ในใอนายไม่ลุคฉันก็เลยคิดว่านายอยากอายน้ำบนเตียง” ร่างบางที่ตอบคำถามกวนประสาทคู่มั่นสุดหล่อตอนนี้นายมังกรแยกเขี้ยวได้เลยทีเดียว แค่เห็นปฏิกิริยาตอบโต้ก็สนุกมากละ
“ยัยบ้า! หึ้ย!เทลงมาได้ เตียงฉันเปียกหมดเลย ฝากไว้ก่อนเถอะ” ร่างหนาพูดพร้อมอุ้มผ้าห่มทั้งหมดคลุมตัวเดินเข้าไปห้องน้ำ เพราะอะไรที่เค้าไม่สามารถลุกไปเฉยๆได้ทุกคนคงทราบใช่ไหมคะ?
“ก็แค่ซื้อใหม่ ส่วนของที่นายฝากไว้ก็รีบๆมาเอาคืนนะเดี๋ยวดอกเบี้ยต่ำ” ฉันตะโกนตามหลังนายมังกรที่กำลังจะก้าวขาเข้าห้องน้ำ แต่ได้ยินเสียงตอบรับมาว่า
“ยัย..ยัยบ้า ยัยเพี้ยน..ยัยกระป่า หึ่ย!ยัยแสบสะท้านฟ้า”
---30นาทีผ่านไป---
“นี่ นายเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงห๊ะ! อาบน้ำนานเป็นบ้า”
“เสร็จแล้วค่ะๆ ” นายนั้นเดินออกมาพร้อมสีผมที่อลังการอีกละ การแต่งตัวก็ไม่ธรรมดา ฉันเชื่อว่าวันนี้แฟร์ชั่นนายนี่คงไม่ต่ำกว่าหลักแสน
“หยี๋! พูดค่ะด้วย คิดว่าน่ารักหรอ? เอาเถอะรีบไปห้างกัน ”
“เดี๋ยว! ใครว่าฉันจะไปกับเธอมิทราบ”
“ก็นายไง นะๆ ไปเถอะ”
“เหอะ! เบื่อเธอจริงๆเลย”
“ป่ะๆ go go go”
--- ห้าง PJJ ---
“วันนี้กินจะไร?”
“ซูชิก็ได้ ของชอบนายหนิ”
“จำได้ด้วย?”
“แน่นอนฉันจำได้น่า” ตอนนี้ฉันกำลังสัมผัสได้ว่ากำลังมีรัวสีอำมหิตมาจากข้างๆฉัน และผิดซะที่ไหน
“ทำไมวันนี้เธอแต่งตัวอย่างงี้ออกมา”
“หึ? แต่งตัวอย่างงี้?”
“ใช่ ใครบอกให้ใส่กางเกงขาสั้นกับเชิ้ตบางๆนี้มาเดินห้างห๊ะ?”
“ปกติฉันก็แต่งตัวอย่างงี้นี้นา?” จริงๆฉันใส่กางเกงยีนส์เป็นนิสัยละนะ แต่ที่ใส่อย่างงี้เพราะเห็นว่าชอบควงผู้หญิงที่แต่งตัวเปรี้ยวๆไม่ใช่รึไง
“ทีหลังถ้าแต่งตัวเองงี้ก็ไม่ต้องมากับฉันนะ”
“โอเค ขอโทษค่ะ ที่หลังฉันจะไม่แต่งตัวอย่างงี้อีกแล้วค่ะ”
“อ่ะ รับไปซิ!” อยู่ๆจียงก็ถอดเสื้อคลุมมาให้ฉันใส่
“ค่ะๆ”
ปึก
“โอ้ย!” ร่างบางล้มไปกองกับพื้นทันทีที่มีเหมือนร่างหนากระแทกเข้ากับตัวเอง
“ขอโทษนะครับ เป็นอะไรมาหรึเปล่าครับ?”
Talk...
สวัสดีค่ะ ขอโทษนะคะที่มาอัพช้า
ใครกันน๊าที่มาชนดาร่า ติดตามได้ตอนหน้าค่ะ... ตอนต่อไปอัพเร็วๆนี้ค่ะ
ความคิดเห็น