บทเรียนและการเชื่อใจ

Lesson ...  
 

              คนเราทุกคนล้วนเกิดมาไม่มีใครไม่เคยเจอเรื่องที่แย่หรอก พอเราเจอเรื่องที่แย่เราก็ต้องเริ่มหาที่ระบาย ทั้งคน สัตว์ แม้กระทั่งกับสิ่งของ และเรื่องราวที่ฉันนำมาลงไว้ ณ ที่แห่งนี้ มันก็เป็นการระบายความทุกข์อย่างหนึ่ง เพราะฉันไม่สามารถไว้ใจใครได้ ทั้งคนรอบตัว คนรัก และแม้กระทั่ง เพื่อนรักของฉัน 
              ตัวฉันเอง เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ๆฉันได้ฝันเอาไว้ว่า "ฉันต้องสอบให้ได้และต้องได้เรียนที่แห่งนี้" แต่ความฝันของฉันก็คงจบลงตั้งแต่ได้ย้ายเข้ามาเรียน ครั้งแรกที่ฉันได้เข้ามายืนจุดนี้ มันเป็นเรื่องที่น่ายินดี ทั้งรุ่งพี่ เพื่อน พวกเราต่างไม่รู้จักกัน เรามาเจอกัน เราก็ทำได้แค่มองหน้า และยิ้มให้กันและจากนั้นเราก็ร่วมทำกิจกรรมกัน เราทำทุกๆอย่างร่วมกันไป ทุกคนมีรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ แต่ทำไมกัน ณ ตอนนี้ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะของทุกคนหายไป เพียงเพราะคำพูดของคนๆเดียว คำพูดของคนๆนั้นทำให้เราแตกแยกกัน ทำให้เราไม่มีรอยยิ้ม มันคืออะไรกัน 
               ในเทอมที่สอง ที่ฉันได้เรียนที่นี้ ฉันได้มีเพื่อนร่วมกันสามคน ฉันดีใจนะที่ได้พวกเขาเป็นเพื่อน เราต่างมีความสุข แต่หากทว่า มีเรื่องข่าวลือ ทำให้เราต้องแตกหักกัน เพื่อนของฉันเชื่อในข่าวลือ มากกว่าที่จะถามฉัน เพื่อนของฉันไม่มีความจริงใจให้ฉันตั้งแต่เราได้เจอกัน เพื่อนของฉัน เขาไม่รักฉัน คนรอบตัวต่างพาให้ฉันต้องอยู่คนเดียว หลายความกดดัน ที่ฉันได้พบเจอ มันทำให้ฉันได้กลายเป็นคนที่ไม่สามารถเชื่อใจใครได้อีก ....