ราเซียส โรงเรียนมนตรา

ลำดับตอนที่ #5 : โรงเรียนมนตรา ราเซียส

ฟารีสเมื่อได้ยินดังนั้นก็หันไปถามเซนต์กับ ซายด์ด้วยความตกใจว่า “นี่ ตกลงว่าการทดสอบนี่ ถึงตายเลยหรอ”

เซนต์ที่ได้ยินดังนั้นจึงตอบกลับไปด้วยความขบขันว่า “ไม่หรอก เพียงแต่ว่าทางโรงเรียนต้องกรลดจำนวนผู้เข้าสอบไง ถึงได้ขู่ไว้ว่าถึงตาย”

“อ้อ เป็นงี้เองเหรอ น่ากลัวไม่ใช่เล่นเลยแฮะ แต่ทำไมนายถึงรู้ได้อะ เซนต์”

“ข้าเคยได้ยินมาหนะ ก้อพี่ของข้าก็เรียนอยู่ที่นี่”

“จริงอ่ะ ดีนี่นา ยังงี้เจ้าก็รู้หนะสิว่าข้อสอบจะเป็นยังไง”

“หึหึ ไม่มีใครรู้หรอก การสอบจะเปลี่ยนแปลงไปทุกปี”

“อ้าว น่าเสียดายจังเลย” ฟารีสกล่าวขึ้นพลางทำหน้าเสียดายจริงๆ

“555 เอาเถอะ เราไปกันได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ได้เข้าสอบหรอก” ซายด์ว่าก่อนเดินนำเข้าไป

“ไปกันเถอะ” เซนต์พูดพลางเดินตามซายด์เข้าไป

“อืม ไปก็ไป” ฟารีสพูดอยู่กับตัวเองแล้วเดินตามเข้าไป

ทั้ง 3 คนเดินเข้าไปในวงแหวนมนตรา แล้วหายตัวไปจากพื้นที่สี่เหลี่ยมที่เคยมี เด็กร่วม หมื่นกว่าคน

“อาาา ปวดหัวชะมัดเลย”ฟารีสบ่นพึมพำกับเพื่อนทั้งสอง

“น่านสิ มึนหัวชะมัด” เซนต์พยักหน้าเห็นด้วย

“พวกเจ้าพึ่งเคยเดินทางด้วยวิธีนี้สินะ” เสียงหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังดังขึ้น

“ถ้าเจ้าจะบอกละก็ บอกเจ้า 2 ตัวนี้ดีกว่าข้าเคยเดินทางมาแล้วหรอก”ซายด์ตอบกลับเจ้าของเสียง

“เอาเถอะ จะเคยไม่เคยช่างมันเถอะ ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรหละ” ฟารีสเปลี่ยนประเด็นโดยทันที

“ข้ารึ ชื่อ ทาเซีย ไมรอนเนีย มาจากเมืองแกรแฮม”

“อ้อ ยินดีที่ได้รู้จักข้าชื่อ ฟารีส ส่วนที่นั่งอยู่นี่ ชื่อ เซนต์ ส่วนเจ้าคนที่คุยกับเจ้าชื่อ ซายด์”

“ยินดีที่ได้รู้จัก ทาเซีย” เซนต์พูดขึ้นก่อนปิดท้ายด้วยรอยยิ้ม

“อืม พวกเจ้าว่าที่นี่เป็นไงบ้าง” ทาเซียเกริ่นนำคำถาม

“อืม นั้นสินะตั้งแต่เข้ามาในวงแหวนแล้วข้ายังไม่ได้ดูอะไรเลยนี่”ซายด์ตอบคำถามให้ทาเซีย แล้วก็มองรอบๆตัวเอง

ที่ที่เขายืนอยู่เป็นส่วนหนึ่งในพื้นที่อันกว้างใหญ่ มีปราสาทหรือหอคอยอยู่เต็มไปหมด ข้างซ้ายมีป่าไกลสุดลุกหูลูกตา ที่นี่มีเด็กใส่ชุดนักเรียนเต็มไปหมด และที่พวกเขายืนอยู่ มันเป็นหอคอยซึ่งฬหญ่พอที่พวกเขาจะเห็นทุกอย่างในโรงเรียนแห่งนี้และที่สำคัญในตอนนี้พวกเขาอยู่บนสุด!

“ที่นี่คือ โรงเรียนมนตรา ราเซียส ไงหละ” ทาเซียพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าสงสัยของ ฟารีส

“หา!! ที่นี่หนะหรือ โรงเรียน ทำไมมันใหญ่ยังงี้หละ”ฟารีสพูดด้วยเสียงตกใจสุดๆ

“อืม เจ้าเห็นมั้ยหละ ที่ที่เจ้ายืนอยู่คือ หอคอยต้องคำสาปไงหละ”

“หืม ทำไมเจ้าถึงบอกว่าที่นี่เป็นหอคอยต้องคำสาปหละ” เซนต์ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“หึหึ เพราะว่าที่นี่เป็นส่วนที่สูงที่สุดบนโรงเรียนแห่งนี้ และไม่มีทางออก ยกเว้นพวกเจ้าจะบินลงไป รวมไปถึงภายในที่แห่งนี้มี อัญมณีต้องคำสาปด้วยหนะสิ” ทาเซียตอบด้วยท่าทีมีความรู้

“อัญมณีต้องคำสาป!” ซายด์พูดขึ้นด้วยความตกใจอีกรอบของวัน

“ทำไมหรือ ซายด์ อัญมณีต้องคำสาปคืออะไร” เซนต์ซึ่งไม่รู้อะไรเลยพอๆกับฟารีสถามขึ้น”

“มันคืออัญมณีซึ่งประกอบไปด้วยพลังแห่งแสงสว่างและพลังแห่งความมืดของบุคคลในตำนานไงหละ” เสียงชายดูท่าทางมีอายุพูดขึ้นข้างหลังพวกเขา

“ข้าไม่รู้หรอกนะว่าพวกเจ้าไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน แต่ตอนนี้พวกเจ้าควรไปสอบได้แล้ว” ชายแก่คนนั้นพูดขึ้น

“หา!! จริงสิ ไปเร็ว ฟารีส เซนต์ ซายด์” ทาเซียรีบเดินผ่านพวกเขาไปด้วยท่าทีร้อนรน