ราเซียส โรงเรียนมนตรา

ลำดับตอนที่ #2 : ฟารีสและซายด์

16 ปี ผ่านไป

เด็กหนุ่มคนหนึ่งนั่งกินข้าวอย่างรีบร้อน ในขณะที่อีกคนคอยยืนดูอยู่

เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่นี้ชื่อ ฟารีส เดอ ลากูล เด็กหนุ่มผู้มีดวงตาสี อำพัน ความสูงไม่มากนัก

เข้ากับผมยาวประบ่าสีทองของเขา มองผิวเผินอาจเหมือนเด็กอายุ 18 ธรรมดา และมีเพียงอย่างเดียวที่บ่งบอกว่าเขาเป็น นักดาบ คือ ดาบ “จันทราผ่านภา” ซึ่งเป็นดาบประจำตระกูลของเขา และมีอีกอย่างหนึ่งที่เขาภาคภูมิใจ คือเวทแสงและเวทคุ้มครองของเขานั่นเอง

และ เด็กหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่คือ ซายด์ เกรเฮเดล เพื่อนสนิทของเขาซึ่งมีดวงตาสีเขียวมรกต ผมของเขายาวประบ่าเช่นเดียวกับฟารีส เพียวแต่เป็นสีดำสนิทราวหับรัตติกาล จากที่ฟารีสรู้มานั้นคือ เพื่อนของเขานั้นใช้เป็นเพียงเวทมืดที่ถนัดเพียงอย่างเดียว คทาของเขาคือ คทา “วิหครัตติกาล”ซึ่งจากที่ซายด์รู้มานี่คือสมบัติประจำตระกูลของเขาเช่นเดียวกัน มีบางครั้งเท่านั้นที่เขาจะใช้เวทคุ้มครองซึ่งถือเป็นเวทสายปกติ และแน่นอนว่าการที่ฟารีสใช้เวทคุ้มครองได้นั้น ย่อมเป็นสิ่งที่เขาเรียนรู้มาจากซายด์นั่นเอง 

พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานมากตั้งแต่จำความได้แล้ว เหตุเพราะก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยพบปะกับพ่อ แม่ของพวกเขาเลย เพียงแค่เคยได้เงินที่อยู่ในธนาคารซึ่งมีจำนวนมากเกินกว่าจะใช้หมด และตั้งแต่ที่พวกเขาจำความได้ก็พบว่าพวกเขามี ดาบ”จันทราผ่านภา” และ คทา “วิหครัตติกาล”มาอยู่ข้างกายแล้ว

“ฟารีส เจ้าเสร็จรึยัง ข้าไม่ได้มีเวลาว่างมารอเจ้าทั้งวันหรอกนะ”เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวขึ้นกับ เพื่อนสนิท

 “รู้แล้วน่า ซายด์ เจ้าก็ ข้ารีบสุดๆแล้วเนี่ย เจ้าไม่เห็นหรือ” ฟารีส เอ่ยพลางมองไปยัง ซายด์

“ข้าเห็นแต่ว่าเจ้ามัวแต่นอนอยู่บนที่นอนของเจ้าแล้วข้ามายืนรอเจ้า 2 ชั่วโมง”ซายด์ตอบด้วยอารมณ์เบื่อหน่าย ด้วยความที่ว่าต้องมารอเจ้าเพื่อนคนนี้ตั้งแต่เช้า

“แล้วเจ้าจะมาแต่เช้าทำไมหละ” ชายหนุ่มร่างบางตอบกลับขณะที่พยายามกินอาหารตรงหน้าด้วยความรวดเร็ว

“เจ้าลืมไปแล้วหรืออย่างไร ว่าวันนี้เจ้าต้องไป ทดสอบเข้าโรงเรียนราเซียส กับข้าไง เจ้าลืมไปแล้วหรือ” ซายด์ตอบกลับด้วยอารมณ์เบื่อสุดๆ เพราะเขาพึ่งบอกกับเจ้า ฟารีสเมื่อประมาณ 20 นาทีนี้เอง

“ยังๆ ข้าไม่ได้ลืมซะหน่อย ข้าถามเพื่อความแน่ใจหรอก” ชายหนุ่มร่างบางพยายามกลบเกลื่อนสิ่งที่ลืมไป

“เฮ้อ ขอให้มันจริงเถอะ เอาหละ ไปกับข้าได้แล้ว นี่จะหมดเวลาแล้วนะ”

“รู้แล้ว หมดแล้วน่า ความจริงแล้วเจ้าจะรีบทำไมหนะเจ้าก็ใช้เวทของเจ้าซะสิ”

“ฉลาดอีกแล้ว เจ้า ลืมไปแล้วหรือไง ที่ปราสาทของราเซียสจะมีมนตราครอบคลุมทั่วโรงเรียน เพื่อไม่ให้มีเวทย์ใดเข้ามาได้”

“ข้ารู้แล้วหละน่า แค่อยากลองภูมิเจ้าเท่านั้นเอง”

“เออ ขอให้มันจริงเหอะ นอกจากวิชาดาบกับวิชาเวทแห่งแสงแล้วนี่เจ้ารู้อะไรบ้าง”

“เอาน่า ข้ารู้หมดแหละ รีบไปเร็วเข้า เดี๋ยวไม่ทันนะ” ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนประเด็นพลางผลักให้คนข้างหน้ารีบเดิน

“หึหึ เอาเถอะข้าไม่ล้อเจ้าก็ได้ แต่ก็อย่างว่าจริงๆนะเจ้าหนะมีแต่เรื่องต่อสู้เท่านั้นแหละ ที่พอไปวัดไปวาได้”

“เหอะ เจ้าก็ไม่ต่างจากข้าหรอก ซายด์ นักเวทแห่งเอวา รู้แต่เรื่องเวทดำอย่างเดียวนั่นแหละ”

“ไปเลย ไปได้แล้วเจ้า นักดาบแห่งเอวา”