ตอนที่ 4 : Plan 3 มีความอ่อยไม่รู้ตัว
มหาลัย JYP INTER
15.00 น
ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว แก๊งค์สวยใสกำลังนั่งเมาส์กันอย่างสนุกปาก จากวันนั้นที่ทะเล ก็ยังไม่ได้เจอพวกพี่มาร์คอีกเรย เอาจิงๆนะ คืนนั้นที่เมาอย่างกับหมา หนูจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ไปทำเปิ่นใส่พี่มาร์คหรือเปล่าเพราะขากลับ พี่เค้าไม่มองหน้าแบมเรย ไม่พูดไม่ลาซักคำ ถามอิเพื่อนแสนรู้ทั้งหลายก็ไม่มีใครรู้อีก แง แอบเครียดดด
“ก้อน กลับเรยป่าว เดี๋ยวแวะไปส่ง ” อิงค์คนแมนขี่มอไซค์มาเรียนจ้า เพื่อนหนู
“เออไปเรยดีกว่า อยากกลับไปนอนโง่ๆ ” คือแบมเป็นเด็กต่างจังหวัด ก็เลยอยู่หอที่มหาลัย เดินไปไม่ทันเหนื่อยก็ถึง ยองแจกับอิงค์กลับด้วยกันเพราะบ้านอยู่ทางเดียวกัน ส่วนจินยองลูกคุณหนูที่บ้านมารับ
“โอ้ยอิก้อน มึงยืนโง่ๆยังไม่พอเหรอ ยังจะกลับไปนอนโง่ๆอิก 555” นั่นปากเหรอ นี่เพื่อนนะอิงค์
“แม่ อิงค์มันว่าแบมโง่อ่ะ ไม่ยอมๆๆๆ ” งอแงใส่จินยองซะ
“อิงค์มึงอ่ะชอบแกล้งมัน ป่ะ กลับกันเหอะ เย็นแล้ว ” จินยองตัดบท ทุกคนเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน
เอี๊ยดดด!!!!
ซ้อนสามจ้าซ้อนสาม อิงค์ขับตามด้วยแบม และยองแจ
“เจอกันพรุ่งนี้ บัย”
หลังจากลาเพื่อนแล้วแบมก็เดินชิวมากดลิฟต์ ก่อนจะเข้าไปวันนี้จะกินไรดีนะ
“เดี๋ยวก่อนๆๆๆ” ลิฟกดเปิดอีกครั้ง ตามด้วยร่างสูงสองคนวิ่งเข้ามา อ่ะ พี่มาร์คกับพี่แจ็คสัน
“อ้าวน้องแบม ”
“เอ่อ หวัดดีพี่”
“ไม่ได้เจอกันหลายวัน น่ารักขึ้นบานเรย” ฮะ นี่คำชมป่ะ บานนนคืออะไรพี่แจ็ค
“คับ”
“เออ ห้องอยู่ไหนอ่ะ วันนี้พวกพี่ซื้อของมากินด้วยกันสิ เต็มเลย” พี่แจ็คสันชวนอย่างกระตือรือร้น แต่อีกคนกับทำหน้าเหนื่อยๆ ง่า ไม่กล้าเรยคับผมนี่
“ไม่เป็นไรพี่ เอาเลยๆ” ผมปฎิเสธ เพราะเหมือนพี่มาร์คจะไม่พอใจ
“มาร์คมึงชวนน้องเค้าสิ เค้าเกรงใจมึงอ่ะ”
“เอ่อ…”
“จะมาไม่มา” ฮะ???? นี่เป็นคำชวนเหรอ ดิบสุด
“ก็ได้คับ ถึงชั้นผมแล้ว ”
“เฮ้ย ชั้นเดียวกันเลย อยุ่ห้องไหนเนี่ย” ผมเดินนำพวกพี่มาร์คออกมาจากลิฟต์ ทำไมไม่เคยรู้เลยว่าพี่สองคนพักหอนี้ด้วย
“ห้องตรงข้ามกันเลย บังเอิญจัง ”
“เออพี่ ทำไมผมไม่เคยเห็นพวกพี่เลยอ่ะ อยู่มาหลายเดือนแล้ว” ผมถามอย่างสงสัย พี่แจ็คสันยิ้มโชว์หล่อ ก่อนจะยีหัวผมจนฟู อ่ะ
“ขี้สงสัยจัง พี่สองคนเพิ่งย้ายมาน่ะ พอดีไอ้มาร์คมันมีปัญหานิดหน่อยเลยชวนพี่มาอยู่เป็นเพื่อน”
“อ๋อออ อย่างงี้นี่เอง ผมอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวตามไป ”
“เจอกันน้อง”
ปัง
“พรหมลิขิตชัดๆ แบมเอ้ยย” ผมลั้ลลาไปอาบน้ำปะแป้งแต่งตัว วันนี้วันของแบมจ้า><
ผมเดินไปเคาะห้องพี่มาร์ค พี่แจ็คสันเป็นคนเปิดประตู นางทำหน้าอึ้ง และจ้องมองผมตั้งแต่หัวจรดตีน และบอกว่าพี่มาร์คอาบน้ำอยู่ให้ผมนั่งกินขนมรอก่อน ทำไมเหรอ ผมก็ใส่เสื้อกล้ามสีชมพูตัวบางกับกางเกงขาสั้นสีขาวชิวๆเอง ผิดตรงไหนเนี่ยย ไม่เข้าใจสายตา
“อ่ะ ขนมพี่ซื้อมาเยอะเลย ” พี่แจ็คพามานั่งที่โซฟาหน้าโทรทัศน์ ก่อนจะหยิบขนมที่น่าจะซื้อมาจากเซเว่น มาให้ แล้วนั่งลงข้างๆผม เปิดหนังให้ดูอย่างเป็นกันเอง
“อยู่หอคนเดียวเหรอเรา เพื่อนไปไหนหมด ”
“’งั่มๆ”หนมเต็มปากกลืนก่อน
“คับอยู่คนเดียว พวกมันอยู่บ้านกันหมด ผมเด็กต่างจังหวัด” ผมตอบก่อนจะคว้าป๊อบคอร์นเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ
แกร้กก
“แจ็ค มึงมีที่โกนหนวดป่ะ กูลืมเอามา” เสียงพี่มาร์คดังอยู่ข้างหลังก่อนเจ้าตัวจะมาหยุดตรงโซฟาที่เรานั่ง
“พรวดดด แค่กๆๆ ”พ่นกันเลยทีเดียว พี่แกเพิ่งอาบน้ำเสร็จ นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา ผมเปียกซ่ก ซิกแพคขาวจั๊วะ น่ากินสุดๆ เล่นเอาผมสำลักป๊อบคอร์นหน้าดำหน้าแดงเลย
“น้องแบมใจเย็น เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก” พี่แจ็คหันมาตบหลังผมสองสามที
“อยู่ในเป๋ากูอ่ะ ไปหาดู”
พี่มาร์คไปแล้ว แต่ภาพติดตานั้นยังอยู่ ก้มลงมองของตัวเองแล้วส่ายหัว เห็นแต่พุง เฮ้อออ พี่จะดูดีอะไรเบอร์นั้นน
“อ่ะซูชิ อร่อยม้วกกคอนเฟิร์ม” เราย้ายมานั่งที่โต๊ะกินข้าว พี่แจ็คเทของกินที่ซื้อมาใส่จานมีพวกยำ ของกินจุกจิกทั้งนั้น
“…………..” นั่งตรงข้ามพี่มาร์ค แต่ไม่กล้าสบตาพี่แกเลย ฝันมาตลอดชีวิต ไม่คิดว่าจะได้มาใกล้ชิดพี่แบบนี้ เขิลลลล/////////
“มองไร ไม่กินเหรอ ” พี่มาร์คเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
“กินๆๆๆ” ลนลานตอบมากเรยจ้า
“หน้าแดงทำไม ” อ่ะจะเอาอะไรกับหนูล่ะพี่
“เอ่อ ”
“มึงจะไปถามเซ้าซี้อะไรน้องวะมาร์ค กินๆ” ขอบคุณมากพี่แจ็คสันนน
“อ่ะให้ เห็นชอบกิน ” พี่มาร์คคีบซูชิไข่หวานมาให้ผม สงสัยคงเห็นผมกินตุ้ยๆล่ะมั้ง หล่อแล้วยังแสนดีอีก งือออหัวปักหัวปำ (หลงพี่)
MARK PART
ผมมองคนตัวเล็กที่คีบนู่นคีบนี่กินตุ้ยๆ แก้มกลมๆยิ่งตุ่ยไปอิก แบมแบมแต่งตัวชิวๆแต่ผมว่ามันชิวเกินไป เสื้อกล้ามที่ก้มทีเห็นไปถึงใส้นั่น แล้วไหนจะกางเกงขาสั้นที่นั่งทีเห็นไปถึงไหนต่อไหนอีก แต่งตัวแบบนี้มาห้องผู้ชายเหรอ เออ น้องมันก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนี่หว่า ลืม
“เค้กร้านนี้เด็ดสุดเลย พี่ซื้อมาจากไหนเนี่ย” ปากก้อนๆขยับไม่หยุด พูดไปกินไปอย่างน่าหมั่นเขี้ยว
“ร้านแถวตลาดน่ะ อร่อยก็กินเยอะๆ ตัวยิ่งเล็กๆอยู่ ” ไอ้แจ็คตอบ
“ผมไม่เล็กนะพี่ เนี่ยๆ พุงทั้งนั้น ไม่เห็นมีกล้ามแบบพวกพี่ๆเลย ”ไอ้ก้อนพูดพลางเปิดเสื้อโชว์พุงน้อยๆ เหมือนจะไม่คิดอะไร แต่แบบผู้ชายอะไรขาวเนียนจังวะ (กลืนน้ำลายแป๊บ)
“……………..” ไอ้แจ็คสายหื่นมองตาค้าง น้ำลายไหลได้คงไหลแล้วล่ะ
ป้าบบบ!!!!!
“ตบกูไมวะมาร์ค ” ได้สติเลยทีนี้ สึด
“แล้วมึงเป็นไร”
“ป่าว ก็เนียนๆขาวๆเอง ไม่มีไร๊” ไอ้หื่นน
“ก้อน เอาเสื้อลง แล้วอย่าไปทำแบบนี้กับใครอิกนะ” ตัวเล็กทำหน้างงไม่เข้าใจ
“โชว์พุงอ่ะเหรอพี่ ” ทำหน้าแบ้วใส่อิก เด็กนี่
“เออ มันน่าเกลียดรู้ตัวไหม ”ใจพี่บาปมาก ผมพูดไม่ตรงกับความจิงเลยอ่ะ แต่จะให้พูดแบบไหน เสียความมั่นใจไปน่ะดีแล้ว ทำอะไรไม่ดูหุ่นตัวเอง อ้อนแอ้นน่ากิน(?)ขนาดนี้ ถ้าไปเจอผู้ชายกลัดมันนะ โดนลากไปแล้ว
“ไม่ต้องพูดตรงขนาดนี้ก็ได้พี่มาร์ค ใครจะไปฟิตแอนด์เฟิร์มเหมือนพี่ล่ะ ฮึ่ย” ผมได้ยินเสียงบ่นจากก้อนที่นั่งตรงข้าม แก้มป่องปากยื่น แบมแบมสไตล์
END
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
มาแร้วจร้าา ยัยก้อนวันนี้อ่อยโดยไม่รู้ตัวสุดๆ ทำไมไปโชว์ต่อหน้าพี่ๆ เค้าล่ะลูก อิอิ ฝากติดตามด้วยนะ ติชมกันได้จ้า แล้วเจอกัน จุ้บๆ
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อ่อยอยู่ ไม่รู้หรอ ^^
ไม่เอาลูกไม่โชว์ครับเดี๋ยวพี่เค้าอดใจไม่ไหว