คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 00 : you can't hear me cry .
CHAPTER 00
'you can't hear me cry'
“เย์…”
“…”
“เย์…”
เหมือนว่าเสียอผมมันะั
แ่เปล่าเลย เพียแ่มัน่อยๆเปล่ออมาาภายในลำออผมเท่านั้น
มันเหมือนผมำลัมน้ำลึ ผมะเียะาย
พยายามปัป่ายทุอย่าเพื่อะเอื้อมไปให้ถึปลายนิ้วมืออใรอีนที่ส่มาให้ผม
ผมเอื้อมไปสุแน ะโนในลำอสุวามพยายาม ูลืนทุวามเหน็บหนาวที่ัินผิวายใ้วามันอาาศอผืนน้ำลึ
ัาาอาาศที่เหลือน้อยเ็มทน ึันัวเอท่ามลาผิวน้ำที่เริ่มัเาะอวัยวะภายในร่าายอผมทีละนิ
ผมเริ่มะไม่ไหว ภายใ้วามมืมิผมพยายามีาในน้ำ ันัวเอึ้นไป เพื่อมอูวามสว่าเพียแุ่เียวที่่วย่อลมหายใให้ผมสู้มาลอ
วามสว่าเพียุเียวอผม ือ เา
ผมลืนน้ำลายลออีรั้ พยายามะพู ั้ใะถามเา้ำๆ
เพียแ่เาบอว่าโรธ และ้อารให้ผมทแทนวามรู้สึุ่นมัวในใอเา้วยวิธีไหนไ้บ้า
เพียเสี้ยวเียวอวามรู้สึไม่พอใอเา
…ผมะทำ
“โรธ”
“…”
“ผมโรธ”
แ่น่าแปล
เพียไ้ยินำว่า โรธ ้อนสะอื้นทีุ่อยู่ภายในลำออผมมันลับึันที่ะไม่ให้ำพูอผมหลุรอออไปไ้เลย
และผมเ็บ น้ำาที่หน่วยามันถูลั้นนแสบร้อนไปทั่วอบา
เย์โรธผม
เาโรธ และผมลับพูอโทษเาไม่ออเลยแม้แ่นิ
“เย์…” เสียผมสั่นนไหล่ผมเริ่มะสะท้านไป้วย
“…”
“เย์… ฮึ” เาเลียเสียร้อไห้อผม ผมรู้
ฝ่ามืออผมพยายามะเอื้อมไปแะแนอเาที่อยู่ห่าาผมเพียแ่้าวเียว
ผมยื่นมือออไปนเือบะสัมผัสแะัวเาไ้อีรั้ แล้วเา็ยับออห่าาผม…
อีรั้
ผมิน
ผมเลยยิ้มออมาอย่านที่เริ่มไร้วามรู้สึ
มันเริ่มั้แ่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมเริ่มยิ้มออมาทั้ๆที่ไม่มีวามรู้สึอยาะยิ้มเลย
“พี่อโทษที่ามมา อย่าโรธันเลยนะ”
ใ่ผมามเามา
เย์มาเรียน่อที่นี้
แ่ผมเพียแ่อทุนมาเพื่อะไ้เอหน้าเาเป็นระยะเวลา
เพียแ่ 1 ปี
แ่ 1 ปี เท่านั้น
“…”
“เย์ะให้พี่ทำอะไร พี่ยอมหมทุอย่า
อแ่อย่าทำแบบนี้ไ้มั้ย อย่าทำเหมือนไม่รู้ัพี่เลยนะ”
“อ่า ไ้ทุอย่าเลยใ่มั้ยเนล์ ?”
“…”
“นอนับเพื่อนผมสิ
แล้วผมะอิูอีที”
Oh, you can't hear me cry
ุไม่ไ้ยินเสียันร้อไห้หรอ
See my dreams all die
มอวามฝันอันที่มันำลัะแหลสลายทั้หมนั่นสิ
From where you're standing
าที่ที่เธออยู่
On your own.
้วยัวอเธอเอ
น้ำาผมไหลอนที่ำลัทิ้ัวลนอนบนเียนาให่ภายในอนโอเา
น้ำาอผมลิ้ผ่านม่านาลไปอี้า เล็บอผมิเ้าไปในผิวหนันมันแสบและาไปหม
้อนน้ำาเม็ให่ถูปิบัทุท่วท่าารยับัวอใรบานที่เินเ้ามาใล้ัวผม
วามมืมิอห้อนอนนาให่
มีเพียเสียหัวเราะาบรราเพื่อนๆอเาที่ำลัสัสรร์ันอยู่นอห้อ
หัวใผมระุ้ำแล้ว้ำเล่า มันถูบิเบือน้วยารระทำอเาาทุวามรู้สึีๆอผม นมันแทบะป่นปี้และแทบไม่เหลืออะไรอีแล้ว
“… ฮึ”
แ่ผม็ยัมีวามหวั ใ่ ผมหวั
ผมเม้มปาแน่น พยายามลั้นเสียสะอื้นนัวสั่น
แนบเปลือาให้ปิสนิทนมันเอ็สั่นไม่แพ้ร่าายอผม ฝ่ามือร้อนๆอใรบานที่ำลัร่อมทับร่าายอผมอยู่ลูบไล้ไปทั่วผิวหน้าอผมอย่าหยาบโลน
ปลายนิ้วหนาปัหยน้ำาอผม้วยท่าทารำา่อนที่ริมฝีปาร้อนๆอเาะแนบลมาปิริมฝีปาอผมนแน่นสนิท
ผมิ้น
พยายามสะบัใบหน้าหนีาเา
“เย์ ฮึ เย์่วย้วย”
“…”
“เย์ อย่าให้เาทำ เย์ ฮึ…”
วหน้าผมถูบีบไม่ให้ยับหนี
ฝ่ามือทั้สอ้าถูพันธนาาร้วยเนไท์อย่าแน่นหนา เพร้อมับเาที่ใ้ผ้าผืนหนามาปิาอผมเอาไว้อีรั้
และ่อนที่ผมะสูเสียวามสามารถในาร่วยเหลือัวเออย่าสมบูร์ พร้อมับเาที่พราลมหายใอผมออไปนหมสิ้น
เาระโบมูบลมานนับรั้ไม่ถ้วน
หยิบยื่นเี้ยวมัริมฝีปาล่าอผม และเา็ทำสำเร็
“เย์ ฮึ…”
“…”
ผมัวาไปทั้ร่า
เพียแ่นึสมเพัวเอที่ยอมทำอะไรโ่เ่าลไปเพียแ่ัสินใทุอย่าโยใ้ใมาเินไป
ผมโทษารระทำอัวเอที่ทำให้ัวเอเหมือนำลันรทั้เป็น มันทั้เหน็บหนาว
เยือเย็น และเหมือนผมำลัหลทา เหมือนบ้านทั้หลัที่เยเป็นอผมไม่ใ่อผม
เหมือนิวิา และวามรู้สึอผม
ถูพราออาัวผมั้แ่ที่เา หยิบยื่น้อเสนอมาให้ผม
“อื้ม…”
และผมที่เป็นนอบรับ้อเสนออเาเหมือนนโ่
น้ำเสียพึพอใอเาัึ้นพร้อมับริมฝีปาอเาทีู่บหัวไหล่อผมแรๆ
แรบเม้มที่ทำให้ผมเลียร่าายัวเอึ้นมา
ฝ่ามือที่ลูบไล้สัมผัสทั่วเรือนร่าภายใ้เสื้อัวโร่ที่ผมสวมใส่
สินนี่สีำแนบเนื้อที่ถูเาลาปลายนิ้วปัป่ายผ่านมันย้ำเือนให้ผมอยาะเลาะผิวเนื้ออัวเอออไป
มันไม่ใ่ร่าายอผมอี่อไปแล้ว
มันไม่ใ่
ผมไม่ใ่อเาอี่อไปแล้ว
“เย์… ฮึ”
เสียสุท้ายที่ผมเรียเา่อนที่เสื้ออผมะถูถลออไปาัว
เสียอโลหะที่ระทบับปลายาอผมทำให้ผมระุ
ผิวายร้อนยามที่ถูสัมผัสาโลหะเย็นๆนั่นระทบ ทำให้ผมเริ่มหยุิ้น
ั้ใพิาราปลายนิ้วที่ลาไล้ผ่านไหปราร้าอผมนระทั่ปลายนิ้วที่ถูสวม้วยโลหะอี้านนั้นบีบ้อมืออผมเบาๆ
ทั้สร้อย และแหวน
มีเพียนเียวเท่านั้นที่ผมมั่นใ
“เย์ใ่มั้ย”
“…” เาะั นั่นยิ่ทำให้ผมเือบร้อไห้โฮ
“เย์…”
่อนที่เาะผละออไปาผม
ฝ่ามืออเาระาสิ่ที่พันธนาาร้อมืออผมออ แ่เป็นผมเอที่พลิัวหนี
ยฝ่ามือึ้นมาปิาัวเอ่อนที่ะปล่อยให้น้ำาไหลลมาอีรั้
“ถึไม่ใ่เย์็ไม่เป็นไร”
“…”
“พี่อโทษ…
ฮึ”
เพราะในเวลานี้ผมลัว ลัวารถูรอบำาเานผมสูเสียารเป็นัวเอ
และเพราะารสูเสียัวเอ ผมึเ็บปว
และผมไม่มีวามสามารถในารรอรับวามเ็บปวในอนนี้ไ้
มันหนัหนาเินไป
“พอแล้ว
พี่พอแล้ว”
พอแล้วับารรัเา้าเียวมาลอ 2 ปี ผมพอแล้ว
SONG : Ben Cocks - So Cold
#SOCOLDJT
ความคิดเห็น