คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : MENTORBBS ;; 0 บทนำ
0
“สวัสีรับพี่าลี ผมื่อปลายฝน เป็นลูพ่อธาน
ยินีที่ไ้รู้ัรับ”
ผมมอมือที่เ็นั่นยื่นมาแล้ว็ับไปามมารยาท เ็ผู้ายอายุประมา17 18หน้าาหล่อเหลาเอาารแถมยัสูอี่าหา
หน้าาูเรียบร้อยีแฮะ ะเป็นเ็ีอย่าที่าิเอาไว้นั่นแหละ
“ผมฝาปลายฝน้วยนะาลี”
“รับุธาน”
“ูแลัวเอ้วยนะรับพ่อ..”
ผมมอสอพ่อลูที่อันลม้วยสายาเป็นประาย
วามรัอรอบรัวมันีแบบนี้เอสินะ
หลัานั้นุธาน็ออาบ้านเรียมเินทาไปทำาน่วนที่่าประเทศ
ปล่อยให้ผมยืนๆอยู่ในบ้านับปลายฟ้าเพียสอน
ผมมอหน้าปลายฟ้าแล้วยิ้มว้าให้เพื่อทำวามุ้นเยแ่ใบหน้ามายนั่นลับไม่ยับแถมยันิ่ไม่ไหวิแม้แ่นิ
ท่าทีนี้มันอะไรันวะ
“วามริพ่อไม่น่า้านมาูผมเลยนะรับ
นายว่าไหม”
“อ่า..พี่ว่าอายุแบบน้อุพ่อวระไว้วาใให้ลูอยู่นเียวไ้แล้วนะ
แ่ะเป็นห่วมาเลยล่ะถึ้าวานนมาู”
“ผมถามำเียวทำไมนาย้อพูมา้วย”
…
เี๋ยวๆ ำว่าพี่มึหายไปไหน แล้วทำไมริยาท่าทามันแปลไปาเิมวะ! เิอะไรึ้น!
“พ่อผมสั่ให้นายมาทำอะไรบ้า”
“..็ูแลน้อไ
ทำับ้าวับน้ำให้ิ..”
“ผมเยนับนายเป็นพี่้วยเหรอ”
อืม
โอเ
“เอิ่ม..็ูแลนาย
หา้าวาน้ำให้ินแล้ว็ให้ทำเรื่อวามสะอาบ้าน”
“อืม”
พอผมพูเสร็ไอ้เ็ปลายฝนมัน็อบรับเบาๆแล้ว็ถอเสื้อสเวเอร์สีเ้มที่ำลัใส่อยู่ออ
ถอทำไม?
พุ่บ
“ฝาเอาไปเ็บบนห้อ้วยนะ พ่อบอแล้ว้ะว่ารไหนเป็นรไหน ผมะรอิน้าว้าล่า หิวแล้ว”
แล้วมัน็เินหายไปในรัว
นอาปามึะีแล้ว…มารยาทมึยัี้วย
เป็นเ็ที่พ่อแม่สั่สอนมาีริๆรับ..
ผมหยิบเสื้อสีเ้มที่เ็มันโยนลไปรพื้นึ้นมาปัๆแล้วเินึ้นไปบนห้ออมันที่อยู่ั้นสอ
เ็บเสื้อเรียบร้อย็ลมาที่รัว เห็นไอ้เ็ปลายฝนั่ทำหน้าสลอนอยู่รโ๊ะวาอ
ปลายเท้าที่แทบะแะพื้นเพราะวามยาวทำให้ผมอิานิๆ
ผมเินไปเปิู้เย็นแล้ว็หาว่ามีอะไรที่พอะทำินไ้บ้า และปราว่า…มันไม่มีอะไรเลยนอาน้ำเปล่าสอสามวที่วาโๆอยู่้าใน
“วันนี้ไปินนอบ้า..”
“ะินในบ้าน
ไม่เห็นเหรอว่าอาาศมันหนาวนาไหน” รู้ว่าหนาวแล้วมึะถอเสื้อันหนาวทำไม
ผมใส่สอัวทับันยัหนาวเลยอนนี้
“แ่มันไม่มีอะไรทำิน”
“็ไปื้อ”
“ไปิน้านอีว่ามะ..”
“็บอให้ออไปื้อ
มันะไปยาอะไร” ็ออไปแร้านอมันะไม่่ายว่าเหรอ
นี่ผม้อเลี้ยมันลอ3เือนริๆเหรอ..
ไม่นะ..
ความคิดเห็น