ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Memeries Diary เรื่องเล็กๆ ของ เด็กเปิ่น!

    ลำดับตอนที่ #2 : ~%Chapter%~ 1-1 โรงหนัง / โลมา จอมยากับยาใจ

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.ค. 49


       

         Chapter : I/I 
     โรงหนัง... โลมา จอมยากับยาใจ...

         "หยยย! ทีวีใหญ่จังเลยอ่ะ พ่อ!!" เด็กผู้ชายตัวเล็กๆอายุประมาณ 6 ปีเศษๆแหกปากลั่น เบิกตามองจอหลังขนาดยักษ์ทำให้ภายในโรงหนังเกิดเสียงหัวเราะดังลั่นอย่างขบขันในตัวเด็กน้อย แต่ไม่ได้ทำให้เด็กน้อยเกิดความรู้สึกอะไรเลย เขายังคงมองตาแป๋วอย่างไม่รู้เรื่องo_o จนไม่รู้สึกรู้สาว่า อีก 2 คนที่ยืนจูงมือตัวเขาอยู่นั้นแทบจะมุดดินหนีเลยซะตรงนั้น ถ้าทำได้!
          "ป๊า.... คราวหลังอย่าพาไอ้แชทมานะ"เด็กสาวอายุประมาณ 9 ย่าง 10 ปีกัดฟันกรอดอย่างฉุนเฉียว ตวัดสายตาอาฆาตไปที่เด็กชายตัวเล็กนามว่า "แชท " พร้อมกับเอ่ยกับผู้เป็นบิดาที่ดูท่าทางเหมือนจะเป้นลมล้มตึงให้ได้ ณ ตรงนั้น 
         "ก็น้องเค้าไม่เคยมาโรงหนังนี่ออม^^;;" ผู้เป็นบิดาเอ่ยกับลูกสาวก่อนจูงมือแชทไปนั่งที่ ออมสาวเท้าตามพ่อพลางบ่นเสียงกระปอดกระแปด
         "ตอนที่ออมมาโรงหนังครั้งแรกออมยังไม่ร้องแบบนี้เลย"สุดท้ายผุ้เป็นบิดาก็ได้แต่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ทนหน้าด้านนั่งดูหนังข้างๆเด็กชายที่มักส่งเสียง"โอ้โห"หรืออื่นๆตามมาเสียงดังมากมายต่อไป...

         " พี่ออมๆ " เสียง(ที่เคย)ใสตะโกนเรียกพี่สาวร่างสูงวัย 14 ปี
         "อ้าวแชท" ออมหลุดจากภวังค์อดีตหันหน้ามามองน้องชายวัย 11 ปี ไม่ถึง 10 วินาที ออมก้แผลเสียงหัวเราะลั่นจนตัวงอ มือหนึ่งก็กุมท้องอีกมือหนึ่งก้ชี้หน้าน้องชายอย่างขบขัน จนทำให้แชทหน้าเหวอเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ
         "อะ อะ อะไรเล่า!" คำสุดท้ายนี้แทบแผดเสียงตะคอกเลยทีเดียว
         "อะเอิ้กๆ เอิ้กๆ" ออมยังคงหัวเราะต่อไป(หัวเราะได้อิ่มดีจริงๆ)
         "พอได้แล้วว้อย!"เท่านั้นล่ะ เสียงหัวเราะจึงหยุดลง แชมถอนหายใจก่อนเอ่ยถามพี่สาว " เออใช่ๆ พี่ออมเห็นหมอนแชทป้ะ 
         "เห็น"<<ออม
         "ไหนอ่ะ"<<<แชท
         "เห็นเมื่อเช้า"<<<ออม -__-++;;

       กรุณารอสักครู่...
          Please wait...
      เหตุการณ์ต่อไปนี้โหดร้ายเกินกว่าที่จะสามารถแพร่ภาพให้เยาวชมเห็นได้ =A=;;
    (ตุ๊บๆ! ตั้บๆ! ตึง! โครม!:เสียงประกอบเหตุการณ์) 

         "เอา-ดี-ดี-ดิ-พี่-ออม!" แชทตวาดจนทำให้ออมส่ายหน้าอย่างหน่ายๆนึกนินทาน้องชายในใจ 'โตจนขาดสัตว์มีเขาจะอายอยู่แล้ว ยังติดหมอนรูปโลมาเน่าๆอีกน้องกรู น้องกรู๊ อับอาย อับอายเจงๆ'
         "ไม่เห็นอ่ะ"
         "TTOTT my love ปลาม้า ยาบ้า เอ๊ย ปลาโลม้า~~" ออมละ sad - -++ อนาถใจจริงๆ ....แล้วแชทก้เริ่มวิ่งวุ่นทั่วบ้าน
       10 นาทีผ่านไป...
         "=M=;;"
       20 นาทีผ่านไป...
         "TMT"    
       30นาทีผ่านไป...
         "TTMTT"
        40 นาทีผ่านไป...
         "TT_TT" 
        50 นาทีผ่านไป...
         "TTOTT"
        1 ชม.ผ่านไป...
         "โฮๆๆ  หมอนจ๋า ขอให้ไปสู่สุขตินะจ๊ะ  แล้วจะเผากระดาษเงินกระดาษทองไปให้ โฮๆ ยังไม่ได้ถ่ายรูปไว้ตั้งป้ายหน้าศพเลย TTOTTฮือๆ"แชทโอดครวญเสียงดังลั่น จนทำให้คุณยายต้องรีบวิ่งมาดู
         "อะไรลูก!พี่ออมแกล้งงั้นเหรอ?" ยายถาม 
         "อ้าว!โทษออมงั้นอ่ะ อออผิดอีกอ่ะซี่ เออๆ ออมผิด" ออมพูดแกมประชดประชัน หมั่นไส้น้องชาย
         " TT^TTยายหมอนแชทตายแล้ว "
         "ห๊ะ!? หมอนตาย? หมอนไหนลูก?" ยายเอ่ยด้วยความฉงน
         "หมอนโลมา มันหาย มันไปสู่สุขติแย้ววววTMT แชทยังคงร้องไห้
         "-___-++"...
    .......

         "มันจะหายไปไหนล่ะลูก ยายเอาไปซักเอง!" กรำ = =^


                                                                                                                -[จบบท I - I ]-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×