ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
“เธอทำบ้าอะไรของเธอ!!!”
“เราเลิกกันเถอะ เราหย่ากันดีไหมทำไมชีวิตเค้าต้องมาจมอยู่กับคนแบบนี้”
.
.
.
.
“นี่เธอเสพยางั้นหรอ ใช่ไหม!!”
“เค้าขอโทษจะให้เค้าไหว้ก็ได้”
.
.
.
.
“เธอขโมยเงินลูกงั้นหรอ”
“ไม่ได้ขโมย!”
“มีกันอยู่แค่นี้ถ้าไม่ใช่เธอจะเป็นหมาตัวไหน!!??”
.
.
.
.
“เราเหนื่อยมากๆแต่เธอไม่เข้าใจสักอย่าง เธอทำเหมือนไม่อยากเป็นครอบครัวเธอจะใช้ชีวิตอยู่แค่นี้ ใช้ชีวิตของตัวเองไปเฉยๆ ไม่เคยสนใจใครเลย เราเหนื่อยถึงเราไม่ใช่ผู้นำครอบครัวเราก็เหนื่อย เราปกป้องเธอให้อภัยเธอนับครั้งไม่ถ้วนแต่เหมือนมันไม่มีความหมายเลยสักครั้ง เรารู้เรารู้ทุกอย่าง แต่เราแค่กลัวความจริงแค่นั้นเองเพราะเธอไม่เห็นไม่เคยเห็นค่าความในใจของเรา ทำลายมันแล้วยังเอาตีนเหยีบไม่หยุด!!!”
เมื่อความเชื่อใจของผมถูกมอบในแฟนซ้ำๆเพราะอยากให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันดีกว่าที่เป็นอยู่ แต่เหมือนเขาจะมองไม่เห็น ถึงผมจะอารมณ์ร้อนบ้างบางครั้งแต่ผมก็เหมือนคนโง่ไม่หายที่ให้อภัยเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
และเขาก็ทำลายความเชื่อใจความไว้ใจของผมทุกครั้ง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย